Via
Napahawak ako sa ulo ko ng biglang kumirot ito pagkagising ko. Dahan dahan akong bumangon at tiningnan ang paligid. Wala na ako sa hospital at nasa mismo ko nang kwarto.Pinagpipilitan kasi nilang sa hospital muna ako pero ayaw ko. Mas gusto ko nalang ang umuwi at dito sa bahay makapagpahinga.Hindi narin ako nakapagbihis kagabi. Agad akong pumasok sa CR at naligo. Nang mahimasmasan ay tiningnan ko ang sarili ko sa salamin. May sugat sa pisngi ko na palatandaang hindi ako na nanaginip sa nangyari kahapon.Ang tanging maalala ko lang kahapon ay ang pagsakay sa taxi at sumunod non ay nawalan na ako ng malay. Sumunod na gising ko ay nasa kalagitnaan kami ng traffic at mukhang hindi rin umuusad. Bumangon ako at tiningnan ang paligid. Nang mapansing gabi na ay nataranta ako.Kinausap ko si kuya driver na bababa na ako pero bigla niya akong hinila sa buhok rason para matumba at mauntog ako sa may kabilang pintuan ng sasakyan. Sumunod non ay bigla niyVia "Makikikain sana ako kaso bigla na akong nahiya." natawa ako ng sabihin iyon ni Gail.Napapunas ako sa luha ko sa pisngi pagkatapos niyang sabihin iyon. Iyong tipong alam niya kung saan niya ako huhuliin at patatawanin. Niyakap ko si Gail."Salamat Gail." Bulong ko dito."Ano ka ba. Sino sino pa ba ang magdadamayan kung hindi tayo tayo din." sagot niya. "Ginawa mo lang ang tama dahil ayaw mong masaktan si Lalaine at ayaw mong paasahin si Jarus. Sabi nga nila, mas maganda na yung sinampal ka sa katotohanan kesa sinanay kang mamuhay sa purong kasungalingan. Saan ka doon? Masakit sa una pero matatanggap din nila kalaunan." napahigpit ako ng yakap sakanya. Wala akong masabi at sagot pero sobrang pasasalamat ko sa Diyos na may Gail akong nakamulatang kaibigan na hindi nagsasawa sa akin.Nang matapos ang dramahan at nakapagpaalam na kami sa isa't isa ay pumasok na kami sa loob ng bahay namin. Pinakiramdaman ko si Lalaine kung papansinin ako paglabas
Via"For you Lalaine." abot ni Jarus kay Lalaine ang bulaklak.Taka akong napatingin kay Lalaine at kita ang hindi makapaniwalang mukha nito."S-sa akin?" Same reaction parin. Ngumiti si Jarus at kumunot naman ang noo ko.Ibang iba ata ang Jarus na kaharap namin ngayon?"Para sayo yan." sagot nito at pinatong sa tabi ng upuan ang gift nitong nakapaper bag."Hindi kay Via?" direktang sagot naman niya. Napatingin naman ako Lalaine at umiling."Sayo nga daw iyan." sagot ko dito at tiningnan si Jarus na ngayon ay sa akin nakatingin.Agad kong nilingon si Kian na ngayon ay nakasandal sa pader itong nakahalukipkip at nakatingin din sa akin. Napalunok ako."Hope you like it. Congratulations din sa iyo." dagdag ni Jarus na kinabaling ng tingin ko muli sakanya."Thank you Jarus."Malawak ang ngiti ni Lalaine sa sinabi ni Jarus at masaya ako para sakanya. Pumunta ito sa upuan niya at umupo. He looked at Lalaine again
ViaDumaan ang ilang linggo ay wala na kaming balita kay Lalaine. Sad boy na ulit sa Jarus. Inamin niya sa amin na alam niya ang pagbubuntis ni Lalaine kaya todo alaga ito. It was Vim who told everything to him.Inamin din sa amin ni Jarus na parang may babaeng laging nagpapakita sa panaginip niya at alam niyang hindi ako iyon. Nang umamin siya sa akin ng nararamdaman niya, nakaramdam siya ng taliwas na dapat maramdaman sana kapag inlove. Parang may ibang hinahanap.Nang hindi siya pumasok, doon siya nagkaroon ng oras para isipin at intindihin ang nararamdaman niya sa akin and that was the time that Vim approached him and told everything. Noong una ay hindi niya tanggap. Pinuntahan ako pero iba ang nangyari. He was in denial back then until he realized, si Lalaine ang hinahanap niya.Ngayon ay naging mailap na sa amin. Si Gio nalang ang minsang kasama at kadalasan naman ay nag-iisa ito. Gusto ko mang lapitan kaso paniguradong lalayuan lang ako at isa pa, magagalit din si Kian. Kung kai
