LOGINTHE sun glinted off the water like scattered diamonds as they cruised into the open stretch of sea, the waves gentle and inviting. Eva sat in front of him on the jet ski, her hair whipping against his chest, her laughter stolen by the wind. She looked back at him once, teasing, her eyes sparkling.
“Hold on tight,” Gideon said and his voice close to her ear. Humawak si Eva sa gitna ng throttle ng jet ski. “I am,” she smirked, but then his arms naturally came around her waist, steadying her as he revved the engine a little more. The jet ski surged forward. He shouldn’t be noticing the curve of her waist. Or the way her swimsuit hugged her like it was made for her alone. Or how the back of her head rested near his chin, like they’d done this a hundred times. But damn, he noticed everything. They hit a wave, bouncing mid-air—Eva yelped and laughed, leaning back instinctively into him. Her hand clutched his arm. He felt it all the way down to his spine. “Careful,” he said, lowering his voice slightly, teasing. “You’re trusting me with your life.” “You better not kill me,” she tossed back, grinning. “Kailangan ko makauwi sa Manila ng buo.” “Pano kung hindi na kita iuwi kaya?” Humalakhak si Eva. “Sira! Weekend booking lang ako.” “I’ll extend.” Another wave. Another bounce. She squealed again—this time full-on holding his arms. And this time, he laughed with her. “Computer shop? Extend ka pa kuya?” She teased. Nginitian niya ang dalaga. Hindi niya mapigilang amoyin ang balat nito. Naghahalo ang pabango niyang matamis na bulaklak at alat ng tubig dagat. There was nothing polished about it—no pretenses, no guarded expressions. Just him, her, and the sea. She turned her head slightly, her cheek almost brushing his lips. “You're actually not bad at this.” “Saan?” he said while eyeing her sunlit face. “Making this feel… safe,” she answered. Parang natural lang sabihin pero humarap siya agad kasi biglang nag-init ang pisngi niya. For a second, his grip on her waist tightened—not to restrain her, but to reassure. “I won’t let anything happen to you,” he said. It was supposed to be light, maybe playful. But the words fell between them like a promise. Hindi na alam kung ano pang masasabi ni Eva lalo pang nag-init ang kanyang mga pisngi. And as they slowed the jet ski, drifting under the golden morning sun, Gideon couldn’t help but stare at the soft glow on her skin, the way her smile lingered even after the laughter stopped. She looked back at him again. “Why are you staring?” “You glow when you laugh,” he said simply, without shame. Eva blinked and that mak her caught off guard, a slow smile spreading on her lips. “Kinikilig ka ba?” he teased. “Baliw,” she said, shaking her head—but she wasn’t denying it. Not at all. They took off again, but this time, she leaned into him just a little more—like she didn’t want to let go. Nang makarating sila sa may pampang. Hindi mapigilan ni Gideon hawakan ang bewang ni Eva na parang pag aari niya ang dalaga. Hinayaan na lang niya. Ito naman kasi talaga ang trabaho niya. Pagkatapos naman ng lahat ng ito, focus na siya sa totoong trabaho. NASA isang Filipino restaurant sila na nag-serve ng binalot meals na ang tawag ay Pulang Itlog. Medyo nakakagutom kasi ang magpaasa at umasa. Kaya naisipan nilang kumain ng heavy. Hindi na bago kay Eva ang mga menu sa Pulang Itlog dahil ilang beses naman na siyang nakakakain dito. Kaya nag- order siya ng madalas niyang order sa restaurant na ‘yon. “Pulang itlog classic sa akin.” Sabi ni Eva. Classic adobo rice in binalot na may two salted egg. “Pulang sisid sa akin.” Seafood binalot with shrimp, crab, and salted egg garnish. Mabilis naman ang serving sa naturang restaurant kaya nag-umpisa na silang kumain. Habang masaya silang kumakain at nag-uusap may dumating na dalawang lalaki. Ang isa ay kilala ni Eva at ang isa ay medyo kilala niya dahil pasimuno ito lagi ng mga exclusive party sa isla. Kanina, malayo pa lang may malokong ngiti