Sinagot ko iyon. At kahit hindi nakatuon ang atensyon ko sa kausap, rinig ko ang pag-aalala at ang pagmamadali sa boses ni Manang Amanda.
"Babied her while I'm on my way home." Wika ko habang ikinakalahati ang ari sa loob ng pagkababae ni Ma'am Andra. Napapikit ako. Nananakit na ang tiyan ko sa sobrang pagpipigil. But still. I groaned in frustrations. Dissatisfied and still yearning for more. Mabilis akong tumayo. Hinanap ang mga saplot at mabilis na nagbihis. Iniwan itong tigang at hindi makapaniwala. "Vis, wh-where are you going?" Tanong nito sa isang nanghihina at malambot na tono. Napaupo pa ito sa kama. Walang saplot at tanaw ko ang mabilis pa ring tibok ng dibdib nito. "Uuwi na." Malamig na wika ko. "But, we're not done y-yet, Vis." Rinig ko ang pagmamakaawa sa boses nito. Ngunit nanatili akong matigas. Kailangan kong umalis. Kayang pigilan 'to pero ang pag-iyak ng sanggol sa bahay ko, hindi. Agad akong lumabas sa condominium nito. Ni hindi ko hinayaang makasunod pa ito at magsalitang muli. Alam kong mapipigilan ako nito at ayaw kong mangyari iyon. Mabilis kong pinuntahan ang sasakyan kong nasa parking lot ng building. Agad na pinaandar iyon at tinahak ang daang pabalik sa bahay. "Not now, Don. Pauwi ako sa bahay." Singhal ko rito nang tumawag sa akin. Inaaya akong pumunta sa isang high-end bar na lagi nitong tinatambayan upang gumimik at mambabae. "Doing labor for your little daughter?" Tanong nito. May pang-aasar sa tono nito na agad kong ikinainis. "Fvck you, moron." Pagkatapos ay gigil kong pinatay ang tawag. Muntik ko pang maitapon ang cellphone ang kung saan. "Anong nangyari? Bakit umiiyak?" Nagmamadaling tanong ko nang makapasok sa bahay. Patay ang mga ilaw at tanging ang solar lamang na nasa pasilyo ang nagsisilbing liwanag. "Nagbrown out po kasi, sir. Tapos nagsimula na po syang umiyak." Panimula ni Manang Amanda. Habang sumusunod sa mabilis kong paglalakad patungo sa kwarto ni Ashianna. "Binigyan ko naman po ng gatas, ayaw naman po. Kinarga ko na rin po pero ayaw rin tumigil kakaiyak, sir." Paliwanag nito. Agad ko itong binalingan. "Baka naman panis na iyon?" Paninigurado ko. "Hindi ho, sir. Kakatimpla lang non nong binigay ko." Nangunot ang noo ko. Napaatras naman si Manang Amanda. "Edi mainit 'yun, Manang. Kaya umiyak." Giit ko pa. Tinaasan ito ng kilay habang inaantay na sumagot. "Syempre hindi, sir. Malamig naman na Le minerale ang inilagay ko 'ron." Sagot pa nito. Ayaw magpatalo sa mga pambibintang na ginagawa ko. Wala akong nagawa kay Manang. Mukhang ginagawa naman nito ng maayos ang trabaho. Kaya nag-utos na lamang ako na kumuha ito ng panibagong gatas. I stepped into the room, and my eyes landed on her. Crying out loud. Clinging to the crib's bars, her little hands stretching out to me, as if asking to be picked up. "Shhh, baby. Daddy's here." I picked her up from the crib, comforted her in my arms and softly rocked him. Humming a gentle melody. Mamaya ko na poproblemahin ang brown out. Mga ilang minuto lamang ay agad na itong nakatulog. Kaya naman marahan ko itong ihiniga sa kama. Hinarangan ng dalawang malalaking unan sa magkabilang gilid. At marahang hinaplos ang buhok. Tumayo na ako bago pa man mahumaling sa ginagawang pag-aalaga rito. Inayos ko ang polo at bahagyang niluwagan ang necktie na suot. "Pakibantayan, manang. Tatawag lang ako kina Mommy. I'll also call someone to fix the lights. Babalik ako