Ngiti
"We have four rooms here. We can use that for us. Of course, magkahiwalay ang kwarto ng babae at ng lalaki." natawa si David sa huli niyang sinabi bago tumingin kay Blake.Nagkibit ng balikat si Blake bago ngumisi."The four of us, we'll be using one room." nakangiting sambit ni Kath sa amin.Napangiwi si Althea. "Kasya ba tayo ng apat sa isang kama?" tanong niya.Pilyang ngumiti si Kath. "Syempre, ihanda ko na 'to Althea. Duh! Pinaayos ko sa maids ang kwarto natin. May apat nang single bed doon!"Nakahinga ako ng mahuwag. Hindi kasi ako sanay na may katabi sa kama. Noong bata ako, lagi kong gustong tumabi kay Ate Emerald. Pero when I get older, I would rather be alone than be with anyone else in my room.Umakyat kami sa pangalawang palapag ng Villa at pumunta sa kwarto namin. May apat na single bed nga roon."Ako sa tapat ng veranda!" mabilis na sabi ni April bago tumakbo roon at nilagay ang mga gamit niya.Natawa kami. Mula sa veranda ay kita ang pool nila Kath, pero mas nakangiti ako dahil maggagabi na at nakikita namin ang araw na papalubog."I hope we can stay here forever." sabi ni Althea bago humiga sa kama niya. Kaming dalawa ni Althea ang nasa gitna habang nasa gilid sila April at Kath."Sa sem break dito ulit tayo. Pwede naman." tugon ni Kath."I'm okay with that. Kaso matagal pa." malungkot na saad naman ni April."Mas enjoy tayo rito kung wala yung dalawang alagad ni Alison." ani Althea bago umirap."Mabait si Alison. Kaibigan siya ni Kuya David dahil kay Blake at nakikita ko siya na mabait. Mahinhin siya, pero hindi ko alam bakit niya naging kaibigan sila Jyra at Alyssa. Ibang-iba ang ugali niya sa dalawa, eh." sambit ni Kath.I agreed with that. Mabait at mahinhin si Alison unlike Jyra and Alyssa. Pero simula nang makita ko ang ekspresyon niya kanina sa biyahe ay nag-iba ang pananaw ko kay Alison.I know she's hiding her feelings. The way she looked at me parang papatayin niya ako gamit ang mga mata niya. Nakakatakot. She's hiding her true colors and I don't know why."Kaya ikaw mag-ingat ka." naputol ang pag-iisip ko dahil tinapik ako ni Kath.Kumunot ang noo ko. "Bakit naman ako mag-ingat?" takang tanong ko."Alam naming lahat ang estado niyo ni Blake. Babae ka at hindi mahirap mahulog sa isang Blake Ivan Herrera." sabi ni April.Natawa ako sa sinabi nila. "Hindi nga kami talo ni Blake! We have rules before we agree to this agreement!""Rules are meant to be broken." kumento ni Althea."Promise 'yon, ah?" humalakhak si Kath."Gano'n na rin 'yon! They're both made a promise to each other." umirap si Althea."Girls, chill! I don't have any feelings for Blake and that would never happen. Hindi pa ko ready sa relationship, okay?" paliwanag ko sa kanila."Tulak ng bibig, kabig ng dibdib. Ika nga nila." sambit ni April. "pero pinapa-alalahanan ka lang namin."Ngumiti lang ako sa kanila bago nagkibit ng balikat. Inayos ko ang dalang gamit bago lumabas ng kwarto namin.They decided to take a nap. Hindi naman ako inaantok kaya lumabas ako. Wala ring tao sa sala at kusina ng Villa. Siguro tulog rin ang iba dahil sa habang ng biyahe. Pumunta ako sa labas kung nasaan ang pool. Kaunti na lang ay lulubog na ang araw.Passed six na rin. Umupo ako at pinagmasdan ang sunset. Nakangiti ako dahil sa ganda ng sunset. Naghahalo ang kulay orange at dilaw sa langit.Nakaka-relax ang ihip ng hangin! Idagdag pa ang view. Kitang-kita ang bayan mula rito. Ang liit tingnan ng mga bahay sa baba."Pandak, nandito ka pala."Napatingin ako sa nagsalita. Umupo si Blake sa tabi ko at nilapag ang