Sesenta y uno

Nang makita kong pinasok na sa loob ng hospital si Leo umalis kaagad ako para bumalik sa bahay na tinitirhan ko ngayon. Nag-kalat ang mga kalahi sa dinadaanan ko binabati ako kaya tumatango na lang ako ng sagot sa kanila.

Kahit may anak ako hindi ko siya sa kasama sa bahay mula nang umanib siya sa association kasama ng iba ko pang kalahi wala na akong communication madalang kami mag-tagpo kapag may okasyon lang o pulong sa buong angkan. Ang Mama nito kasama ko pero may iba nang pamilya—mate ko siya pero hinayaan kong magkaroon ng ibang pamilya dahil hindi niya ako mate hinayaan niya akong buntisin ko siya dahil hindi pa niya natatagpuan noon ang talagang naka-tadhana sa kanya.

"Uuwi ang anak mo ngayon," bulalas ng dati kong mate nang lumapit sa akin lumingon naman ako nakita ko pa na kasama niya ang mga anak niya.

Takot sa akin ang mga anak niya kahit wala akong ginagawa na kahit ano sa kanila. Hindi nila madalas makasama ang kanilang kapatid dahil hindi na nakatira dito ang anak ko.