Hawak ng dalawang helper si Nikko habang pinipindot nya ang password ng lock sa condo unit nito. Nang mabuksan na ay pinakiusapan nya ang mga ito na ihiga ang lalaki sa kwarto nito.
Dahil may barya naman sya ay inabutan nya ang dalawa ng tig isa’ng daan. Grabe. Suki na ang lalaki sa pagpapatulong sa mga ito. Napailing sya.
Tinapon nya sa kung saan ang bag nya at sinimulan na hubarin ang damit ng lalaki. Amoy alak at usok ng sigarilyo ang lalaki, pero hindi ito mabaho. Humalo ito sa pabango nito.
“Roxanne..” Anas nito.
“Ano? Lalasing lasing ka tapos ako na naman ang mamomroblema sayo. Kalalaki mo’ng tao ako pa to’ng umaalalay sayo. Paano na lang kung wala kami ni Yna doon?” inis na sabi nya rito habang tinatanggal ang pagkakabutones ng polo nito. As if naiintindihan sya nito.
Ang galaw galaw nito. Pinapalo nya ang balikat nito tuwing naiinis sya at hindi nya matanggal ng maayos ang pagkakabutones ng polo nit
“Good Morning Ma’am.”Hindi na mabilang ni Roxanne kung ilang bati ng bawat employees ang natatanggap nya sa araw araw na pagpasok nya. She would just give them her smile and she would start her day with a hot coffee on her table matapos makipag batian.“Ma’am, the papers you requested have arrived. Should I bring them in now?” Her secretary’s voice was heard on the intercom.“Was that the submitted stories for the upcoming documentary?” She asked.“I believe it is, ma’am. It’s still sealed.”“Alright, bring them in. Kumuha ka na rin ng pencil and notepad, paubos na supply ko dito.”“Yes ma’am.”Maya maya pa ay pumasok na ang secretary nya dala dala ang ilang sealed folder at inilapag sa table nya. Pagbalik daw nito ay dala na nito ang pinapakuha nya’ng supplies.For four years after her graduation, she worked her w
Two weeks.Two weeks na silang hindi nagkikita o nag uusap ni Nikko.At kahit mahirap, life must go on.Hindi naman sila pormal na nag break. It's like giving their own self a space.Busy na sya sa pag aayos ng requirements para sa dadating na graduation.She's confident about it.. sa puso nya lang hindi."Uy, sabay na tayo mag lunch. May iba ka bang kasabay?" Nilingon nya ang kaklase nya na tumawag sa kanya.Umiling sya. "Wala. Sige, sabay na tayo. Ayusin ko lang to." Tinuro ko yung folders na nasa mesa ko.She nod, tapos bumalik na sa mesa nya.In good terms naman sya sa mga kaklase nya, nagkataon na si Yna lang talaga ang pinaka vibes nya. This week pa lang kasi matatapos ang ojt ni Yna kaya solo flight lang sya sa school nila.Nang mailagay nya na ang mga folders na naglalaman ng mga requirements nya sa bag nya ay inaya nya na ang kaklase nya."Good thing maaga natin natapos ojt natin. Yung iba next mon
Nanlalaki ang mga mata ni Roxanne ng makita ang singsing."Plase, say you'll marry me." Nagsusumamo na sabi ni Nikko."What.. N-nicholas.." Hindi nya mahapuhap ang sasabihin. Nagpalipat lipat ang tingin nya between the ring and Nikko. "I-I..."Nikko got up. "We don't have to be married now. Just tell me you'll marry me. Next year, or after five years. Or-""This is insane." Bigla ay binundol ng kaba ang dibdib nya. "I mean.. i'll marry you.. pero bata pa tayo." Puno ng tanong ang mga mata nya. Bakit bigla nito iyon inopen?Imbes na sumagot ay siniil sya nito ng halik."I love you. And that's what matters." He said after the kiss, then got the ring tapos isinuot sa kanya.Hindi na sya tumutol, but she felt burdened by it."B-baby..""No, don't. No doubt. I love you, you love me, right?" Mabilis na sagot ni Nikko."Listen.." Mabilis na rin na tugon. "Hindi ko alam kung bakit bigla bigla mo na lang ako inaya magpakas
Dahil nagpaalam naman si Roxanne, hindi naman na sya nag panic ng makita sa orasan na alas sais na ng umaga. Nikko is still in his sleep. Bumangon sya at naligo na.Since okay naman na ang tatay nya ay mag ha half day sya. Sayang kasi yung oras.Nagbibihis na sya ng bumangon si Nikko. He was still naked."Idaan mo na lang ako sa office. Papasok ako kahit half day." Sabi nya bago ito pumasok sa bathroom.Nangunot ang noo nito. "Wag ka na pumasok.""I have to. Madami pa ako tatapusin. My Ojt ends this week." Sabi nya habang nakaharap sa salamin at inaayos ang sarili.Lumapit si Nikko sa kanya at niyakap sya mula sa likod. "Please, baby? Wag ka na pumasok? May gusto sana ako'ng puntahan natin."He was being lovey dovey all of a sudden. Hinarap nya ito. "Saan naman? But i really have to go to the office kahit half day."Nikko sighed and let go of her. "Alright. Hindi naman siguro tayo magtatagal dun. I'll shower then aalis na tayo.
Tahimik at busy ang lahat ng bumalik si Roxanne sa department office nila.She can already feel the thick air.Pero wala na syang pake. Pagkatapos ng araw na ito, apar na araw na lang ang bubunuin nya para matapos na ang responsibilidad nya doon.Dumiretso sya sa cubicle nya at nagsimula ng mag trabaho.She had to stop the tears that kept on running through her cheeks.Gusto nyang habulin si Nikko. Gusto nyang habulin ito at sabihin na mali ito ng inaakala. She can proudly scream to the world that she has the most awesome boyfriend. Pero hindi nya naigalaw ang mga paa nya upang maabutan ito.Nakita nya na lang ang sarili na naglakad pabalik sa department nila.Focusing on her work while thinking about Nikko is one of the hardest thing she had dealt with for the day. Gusto nyang magpaliwanag. Pero nandun pa rin yung kagustuhan nya na maintindihan din ng lalaki ang kalagayan nya.They have so many differences. They both learned t
Being with the playful and sweet Nicholas is one hundred percent much better than the mad Nicholas, that's for sure, Roxanne thinks. Nikko looked freaking scary getting mad. Pakiramdam ni Roxanne ay biglang napunta sa ibang dimensyon ang sweet at playful side ni Nikko that time.Pero ano ba ang magagawa nya? Possessive ito when it comes to her. Nasasanay na sya, pero hindi pa rin sya ganun nakakapag adjust. May side pa rin sya na nasasakal, but she really liked it when Nikko's being sweet and all.She saw the frustrations in his eyes when she told him na i drop o ihatid na sya sa apartment nila ni Yna. She wanted him to think of things ng wala sya sa tabi nito. Ayaw nyang maging dependent si Nikko sa kanya. Ayaw nyang kapag magdedesisyon ito ay palaging nandun sya dahil pareho nilang alam na maiimpluwnsyahan at maiimpluwensyahan ng presensya nya ang desisyon na gagawin ng lalaki."You came home early." Naka ngiti na sabi ni Yna ng pagbuksan sya nito ng pinto.