(Missamy Charm POV)
“Alam mo bang favorite ko to Jeff.”
“Oh yeah. Kaya nga parang wala lang yung nangyari sayo kanina. I'm sorry about that.” Parang nagkakamali ako sa narinig ko.
Si Jeff? Marunong magsorry? Wow.
Marunong siya tumangap ng kamalian niya? Amazing.
Napatango na lang ako. Saka napangiti na parang ewan. Dahil napalaya na naman ang masama kong pakiramdam kay Jeff.
Uupakan sana kita eh, kaya lang wag na. Alam ko naman na reaction mo lang yun dahil kala mo sisirain ko ang laro mong to.
“Sino ba kasi ang may gawa noon? Di naman magagawa ni Jude na ilabas ang tungkol sa…”
“So, his name is Jude.”
“Jeff, wala pa naman kaming relasyon na dalawa. As in wala. Sadyang nagpaparamdam lang kami at may pinag-usapan kami sa tamang panahon.” Ngumisi lamang sa akin si Jeff.
“Such a loser. Di na kayo teenager Missa
(Missamy Charm POV) “Actually Miss, ganito pala talaga gumawa ng prank si Master Jeff. Hahaha. Di mo nagustuhan ang surprise niya?” Sa inis ko binato ko kay Jay yung mansanas na nasalo niya. “Sampung piso lang ang bili niyan sa palengke!” Kinain ni Jay. “Taste good!” “Asar! Masaya na si ako eh?!” “Yes, nakita ko nga.” “Naasar ako.Karmahin sana ang lalaking yan! Sana di niya mapuntahan ang fiancée niya!” “He need to go there.” “Kahit na! Uwi na ako. Inis.” Tumayo na ako. Saka walk out na nga ang drama na kala mo kung sinong lumabas na alam yung daan papunta sa elevator. Sumunod si Jay sa akin. At nangigigil ako sa inis. Malapit na din pa naman ako. Haist! Sira ulong Jeff LEE CHAN! Karmahin ka sana. Sa sasakyan mahaba parin ang nguso
(Jeff POV) They stop playing nang makita na ako ni Icy. At lumingon sa akin si Missamy. “Mga babies time to bed na. Akyat na kayo.” Saka nga nagsitakbuhan ang mga bata paakyat. Kinuha naman ni Butler Nang ang gamit ko. Ako itong naupo sa sofa matapos nga umakyat ng mga bata. Ewan kung bakit tinititigan ako ng masama ni Missamy ngayon. May ginawa ba ako? Sh*t lang. “Asaan yung prize ko?” singil niya sa akin. “Akala ko ba binuksan mo na.” “Jeff, sampung piso lang naman yung laman noong iPhone box na yun! Asaan na?! Wala na akong phone oh! Kaya nga kinakausap ko na si Seven na kung maari pahiramin niya ako ng phone niya, for searching purpose.” “Malaki ang library dito sa pamamahay ko Missamy.” “Next time talaga di na ako magtitiwala sayo. Sinungaling! Ubod ng sinungaling!” saka pinulot niya yung cushion pillo
(Missamy Charm POV) Pero okey lang we need you rain. Di ka namin tinataboy. Wag lang bagyo, dahil nakakadamage lang talaga ng natural resources plus mga structure na kailangan ulit I repair. Tapos mangungurakot na naman yung gobyerno dahil sa hinihinging budget. Wag naman sila ganyan. Tama lang ang tax na binabayaran ng mga negosyante, empleyado at marami pang source of income ng government. Tapos sila mangungurakot lang. No! Stop it please. “Missamy.” tawag sa akin. Napalingon ako sa likuran ko, walang tao ngunit ng tawagin ulit ako. Si Jeff, sa may terrace niya. Para lang apartment ang bahay naming dalawa no? “Good Morning Jeff.” “Come to my room.” walang gana niyang utos sa akin. “Ano?! Bakit ako pupunta dyan?” “Tss. Ako ang pupunta riyan?” “Sa tingin mo ano ang nakakabuti y
(Missamy Charm POV) “Trip ba yan Jeff, ulit?” “No? I'll unwrap it for you?” Yung phone na binili niya sa akin! “Akin na Jeff.” Binaba ko na yung pride ko para sa phone na yan. Lumapit sa kanya at kukunin ko na sana ng biglang itinaas niya. Aba! Laro ang gusto ni Jeff. Di kita uurungan lalaki ka! Ngumiti ako sa kanya. Di mo talaga ibibigay Jeff, ganoon? “Jeff, di mo ba alam na mapilit ako sa gusto kong bagay?” Tumango siya. “But you need to put an effort on it Missamy.” “Syempre naman. Bakit hindi?” hinahamon talaga ako ng umag. Naalala ko si Kuya. Mabilis ang kiliti ng kapatid kong yun. Kung si kuya napaluhod ko sa ultimate na bagyong kiliti. Kamusta ka naman Jeff? “Try me Missamy.” Saka nga kiniliti ko na siya ng sagad! Mamatay ka Jeff! Pero parang semento yung kinikiliti ko.
