Simula nang makita ni Shayne si Eldreed sa tabing-dagat, tila hindi na siya mapakali. Pilit niyang inaalis sa isip ang alaala nito, pero may kung anong bakas pa rin si Eldreed sa puso niya na hindi niya matakasan.Lalo pang bumigat ang pakiramdam niya nang malaman niyang ang sea-view villa sa katabing unit ay kay Eldreed pala. Dahil ayaw niyang magkrus ang landas nila, nagkulong na lang siya buong gabi sa kwarto.Maya-maya’y dumating si Jerome, may dalang kahon. “Shayne,” tawag niya habang inilapag ito sa harap ng dalaga.“Ha? Anong meron?” tanong ni Shayne, nagtataka. Wala namang okasyon, bakit siya biglang may regalo?Pagbukas niya ng kahon, tumambad ang isang eleganteng light blue na long gown na may detalyadong burdang bulaklak. Katabi nito ang isang mamahaling turquoise necklace—halatang gawa sa tunay na bato at hindi basta-basta ang halaga.“Ano ’to?” tanong ni Shayne, naguguluhan.“May charity event mamaya,” paliwanag ni Jerome. “Mag-a-auction ng mga alahas, at ang proceeds ay
Pagkauwi ni Eldreed, ramdam niya ang matinding pagod at hilo. Kailangan niyang magpahinga dahil maaga pa ang flight niya papuntang Maldives kinabukasan.“Eldreed!” tawag ni Divina, agad siyang sinalubong at ngumiti. “May mainit na tubig na sa banyo, maligo ka na para makapagpahinga.”Tumango lang si Eldreed. Kahit pa utang niya ang buhay kay Divina, ramdam niyang unti-unti na itong nagiging pabigat. Kung puwede lang balikan ang nakaraan, baka mas pinili na lang niyang huwag dalhin si Divina pabalik mula sa Amerika.Pagpasok sa banyo, naamoy agad ni Eldreed ang paborito niyang lemon scent sa tubig ng bathtub. Tahimik siyang lumublob at pinikit ang mga mata. Unti-unti siyang nakaramdam ng ginhawa—hanggang biglang may humawak sa kanyang balikat."Eldreed..." bulong ni Divina, malambing ngunit puno ng pananabik.Napakunot ang noo ni Eldreed. Agad niyang tinanggal ang kamay nito. “Naliligo ako. Please, umalis ka muna.”Hindi nawala ang ngiti ni Divina. “Nakausap ko si Wanren kanina. Sabi n
Dahil sa mabigat na pakiramdam ni Shayne nitong mga nakaraang araw, naisip ni Jerome na dalhin siya nang mas maaga sa Maldives. Halos dalawampung oras ang biyahe, pero pagdating nila, agad nawala ang pagod ni Shayne nang masilayan ang tanawin.“Jerome, ang ganda dito!” masayang sabi ni Shayne habang nakatingin sa bughaw na langit at malinis na dagat. Puno ng tuwa ang kanyang mga mata.“Okay, pero kailangan muna nating mag-check-in. After that, I’ll take you to the beach,” sagot ni Jerome, sabay ngiti.Tumango si Shayne, pero ang isip niya ay abala na sa kagandahan ng paligid.Pagdating sa pintuan ng isang five-star hotel, agad silang sinalubong ng doorman para kunin ang kanilang mga gamit. Magiliw din ang customer service representative na fluent sa English. Matapos mag-register, dinala sila sa couple’s villa na ni-reserve na ni Jerome matagal na.Pagbukas pa lang ng pinto, natigilan si Shayne.Sa loob ng villa ay may malaking framed photo nila ni Jerome, nakapuwesto sa gitna ng kama
Habang bumabaybay sa kahabaan ng ring road ang bagong biling Bugatti sports car, malakas ang dagundong ng makina habang mabilis ang pagpapatakbo nito. Binuksan ni Shayne ang bintana at hinayaang dumampi ang malamig na simoy ng hangin sa kanyang mukha at tainga. Sa sandaling iyon, pakiramdam niya ay sumabay rin sa pagbilis ng takbo ng sasakyan ang tibok ng kanyang puso.Bihira maranasan ni Shayne ang ganitong klaseng laya at kasiyahan. Hindi niya napigilang humuni ng isang awitin habang nakatanaw sa labas ng kotse—tila ba isa siyang ibong matagal nang nakakulong at ngayon lamang muling nakalipad.Napatingin si Jerome sa kanya at ngumiti, puno ng pag-aaruga ang mga mata. "Bakit parang ang saya mo ngayon?"Ngumiti lang si Shayne at umiling. “Hmm!” Hindi na siya nagbigay ng paliwanag. Sa totoo lang, kung iisipin niya, ang mga ganitong pagkakataong malaya siyang makapagpahinga ay parang matagal na niyang hindi naranasan. Ngayon na tila nakawala na siya sa hawla, mas magaan man ang pakiramd
