Cassie's POV"ANONG PROBLEMA NO'N?" Naisatinig ko habang habol ng tingin si Tristan. "Napakaarte, siya na nga itong nilutuan tapos hindi man lang kinain kahit tikim lang." Pagmamaktol ko habang pabalik ng kusina. Hindi ko maipaliwanag iyong inis na nararamdaman ko ngayon. Iyong nag-effort akong lutuan siya tapos ni hindi man lang tinikman. "Hmp! Buwisit! Bahala kang mamatay sa gutom, tukmol." Padabog akong kumuha ng plato at sinimulang kainin ang niluto ko. "Siya na nga itong nilutuan, ang arte-arte pa." Sa sobrang inis ko kay Tristan ay naparami ang kain ko. Kung hindi ko lang naramdamang punong-puno na ang tiyan ko ay balak ko sanang ubusin iyon. Busog na busog na tinapos ko na ang pagkain ko dahil baka ang katakawan ko pa ang ikamatay ko, lalo na't gabi na. Matapos ligpitin ang pinagkainan ko ay naglagay ako ng pagkain sa isang plato. Dadalhin ko iyon kay Lalaine. "Lalaine?" Tawag ko rito at kumatok sa pintuan ng kuwarto nito. Hindi naman nagtagal ay bumukas iyon at sumungaw a
TRISTAN's POVMULA nang makabalik ako galing Maynila ay hindi ko magawang patulan ang pang-aakit sa akin ni Cassie. Hindi sa hindi ako tinatablan ng mga pang-aakit niya kun'di dahil palaging si Mia ang laman ng isip ko. Ilang araw na akong wala sa mood dahil sa kaniya. Siya kasi ang dahilan nang pagluwas ko ng Maynila noong nakaraan. Naririndi na kasi ako sa pagsusumbong ni Marchelly maya't maya na umiiyak ang pamangkin ko dahil sa walang kuwenta nitong asawa. Buntis ang pamangkin ko at nag-aalala ako para sa kanilang mag-ina. Hindi ko na alam ang gagawin ko sa kanilang dalawa. Kahit anong gawin ko sa lalaking iyon ay ginigiit nito sa akin na kailanman ay hindi nito magagawang mahalin ang pamangkin ko. Na kahit patayin ko pa siya ay hindi niyon mababago ang katotohanang ang ex-fiance pa rin nito ang mahal. Awang-awa na ako sa pamangkin ko dahil wala akong magawa para sa kaniya kun'di ang ilayo ang babaeng kinababaliwan ng asawa nito. Ito na lang ang paraang alam ko para hindi tuluy
TRISTAN's POVMALAPIT na kami sa bahay nang makita kami ni Lalaine, kasama nito ang iba ko pang mga tauhan. Humahangos silang lumapit sa amin. "Boss! Ano po ang nangyari kay Ma'am Cassie?" Usisa ni Rodolfo nang makalapit sa amin. Ang mga mata nila'y kay Cassie nakatutok. Buhat-buhat ko kasi ito na parang sako ng bigas, bahagyang nakasampay sa balikat ko ang katawan nito. Tumango ako nang magpaalam silang babalik na sa kani-kanilang tulugan. Nagpasalamat din ako bago muling naglakad papunta sa bahay. "Anyare sa babaeng iyan?" Usisa naman ni Lalaine at pumunta pa sa likuran ko para silipin ang mukha ni Cassie. "Saan napalaban 'yan, Boss?" tanong pa nito nang sabayan akong maglakad. Maliksi rin nitong binuksan ang pinto para makapasok ako sa loob ng bahay. Hingal na hingal na ibinaba ko sa sofa si Cassie dahil hindi rin naman basta ang timbang ng babaeng ito, lalo na't malayo rin ang nilakad ko habang buhat ang babaeng ito. Naiiling na pinagmasdan ko ito habang habol pa rin ang hin
Chapter 22Cassie's POVNAKAALIS na si Tristan ngunit hindi pa rin mawala-wala ang ngiti sa aking mga labi. May munting kilig akong naramdaman dahil sa babe na itinawag nito sa akin. "Kumusta naman ang puday natin, Cassie?" tanong ni Lalaine sa akin. Medyo nagulat pa ako sa biglang pagsulpot nito. Umupo rin ito sa dining chair, sa tapat ko. Lasing ako kagabi pero wala naman akong natatandaan na may nangyari sa amin ni Tristan eh. Sa pagkakatanda ko natulog lang kami. Pero kaagad nag-init ang pisngi ko nang maalala ko ang sinabi ni Tristan na ginawa ko raw stress ball ang itlog nito. Bigla kong naalala na nananaginip ako kagabi na inis na inis daw ako kay Tristan, at sa sobrang inis ay nilapirot ko raw ang itlog nito. Na hindi ko alam na totoo palang ginawa ko 'yon. "Hoy!" Napaiktad ako nang hampasin ni Lalaine ang mesa. "Ano ba?" Naiinis na sabi ko. Ngumisi lang naman ito sa akin habang nagtaas-baba ang kilay. "Kumusta ang puday?" "Puday pa rin." Lalong ngumisi ang gaga at dumu
