(Carlos POV)
Ngunit pagdating ko.
“Nagdadalawang isip yata ang kapatid mo.”
“Nakausap ko na siya.”
“Ang akin lang Carlos. She must play her role nicely. Ayoko sa mga sakit sa ulo. You know me.”
“She will do her part.”
“Ayoko masira ang plano ko ng dahil sa kanya.”
“She will not ruin it. But Jeff, I mean Master Jeff may ipapaki-usap ako sayo. Please don't hurt her. Kahit ano pa ang mangyari.”
Tinignan niya ako at ngumisi.
“I can’t promise.”
“You should.”
“The only thing I can promise to you Carlos. Susundin ko rin yung conditions and agreement. Ikaw ang naghanda noon diba? So alam mo na ata. Di ko na kasalanan kung mahulog ang damdamin niya sa akin. Meron akong fiancée, Carlos.” Mayabang niyang pahayag sa akin.
Tss. Wag niya minamaliit kapatid ko.
“She won't.”
“Good to hear. Nakahanda na ba siya?” Tumango ako. “You must prepare too. Ikaw ang maghahatid sa kanya sa akin diba?”
Tinignan ko siya. Amoy na amoy ang kayabangan ni Jeff. Alam ko yan.
Tss. Alam kong matatagalan ni Charm ang taong 'to.
Saksakan ng yabang. Tss.
Baka siya pa ang magkakagusto sa kapatid ko. At uupakan ko talaga siya kapag sinaktan niya ang kapatid ko.
“Here is your schedule.” Inilapag ko sa mesa.
Lumabas na ako ng tuluyan. Sa paglabas ko sa silid nakararmdam ako ulit ng hilo.
Sh*t!
(Missamy Charm POV)
Di ako makapaniwala sa nakikita kong reflection sa salamin.
Is this me? Oh, my goodness!
Napaghandaan talaga nila ang laro!
Sana kapag totohanan nang kinasal ako. Sana ganito rin ako kaganda haharap sa altar habang hinahantay ako sa paanan ng taong minamahal ako ng tapat at makakasama ko sa habang buhay. Tapos si Kuya ko na nakangiti sa akin habang inilalakad ako.
Haist. Pero bago yun dapat si Kuya muna ang ikasal bago ako.
Napangiti ako. Dahil sa ideya na darating yung oras na may bagong babae na magpapasaya sa kapatid ko. Dahil halos umikot lang yung mundo niya sa akin. Alam ko na maswerte ang mapapangasawa ni Kuya.
Sa totoo lang triple na yung kaba na nararamdaman ko. Sobra.
I don't know him.
Ang ini-imagine ko kay Mr. Jeff Lee Chan ay isang matabang negosyante. Oh no!
Hahaha. Joke lang.
Gwapo naman talaga ang lalaking yun pero di ko ipagpapalit si Lee Min Ho my labs. Ahahahaha.
Hmm. Teka? May-ari ng isang broadcasting station itong si Jeff diba? Naka-public view ba ang kasal-kasalan na ito? O private?
Di talaga ako ready para sa araw na ito. Daming nangyari at madami pang mangyayari.
“Charm…” Lumingon ako. My Kuya automatically smile ng makita niya ang maganda niyang kapatid. Hahaha.
Hello Kuya! Ganda ko no?
I smile too.
“You're the most beautiful bride I ever seen.” Lumaki bigla ang tenga ko. Pero ako lang naman ang dakilang humble sa mundong to.
“Kuya, sa bride mo dapat yan sinasabi. Wag kang mag-alala for sure magbabago yan na paningin mo sa akin kapag nakilala mo na ang Sister–in–law ko. Kuya, may napipisil ka na ba?”
Di parin nawala yung ngiti niya ngunit sinagot nang…
“It depends, If I get married.”
“Kuya, ang daming babae na nagkakandarapa sayo. Babae na nga itong nanliligaw. Ni isa man lang, wala ka pang sinasagot. Kuya, ang hirap maging gwapo no?”
Inirapan lang niya ako. As in wala siyang interest sa sinasabi ko.
Juan Carlos, kailan mo ako bibigyan ng Sister-in-Law! Gusto ko din naman, magkaroon kahit paano.
“Are you ready?”
“Yes Kuya! Game na!” Focus sa trabahong to. Focus Charm.
“Talaga lang?”