na ang isa sa kanila. Wala namang paalam, hinila nito ang upuan sa tapat nila at umupo rito. Tahimik naman na umupo sa isa pang lalaki na kasama nito. “So. . . Did you enjoy our gift, dear cousin?” He squinted at his cousin, sabay tumingin ito kay Eva. Gideon rolled his eyes to his cousin and then hissed. “Pwede ba Badz.” Humalakhak ito. “Why? Isn’t she a beauty? Best Flavor of Ligaya. Ang dami kayang nagpapa-book kay Apple Pie.” Tumingin ng maloko kay Eva ito. “Hindi ba Apple Pie? In-demand ka.” She giggles. “Medyo lang ikaw talaga Bad Wizard.” Kunwari nahihiya. “Pa-humble pa.” Nakangisi pa rin ito kay Eva. Hindi naman maalis ni Eva ang mga mata niya sa mga nag gagandahang lalaki na nasa harap niya. Badz or Bad Wizard may mga ngiting stealer. Mukhang inosenteng college boy pero alam ni Eva nasa 30's na ito. Matangkad at may rare color of eyes din parehas sa pinsan nitong si Big Boy. Ang kasama naman nito ay si Doc Levi kilala sa Euphoria bilang isang Urologist. Siya rin ang resident doctor ng isla. Kilala na ni Eva si Doc Levi. Matagal na siyang naglalabas-pasok ng Euphoria. Very professional ang aura nito pero may tinatagong kinks. Kaso never pa niyang nakita ito na may kasamang babae sa isla o kahit lalaki. Tall, sun-kissed skin and with a body of a Greek god. Medyo nag- lock ang eyes pa si Eva nang inayos nito ang salamin sa mata. Gideon cleared his throat after drinking from his hibiscus iced tea. Napansin ng binata ang may pagnanasang tingin ang dalaga sa mga ‘to. Malakas ang pagkakababa nito ng baso sa lamesa dahilan na mapatingin silang lahat rito. “We will continue our water activities, stop pestering us.” “Oh... Are you for real Biggie? Possessive aura na agad?” Badz teased. “Shut up fucker!” Humalakhak naman si Doc Levi. “C'mon man, we're here to eat too. Masarap ang hotjuicylog nila rito. Homemade grilled sausage na may over flowing cheese pa.” “Tangina mo, Doc! That's so fag.” Panunudyo ni Badz. “Gago straight ako.” “Daming nasa menu, hotdog trip mong kainin may over flowing cheese pa. So Badz-ing.” Komento ni Big Boy. Sinamaan naman ng tingin ni Menard (Bad Wizard o Badz) ang kanyang pinsan na si Gideon (Big Boy.) Nag kibit- balikat na lang si Eva na natatawa sa kalokohan nila na mga banter. “Bakit ba. Mahilig ako sa cheese.” Sabi ni Doc Levi. Hindi maiwasan ni Eva na matawa sa bawat magsalita ang mga ito. Dumating na ang order ni Doc Levi na hotjuicylog at kay Badz naman pitikpula ang laman ng binalot ay spicy tapa, sinangag and salted egg. “Oh hindi ba mukhang masarap.” Sabi ni Doc Levi. Pagmamalaki sa order niya kasi ang haba ng sausage na mga nasa 8 inches at lumalabas pa ang cheese nito sa mga hiwa nito sa gitna. “That exactly looks like my rod.” Napailing si Badz. Wala naman pakialam si Doc Levi at kinain ang oder niyang hotjuicylog. Noong kinagatan niya pa ito tumulo ang cheese sa may dahon ng saging at natilamsikan pa sa mukha si Badz. “Fuck!” Mabilis na pinahiran ang cheese na tumama sa gilid ng labi niya. “Sorry. Shooter.” Malokong sabi ni Doc Levi habang nagpupunas siya ng cheese sa labi niya. Halos naibuga ni Eva ang iniinom niyang iced tea. Nagpunas agad siya sa labi. “Ganito ba kayo kakulit?” “Yeah. Hindi pa ‘yan ‘yung highest level.” Sabi ni Gideon sa dalaga na natatawa na rin. Eva wiped the corner of her eyes, still giggling. “Grabe kayo, para kayong mga high school boys na may sariling inside jokes.” “Correction,” Badz grinned, pointing at Gideon, “siya lang ang killjoy sa grupo.” “Hindi ako killjoy,” Gideon muttered, but his jaw tightened when he noticed how at ease Eva seemed with the two. She leaned forward on her elbows at ang buhok ay tumatabing sa mukha habang nakikipagbanter kay Doc Levi at Badz—parang hindi na siya aware na kanina pa siya tinititigan ni Gideon. “You should join us for the night cruise later,” Badz suggested, swirling his iced tea. “Maganda ‘yung view, masarap ‘yung wine. You’ll love it, Apple Pie.” Eva smiled politely. “Hmm… tempting.” Gideon