dala niyang platito na may laman na ube cake sa lamesa."Kain ka," alok niya.Kinuha ko ang tinidor at tinikman ang ube cake. Nakangiti ako nang malasang masarap 'yon. Lasang-lasa ko ang cheese sa ube cake."Ang dami ng cheese!" I giggled."You like cheese that's why I put a lot." nakangiti na sagot niya.Sumubo ako ulit. Blake's cooking skills is incredibly good! Napakagaling niya sa pagluluto kaya wala akong duda kung magiging chef siya in the near future."Your family business is farming, but you choose this path. Ibang-iba sa business ng family mo. Why?" tanong ko pagkuwan.I was just curious why he choose Home Economics since dapat related sa farm nila ang kinuha niyang strand.Ngumisi siya bago umayos ng pagkakaupo. "Bata pa lang ako, sa kusina na ako lumaki. Si Nanay Cecil ang nagturo sa'kin na magluto. Hindi naman pihitan sila Mama at Papa sa kukunin ko na course. When I told them I want to cook and this is my passion, they both agreed. Isa pa, nandiyan naman si Kuya Ty na mamamahala sa farm namin simula bata pa lang kami iyon na ang gusto niya." paliwanag niya."You'll be a good chef one you graduate from college. Baka maghabulan ang mga sikat na company para lang kunin ka bilang chef." ani ko pa.Tumingin siya sa malayo. Hindi nawala ang ngiti sa mga labi niya. And I won't deny he looks so hot just sitting there! Naka-side view, kaya kitang-kita ko ang matangos niyang ilong. The way his Adam apple moves is so damn attractive!Napa-iwas ako ng tingin nanh gumawi ang mata niya sa'kin. Umayos ako ng upo bago lumunok ng bongga-bongga!"After I graduated from College, hindi muna ako tatanggap ng mga offer kung meron. Mag-aaral pa ako ulit. Feeling ko I still need to improve my cooking skills. That's my plan." seryoso na sagot niya."That's good!" iyon na lang ang nasabi ko."Ikaw? Anong balak mo?" tanong niya.Nagkibit ako ng balikat. "Syempre sa Hotel ako namin magtatrabaho." maikling tugon ko.Ang bilis talaga ng panahon. Next year Grade 12 na ako pagkatapos no'n college na 'ko!Si Blake naman ay graduating na! Nang tumingin ako sa kanya ay saktong nakatingin rin siya sa'kin. I gulped the way he looked at me.Seryoso ang mukha niya. Tapos ito na naman 'tong puso ko na parang anytime soon sasabog dahil sa lakas ng tibok! Malapit lang kami sa isa't-isa at feeling ko sa lakas ng tibok ng puso ko ay naririnig na niya 'yon!Bumaba ang tingin niya sa balikat ko. "Masakit pa ba?" nag-aalalang tanong niya.Napahawak tuloy ako sa balikat ko nang wala sa oras. Masakit pa rin pero kaya ko namang titiisin."Hindi na," nag-iwas ako ng tingin. Nailang sa uri ng tingin niya sa'kin.Thank god I didn't stuttered when I said those words. Naging tahimik kasi siya. Ayoko namang tumingin sa kanya dahil naiilang ako. Akala ko matatapos na ang usapan namin dahil doon, pero hindi pa pala.Nagulat na lang ako ng tumabi siya sa upuan ko at hinawakan ang balikat ko."O-okay lang ang balikat ko, Blake." nagulat ako sa biglaang galaw niya at bumaling sa kanya para pigilan siya.Kaso wrong moved! Sobrang lapit na niya sa'kin ngayon! Inches na lang ang layo ng mukha niya sa mukha ko! Napahinto siya sa ginagawa. He just looked at me. Hindi ako makagalaw sa upuan ko.Ngayong malapit siya ay lalo akong humanga sa kagwapuhan niya. Tiningnan ko nang mabuti ang mukha niya. Simula sa makapal niyang kilay, hanggang sa kulay dark brown niyang mga mata, sa matangos niyang ilong. Napa-awang ang labi ko nang bumaba ang tingin ko sa mapupula niyang labi. Natural na natural ang kulay pinkish no'n!Bumaba rin ang tingin