Dahil sa gaganaping pagtitipon sa araw na iyon kaya mas maaga silang nagising. Sinimulan nilang gawin ang mga trabahong nakatoka sa kanila. Sa pagkakataong iyon, sa bulwagan ng naka assign si Serene. Anim silang naroroon. Tumutulong sa in-charge sa dekorasyon at table setting. Lahat sila abala. And for Serene, she like it that way. Hindi na siya magkakaroon ng pagkakataong isipin ang tungkol kay Dylan. She did that more than enough. Halos hindi siya nakatulog buong gabi kagabi sa kakaisip sa kanyang sitwasyon.Paano kaya niya malalagpasan ang darating na mga araw sa lugar na iyon ngayong si Dylan pala ang Prinsipe? Will she able to work in peace? Totoo kaya ang sinabi nitong magpapanggap itong hindi sila magkakilala? She really hope he will. At kung maaari sana, hindi na niya gustong muli silang magkaharap na dalawa. Posible naman iyon di ba? Malawak ang Palasyo at sabi ni Diane mabibilang lang sa kamay na nakakasalubong o nakakaharap ng mga empleyado ang mga nakatira doon. Onl
Sandali siyang natigilan ng mabungaran ang presensiya nito sa loob. Inisip pa naman niya na maaaring wala ito doon dahil abala ito sa paghahanda sa gaganaping pagtitipon para sa kaarawan nito mamayang gabi. But as she looked at his presence in front of her now, she realized that it was just her wishful thinking dahil sa ayaw na niya sana itong makaharap pa. "Pumasok ka, miss Madrigal." He opened the door widely. Saka pa lang siya nahimasmasan. She can't avoid him now, or maybe in the coming days too. Hindi niya alam kung ano ang kabuuan ng iniisip nito, ngunit isa lang ang sigurado siya, iyon ay ang katotohanang wala itong balak na tantanan siya. Ang sinabi nitong magpapanggap itong hindi siya kilala ay isa lamang kasinungalingan. Because as she sees it now, he is doing this on purpose. It was what she realized in all of this.Kaya mo iyan, Serie.. kaya mo iyan... She mumbled to herself like a spell. Pinilit niyang kalmahin ang kanyang sarili. Dahil kung hindi niya iyon gagawin
"B-Bitiwan mo ako." Mahina pero matigas niyang sabi.Sinubukan niyang kumawala, pero hindi siya nito pinagbigyan. Bagkus mas lalo pa nitong hinigpitan ang hawak sa kanya. "D-Dylan, ano ba! Sabi ng--"Her words has stuck on her throat when he pulled her and brought her into his arms for a tight embrace."Stay still Serie." Paos nitong utos. "This is my day, hindi mo man lang ba ako babatiin?" He said. Obviously with sarcasm in his voice. "This is all you can do for me for those hard days that I've been through when you left me. I've been in hell, alam mo ba iyon? Huh?"She was startled, shocked and in daze as she stare straightly on the window frame. Hindi niya alam kung ano ang ire-reaksyon niya sa ginawa nitong iyon. It was unexpected.Kahapon lang ay halos magbaga ang mga mata nito sa galit sa kanya. He even told her that they will pretend they don't know each other. Told her in her face that he's not crazy in love with her. That.. it was just his pride she had hurt. Kung ganoon,
--DYLAN--Marahan niyang binitiwan ang hawak na ballpen sa ibabaw ng mga nakatambak na papeles sa ibabaw ng center table sa may couch.He can't concentrate on the damn papers because his mind is wandering on the woman downstairs. Tapos na kaya ito sa ginagawa nito?Sandali pa siyang nanatiling nakaupo doon habang nakatingin sa kawalan bago siya nagdesisyon na tumayo at tunguhin ang pinto.He can't just seat there unfocus like that. Hindi niya rin magagawa ang trabaho niya ng maayos dahil okupado ng babae ang buo niyang isip.Maybe a glimpse of her will make his mind stable.Ah, nababaliw na talaga siya. Hindi na yata normal ang isip niya, because no matter how hard he tried to get her out of his mind, he just failed miserably. At the end of the day, he still found himself longing to touch her. Missing her like crazy. And waiting for her to come back to him even though she clearly told her that everything that happened between them was just a spur of the moment. That it was nothing b