slammed his glass of hibiscus iced tea down just a little too hard again. “She’s busy tonight.” All eyes turned to him. “Oh? Busy saan?” tanong ni Doc Levi, amused. “Just… busy,” Gideon replied curtly, locking eyes with Eva. Her lips curled into a small smirk, as if she knew exactly what he was doing. “Yeah we’re busy,” she teased softly. The air at the table shifted—still playful, but charged now, an undercurrent of something unspoken. Badz and Doc Levi exchanged knowing glances, clearly entertained by the tension brewing between the two. Eva leaned back, her gaze never leaving Gideon. “You’re awfully possessive for someone who doesn’t own me,” she murmured, her voice low enough na halos siya lang ang makarinig. Gideon’s chair scraped softly as he leaned closer, one arm resting on the back of hers, effectively trapping her in her seat. “Maybe I just don’t like sharing,” he said, his breath brushing the shell of her ear. Her pulse jumped. She could smell his cologne—dark, warm, unshakably masculine. “You’re impossible, Big Boy,” she whispered, but her tone wasn’t purely annoyed. There was a dangerous flicker of amusement… and something else. “Then stop tempting me,” he shot back, eyes narrowing. For a moment, neither of them moved. Then, as if on instinct, his hand slid down from the back of her chair to the curve of her waist, pulling her an inch closer. She didn’t resist—at least, not right away. Badz cleared his throat loudly. “Uh… should we give you two some privacy or…?” Eva chuckled and shook her head. Para bang sinasabi ng mga tingin nilang dalawa na, ‘alis na mga asungot.’ Matapos kumain. Tinapik ni Doc Levi ang balikat ni Badz. “Let’s go.” “Gonna leave you two. Kung makatingin kayo sa isa't isa kulang na lang mag hubaran na kayo.” “Just leave!” Binato ni Gideon ang pinsan ng binilog na napkin. She finally leaning back enough to put space between them, though his hand lingered on her side. “Later,” she said, her tone both a warning and a promise. The corner of Gideon’s mouth twitched, but he didn’t push it further—yet.ILANG ARAW ang lumipas mula nang muling magpakita si Carla. Tahimik lang si Eva at Gideon sa opisina — too quiet, para siyang nabunutan ng tinik dahil balik ulit sila sa dati ni Gideon. Discreet pa rin sa opisina, boss at employee ang trato, basta trabaho lang at kaya rin hindi na rin sila kinukulit ng dalawa na sina Edna at Roda. Maging ang ibang katrabaho nila ay hindi nakakaamoy na something fishy sa kanila. Minsan kinukulit sila ni Menard pero pinapalampas lang nila ito hanggang mapagod na lang ito at manahimik. Habang abala naman si Eva sa desk niya at gumagawa ng schedule ni Gideon pati nag email sa mga clients, biglang nag-black screen ang iPad niya. Paulit-ulit niyang pinindot ang power button pero ayaw talaga gumana. “Roda, pakitingin nga kung pwede kong ipasabay sa IT ‘to,” sabi niya habang frustrated. “Noted!" Nag tipa sa kanyang keyboard. "Pero mukhang backlog sila ngayon, girl,” untag ni Roda. “Ang dami daw devices na naka-pending.” Napabuntong-hininga si Eva. Wala
GUSTO NIYANG TUMAKBO pero parang nasimento siya sa kinatatayuan. Nagpupuyos ang damdamin nila pareho. Alam nilang parehong mali pero ito ang pinakamasarap na pagkakasala. Nagtagal ang halik — hindi marahas, pero mabigat. Para bang lahat ng hindi nila masabi ay naipasa sa pagitan ng kanilang mga labi. Nang kumalas si Gideon, pareho silang humihingal.“Gideon…” mahina ang boses ni Eva, halos pakiusap. “Bakit mo ginagawa ‘to?”“Because I can’t lose you the way I lost her.”Diretsong sagot niya, walang alinlangan. “Hindi mo alam kung gaano ko kinatakutan na bumalik siya. I thought… baka mawala ka rin sa’kin.”Napayuko si Eva. Ramdam niya ang panginginig ng boses nito — halong takot, selos, at pagsisisi. Marahan niyang hinawakan ang kamay ni Gideon, pinisil iyon.“Hindi ako si Carla,” mahinang sabi niya. “Hindi ako aalis kahit mahirap. Pero kailangan mong pagkatiwalaan ako.”Tahimik lang si Gideon. Dahan-dahan niyang isinandal ang noo sa noo ni Eva, at napapikit. “I’m sorry. I’m still lear
