SUSUNDAN sana ni Julian ang tumatakbong dalaga nang tawagin siya ni Vicente.“Jules, come here. Let’s talk.” Kinakabahan humakbang ang binata palapit kay Vicente. “Yes, sir!”Hindi niya man narinig ang usapan ng mag-ama pero kitang-kita niya ang ekspresyon ng dalaga mula sa malayo. Kitang-kita niya ang pagpatak ng mga luha nito. Doon pa lang ay parang alam na niya ang kinahinatnan ng usapan nila. Yumuko si Julian sa harap ng matanda. Agad din naman siyang nag-angat ng ulo at nag-iwas ng tingin. Handa na siyang pagalitan nito ngayong alam na nito ang namamagitan sa kanila ni Nikole. “Huwag kang mag-alala, Jules. Hindi pagagalitan. Nangako ako sa anak ko na wala akong gagawin sa inyo ni Clive…” panimula ni Vicente. Hindi sumagot ang binata at patuloy lang siyang nakinig sa iba pang sasabihin nito. “I wonder how did you make that kind of arrangement with my daughter? I have seen how Nikole hated you before. I’m just curious.”Nag-alis ng bara sa lalamunan si Julian. “I’m sorry, Sir,
DUMATING si Clive pagkalipas ng ilang sandali. He was apprehensive when he left the office that Clive let his driver drove him. Madalas siya lang ang nagmamaneho ng sasakyan papunta rito. Pero baka kung ano pa ang mangyari kung pipilitin niya ang sarili. Pinabalik na lang niya ito pagkahatid sa kanya.Naabutan ni Clive sina Nikole at Julian na masinsinang nag-uusap sa loob ng silid. Nagsimula nang lumakas ang tibok ng puso niya. He could not disregard the sad ambience around. Pero pinilit niyang maging masigla.“I’m back!” Lumapit si Clive sa dalaga at hinalikan siya sa labi. “Did something happen I don’t know about?”Tumingin si Julian sa dalaga at siya ang hinayaang sumagot sa tanong ni Clive. “I talked with dad regarding our situation.”“And?” Clive was filled with anticipation. Napayuko si Nikole. “I decided to make my dad happy….”Naguguluhang tumingin si Clive kay Julian, na nagkibit lang ng balikat. “You mean you chose one between us, Nik?” Clive was somehow hopeful. Kahit an
SINALUBONG si Nikole ng ama nang makapasok siya sa bahay. He kissed his father’s cheek. He was seated at his favorite chair at the living room. Nasa hindi kalayuan ang private nurse nito nakabantay.“Good morning, Dad!” bati niya na parang walang nangyari. “Why are you here this early?” nagtatakang tanong nito. “I thought we’d immediately make the wedding preparations.”Kumunot ang noo ni Vicente. Her daughter was acting strange, but he ignored it. Alam naman niya kung bakit ito nagkakaganoon. Lalo na at hindi nito ngayon kasama ang bodyguard nito.“Great, I’ve informed Cross. He’d be here in a while,” baka ang tuwa sa mukha ni Vicente. “I’ve informed Kaden as well. He promised to attend your wedding, hija.”Tumango lang si Nikole. “I see.”“Rest for a while. Alam kong nagmaneho Kang mag-isa at pagod ka. Mabuti na lang walang masamang nangyari sa’yo.”“I saw Julian tailing me with his bike. You should give him a raise,” aniya pagkatapos ay mabilis na siyang humakabang pataas sa hagd
NAGANAP ang simpleng kasal nina Cross at Nikole sa isang courthouse sa New York. At gaya ng plano ng dalaga, kaunti lang ang mga dumalo roon. Suot ni Nikole ang pinakasimpleng puting bestida at itim na tuxedo naman kay Cross. Hawak ni Nikole ang kanyang wedding bouquet na kulay pulang tulips. It was only Vicente, and Kaden’s family. Sa nakalipas na buwan ay walang naging balita si Nikole kay Clive at Julian. Although Clive had conveyed his congratulations via text a day before the wedding. Pero wala siyang natanggap mula kay Julian. Naintindihan naman ni Nikole na umiiwas lang ang mga ito sa gulo kaya maging siya ay pinigil niya ang sariling makipagkita sa dalawa bago ang kasal. Pinanindigan niya ang kanyang naging desisyon. “You may now kiss the bride!” masayang sabi ng may katandaang judge.Hinapit ni Cross ang baywang ng dalaga at mariin na hinalikan sa labi si Nikole. “Congratulations to both of you!” bati ni Vicente sa mag-asawa. Sa lahat ng naroon halatang ito ang pinakamasa
