Chapter 10Dad and Mom never contacted me again after that. Nagkikita kami ni Dad kapag nasa opisina siya. But he never talked to me like I'm his daughter. I feel like he is slowly cutting my ties with them. But I know Dad's still into the plan to arrange my marriage for business so the pretence between me and Zale's still ongoing.Pero hindi na palagi. Kapag kailangan na lang. Kapag nandito lang si Dad o kaya si Mom.I want to end this. Kung mas maaga ay maaari. As long as my parents doesn't care anymore then I will stop this nonsense. Kahit hindi abot ng tatlong buwan."Ma'am, the presenter and its team are already in the conference room," my secretary suddenly said so I stopped signing some important documents before nodding at her.Tumayo kaagad ako matapos iyon at lumabas na para makalipat sa conference room. Ann followed me and she opened the door for me. Kaagad kong nilibot ang tingin sa loob at nagulat ako nang makita si Daddy na nakaupo sa gitna."Dad," I slowly said before lo
Chapter 11Dahan-dahan akong nagising nang makaamoy ng mabango ngunit hindi pamilyar na amoy."Ah," I moaned before hugging the soft pillow.Ang masarap na amoy ay mas lalong naging dahilan para makaramdam ako ng gutom kaya dahan-dahan akong umupo habang sapo ang noo ko. Parang binibiyak ang ulo ko. Ang sakit-sakit.Unti-unti kong binuksan ang mga mata ko. I blink a lot of times until my vision go clear. At iyon na lang ang gulat ko nang makita na nasa hindi pamilyar na lugar ako. My eyes widened. Nanginginig akong napatingin sa kumot na nakabalot sa akin. The black sheets and black pillow made me even feel dizzy. Napasinghap ako ng malakas. Tiningnan ko ang katawan ko at napahinga ako ng maluwag nang makita na suot ko pa rin ang damit ko. But I smell really awful.I tried to remember what happened last night. Pero ang huling naaalala ko lang ay ang paglalasing ko sa bar."Where am I?" nanginginig na bulong ko sa sarili.No way that I went out with a stranger last night.I did?No wa
Chapter 12Mr. Villanueva:I'm here at the airport.I smirked on that message. Napahawak ako sa jacket na suot ko habang pinagmamasdan ang kaunti pang sasakyan sa labas. Our flight is at six in the morning and I'm on my way to the airport.I thought I'm too early. It's almost five in the morning and I can't believe that Zale's already there. Bahagya akong napanguno sabay tingin sa company driver."Please hurry up," I said before glancing at my wrist watch.After a while we arrived at the airport. Kaagad akong tumungo sa waiting area dala ang maleta ko. And I saw Zale there lazily sitting while staring at his phone. Hindi niya napansin na nandito na ako kaya biglang lang akong umupo sa tabi niya.Nagulat siya doon pero humalukipkip lang ako. Dahil nandito kami ngayon sa airport ay bigla kong naalala ang cap na pinahiram niya sa akin noong umuwi kami galing Palawan."Your cap is in my penthouse," I suddenly said.Hinubad niya naman ang cap na suot niya ngayon saka nilagay sa ulo ko kay
Chapter 13Our second day in Cebu is quite busy. I did four meetings and Zale waited for me just like yesterday. Hindi naging mabilis ang bawat meeting na ginawa ko kaya umabot ng gabi ay hindi pa rin ako tapos.I was already exhausted when my meetings ended. It's exactly seven in the evening. I close all the deals. Congratulations to me. It's all done. May isa pa sana bukas kaso nilipat ngayon kaya wala na akong gagawin bukas. I am all free tomorrow. We are free to leave."How was it?" Zale asked after my meeting.I sighed."Let's go back tomorrow. It's all done," walang reaksyon na sambit ko kaya bahagyang nangunot ang noo niya."Akala ko may isa pa bukas?" tanong niya na mabilis kong inilingan."It moved today so it's all done," sabi ko. I am too tired to food trip today. Gusto kong mahiga sa malambot na kama."So uuwi na tayo bukas," mahinang sambit niya saka siya na ang nagpara ng taxi para makabalik kami sa hotel.Nang makarating kami sa hotel ay agaran akong nahiga sa kama ko.