HINDI Maalis ang pasimpleng ngitian nila Eva at Gideon habang nakasakay sa elevator at patungo sila sa executive floor nila. Nang nasa lobby na sila, nag shift agad sila ng mga kilos nila sa business as usual mode. Nauna si Gideon at nakasusod si Eva sa boss niya bitbit ang tablet. Umupo na si Eva sa table niya sa labas ng opisina ni Gideon. Nag derederetcho naman si Gideon papasok ng opisina niya. "Good morning." Bati ni Eva sa colleague niya na sina Edna at Roda.Ramdam naman ni Eva na mapait siyang binati ng dalawa. Bahagyang napakunot- noo tuloy siya. They're not normal when they are not this nosy and pretty rowdy. Naisip tuloy ni Eva na parang may mali sa kanila."Nag- breakfast ba kayo?" Tanong ni Eva sa dalawa. Pinansin siya ng dalawa na ngumiti sa kanya pero bumalik ito sa mga ginagawa nila. Si Edna ay may type sa computer. Si Roda naman ay nagbabasa ng report siguro?Hindi alam ni Eva at Gideon na kanina'y tahimik ang buong floor nang dumating si Carla. Hindi na kailangan ng
UMIKOT si Eva sa kama para sana dantayan si Gideon— napamulat siya ng kanyang mata dahil wala na ito sa tabi niya. Bumangon siya ng kama at inabot ang cellphone na nasa bedside table para tingnan ang oras. Masyadong maaga pa. Kinuha niya ang tumbler niya at uminom dito saka bumaba ng kama.Bumungad agad kay Eva ang amoy ng fried garlic at kape pag labas niya ng kuwarto. Nakita niyang abala si Gideon sa maliit na kitchen area ng condo—naka-boxers at t-shirt lang, nakatalikod habang nagsa-scramble ng itlog.“Good morning, boss queen,” bati nito nang mapansin na gising na siya.Napangiti si Eva. Nagtingo sa living room at umupo sa sofa, kinuha niya si Bibo saka hinaplos. “Good morning. Nagluto ka?”“Yes,” proud na sagot ni Gideon. “You cooked for me last night, so it’s my turn. Pero huwag kang umasa masarap ha, basic lang ‘to.”Napatawa si Eva, nilapag muli si Bibo at tumayo para lapitan siya. “Hmm… smells good though.” Yumakap siya sa likod ni Gideon, dinikit ang pisngi sa likod nito.
BINUKSAN ni Gideon ang mabigat na pinto ng receiving hall ng mansyon at bumungad sa kanya ang isang babaeng nakaupo nang maayos sa isang magarang couch. Nakasuot ito ng simpleng white dress, mahaba ang buhok at nakatingin sa sahig — parang parehong kinakabahan. Nang maramdaman nitong may tao, agad siyang tumayo at ngumiti.“Gideon…” halos pabulong, pero ramdam ang pag-asa sa boses niya.Sandaling tumigil si Gideon sa doorway, tinitigan ito. Ang daming alaala ang biglang sumulpot sa utak niya — mga iyakan, mga tawanan, at mga pagkakataong pinili niyang magpatawad kahit siya ang nasasaktan. Pero ngayon, iba na ang pakiramdam niya. Hindi na siya galit, pero hindi na rin siya masaya makita ito.“You found me,” malamig niyang sagot, saka tuluyang pumasok sa silid.“Of course I did.” Mahina siyang natawa, pero hindi umabot sa mga mata niya ang ngiti. “I had to… I owe you an explanation.”Naglakad si Gideon papunta sa kabilang sofa at umupo, ang
DUMATING si Gideon sa Ravel Inc. wala naman masyadong ganap, normal pa rin pero hindi mawaglit sa isipan niya ang text message mula sa unknown number na 'yon. Alam niya kung sino ito. Ang pinagtataka niya, paano nito nalaman ang numero niya? Nagpalit kasi siya ng numero bago pa sila pumunta noon sa Euphoria. Nilapag niya muna ang pabaon sa kanya na bento box ni Eva sa lamesa saka sumalampak siya ng upo niya sa kanyang swivel chair. Napabuntong- hininga siya dahil siguro ay nag- aalala siya sa mangyayari sa kanila ni Eva. Pumasok naman si Menard ang pinsan ni Gideon sa kanyang opisina. Sanay siya sa malokong mga ngiti nito at cool demeanor nito pero kakaiba ito ngayon. Seryoso at hindi mabasa ang mukha. Umupo ito sa tapat na upuan niya. "Pansin ko, hindi ka na umuuwi ah." Napangisi si Gideon at sinuklay ang buhok niya saka nag salung- baba. "Gusto ko nga huwag nang umuwi sa bahay eh." "Hinahanap ka na ni lol







