The After Dark Diaries I: My Ex- Stepdad

Lara & Angelo

Six years old lang si Lara Mae Salazar nang mamatay ang tatay niyang sundalo na si Manuel Salazar. Masyado pang bata noon at hindi niya pa naiintindihan ang lahat.

Noong nag- seven years old siya, nag- asawa muli ang kanyang ina. Pinakilala siya rito ng Nanay Laura niya. Si Daddy Angelo Romero isa ring sundalo. Naging magaan agad ang loob niya rito dahil mabait ito sa kanya. Close din sila nito kapag off duty kasi ito ay madalas siyang sunduin sa school niya nito at ginagampanan ang tungkulin bilang isang tunay na ama sa kanya. Pinagluluto siya ng paborito niyang ulam na Sinigang. Simple lang naman kasi ang kaligayahan ni Lara noon.

Madalas din siya nito turuan sa mga assignment niya. Present din ito kapag may family day sa school nila. Lalo na noong graduation niya noong nag elementary siya. Si Daddy Angelo niya ang nagsabit sa kanya ng medalya.

Naging maayos ang pamilya nila. Hindi naman sila nagkaanak ng nanay Laura niya kaya naging solo siyang anak.

"Lara." Tawag ng Dad niya sa kanya.

"Yes, dad." Mabilis niyang tugon.

"Bakit bumaba ka sa Biology?" Malaking tanong ng daddy Angelo niya.

Nasa 8th grade na si Lara. Medyo marami kasing mga activities kaya medyo nahihirapan siya pagsabayin ang mga mahihirap na subject. Varsity player pa siya ng volleyball sa school nila.

Napakagat- kagat si Lara ng kuko niya. Mannerism niya na ito kapag natetense siya.

"Kasi... Ano... Dad—"

"Ano?" Naghihintay ng isasagot niya si Angelo. Hindi naman siya nagtataas ng boses. Pero ramdam niya na kinakabahan si Lara sa kanya.

"Ano kasi— hindi ko po kayang pagsabayin ang Math at Biology po."

Tumikhim si Angelo at gumalaw- galaw ang adams apple nito. "Yung lang ang rason mo? Give me a good reason Lara, baka naman may boyfriend ka na?"

Nagulat si Lara sa akusa ng daddy Angelo niya sa kanya. "Po? Wala po akong boyfriend."

"Eh sino 'yong lalaking naghatid sa'yo dito? Nabanggit ng mama mo."

"Ka- kaklase ko lang po 'yon, dad."

"Nako Lara, sinasabi ko sa'yo. Kapag nalaman ko na may boyfriend ka, baka mabaril ko 'yong lalaki. 'Wag mo patatapakin 'yon sa bahay ko." Hindi siya nagtataas ng boses pero alam niya natatakot sa kanya si Lara at mataas pa rin ang respeto nito sa kanya.

"Dad wala po talaga."

Natawa si Angelo at napailing. "Good. Gusto ko lang na mag-focus ka sa pag-aaral at sa volleyball mo. Ayokong may makasira ng future mo, Lara. Alam mo namang ikaw lang ang anak ko."

Lumapit si Lara at mahigpit siyang niyakap. "Promise po, dad. Wala pa akong boyfriend. Saka ayoko po muna. Gusto ko po maging top player sa school namin."

Tumawa si Angelo at ginulo ang buhok niya. "Aba, ayan ang gusto ko sa'yo. Goal-oriented. Huwag mo pabayaan ang studies mo ha? Ako bahala sa extra practice mo. Ipapagawa kita ng mini court sa likod ng bahay para makapag-training ka kahit gabi."

"Talaga, dad?" kumislap ang mga mata ni Lara.

"Oo naman. At para sa’yo, lulutuan pa kita ng paborito mong sinigang ngayong weekend. Para ganahan ka mag-aral."

"Yehey!" tuwang-tuwa si Lara at nagbeso sa pisngi ng daddy niya. "Thank you po, dad. Best ka talaga!"

Ngumiti si Angelo at huminga nang malalim. "Sige na, gawin mo na yang homework mo. Ako na bahala magtimpla ng gatas mo mamaya."

Napangiti si Lara. Alam niyang kahit hindi niya tunay na ama si Angelo, ramdam na ramdam niya ang pagiging tatay nito sa kanya.

Fast forward — senior high na si Lara Mae. Malaki na siya, mas naging dalaga pero para pa rin kay Angelo, little girl pa rin niya ito.

Gabi ng prom. Nasa sala siya, naka-gown na kulay champagne na simple pero elegante. Si Angelo ang nag-ayos ng kurbata niya sa harap ng salamin bago sila umalis.