Chapter 14I slightly woke up when I suddenly heard a small noise. Dahan-dahan kong binuksan ang mga mata ko. Biglang pumasok lahat ng mga nangyari sa alaala ko kaya bahagya ako nanigas at napatingin sa hubad kong katawan na balot na balot ng makapal na comforter.My body is aching. Ngunit pagtingin ko sa tabi ko ay wala akong nakitang katabi. Tila biglang humapdi ang puso ko dahil doon. At mas lalo lang akong namutla nang marinig ang mahinang boses ni Zale na nanggagaling sa balcony."Trish, I have a business trip here in Cebu. Trust me. I'm telling the truth."I swallowed hard. Napahigpit ang pagkakahawak ko sa comforter sa dibdib ko. Ngayon lang ako natauhan. Ngayon ko lang naisip na mali ito. Everything was wrong. This is so wrong. I was too overwhelmed because I saw something in him. "Uuwi ako mamaya. I'll visit you, I promise. Let's talk about this later. I promise to explain everything."I clenched my jaw. Mabilis akong tumayo mula sa kama at pinulot ko ang mga damit kong nagk
Chapter 15I am nervous for the fact that Dad might kick me out as the Ceo anytime. It's my family's company and Dad is the current president. Wala akong magagawa kung sino ang gusto niyang maging Ceo ng kompanyang 'to. But I could't accept the fact that I'm also doing my best for this and that efforts aren't validated.I just want them to be proud.Napabuntong hininga ako at napamasahe sa sintido ko dahil sa mga naisip. Dahil hindi ako pumasok ng limang araw ay maraming tambak na gawain ang naipon para sa akin.It's already eight in the evening and I'm still here in my office. Sumasakit na ang ulo ko. I want to finish even a half today but I can't. Hindi kaya ng katawan ko kaya tumayo na ako dala ang bag ko.There's another day to be tired tomorrow. I need a sleep.Wala sa sarili akong lumabas ng opisina ko. The whole floor is dark now. Pero may narinig akong biglang gumalaw sa hindi kalayuan. Bahagyang takot ang naramdaman ko at mabilis akong lumingon sa pinanggalingan ng ingay. My
Chapter 16Dad:We have a new possible investor. He'll visit the company this morning.Matagal akong napatingin sa mensahe na iyon ni Dad. I sighed. Who will it be, again?Mabilis akong nag-ayos dahil doon saka maagang pumasok sa opisina. I instructed Ann to tell the heads to manage their team because we are expecting a visitor. Wala ako sa sarili ko.Palaging sumasakit ang ulo ko. Kung mainit ang noo ko noon ay mas lalong mainitin ngayon. It started about Zale and I argued two weeks ago. Naiinis pa rin ako. I think I overworked myself."Ma'am, Mr. Meyer is already in exclusive elevator," sabi ng sekretarya ko kaya mabilis akong tumayo para salungin ang panibong investor na sinasabi ni Dad.Dad won't message me if this person isn't important. Kaya dapat maganda ang pagsalubong sa kanya dahil baka hindi basta-basta ang perang ipagkakatiwala niya sa kompanya namin.Tumayo ako sa harap ng elevator kasama ang sekretarya ko. And when the elevator slight opened I smiled a but to welcome our
Chapter 17The next day is Sunday so I woke up late. I worked out and I eat breakfast before going out to simply walk and unwind. Unwind means shopping and I literally shopped a lot. Matapos kong bumisita sa mga mamahaling boutique ay naisipan kong mamili ng groceries.Sometimes I think that how my parents treat me is a blessing in disguise. I learned to be independent. I learned to do everything alone. I went to London at the age of nine. Pinadalhan nila ako ng maid na mag-aalaga sa akin. But when I turned fifteen they literally let me live alone.I know how to do everything. And yes, I owe this to my parents. They let me live alone so right now I am confident that I can do everything.O baka naman bata pa lang ako ay sinanay na nila akong mamuhay mag-isa dahil wala naman talaga silang balak na alagaan ako?They are providing my needs. I am thankful for that. But right now, I think they already disowned me. I am simply one of their employees right now.I pushed my cart and I am gett