NANG araw ding iyon ay nagsimula kaming mag-practice ng mga basic steps. Sa una, paa lang ang pinapagawa ko sa kanila para makabisa nila ang bawat galaw ng mga paa. Nang medyo makuha na nila ay sinunod ko naman ang mga kamay kasabay ang mga paa. Sasandali pa lang kaming nagpa-practice pero madami na kaming steps na nagawa. Hindi kasi sila mahirap turuan, marahil dahil gusto talaga nilang manalo o sadyang may talento na silang sumayaw. Kulang lang sa practice at magtuturo. Nang mapagod ako ay hinayaan ko muna silang mag-practice ng kanila. Umupo ako sa damuhan at pinanuod ang bawat galaw nila. Nakakatuwa dahil lahat sila ay marunong at nakakasabay. Wala pa silang ideya kung anong kanta ang gagamitin namin sa steps na itinuro ko sa kanila.At ngayon pa lang ay excited na ako kapag nilapatan na namin ng tugtog ang mga steps na itinuro ko sa kanila. "Okay, from the top, girls!" Sabi ko nang matapos nila ang isang pasada. May ngiti sa kanilang mga labi na muling kinabisa ang steps mula
TRISTANHINDI mawala-wala ang ngiti sa aking mga labi habang nag-aayos ng mga gamit ko. Katatapos ko lang tawagan si Cassie at masayang-masaya akong marinig ang boses niya. Tatlong araw na ngayon na hindi ko siya nakikita at excited na akong umuwi bukas. Kaya ngayon pa lang inaayos ko na ang mga gamit ko dahil balak kong madaling araw umalis para hindi ako abutin ng tanghali sa daan. Hindi man niya sinabing miss na rin niya ako ay sapat na sa akin na marinig ang boses niya at malamang hindi siya umaalis kung saan ko siya iniwan. I miss her. I really do. Pag-amin ko sa sarili ko. At sa sobrang pagka-miss sa kan'ya ay hindi ko napigilang gumawa ng mga chessy moves. Umorder ako ng bulaklak para sa kan'ya at nilagyan ng sweet message. "Tito." Natigilan ako sa ginagawang pag-aayos ng mga gamit ko nang marinig ko ang boses ng pamangkin ko. Mula sa ginagawa ko ay dahan-dahan akong humarap sa kan'ya. Na sana'y hindi ko na lang ginawa dahil nakita ko ang malungkot na mukha ng pamangkin ko.
CassieNANANAGINIP ako na umuwi na raw si Tristan at dala ng pagka-miss sa kaniya ay hindi ko napigilan ang sarili kong yakapin ito. Maski nang halikan niya ako ay hindi ko napigilang hindi gumanti ng halik sa kan'ya. Ang mainit daw nitong labi ay marubdob akong hinalikan ngunit tila nagising ako sa mahimbing na pagkakatulog nang maramdaman ko ang kamay nito sa dibdib ko. Pumisil iyon at damang-dama ko na totoo ang pisil na iyon dahilan para tuluyan na akong magising. At hindi pala panaginip ang halik na iyon dahil totoong nilalapa ni Tristan ang mga labi ko. Nang tuluyan na akong magising ay inawat ko siya, tangka rin akong aalis sa kama nito pero naging mitsa lamang iyon para ipagkanulo ako ng sarili ko. Nagawa kong aminin sa kaniya na na-miss ko siya at naiinis ako sa kan'ya dahil isang linggo siyang hindi umuwi. "I miss you too, babe.." Malambing na anas nito matapos kong sabihin na na-miss ko siya. Susumbatan ko pa sana ito ngunit naumid na ang dila ko nang muli niyang sakup
CASSIE NANG makaalis ang mga bata ay inayos ko na ang pinag-practice an namin. Nang bubuhatin ko ang amplifier ay inunahan ako ni Tristan. "Let me," anito at binuhat na iyon at ibinalik sa loob ng bahay nito. Napasunod na lamang ako ng tingin sa kan'ya. Nang makaramdam ng uhaw ay pumasok na rin ako sa loob at dumiretso sa kusina. Kumuha ako ng malamig na tubig sa refrigerator nito at uminom. Napapikit ako nang maginhawaan ang lalamunan ko dahil sa malamig na tubig. Gumuguhit ang lamig niyon sa lalamunan ko. Habang nakapikit ay naramdaman ko na parang may nakamasid sa akin. Dahan-dahan akong nagmulat ng mga mata para lang mapasinghap nang makita si Tristan sa harap ko na titig na titig. "Tristan.." anas ko at sunod-sunod na napalunok. Nanunuot sa ilong ko ang suwabeng amoy ng pabango nito. Nang lumapit pa ito sa akin ay awtomatikong napaatras ang mga paa ko hanggang sa wala na akong maatrasan dahil bumangga na sa kitchen sink ang puwetan ko. "Tristan!" Mabilis kong itinukod ang