Thank you po sa pagbabasa. Hopefully ay magustuhan ninyo. If ever. Baka pwede paiwan na rin ng comment. Pampa-GOODVIBES. Salamat ☺️ happy reading. And Godbless 😘
TUMAYO na si Carlos. Isa-isa niyang pinulot ang mga saplot niyang nagkalat ng i-paghahagis ng babae ng gigil ito na hubarin ang mga damit niya kangina ng madala siya at sumama sa damuhan.Dumapa ng pagkakahiga ang babae. Habang titig sa pagdadamit sa hubad na katawan niya. “Why are you looking at me?" “Wala naman. Nag-enjoy lang ako titigan 'yang hubad mong katawan. Thank you, nag-enjoy ako. Kala ko mauudlot na naman tulad kagabi. Pinasakit mo lang 'yung puson ko. But..." titig na pakli nitong saad. “Bumawi ka naman today. So, ayos na. Na satisfied naman ako ngayon." pa-fliry nitong saad habang nagflying kiss bago tuluyan niyang matakpan ang nanlalambot na niyang sandata.Hindi sumagot si Carlos. Mabilis niyang isinuot ang mga damit niyang nadampot. Alam niya na pagagalitan na naman siya ng kanyang mommy sa oras na bumalik siya sa restaurant. Kinuha niya ang cellphone niya at nakita niya ang napakaraming tawag ng kanyang mommy. At, speaking of the devil. Sambit niya ng muli niya isus
Kinabukasan! “Lalaine, kamusta na? Nakatulog ka ba ng maayos?" tanong sa akin ni Mommy Imy. Mommy na ang tawag ko hindi na Auntie Imy. Kasi nga ay ayaw niya na sa dating tawag ko— ang itatawag ko pa rin sa kanya ngayon na kasal na kami ni Carlos. Speaking of Carlos. Ang g*go na yon. Hindi ako pinatulog. Sukat matapos akong ganunin kahapon. Umaga na rin umuwi. Take note! Siniksik ako sa kama habang natutulog ako. Ang ingay pa... Ang baho amoy alak na naman siya umuwi sa bahay. Hindi talaga ako nakatulog. Umaga na at may sikat ang araw dilat pa ang mata ko buhat ng magising ako ng dumating si Carlos. Saka natatakot ako. Baka mamaya alam na— baliw na lalaki na yon. “Opo" sagot ko. Kahit ang totoo hindi. Walang totoo sa sinagot ko sa kanya. Sabi ko ang sarap ng tulog ko. Pero hindi ako nakasagot ng magtanong siya about first night namin ni Carlos bilang mag-asawa. Tumawa nalang ako. Bwisit! Unang gabi! Takot, pangamba, inis at galit ang binuo sa akin ni Carlos. Pero si Mommy Imy may
CHAPTER 52Dapit hapon! “Ate Lalaine, gusto mong mamasyal tayo sa kabilang bayan? Hindi ka man lang ba naiinip? Dito ka na lang palagi lang sa bahay eh, lumabas ka naman. Mamasyal tayo sa kabilang bayan. Magandang maglibot d'on once ganitong hapon o pa-gabi. Maraming mga makukulay na ilaw sa park. Tapos may Bazaar din nagbubukas pagdating ng gabi. Saka pala maraming street foods. Kain tayo. Magpaka 'busog tayo." “Yiiii! Excited ako. Tara, Ate Lalaine punta tayo. Nakakainip kasi dito. Inip na inip na ako. Hindi ka ba naiinip? Burong-buro ako dito sa bahay simula ng nag stop ako. Gusto ko gumala pero ayaw naman nila ako ngayon payagan. Sama ka nalang. Gala tayong dalawa. Nang makapagrelax naman ikaw. Nang makalimutan mo kahit saglit 'yung asawa mo."Oo nga naman. Isang linggo na ako dito at walang pagbabago. Dito lang ako sa bahay habang si Carlos lagi umaalis nang hindi ko alam kung saan ito pumupunta. Dala niya lang ang sasakyan. Uuwi na lang ito lasing. At kung hindi ako magigising
“Beer 'nga!" tawag ko sa isang lalaki na nakaunipormeng puti.“Wait lang po" pabalik nitong sagot. Hindi na din ako sumagot dito. Naupo nalang ako sa isang bakanteng mesa. Tulad ng araw-araw ko dito sa Cebu. Nandito ulit ako sa isang bar. Nag-enjoy kesa ang mabugnot sa bahay at makita ko ang pagmumukha ng babaeng yon.Lahat na ata ng mga bar dito malapit din ng kaunti sa bahay na tinutuluyan namin. Matatagpuan ang ilang nagdikit-dikit na mga bar. Kahit mga restaurant dito ay dikit-dikit rin. Minsan dito na rin ako inabutan ng gutom at kumakain. Hindi ako umuuwi. Hanggang hindi maghating gabi at uuwi ako ng tulog na si Lalaine. Iniiwasan ko lang mas ma-attract to her. Hindi ko gusto at pinipigilan ko. Hindi pwede.Kahit madalas sa tuwing uuwi ako na lasing sa gabi. Tulog siya at napapatungo ang mga mata ko sa kanya. Sa nakahiga niya at nakalapat na tulog na katawan sa kama. Hindi ko maiwasan ang maglaway ako. Hindi! Hindi pwede. Kahit mas madalas nilulunok ko nalang yung pagnanas