agad. Dyan ako mag-aaral." Paalam ko. Pagkatapos ay lumabas na ng kwarto. Dumiretso sa kusina upang kumuha ng tubig sa fridge. Pagkatapos ay pumunta ako ng living room. I dialed Mom's number. Mga ilang ring bago pa ito nakasagot. "Mom, there's a electric shortage in our house." Maktol ko kay mommy. Inikot ko pa ang camera ng cellphone upang ipakita rito na tanging ang solar lights na nasa pasilyo ng bahay lamang ang gumagana. "Wala man lang bang hello dyan, anak?" Biro ni Daddy. Naririnig ko ang pagtawa nito ng bahagya. "Dad, there's a power shortage." Naiinip kong ulit. Nahiya na akong bumati sa kanila. Kaya naman pinalampas ko na lamang ang sinabi ni dad. Nagkunwaring hindi iyon napakinggan. "Call Arthur to fix it, honey." Wika ni mommy. Nakaoffice suit pa ito. At kitang-kita ko sa background ang magulong set-up ng buong opisina. "Busy?" Tanong ko nang mapansing wala ang atensyon ni mommy sa akin. Kundi nasa kausap nito sa likod ng camera. "Yes, son. We're on a meeting. I'll call you later, bye." Pagmamadali nito. Agad na pinatay ang tawag matapos halikan ang screen. "Mom." Banta ko. Huli na dahil namatay na ang screen ko. Binata na ako. I don't want to be babied, anymore. Gaya ng utos ni mommy. Tinawagan ko agad si Arthur. Dumating naman ito agad. Dala ang iilang gamit sa pag-aayos. "Nasa likod ng bahay ang fuse." Salubong ko rito. Tinanguan naman ako nito bago lampasan upang mag-ayos ng kuryente. May kalakasan ang ulan nang matapos ang pag-aayos nito. Basang-basa ang mga dala nitong gamit. Maging ang bota na suot nito ay putikin nang ipasok sa salas. "Manang Amanda, pakibigyan ng kape si Arthur." Utos ko kay Manang na nakaabang sa gilid. "Iyak ba iyon ng bata?" Tanong ni Arthur makalipas ang ilang minuto. Napatigil ito sa pag-inom ng kape. Dahil maging ako ay nangapa rin ng sasabihin rito. "Ah, a-ano...pusa 'yon. Alaga ni manang." Mabilis na pagdadahilan ko. Bigla akong nakaramdam ng kaba. Habang tumatawag ng kung sinumang santo na sana mas lumakas pa ang pagpatak ng ulan sa bubong ng bahay. "Ah, oo. Baka takot sa kulog at sa kidlat." Pagsang-ayon ni Manang Amanda nang titigan ko ito ng mariin at makahulugan. "Para kasing bata na umiyak." Giit ni Arthur. Akala ko ay makikipagtalo pa ito. Ngunit ng sumimsim muli nang kape ay nakahinga na ako ng maluwag. Napatingin ako sa second floor. "S-sinarado mo ba ang bintana sa itaas, manang?" Pasimpleng tanong ko. Hindi hinahayaang mahimigan ni Arthur ang pag-aalala ko. "Yes, sir." Tumango-tango na lamang ako. Ngumiti ng bahagya upang maibsan ang biglaang kaba. Tauhan ni Daddy si Arthur. Alam kong marunong itong magfacebook. At paniguradong nakakachat nito si daddy tungkol sa trabaho. At ayokong malaman ng mga ito na nag-ampon ako ng bata. Better hid her from them, than expose her for judgements. I know my mother, too well. Maghuhuramentado iyon at magpipilit umuwi kapag nabalitaan ang sitwasyon rito sa bahay. "Tila na ang ulan, uuwi na ako, Visarius. Pakisabi sa iyong ama na hinihintay sa plantasyon ang kanyang pagbabalik." Paalam ni Arthur. Tinutukoy ang planta ng kuryente na sinisimulan na ulit ang renobasyon. Tumango lamang ako. Tiningnan si Manang Amanda upang ito na ang kusang maghatid rito sa labas ng gate. Pagkabalik nito ay inutusan ko itong magdala ng pagkain sa itaas. "Sir, ilalapag ko na lamang po sa sofa." Paalam nito na tinanguan ko lamang. Nasa lamesa ako, kaharap ang laptop