3rd Person's Point of View* Sa bahay ng mga magulang ni Amara ay nakasimangot na nakaupo si Nicole matapos nitong ihatid ang anak sa school. Ilang araw na n'yang hindi nakikita si Amara pero 'di pa rin n'ya nakakalimutan ang ginawa nito sa kanila nung enrollment. "Nakasimangot ka diyan, Nicole?" "Yung adopted n'yo kasi. Tsk." Napakunot ang noo ni Marites sa sinabi ni Nicole. Nag-iisa lang ang nasa isip n'ya at 'yun ay ang adopted nitong anak na si Amara. Yes, adopted n'ya si Amara. Kaya ganun na lang ang trato nito sa kanya noon pa man. Ginawang alipin at katulong dito sa bahay nila. "Si Amara? Teka nandidito si Amara sa pinas?" "Yes, mom. Binully at pinahiya pa n'ya kami ng anak ko sa mga mayayayaman kong friends. That brat!" "Teka bakit nakarating s'ya sa school ng apo ko? Puro mayayaman lang naman ang nakakapasok doon." "Malamang may anak s'ya at pinapasok din n'ya doon. Tapos sinabihan pa n'ya ako sa lahat na kabit lang daw ako? Ano 'yun!" "Yung babaeng yun talaga. Hin
Amara's Point of View*Nakatingin ako ngayon kay Leo dahil hindi ko alam kung saan kami pupunta ngayon."Hubby, saan tayo? Yung mga anak natin ay susunduin pa natin mamaya."Napatingin naman s'ya sabay ngiti."Wag kang mag-aalala dahil hinabilin ko na sila sa nga gwardya natin."Nagtataka akong napatingin sa kanya. Ano pala ang gagawin namin?"Saan tayo pupunta? May kailangan ba tayong pupuntahan? May problema ba sa restaurant o sa kompanya mo?"Mahina na lang s'yang natawa dahil sa sinabi ko. Ano naman ang nakakatawa sa sinabi ko?"Leo!""Ehem, I'm sorry, wife. You're so cute." Sinamaan ko s'ya ng tingin at pinigilan naman n'ya ang tawa n'ya."Okay, fine. Magba-bonding tayong dalawa."Nagtataka naman akong napatingin sa kanya. Bakit naman kami magba-bonding eh ang tatanda na namin."Hubby, hindi na tayo bata.""Hindi naman bata ang magde-date. Kahit matatanda ay nagde-date na rin.""Teka lang? Ano ba talaga ang meron ngayon? May special day ba ngayon?""Date day lang."Siningkitan k
Amara's Point of View* Napalunok ako at agad kong sinagot ang tawag sa akin ni Tita Amarie. "Uhmm... hello, tita," agad kong bati nang makita ko ang mukha ni tita sa screen. Nanlalaki ang mga mata n'ya na parang naiiyak. "Oh my! Thank God, nakita na ulit kita, iha. Nag-aalala ako sa 'yo." "Pasensya na po at hindi ako nakapaalam sa inyo ng maayos." "It's okay, the most important is nakita kita ulit, iha. Kumusta na ka na? How about your children?" "Ayos lang po kami, Tita." Lumakad ako papunta sa sala dito pa rin sa kwarto namin at umupo ako sa sofa at nakita ko na dumiretso ang asawa ko sa banyo. "How about you? Ayos ka na ba?" Napangiti naman ako sa tanong n'ya at dahan-dahan na tumango. "I am, tita. Misunderstanding lang ang nangyari sa amin ng asawa ko at nagbalikan na po kami at may mga ama na ang mga babies ko." Napangiti naman s'ya dahil sa narinig. "Good to hear that, darling. Gusto mo bang bisitahin kita sa inyo? Uuwi kasi kami ng pinas." Nagulat
Amara's Point of View*Nakatingin ako sa kamay namin ni Leo habang nakaupo kami ngayon sa upuan ng sasakyan. Hindi ko talaga mai-imagine na makakasama ko ang lalaking ito at sasabihin n'ya sa harapan ng maraming tao na asawa n'ya ako.Naramdaman ko na pinaglalaruan n'ya ngayon ang kamay ko habang nakatingin s'ya sa kamay ko."Hubby," biglang lumabas na kataga sa bibig ko na kinatingin n'ya sa akin."Yes, my wife?" Hinalikan n'ya ang noo ko ngayon. Napatingin ako sa kanya."Thank you dahil pumunta ka kanina.""Kailangan ko talagang pumunta dahil akala na ng lahat doon na ikaw talaga ang asawa ni Henry. Hindi ko alam na in love pa rin ang bastard na 'yun sa 'yo."Napakunot ang noo ko dahil sa huling sinabi n'ya kahit mahina lang 'yun."What? In love s'ya sa akin? Impossible. Pero kung totoo man ang sinasabi mo ay wala na akong pakealam doon dahil iba na ang mahal ko ngayon at hindi na s'ya."Nakita ko ang sekretong pagngiti n'ya habang nakatingin sa akin.Napangiti na lang ako at hinaw
Amara's Point of View* Nanlalaki ang mga mata ko habang yakap-yakap naman ako ni Leo sa bisig n'ya. Nagulat naman ang lahat ng mga nandidito habang nakatingin sa akin. Nakita ko rin sa reaksyon ni Henry na hindi pa rin makapaniwala habang nakatingin sa akin. Hindi s'ya makapaniwala na asawa ko ang isang Leo Conrad Rossi at maski na rin ang mga magulang ni Henry at ang pinakamalalang reaksyon ay ang kay Bianca. "N-No way... Paano naman nangyari ang bagay na 'yun?" Lumapit naman s'ya sa amin na di pa rin makapaniwala ang mukha n'ya habang nakatingin sa akin at kay Leo. Ano na naman ang trip ng babaeng ito? "Anong paanong nangyari? He's my husband at may anak na rin kami." "Pero wala namang nakakaalam na may anak na si Mr. Rossi. Imposible namang mangyari ang bagay na 'yun." Tiningnan ko ang reaksyon ni Bianca na hindi pa rin makapaniwala sa nangyayari ngayon. Ayaw siguro n'yang maisip na mas lalo akong umangat sa kanya. "Hindi ako mahilig ibalandra ang buhay ko sa publiko
Amara's Point of View*Akala ko mamaya pa s'ya dadating!"Ehem, don't leave a bad impression on, Mr. Leo," seryosong ani ng ama ni Henry kay Henry.Hindi na lang nagsalita si Henry at si Bianca naman ay nananatiling tahimik sa nangyayari pero ang pinagtataka ko ay grabe ang titig n'ya sa asawa ko!Hindi pa n'ya nakikita o nalalaman na ang asawa ko ay si Leo. Hindi naman sila nagkita sa mall nung huling kita namin."Hello, Mr. Rossi."Rinig ko na bati ng mga tao sa kanya habang naglalakad at napatingin naman ako kung nasaan na s'ya ngayon at natigilan ako dahil papunta s'ya sa direksyon namin.Eh! Nakita n'ya agad ako? Nakatingin s'ya sa mga mata ko ngayon habang naglalakad.Tiningnan ko s'ya sa mga mata n'ya ngayon. 'Hubby, wag mo munang ibulgar ngayon. Mamaya na please.'Yun ang nasa isipan ko ngayon at mukhang na-gets naman n'ya... atah.Huminto s'ya sa harapan ng ama ni Henry."It's good to see you here, Mr. Rossi."Nag-shake hands naman silang dalawa at hindi pa rin pinapakita ni