(Missamy Charm POV) Nakaka-asar ang lalaking to! Kuya my labs pa-upak please kay Jeff. Di ko na ito kaya. Nahihiya akong lumabas dahil sa kanta kong ewan. Napalunok na lamang ako ng laway. Bahay to ni Jeff, at kung anong gusto niya, magagawa niya. Iba din ang trip sa silid ko pa talaga magbabasa ng dyaryo. Saka, wait? Wala ba siyang trabaho ngayon? Dahan–dahan akong lumabas at napatakbo nga sa wardrobe ko. Wala dito yung nag-iisa kong uniform na nilabhan ko kahapon. Natuyo dahil may instant dryer dito. Yung uniform ko andoon sa inuupuan ni Jeff nakahiga. At halos mapatalon ako sa gulat ng… “Do you need this!” “Jeff! Ang bastos mo!” Kasi ang binibigay sa akin ni Jeff yung inihanda ko na ngang uniform plus andoon din nakahanger yung mga underwear ko. Sapak ang inabot sa akin ni Jeff. “Labas!” “Hey, mabait lang ako!”  
(Jeff POV) Nang aktong lalagyan ni Missamy ang pingan, inurong naman ni Icy palayo. “I nearly full, Mommy Charm. I just need to finish this.” “Ikaw Seven?” “Same.” “So ibig lang sabihin Jeff akin to?” Inilayo ko ang paningin ko. She is a perfect mother to be. Inuuna muna ang mga bata. Kaya lang di perfect na maging asawa dahil masyadong madamot. Tss. Sa pinagtitripan ko nga lang naman talaga siya. Edi kainin niya. “Joke lang. Heto kain ka ng madami Boss. Baka i-hold mo kasi ang sahod ko.” Nilagay niya sa pingan ko. Nakangiti sa amin si Jay habang pinagmamasdan kaming dalawa ng tahimik. “Gusto mo rin niyan. Alam ko. Mapagbigay kasi ako Jeff kaya naman kainin ng maayos.” I stare at Jay kung ano ang tinititig niya. Then he turns away. Kinain ko yung binigay ni Missamy. And it's go
(Jeff POV) Juan Carlos, sira ulo ang kapatid mo. Wala bang maayos na iniisip si Missamy? She acts as if walang problemang nakikipaglaro sa buhay niya. Well, magpasalamat ka sa akin Juan Carlos dahil masaya si Missamy sa akin. I send those pictures to my phone. Specially the stupid selfie she captured a while ago. Aanihin mo naman yan Jeff? “Iyo yan Jeff?! Iyo? Di iyo na!” Parang bata na nagtatampo sa sulok. At nagiging masaya ako Juan Carlos kapag nakikita kong badtrip ang kapatid mo sa akin. Ahahahaha. “Thanks.” “Jeff! Akin yan! Binigay mo na yan sa akin eh!” I smile back at binigay ko na nga sa kanya. Saka ko tinignan ang mga larawan namin ulit sa phone ko. A family na pinapangarap ng lahat na magkaroon. But it's just like a story na may Happily Ever After na di nga nag-exist sa mundong ito. As I scroll, lumampas na ako at si
(Missamy Charm POV) Dumating si Jean. Napangiti na lang din ako sa kanya pero kagaya ni Jeff snub din siya. Juan Carlos, upakan na lang ang kailangan na labanan. Talo na ako sa snuban eh. Ngunit binati naman ni Jean ang mga kunwaring pamangkin niya. Saka merong pinag-usapan yung Elder at si Jean. Kung bakit malalate ito dahil nga di nagtagal nagsimula na yung misa. Sa misang to, nagdasal ako na sana maging maayos na ang pamilya ni Jeff. At kung ano man itong ginagawa ni Jeff sana mapatawad siya ng mga taong nagtiwala sa kanya. Sa amin din na nagkukunwari lang. Lalo na sa dalawang bata na wala namang kalaban laban. Bata pa lang kailangan na umarte dahil may pangangailangan. Di ko pa sila tinatanong kung bakit nila ito ginagawa. Jeff was silent listening. Until di na nga ni Jeff mabitawan kamay ko. Wow. “Jeff, kamay ko. Bitaw na.” bulong ko sa kanya. Ngunit di niya ako pinakingan.