PARANG itinulos si Cross sa kinatatayuan nang nadaanan na bukas ang pinto ng silid ni Nikole. It was past midnight, and he usually slept at this time. He had a couple of beer at the mini bar. Ilang araw na siyang nagtatagumpay na iwasan ang babae na makatabi sa kama. And now the wench seemed to tease him. Nanigas ang katawan ni Cross at hindi niya magawang ihakbang lalayo ang mga paa dahil parang may kung anong mahika ang babae na hindi niya magawang ilayo ang paningin. There was Nikole in bed… pleasuring herself. Kitang-kita sa mukha nito na nasasarapan ito sa ginagawa. Her fingers were gently stroking her wetness. Nakasandal ito sa headboard ng kama habang ang isang kamay nito ang minamasahe ang dibdib. Mariin itong nakapikit.Napalunok si Cross sabay ng pagtiim ng kanyang mga bagang. He nearly went in and did the honor to pleasure her, but he held himself. Once he touched her, Nikole would know his weakness. Kaya nag kasya na lang siyang pagmasdan ito sa nakasiwang na pinto. “O
BUMALIK si Nikole at Cross sa Pilipinas. Akala niya magbabago ang pakikitungo nito sa kanya lalo na at nag-enjoy naman sila maghorseback riding sa Portugal at nagkaroon nang kaunting moment sa swimming pool. Pero ganoon pa rin ito. Parang ginawa pa ngang rason ang ginawa niyang istilo ng pag-aakit. Cross told him that was very immature to do. At ngayong nagbalik na ang dating routine nila, mas lalong lumayo si Cross sa kanya. Laging abala ito sa trabaho at magkahiwalay sila ng kuwarto. Sa isang ekslusibong subdivision sila nakatira malapit sa mansion dahil regalo rin iyon ni Vicente sa mag-asawa. Dalawang linggo matapos ang kanilang honeymoon ay naka-schedule si Nikole na bumisita sa site sa Tagaytay. Kahit paano ay excited siyang makita si Clive para man lang makumusta ito. Pero hindi inaasahan ni Nikole na biglang pagpasok ni Cross sa opisina niya nang paalis na sana siya kasama ang bagong bodyguard. “You are not going.” Mariing wika ni Cross. Nikole’s eyes narrowed. “Do you
CLIVE remained level-headed. Pinanatili niya ang pagiging propesyunal lalo na at kasama ni Nikole ang asawa. Sana walang nakahalatang malakas ang kabog ng dibdib niya.“It’s good to see you here… Architect. It has been a while.” Nikole’s eyes suddenly beamed.“You look week, as always… Mrs. Santillan.” Malawak ang mga ngiti sa labi ni Clive. Wala pa ring pinagbago sa magandang mukha ni Nikole. Pero kapansin-pasin na iba ang awra ng mukha nito ngayon. Malungkot ba ito?Clive wanted to ask if she were okay. Pero matatalim ang tingin na ipinupukol ng asawa nito sa kanya kaya hindi na lang siya kumibo. Ayaw naman niyang lumikha ng gulo dito sa hospital.“Hindi na rin kami magtatagal.” Hinawakan na ni Cross ang kamay ng asawa na para bang ipinamumukha nito sa kanya nap ag-aari nito si Nikole. Which was true. Kaya tumango na lang siya at ngumiti.“Ingat kayo,” magiliw na wika niya sa mag-asawa.Nikole nodded in silence. Hatid na lang ni Clive ang mga ito ng tanaw habang naglalakad palayo na
ISANG linggo na ang nakararaan mula nang maihatid sa huling hantungan si Bernadette pero hanggang ngayon ay dinadamdam pa rin ni Bernila ang pagkawala nito. Hindi niya lubos akalain na isang trahedya muli ang susubok sa tatag ng kanyang pagkatao pati na rin sa samahan nila ni Kaden. Nagising si Bernila isang umaga sa matinding hilab ng kanyang tiyan. Sobrang sakit na hindi niya maipaliwanag. Nagising si Kaden sa tabi niya ay gayun na lang ang panlalaki ng mata nito nang makitang dinudugo siya. “Oh, my God!” Agad siyang kinarga nito at ipinasok sa sasakyan. “Manong Jorge, let’s go to the hospital!” Tarantang utos ni Kaden sa kanilang driver. “Bern, hold on.” Hawak-hawak ni Kaden ang asawa. Magsisigaw si Bernila sa sobrang sakit. Halos hindi niya maipaliwanag kung saan iyon nagmumula. Panay rin ang pagpatak ng luha niya habang iniisip kung bakit ito nangyayari sa kanya. Niyakap ni Kaden ang asawa nang mahigpit. Namumutla ito at namumuo ang pawis. Saka lang bahagyang kumalma si Kad