"Wow…" napahinto si Angelo at napangiti, proud na proud. "Dalaga ka na talaga, Lara. Para kang prinsesa."

Namula si Lara at natawa. "Dad naman… nakaka-awkward kapag ganyan ka magsalita."

"Hindi, seryoso ako. Proud ako sa’yo." Hinawakan ni Angelo ang magkabilang balikat niya at tinitigan ito. "Kahit busy ka sa training at school, napanatili mo pa rin ang grades mo. I’m proud to be your date tonight."

"Date?" natatawang tanong ni Lara.

"Oo naman. Sino pa bang magiging escort mo? Hindi ko pa approved ang kahit sinong manliligaw sa’yo." biro niya sabay kindat.

Napailing si Lara pero napangiti rin. "Thanks, dad. Sige na nga, tara na bago tayo ma-late."

Pagdating nila sa venue, maraming kaklase ni Lara ang bumati. Lahat napatingin kay Angelo dahil pogi at ang tangkad, parang artista. May ilang kaklase na bumulong pa na "Sana all, escorted ng hot dad."

Narinig iyon ni Lara at natawa lang. "See, dad? Ikaw ang star ng prom ko."

"Eh kasi naman, sino bang hindi mapapatingin sa’yo? You deserve to shine tonight, anak."

Kinuhanan pa sila ng picture ng photographer — si Angelo nakayakap sa balikat ni Lara, parehong nakangiti. Parang larawan ng isang perpektong tatay at anak.

Kinagabihan, habang pauwi sila, nakatulog si Lara sa sasakyan. Tinakpan siya ni Angelo ng coat at hinayaan lang siyang makatulog nang mahimbing. Pagdating sa bahay, binuhat niya ito papasok sa kwarto, parang noong bata pa ito.

"Basta tandaan mo, anak," mahina niyang bulong bago siya tuluyang takpan ng kumot. "Kahit sino pang makasama mo in the future, ako pa rin ang number one fan mo."

Ilang buwan matapos ang prom, napansin ni Lara na palaging late umuuwi si Nanay Laura niya. Tahimik lang si Angelo pero ramdam niya ang bigat ng atmosphere sa bahay.

Isang gabi, naabutan niya si Angelo sa porch, tahimik lang na umiinom ng kape. Nakatingin lang ito sa malayo.

“Dad?” maingat na tawag ni Lara.

Tumingin ito at pilit na ngumiti. “Tulog na ang mama mo?”

“Oo…” Umupo si Lara sa tabi niya. “Dad, may problema ba kayo ni Mama?”

Tahimik si Angelo saglit bago sumagot. “Minsan, anak… kahit anong gawin mo para buuin ang isang pamilya, may mga taong pipiliing sumuko.”

Nanlamig si Lara. “May ibang lalaki si Mama?”

Hindi sumagot agad si Angelo, pero sapat na ang tingin niya para maintindihan ni Lara. “Ayokong saktan ang nanay mo sa harap mo, pero hindi ko kayang ipikit na lang ang mata ko. Mali ‘yong ginawa niya.”

Mahigpit ang hawak ni Lara sa kamay ng ama. “Dad… kahit anong mangyari, hindi kita iiwan.”

Napangiti si Angelo kahit may lungkot sa mata. “Salamat, anak. Pero gusto ko lang tandaan mo: kahit hiwalay kami ng mama mo, hindi ibig sabihin na kailangan mong pumili. Anak pa rin kita.”

Nagdesisyon ang Nanay Laura niya na lumipat sila ng bahay. Si Angelo ang naiwan sa mansion dahil sa kanya iyon. Hindi rin sila nagkaanak kaya walang masyadong habol si Laura, pero pina-annul nila ang kasal.

Umalis si Lara kasama ng nanay niya — kahit mabigat sa loob niya — dahil ayaw niyang iwan si Laura na mag-isa. Pero sinabi niya kay Angelo bago umalis:

“Dad, babalikan kita. Promise.”

Halos madurog ang puso ni Lara Mae sa pag- alis nila sa mansion ng daddy Angelo niya. Ayaw niyang umalis pero mas kailangan siya ng nanay Laura niya. Masakit isipin para kay Lara na amain niya lang naman si Angelo. Sana naging tunay niya na lang itong ama para may karapatan siyang pumili na manatili sa poder nito. Para may karapatan itong ipaglaban siya.

Kaso kailangan tanggapin ang katotohanan. She's just his step- daughter and she's just her step-dad.