at ang mga notebook na kailangang sulatan. Napahikab ako. Binalingan ang sanggol na mahimbing ng natutulog sa ibabaw ng kama. Napatayo ako. Marahang umupo sa gilid ng kama habang pinagmamasdan ang inosente at maamo nitong mukha. Napabaling ako sa maliit na orasang nakapatong sa cabinet, sa gilid ng kama. It's exactly 12 midnight. "Happy birthday, baby." Mahinang bulong ko. Inayos ang maliit na unan sa gilid nito. Pagkatapos ay marahang tumayo at bumalik sa pag-aaral. Ilang beses na akong napapahikab sa tuwing inililipat ko ang pahina ng notebook na sinusulatan. Tiniis ko iyon. Sinikap kong maisulat lahat para bukas ay masamahan ko si Ashianna sa kanyang kaarawan. "S-sir, gising po." Rinig kong tawag ni Manang Amanda. Marahan akong napamulat, kinusot ang mga mata at bumaling sa kama. Nakatulog ako habang nag-aaral kagabi. "S-si Ashianna?" Tanong ko agad nang makitang maliwanag na sa labas ng bahay. Tanaw mula sa kwarto ang papataas ng sikat ng araw mula sa silangan. Masakit na iyon sa balat at nakakasilaw. "Nasa ibaba po, sir. Inaalagaan ni Ma'am Andra." "Fvck!" Mabilis akong tumayo. Hinanap ang bathrobe at isinuot habang papalabas ng kwarto. Natanaw ko si Ma'am Andra mula sa hagdan. Karga nito si Ashianna at hinihele na tila ba pinatutulog itong muli. "Kakagising lang ng bata, patutulugin mo ulit?" Pabirong bungad ko nang makalapit. Mabilis itong humarap sa akin. "Vis..." Ngumiti ito at umambang yayakap pero mabilis kong naiwasan. Dahilan upang makita ko ang pagkadismaya sa mukha nito. "What are you doing here?" Malamig na tanong ko. Tiningnan si Ashianna. Nahihirapan ito sa pagkakabuhat ni Ma'am Andra kaya agad ko itong kinuha. "Bumibisita lang, Vis. Ayaw mo na bang dumadalaw ako sa'yo?" Malagkit na wika nito. Pilit hinahaplos ng mga daliri ang bisig ko. I know what she's up to. She's gonna tease me until I can no longer control this dick. "Umuwi ka na." "Vis, kung ikinatatakot mo na baka hindi ko matanggap ang batang iyan...tanggap ko, Vis." Pagpupumilit nito. Ayaw talagang umalis sa harapan ko. Hindi ako makapaniwalang nagsasagutan kami ng ganito sa harap ng bata. "Kahit ilang anak pa 'yan, Vis. Tatanggapin ko. Mababaliw ako kapag wala ka..." mapang-akit na wika nito. Patuloy pa rin ang paghaplos sa braso ko at sa dibdib. Tiim-bagang kong hinuli ang braso nito. Nagmamadaling hinila papaalis ng salas. "Sana matanggap mo rin kung hindi ko sa'yo balak magkaanak, Ma'am Andra." Nagmamadaling wika ko habang mahigpit na hawak ang braso nito. "Vis naman. Huwag ka naman magbiro ng ganyan." Mahinahong wika nito. Pilit na pinigilang madala sa paghila ko rito papalabas ng bahay. "Manang." Tawag ko kay Manang Amanda. Agad naman itong dumalo sa akin. Kaya inabot ko agad rito si Ashianna. "Bihisan mo muna. Kakain tayo sa labas." Utos ko. Hindi na pinatagal pa. Mabilis kong hinila si Ma'am Andra sa kwarto ko. Ipinako ito sa dingding habang idinidiin rito ang akin. "Vis...ang t-tigas." Paungol nitong wika. Hinihingal itong humihinga gamit ang bibig. "Tapos na tayo, Ma'am. I clearly told you to manipulate my grade. What did you do? You failed me on my majors. Damn you." Panunuya ko rito. Pinagdikit ko ang mga ngipin habang inaantay itong makasagot. She's a pain in my ass. Nananakit na ang tiyan ko dahil sa kanina pang pagpipigil. "Give me one more chance, Vis. Nahuli ako ni Roger. Sinabotahe nito ang mga ipinasa kong grades sa registrar." Paliwanag