Hahaha. Nahalata ata niya na kinakabahan ako.
“Kinakabahan lang ng unti.” Sabay paypay ng mga daliri ko sa aking mukha. Parang di pa sapat yung lamig na binibigay ng aircon sa loob ng sasakyan.
“Sino nga naman Kuya ang di kakabahan, pero I trust you naman. You're always my hero at di mo ako ipapahamak!”
Inayos niya ng unti ang likuran ko.
“Stop slouching.” Kaya napa straight ako.
“Charm. You must be careful. Just play along. Do your part and see everything simple. Wag mo na akong gayahin na seneseryoso ang lahat ng bagay. Maging matatag ka. Okey?”
“Oo naman Kuya. I will.”
“So, inhale exhale ka muna before pumasok sa larong to.”
Oo, si kuya ang nagturo niyan sa akin.
Breath in. Breath out. Kalma lang. Relaxs.
“With you kuya! I am ready! Go for it!”
My brother pinched my nose again. Aray! Di niya alam nakakasakit na siya.
“Maging matapang ka Charm. So, shall we go.” Sabay lahad niya ng kamay sa akin.
Napahawak na lang ako pero napabitiw din dahil sa damit ko na bonga!
Pagpasok ko kanina dito sa mansion naka jeans and T-shirt lang.
Tapos ngayon na lalabas ako, wow! Ikakasal na ako?! Ambilis.
Sana lahat ng babae nakaka-experience ng ganitong biglaan.
Ganda naman sa feeling na naka- wedding gown. Nakakaganda talaga. Kaya naman pala gumaganda lalo ang Bride eh.
Nakita ko si Kuya na nasa labas ng isang sasakyan. Isang limousine.
Nakatitig sa akin ang kapatid ko. Biglang sumulpot ulit yung kaba na nararamdaman ko. Parang napalala pa.
Parang anong oras ngayon aatakihin na ako sa puso.
Charm! You can do it! We can do it! Fight! Wag susuko!
Syempre… Always think positive!
Lalapit na sana ako sa aking kapatid ng makuha nang dalawang bata ang atensyon ko. Inaabutan ata ng tantrums. Kawawa naman yung mga Nanny nila kapag ganto sila.
Nagwawala sa kakaiyak.
“I guess, my flower girls are not yet ready.” Sabi ko na lang ng medyo makalapit ako dito
Napalingon sila sa akin. Di man lang sila nagandahan sa akin dahil patuloy na nag-away yung dalawa. I mean ultimate nga ang tantrums nila.
@Death Wish
Hi sa lahat!
Alam ako na ang makakapagbasa lang naman nito ay yung marunong umintindi ng tagalog. Ahahaha. So Nice to meet you all! Pa-REVIEW NA DIN PO.
Marami akong tagalog books and will update sooner. Love you guys!
Drop kayo ng napakagandang comment!Taming the Dangerous CEO [TAGALOG]Fated to Mary the Devil [TAGALOG]Doctor Alucard Treasure [TAGALOG]Alpha King Checkmate [TAGALOG]Nine Months [Tagalog]The Devilish Billionaire [Tagalog]
Love you all! And thank you sa supporta ng napakarami!
(Jeff POV)“Nathaniel.”Narinig ko ngang tinatawag ni Missamy ang anak namin. At bumukas ang pinto. Bumungad sa akin ang matamis na ngiti ng anak ko.“Shhh…” Isang daliri niya sa kanyang labi.“Hide me Dad please.”Ang mga mata niyang innosente na itatangi ko din sa kulit nito.“What did you do?”“Just hide me Dad.”Saka nga napatago sa ilalim ng desk ko.Bumukas ulit ang pinto, at iniluha ang asawa ko.“Wag na wag mong kakampihan si Nathaniel.”Ngumiti lang ako.Alam ni Missamy na nasa ilalim ito ng mesa ko.“Anong ginawa niya?”“Yung cake na ginawa ko para kay Icy at Seven, sinira niya!”“Ahhh…“
(Shin POV)May mga taong nagsasabi na wag natin pakingan ang sinasabi ng iba. Ngunit pilit man natin magbingi-bingihan sadyang nakakadepress ang mga sinasabi nila. Kaya paniwalaan ang sariling kakayanan. Wag na wag kang sisiksik sa sulok na kala mo di ka mumultuhin ng mga kinakatakutan mo.Face your fear kung baga. Dahil pagkatapos nito, masasabi mo na lang sa sarili mo kapag na-overcome nga.“Yun ba ang kinakatakutan ko? Ang tanga ko naman para katakutan ang bagay na yun?”Yeah. Tandaan. Ang maaring tumaboy for a lifetime ng mga kinakatakutan natin ay yung tapang na di talikuran ito.Let the fear of your na matakot sayo.Di rin ako naniniwala sa swerte at malas.Jeff, lahat ng tao sa mundong ito, may nakakalamang at nakaka-higit kahit sino pa man yan.Yung kwentong merong lalaki na naglalakad at mabuti pa daw yung nadaanan niyang merong bisekleta.