niya sa mga labi ko. I should have looked away or pushed him away but I don't know why I couldn't do it! Para akong na semento sa kinauupuan ko. Hindi ako makagalaw!I licked my lower lip. Nakatingin lang siya habang ginagawa ko 'yon. I saw his adam's apple moved then locked his dark brown eye into mine. Unti-unting bumaba ang mukha niya sa'kin. At hindi ako tanga para hindi malaman ang gusto niyang gawin.Ava, pushed him away!"B-Blake," bulong ko nang kaunti na lang ay maglalapat na ang mga labi niya.Huminga ako ng malalim nang ilang inches na lang ay maglalapat na ang mga labi namin. At bago mangyari 'yon ay may tinuro ako sa langit."May shooting star!" malakas na sabi ko kahit wala naman talaga. Napahinto siya at tumingin sa tinuturo ko. Nakahinga ako ng maluwag dahil doon."Where?" hindi nakatakas sa'kin ang pag-angat ng gilid ng labi niya. Pinipigilan ang pag-ngiti."W-wala na. Kanina meron." pagdadahilan ko pa bago tumayo. "una na ako sa loob."Agad akong tumayo at mabilis na umalis doon pero hindi nakatakas sa'kin ang mga munting ngiti sa labi niya.What was that for?WakasI'm happy with life. I have a family who supported me through everything. My life was just simple before. To have a nice and meaningful teenage. To have a girlfriend who loves me because that's what we explored our teenage years. Kaya noong makilala ko si Alison, masaya ako.Minahal ko si Alison, alam 'yon ng lahat. Halos lahat kaya kong ibigay sa kanya mag-stay lang siya sa'kin. She's my first girlfriend, so my heart can't accept the truth when she cheated on me.My heart broke into pieces when she broke up with me. After two years, she just forget everything we've been through together. Hindi ko matanggap na may mahal na siyang iba. Halos mabaliw ako noong dahil doon.I keep telling to myself, that maybe this is my fault why she broke up with me. Maybe she find me boring. Dahil ang sabi sa'kin nila Mama at Papa, kung mahal ka ng tao, mag-i-stay siya sa tabi mo kahit anong mangyari.That's why I keep asking myself when I can found a woman who'll love me the way that I do. Kasi
EternallyI smiled widely as I hide my gift for him this New Year. Nilagay ko 'yon sa pinaka-ilalim sa loob ng maleta ko bago sinarado 'yon. Kinuha ko na ang damit na susuotin para mamaya. Lumabas ako nang kwarto namin at nakita siyang nagluluto ng hapunan namin. Lumingon diya sa kin bago ngumiti.He raised his thick eyebrows. "Today is New Year's Eve. Handa na ko sa regalo mo."Ngumiti lang ako. "Later, you're find out, blakey-baby," sambit ko. "bababa lang ako para sa reservation natin mamaya."Tumango lang siya at nagpatuloy sa ginagawa. I went outside our unit. Dumiretso ako sa sa staff ng hotel. "Is everything's okay for laters event?" tanong ko sa staff ng Hotel.She nodded her head. "Yes, Ms. Aragon. Everything is settled now. You can visit the place if you want to check."Ngumiti ako sa kanya. "Thank you!"Nagpa-reserve ako para sa labas kami ng Hotel magce-celebrate ng New Year. Sinamaan ako ng staff sa lugar para mamaya. Pumunta kami sa isang open place ng Hotel.Napaka-natu
