CHAPTER 57

Together

Walang humpay kong hinampas siya sa dibdib. "I-I thought you're not coming!"

He quickly grabbed my hand, pulled me closer to him and hugged me. "I'm sorry," malumanay na wika. "stop crying, please?"

Humikbi-hikbi ako habang umiiyak sa dibdib niya, hindi alintala ang lamig na nararamdaman dahil nasa pinto pa kami nang apartment.

He carefully caressed my hair. "I am so sorry, baby," He whispered.

I continue sobbing. Para na akong nabaliw sa isip na hindi siya makakapunta tapos kanina pa pala siya nandito. Dahan-dahan niya akong inalalayan sa loob ng apartment.

Diretso kami sa kusina at nilapag niya ang cake kasama ang bouquet of tulips. Suminghut-singhot pa ako habang kinukusot ang mga mata na nakatingin sa kanya. He opened the box of cake and put it in front of me. Sinindihan niya rin ang kandila bago umupo sa tabi ko.

"I-I you're really not coming..." umiiyak pa rin ako na parang bata sa harapan niya. "sobra akong excited na magkita tayo ulit. I tried to understand you when y