Kumunot ang noo ni Serene ng pagmulat niya ng kanyang mga mata ay masilayan niya ang hindi pamilyar na puting kisame. Hindi iyon ang kulay ng kisame ng kanilang servants quarter. At ang kama... Bakit ang lambot? Wala sa sariling inikot niya ang antok pa niyang mga mata. At ang unang bumihag sa kanyang paningin ay ang malapad na likod ng bultong nakatalikod sa direksyon niya. Is she seeing things? Bakit parang pamilyar sa kanya ang--Lumagpas ang kanyang tingin sa full length mirror na nasa harap ng bultong iyon, eksaktong-eksakto naman na bumaba ang tingin nito. And their eyes met on that mirror.Halos mapatalon si Serene ng marealize niyang hindi siya namamalikmata. Natataranta siyang bumangon mula sa kama na halos magkandahulog siya.Hindi niya alam kung ano ang kanyang gagawin. The last thing she remember is her, cleaning the study room. Paanong nangyari na nandito siya't nakatulog sa kuwarto nito?"Did you had a good sleep, Serene?" Kalmado ang boses na tanong nito. His eyes
Serene raised her head and stares at the moon shining brightly on the clear night sky as another sigh escaped from her lips.Hindi niya alam kung dahil ba sa nakatulog na siya kanina sa cabin ni Dylan kaya hindi siya dinadalaw ng antok ngayon. Or is it because her mind is in hayward. Gulong-gulo ang utak niya. Magmula ng makita at malaman niya ang tungkol kay Dylan kahapon, hindi na siya natahimik. At mas lalo pa iyon nadagdagan sa nangyari sa kanila kanina sa cabin nito.Na kung hindi dumating si Alistair para sunduin sila ay baka kung saan na sila humantong na dalawa.Baka humantong na sila sa kama. Hindi iyon imposible base sa pusok ng halik na kanilang pinagsaluhan. They kissed as if there's no tomorrow. Sabik na sabik. And Dylan's hand is roaming her body. Touching her back down to her waist, and then her butt. Dumako pa ang isang kamay nito sa kanyang harap, sa tiyan at gumapang paitaas, hanggang sa marating nito ang kanyang dib-dib. Hindi naging hadlang ang tela ng kanyang da
"A-Ano?! Anong sabi mo, Serie? Ulitin mo nga?"Bahagya niyang inilayo ang hawak na cellphone sa kanyang taynga sa sigaw na iyon ni Emily mula sa kabilang linya. Kung nasa tabi lang niya ito, marahil nabingi na siya.Alam niyang gulat na gulat ito sa narinig mula sa kanya. She can already imagined how wide her eyes right now."Tama ang narinig mo, Mel. Nagkita kami rito ni Dylan sa Nirvana." Buntong-hininga niya.Tinawagan niya na rin ito habang nagmumuni-muni siya doon sa hardin sa likod. She can't sleep, and she needs someone to talk to right now. Isang tao na alam niyang maintindihan siya. At si Emily iyon. Ang kaibigan niyang alam ang nangyari sa pagitan nila ni Dylan."Yeah, narinig nga kita. Pero ang sinabi mong.. Prinsipe siya ng--""Tama rin ang narinig mo. Prinsipe siya ng bansang ito.""OMG.." Nakikinita na niya ang panlalaki ng mga mata nito sa boses pa lamang nito. Emily was even out of words."God, hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko sa gulat na nararamdaman ko ngayon
"Mukhang matutuloy na talaga ang engagement ng Prinsipe bago matapos ang taong ito. Balita ko hindi na niya pinauwi sa kanilang bansa ang magiging Reyna niya. Dito niya na pinatira matapos na manggaling sa ospital. Hihintayin nalang siguro nilang gumaling ng tuluyan saka nila i-aanounce ang kanilang engagement." Mahina at palihim na sabi ni Diane sa kanya. Matapos nitong sabihin iyon ay bumaling ito at palihim rin na sumilip sa ibaba. A smile crept in her lips. Naroroon sila sa pangatlong palapag ng Manor. It was their assigned task for that morning. Ang linisin ang malapad na terasang iyon.Mula doon ay matatanaw ang hardin at ang greenhouse di kalayuan sa ibaba kung saan naroroon ngayon si Dylan at si Princesa Reighanna. Ang nakatakdang maging asawa nito."Sa wakas nagkaroon na ako ng pagkakataong masilayan ng mabuti ang Prinsipe. Kahit medyo malayo, klaro ko ng nakita ang kanyang mukha mula dito. Mabuti nalang at dito tayo tinoka ni Madam Louisa. Halika Serene, tingnan mo sila...