nito. Tinanaw ko ang nakaluwa na nitong umbok sa dibdib dahil sa pagpwersa ko rito kanina. Napakagat ako sa labi. Bahagyang tumungo at inilapit ang bibig sa labi nito. "Wala akong pakialam sa problema nyong mag-asawa. All I care right now-" naputol ang sasabihin ko. Nang bigla itong lumiyad. Dahilan upang matamaan ng may saplot nitong perlas ang pagkalalaki ko. "...was how you gonna make it up to me? Hindi ako tumatanggap ng grades na, Ma'am. I already took summer class." Wika ko. Tinatanaw ito habang nakatuon ang magkabilang braso sa pader. Ikinukulong ito sa dibdib ko. Dahan-dahan itong bumaba. Lumuhod sa harapan ko kaya naman napatayo ako tuwid. Habang pilit kinokontrol ang paghinga. Sinalubong ko ang mga tingin nito nang tingalain ako upang bigyan ng mapang-akit na mga tingin. As if asking my permission for doing something.Later that night, after hearing nothing from me. Ashianna vanished out of my sight and refused to leave her room. Kahit si Manang hindi nya kinakausap o pinapansin. She looks quite annoyed by what I've acted back in the car.And now, mom's pestering me. Begging me to visit them in New York. Things that she clearly knew I won't give a fuck."Son, ang tagal-tagal na naming hindi umuuwi. Your titos and titas are all here. Wala naman tayong relatives dyan. Kaya why don't you stay here instead, son?" Mahinahong pangungumbinsi ni mama. "Mom, we've talked about it many times. I'm good here. I'm already teaching in college." Napapagod na paliwanag ko.Kung dati, dinadahilan ko ang pag-aaral at pagrereview para sa board exam. Ngayon, pagtuturo naman ang ginagamit ko para lang hindi mapilit ni mama na sa ibang bansa na lang manirahan."Magbakasyon ka muna sa pagtuturo. Ilang taon ka na, wala ka pa ring. girlfriend." Mom emphasizes the last five words. As if it is the most essential thing I co
Ashianna's been busy, earlier until now. After her friends left, she went up to her room. And when she came down, she was carrying a tent, blanket, a pillow, and the teddy bear I gave her as a gift when she was young.She just passed by me on the sofa and headed straight to the garden. She's not running away, is she? Why is she bringing a tent? When she came back for the second time, she was carrying faded lights. She even stopped by the kitchen to get some food. "What are you up to?" I asked when I noticed her approaching where I was sitting. But she just passed by me again. On her third trip, she got another pillow and was already wearing her pajamas. "Hey, what's going on? What's with the back and forth?" I asked, coldly. I couldn't focus on the business magazine I was reading because of what she was doing. Ashianna didn't reply. Kaya naman, tumayo ako at saglit na inilapag ang dyaryo sa ibabaw ng coffee table."What's our problem?" I was all looking serious. Towering her sm
"Ayaw mong maging responsable sa nararamdaman ko pero kung tratuhin mo naman ako parang hindi mo anak." Matamlay na wika nito. Tila ba sinisisi ako kung paanong naging mabuting ama lamang naman ako sa kanya. I brought her home and lifestyle that her biological mother can't. I took care of her. From baby feeding to changing diapers. I barely slept when she was a baby, she'd cry nonstop every night. I sent her to school. Prepared her food. Fund and secured her future expenses. "Hindi tayo magkasing-edad lang, Ashianna. What you feel was just a puppy love, a hormonal influence on emotions during adolescent. It's normal but it's unacceptable." Nilingon ko si Ashianna. Nakasandal ito sa headrest ng kotse. "Kaya hindi mo'ko gusto?" "Ashianna, you- you're. my. daughter." Aabutin kami ng kung ilang oras na nakatigil sa gilid ng kalsada, kung paikot-ikot lang ang pag-uusap namin. Nandito ako para linawin ang mga bagay-bagay. Na hindi kami pwede, dahil bata pa sya at hindi ko m