Nakatitig sa langit. Bakit ba nasasaktan ako? Bakit kailangan ko masaktan ng ganito? Bakit kailangan ko magselos? Isa lang naman itong pakiusap na dapat ay hindi ko seryosohin at asahan. Bakit habang tumatagal mas lumalalim ang lihim kong pagmamahal sa kanya? Bakit naiipit ang puso ko. Nasasaktan sa lahat ng mga ipinapakita at ginagawa niya. Naikuyom ko ang kamay ko sa aking magkabila na binti habang nakaupo at nakatingala sa langit. Grabe, nasasaktan ang puso ko. Naninikip ang dibdib ko sa kangina ko pa pag-iyak. “Ate Lalaine?" agad kong pinunasan ang luha sa mga mata ko nang marinig ko ang anak ni Tatay Ramon. Boses niya iyon. Alam kong nasa likod ko siya at nang matapos ako sa pagpunas ng mata ko. Lumingon ako sa kanya. “Anong ginagawa mo rito?" tanong niya.“Nagpapahangin lang ako." sagot ko.“Pero malamig na rito. Bakit ayaw mong pumasok sa loob? Baka magkasakit ka dito. Malakas pa naman ang hangin at malamig din ang simoy na dala ng hangin. Pasok ka na sa loob ng bahay." “Dito
“Ate, minsan talaga may pagkakataon na hindi natin inaasahan. Tulad ng mahalin mo siya ng hindi mo naman sinasadya mangyari di ba? Minsan nakakaramdam tayo ng kakaiba sa tao na hindi rin natin expected na mangyayari. Minsan pa nga sa maling tao pa nga tayo nagmamahal. Yung tao na hindi tayo kayang pahalagahan. Lalo na ang hindi tayo kayang mahalin gaya ng pagmamahal natin sa kanila." seryoso naman ito. May laman din ang bawat pahayag nito na kinatitig ko sa mukha niya. “Bakit mo ako tinitigan sa mukha?" tanong niya.“Seryoso ka kasing masyado. May pinaghuhugutan ka ba?" tanong ko.“Kung sasabihin ko na meron? Sasabihin mo rin ba na mahal mo talaga siya?" ngumiti ako. “Nakikipag pustahan ka ba? O, hinahamon mo lang ako?" biro ko. Tingin ko malayo sa sinabi nito. Lumunok ako. Napahikab.Siguro nga talaga mas lumalalim pa ang pagmamahal na nararamdaman ko para kay Carlos. Lalo na ngayon na kasal na kami. Kahit wala pa man isang buwan at hindi rin maganda ang panimula ng amin pagsasama
Dahil sa nangyari balik Manila na sila Lalaine kinabukasan.Umaga na, mataas na rin ang sikat ng araw. Masakit na rin sa balat. Inis si Carlos na nakatingin sa mga nag-uusap-usap bago pa ang paglabas ng pinto. “Tatay Ramon salamat po sa inyong mag-asawa. If ever po na magka-oras ako dadalaw po ulit ako rito. Salamat po sa pagpapatuloy ninyo sa amin ni Carlos.” Pahayag na sabi ni Lalaine nang magawa siyang hawakan sa kamay ng asawa na babae ni Tatay Ramon.“Lalaine, mag-ingat kayo. Salamat!” “Wala po iyon, ako po ang dapat magpasalamat sa inyo dahil sa puro gulo nalang ang hinatid ni Carlos dito. Ako na po ang siyang humihingi ng despensa sa mga nangyari.” Ngumiti siya ng manipis. Yumakap ang asawa ni Tatay Ramon sa kanya, matapos ay nagpupunas ng mata ang anak na babae ng mag-asawa na kabababa lang mula sa taas ng bahay nila. Kagigising lang nito na hindi pa nga nakapag hilamos napamulagat sa laki ang mata nang makita ang maleta sa tabi ni Lalaine. “Anong nangyayari? Saan punta mo A
“Nagustuhan nyo ba ang regalo namin sa inyo?" tanong ni Imy. “Maganda di ba? Napili namin ni Daddy niyo na dito nalang kayo ikuha ng bahay. Kaya nga lang medyo malayo ito sa bahay natin. Pero ayos lang madali lang naman ang bumiyahe at pumunta dito pag gusto namin kayo makita ng daddy niyo. kinompleto na rin namin ang lahat ng gamit dito ng hindi na kayo mahirapan pang mag-asawa. Wala na kayo iisipin o intindihin pa na bilhin dahil kompleto na. If meron man nasa na inyo if gusto niyo baguhin ang mga decorations na pinaglalagay namin. Natuwa lang ako. Kaya iyan ang napili ko." proud na pagkakabigkas pa na sabi ni Imy. Para siya pa ang titira at excited tumira sa bagong bahay na nakuha nila para sa bagong mag-asawa.“Carlos" nakangiti na tawag sa anak. Inaantok.“What do you think? Maganda di ba?" tahimik. Hindi sumagot si Carlos. “Bastos talaga 'tong bata na 'to." bulong ni Imy pumaling ang tingin ni Carlos. Inilibot din niya ang mata sa paligid ng bahay. “Kailan niyo pa nabili ang ba