Right timeKinabukasan, nagising akong masakit ang katawan. I groaned when I feel so sore right now. I can't even moved my legs because it hurts a lot.Napabangon ako sa kama. Blake was still sleeping peacefully. Nakatagilid siya sa pwesto ko. I bit my lower lips, when I try to stand up. Dahan-dahan ay inangat ko ang sarili. Luckyly, I was able to stand up and walk. Kaya kong maglakad, kaya lumakad ako nang dahan-dahan papunta sa banyo. Masakit nga lang pero kaya ko namang i-handle. After I pee, bumalik ako sa kama namin.Nakita kong kakagising lang ni Blake. When he noticed I can't walk properly, he eventually went towards me."Are you okay?" He asked. Worried was written on his face while his he put his hand on my waist and other hand on my shoulder."M-masakit ng kaunti, pero kanya ko naman," sagot ko nang nakangiwi.Mabilis niya akong binuhat sa mga bisig niya at dinala sa kama. He carefully put me on our bed. Para akong babasagin na bagay at ingat na ingat siya sa paglagay sa'ki
GiftFrom Galway, we went to Cork to celebrate Christmas there. Mag-stay kami sa The River Lee Hotel. Soothing understated décor adorns these spacious and luxuriously appointed air-conditioned rooms, which feature complimentary Wi-Fi, 55’’ HD LED Television, super-comfortable king-sized bed and Single bed dressed in crisp white linen and sumptuous duck down duvets, a spacious bathroom with a separate shower and bath. Our rooms also have their own seating area, tea and coffee making facilities, 24-hour room service and a comfortable workspace. "Ang daya naman!" reklamo ko habang tinapon ang baraha sa lapag.Ngumisi siya. "Anong madaya? Malas ka lang talaga, Pandak!" humalakhak siya pagkatapos kinuha ang lipstick ko. "come here."Sumimangot ako bago tinukod ang dalawang kamay at nilapit ang mukha sa kanya. Mariin kong napikit ang mata dahil sa lipstick na dumikit sa balat ko. He drew a large circle on my cheeks.Malakas ko siyang hinampas sa braso. "Ang daya mo talaga! Isang guhit lang,
TogetherWalang humpay kong hinampas siya sa dibdib. "I-I thought you're not coming!"He quickly grabbed my hand, pulled me closer to him and hugged me. "I'm sorry," malumanay na wika. "stop crying, please?"Humikbi-hikbi ako habang umiiyak sa dibdib niya, hindi alintala ang lamig na nararamdaman dahil nasa pinto pa kami nang apartment. He carefully caressed my hair. "I am so sorry, baby," He whispered.I continue sobbing. Para na akong nabaliw sa isip na hindi siya makakapunta tapos kanina pa pala siya nandito. Dahan-dahan niya akong inalalayan sa loob ng apartment.Diretso kami sa kusina at nilapag niya ang cake kasama ang bouquet of tulips. Suminghut-singhot pa ako habang kinukusot ang mga mata na nakatingin sa kanya. He opened the box of cake and put it in front of me. Sinindihan niya rin ang kandila bago umupo sa tabi ko."I-I you're really not coming..." umiiyak pa rin ako na parang bata sa harapan niya. "sobra akong excited na magkita tayo ulit. I tried to understand you when y
DisappointedKumain ako ng breakfast at nang sumapit ang ala-una ng hapon ay magpalit ako ng damit para mag-shopping. Since we're going to celebrate Christmas and New Year here, I'll just buy a gift for him.Malamig sa labas dahil sa snow kaya nagsuot ako ng makapal na damit. I grabbed a taxi to go to the mall. Nang makarating sa Mall mabilis akong nagikot-ikot. I also buy clothes and gift souvenirs to my family and Blake's family. Syempre, nabili rin ako ng mga regalo ko para sa mga kaibigan at ina-anak ko sa kanila.Malawak ang ngiti sa labi ko habang dala-dala ang mga pinamili ko nang tumunog ang cellphone ko. Mula sa bulsa ay sinagot ko ang tawag ni Blake."Hey," masiglang sambit ko. "just call me when you're already here.""Pandak, 'yon ang dahilan kaya ako tumawag," Mahinang wika niya.Kumunot ang noo ko habang naglalakad sa mall. "Bakit?"Natigilan siya sandali sa kabilang linya. Tila ba may gustong sabihin sa'kin. "Eh, kasi...""Kasi?"He sighed. "I can't go there today."Ako