Days flew faster for Hector, who, I guess, had been wishing for time to slow down. But for me, every moment crawled by in slow motion, like a sun-drenched day that refused to end. It felt like an eternity, an endless test of patience, before it finally became a week.And I've been dying to see Ashianna, who hasn't replied to me the entire damn time.A week without a word from her has my mind racing with worst-case scenarios. Did someone bullied her? Or maybe Andra spoke to her while I was away and said something hurtful? Or did someone treated her so damn well that she forgot about me entirely?Weeks of unanswered calls have only added to my anxiety.Kung malapit lang ang Cebu sa Mindoro, umuwi na sana ako. Napatingin ako kay Lucas at kay Lilienne na nag-uusap sa may lamesa. Seryoso ang dalawa. At sa pagkakunot ng noo ni Lucas, masasabi kong nahihirapan itong kumbinsihin si Lilienne na umuwi."Tsk, tsk!" Napailing ako. Lilienne was a bit too immature to be Lucas's girlfriend. She
"Dad, talaga bang sa hotel muna ako mags-stay? Hindi mo na ba ako maihahatid sa school palagi?" Tumango ako. Hindi nililingon si Ashianna dahil sa mabilis na usad ng mga sasakyan."Bakit? Magiging busy ka na ba sa pagtuturo sa Bethel High?" Ashianna's constant nagging. She's now facing me, throwing me nonstop questions. "Hmm..." I hummed in response. Natahimik naman ito ng mga ilang minuto bago muling magtanong."Eh daddy..." "Hmm?" "Same office kayo ni Andra?" Now it makes sense. Ashianna's school is still a ways off, so maybe now's the time to ask why she's bothered by Andra's presence."Hmm, why?" I asked, not showing any hint of interest. But Ashianna just switched the topic."Then would you come pick me up every afternoon after class?" Ashianna asked innocently, after we'd stopped by the drive-thru.I ordered her a fried chicken and a sundae. Weird combination, but she likes it anyway.Akala ko ay malilimutan na nito ang pagtatanong. Pero hindi. Kumakain ito habang nagtatan
"HAPPY BIRTHDAY, SHIANNA! HAPPY BIRTHDAY, SHIANNA! HAPPY BIRTHDAY, HAPPY BIRTHDAY. HAPPY BIRTHDAY, SHIANNA~"The front yard was filled with a lively crowd, scattered everywhere, singing a joyful birthday song for my adopted daughter. Amidst the cheerful chaos, only my closest friends knew the truth about Ashianna and the real story behind her identity.She is my adopted daughter. And just two days after this party, I'm going to send her far away from me, away from this house, to help me control my emotions and detach myself from the feelings I've developed for her.It was actually a double celebration within a year. Last last month, we celebrated my board exam success, and today is Ashianna's 15th birthday.Brandon was already here. As for Lucas, we're still waiting to see if he'll show up. We've missed him for almost four or five months. He's been out of sight since the last celebration at my house.Ashianna's classmates were also here. Almost all of her classmates. Kaya halos mapun