Pagbalik ni Shayne sa bahay ni Jerome matapos uminom sa bar, wala pa siyang naramdaman agad. Pero nang lumipas ang ilang minuto, tumama na ang epekto ng alak. Naging matamlay siya at halos hindi na makatayo nang maayos. Agad siyang inalalayan ni Jerome paakyat sa kwarto at doon siya nakatulog ng mahimbing.Kinabukasan, medyo nahimasmasan na si Shayne. Nagsuot siya ng pajama at bumaba sa sala. Sakto namang nakita niyang kausap ni Jerome ang kanyang sekretarya."Dalhin mo ito kay Eldreed ngayong araw," wika ni Jerome habang iniabot ang tseke na kanyang pinirmahan."Ganito kalaki ang halaga?" gulat na tanong ng sekretarya.Ngumiti lang si Jerome. Wala siyang pakialam sa halaga dahil para sa kanya, ang pera ay maliit na kapalit kung makakakuha siya ng pabor kay Shayne."Okay, ihahatid ko na po agad," sagot ng sekretarya.Napatigil si Shayne habang pinagmamasdan ang eksena. Naalala niya ang sinabi ni Jerome kagabi sa bar—na tutulungan nito si Eldreed sa problema ng kumpanya. Hindi niya ina
Madilim ang ilaw sa loob ng bar, pero pamilyar na si Shayne sa lugar na ito. Bago pa siya ikasal kay Eldreed, madalas na siyang magpunta rito mag-isa—isang paraang ginagamit niya noon para takasan ang pagod at stress.Sa panlabas, maayos at disente siyang babae, pero sa loob-loob niya’y may tinatagong mapusok na personalidad. Ngayon, hindi na niya iniisip ang stress. Ang gusto lang niya ay manahimik, maglasing, at pansamantalang makalimot.Habang nilalagok ang baso ng whiskey, unti-unting namanhid ang kanyang utak—kahit papaano, gumaan ang bigat sa dibdib niya.Pinapanood lang siya ni Jerome habang umiinom. Akala niya ay makakatulong ang alak para kahit paano'y gumaan ang pakiramdam ni Shayne. Pero nang sunod-sunod na ang tagay nito, nagsimulang kabahan si Jerome.“Shayne, tama na,” agad niyang inagaw ang baso sa kamay nito. “Don’t do this.”“Jerome... lahat sila puwedeng magduda sa akin, pero si Eldreed? Siya? Hindi siya dapat nagduda,” naiiyak na sagot ni Shayne habang muling kinuku
Nagulat ang mga tao sa loob ng opisina nang marinig ang pagtatalo nina Shayne at Mr. Lopez sa hallway.Si Eldreed, na mainit na ang ulo dahil sa problema ng kumpanya, ay napilitang lumabas upang alamin ang kaguluhan. Hindi niya inaasahan na si Shayne pala ang naroon."Shayne!" tawag niya, halatang nabigla pero may bahid ng tuwa sa boses. Sa kabila ng mga hinala mula sa kanyang mga executive, hindi siya nagdalawang-isip lumapit dito. Sa totoo lang, nilaan pa niya ang isang pagkakataon na magkita sila ni Shayne sa department store para makapagpaliwanag tungkol sa kanila ni Divina. Pero ang malamig na pakikitungo ni Shayne noon ay nagpatigil sa kanya.Hinawakan niya ang kamay ni Shayne, waring nais iparamdam na hindi mahalaga ang pagkawala ng mga dokumento kung siya lang din ang kapiling.“Shayne, anong ginagawa mo rito? Did you come here to talk to me?” tanong niya, bahagyang umaasa.Pero agad binawi ni Shayne ang kamay niya, at malamig ang tugon, “Pasensya na, Mr. Sandronal. Mukhang ma
Paglabas ni Shayne mula sa bahay, ramdam niya ang bigat sa dibdib. Hindi pa rin siya makapaniwala na humaharap sa matinding krisis ang kumpanya ni Eldreed. Kahit alam niyang wala na silang relasyon at si Divina na ang nasa puso nito, hindi niya kayang balewalain lang ang nangyayari.Kinuha na sana niya ang cellphone para tawagan si Eldreed, pero napatigil siya nang makita ang sasakyan ni Jerome na nakaparada sa harap ng bahay. Nang mapansin siyang palabas, agad itong bumusina—dahilan para mapaatras si Shayne at iligpit ang cellphone. Ayaw niyang tawagan si Eldreed sa harap ni Jerome.Pagkakasakay sa sasakyan, ramdam niya ang bahagyang pagkailang. Gusto na niyang tumawag, pero nandiyan si Jerome.“Okay ka lang?” tanong ni Jerome habang mabilis pero maingat na nagmamaneho.Nag-alinlangan si Shayne saglit bago nagsalita. “Jerome... Pwede bang dumaan tayo sa kumpanya ni Eldreed?”Medyo kabado ang tono niya. Alam niyang ramdam ni Jerome ang nararamdaman niya nitong mga araw. Bagamat hindi
Habang tahimik lang na nakaupo si Shayne at si Jerome ay wala nang masabi, biglang tumunog ang telepono ni Shayne—parang isang saklolo na dumating sa tamang oras.“Shayne!” sigaw ni Andeline sa kabilang linya. “Pinapauwi ka ni Mama. Si Papa, parang may sakit!”Napakunot-noo si Shayne. Kahit may tampo pa siya sa pamilya, hindi pa rin maiwasang kabahan. Pero… dapat ba siyang bumalik? Papayagan ba siyang bumalik?Naalala niya ang sinabi noon ni Samuel—na kung hindi siya kay Eldreed, wala siyang lugar sa bahay na ‘yon. Sa totoo lang, hindi siya kailanman naging prioridad ng ama. Ang mahalaga lang dito ay negosyo.“Ano'ng nangyari?” tanong ni Shayne, kahit may halong pagdududa, hindi pa rin mawala ang pag-aalala niya.“May project na umatras ang investor. Pagkarinig ni Dad, bigla siyang hinimatay,” sagot ni Andeline. Para sa kanya, normal lang ‘yon—parte ng negosyo ang ganitong aberya.Napabuntong-hininga si Shayne. Kung investor pa lang ang dahilan ng pagkahilo ni Samuel, siguradong malak