(Jeff POV)Dahil nga walang magawa ang midwifesa katigasan ng ulo ni Missamy.Narinig ko ang ere niya. Baka may masamang mangyari sa panganganak niya dahil sa gantong position.This is my first touch for a long time na di ko nga siya nakita.I miss her.Bakas sa mukha niyang nagulat sa pagdating ko nga.Yeah, everything is in right timing Missamy.Lagi na lang diba?Pinagtatagpo tayo sa mga oras na di naman natin inaasahan.But I am here right now Missamy.Naihiga ko siya.Hinawakan ang kamay niya.“Listen to them okey?”Di siya makapagsalita.Even me Missamy, ngunit…“You’re doing this Missamy for the baby. Wag kang matulala. Mamaya na yan.”Nagulat na lamang ako ng umire si Missamy. May kasama pang i
(Jeff POV)Tumigil kami sa tapat ng elevator, naghihintay nga.Hangang sa bigla na lang nagkagulo yung ilang stuff ng hospital dahil nga sa…Narinig ko ang tahol…At bumukas ang elevator. Papasok na sana ako ng marinig ko…“Pimplesssss!”Pimples? Tahol?At ang resulta ng isipan ko ang binili naming aso ni Missamy.Nakita ko nga sa hallway ang mabuhok na kulay puting aso.Tinahulan ako at parang sa akin ang punta niya.Hinarang ito ni Shin at hinuli nga saka binigay sa mga staff na naghahabol.“Parang yung aso lang na binili niyo ni Missamy.”Muling tinapunan ko ng paningin ang aso, saka nga tumahol ito pabalik sa akin habang nilalayo sa amin.Napailing na lamang ako.Saka napapasok na nga ng elevator, at narinig ko na lamang…“Thank you
(Shin POV)“Si Missamy?”“Yes Dad.”“Asaan sila?”“Uhmmm. Nasa labor room?”“Labor room?!”“Oo.” Maingat kong sagot.“Anong ibig sabihin nito Shin!”“Uhmmm. Meron na kayong apo kay Jeff. Dad, kailangan niyo gawin ngayon. Ayusin ang marriage contract nila ni Jeff. At kapag nalaman ng panganay niyong anak ang tungkol nga sa ginawa niyong pakiki-alam. Dad, alam niyo na.”“Binabantaan mo ba ako?”“Hindi, binabalaan lang. In case na kumilos nga kayo.”“Wag mo akong pinagbibiro Shin!”“Di ako nagbibiro Dad! Edi sana may ‘joke lang’ na pahabol diba?”Hangang sa binabaan ako nito.
(Jeff POV)Na-igalaw ko na ang aking mga katawan. Sinusubukan magsalita.Bulol na naiinis ako ng sobra.Sinusubukan ko I type nga sa screen ang tanong ko kung nasaan ang aking asawa.At sa pagpapagod ko na magawa yun. Nakahinga ako ng matapos ko.Binasa ito ni Shin.Napayuko ito.Anong ibig sabihin nito?Nagulat ako sa desisyon ng Elder.Masaya na diba dahil gising na si Jeff at lakas loob naman itong nire-recover ang sarili. Kaya lang…“Malinaw na naalala ni Jeff kung sino-sino tayo. At darating ang oras na tatanungin ni Jeff ang tungkol sa asawa niya. Sabihin niyong patay na ito.”Halos maibuga ko ang iniinom ko.“Dad. Tigilan niyo ito. Ako na mismo ang tumatangi sa gusto mong mangyari.”“Di na natin mahanap si Missamy. Ibig lang sabihin nito patay na s