Via"Congratulations!!" bati ni sir Ivan sa amin.Nagkaroon kami ng farewell party nang matapos ang graduation namin dito sa isang resort na malapit lang sa amin. Lahat ay nagkakasiyahan at sumasabay din sa tugtog ang mga bewang at kamay nila. Andito rin ang ibang teachers namin para makisaya sa celebration ng pagtatapos namin.May ilang nagkwekwentohan at ang iba naman ay naliligo na. Nakashort at sando lang ako para anytime na gusto kong maligo ay makakaligo ako. Kanina ko pa hinahanap si Gail na kanina ay nagpaalam itong mag CR lang. Si Kian ay hiniram sa akin nila Dale na kahit ayaw niya sana ay pinagtulukan ko pang isama nila ni Cedric."Nakita mo ba si Gail?" tanong ko ng makasalubong ko ang isa sa mga classmate niya."Hindi eh." sagot niya at umalis din agad.Dumeretso ako sa mga shower area at room pero wala akong nakitang Gail. Binuksan ko ang bawat pinto roon pero hindi ko siya nakita. Nasa paghahanap ako ng may tumawag sa akin. Napalingon ako sa lalaking tumawag sa akin. No
Via"AHHHHHHHH!!!""Iyak mo pa nang mamaga ang mata mo bukas sa klase." Panakot sa akin ni Gail habang may binabasa itong libro.Mula sa pagkakadapa ay bumangon akong umiiyak parin. Ang sakit sa dibdib na hindi ko mailabas sa harap niya ang galit at inis ko."Nasa labas pa siya. Baka gusto mong harapin. Kawawa naman at hindi pa umaalis mula kanina." pakonsensiya sa akin ni Gail."Via?" tawag ni mama sa akin. "Papasukin ko na si Kian diyan at makapag-usap kayo." paalam ni mama at nakita kong bumukas ang pinto na agad kong kinuha ang kumot at pinangtakip sa katawan hanggang ulo."Mauna na ako ha?" paalam ni Gail sa akin. "Kian, usap lang ha?" bilin naman niya dito na parang may iba pang gagawin. Baliw talaga.Nang makalabas si Gail ay sumunod naman ang paglubog ng gilid ng kama. Maya maya ay naramdaman kong may tumabi sa akin."Love." Endearment sa akin kapag nanunuyo. First name naman kapag sa public at kompletong pangalan kapag galit.Hindi ako umimik. Hindi ko rin sinasagot. Kapag gan
Kian"Where are they?" tanong ko kay Dale. Halos napuntahan na namin lahat ng bar o mga kainang may inuman pero hindi namin sila mahanap.Nasa loob na kami ng sasakyan niya at kanina pa ako nag-aalala.Hindi sana ako tumagal kung hindi ako kinausap ng isang prof kong bakla. He endorse me to some other teachers na kasama niya. Wala akong masyadong naintindihan sa mga sinasabi niya tungkol sa akin pero alam kong tungkol yun sa performance ko. Hawak ko parin ang isang water bottle ng mineral para ibigay kay Via. Nang hindi na ako makatiis ay nag-excuse na ako at sinabi kong nag-aantay ang girlfriend ko. Noong una ay hindi agad ito nakapagsalita na para bang nabigla at hindi agad naniwala sa sinabi ko at nakatingin lang sa akin."You may go Kian." Aniya ng isang kasama nila."Thank you maam." Sagot ko at nag-excuse na sakanila.I'm in a hurry when Trisha blocked my way."Hi Kian." bati niya pero hindi ko na yun inabalang sagutin at iniwasan siya.Mas maganda na yung iwasan ko siya para h
ViaBiglang kumirot ang ulo ko nang magising ako. Napahawak ako dito at inantay hanggang sa mawala. Minulat ko ang mata ko. Noong una ay medyo malabo ang tingin ko sa paligid. Dahan dahan akong tumayo. Napansin kong may suot na akong malaking tshirt na haba hanggang taas ng tuhod ko.Dahil sa masakit pa ang ulo ko ay dahan dahan akong lumakad at lumabas ng kwarto. Nang makita ko ang ref ay agad ko itong binuksan at naghanap ng tubig. Nakita ko ang pitsel at kinuha ito. Nilagay sa mesa at kumuha ng baso at uminom. Medyo naginhawaan ako at naibsan ng kaunti ang sakit ng ulo ko.Nang imulat ko ng mas maayos ang mata ko ay para akong nabuhusan naman ng malamig na tubig. Kaharap ko lang naman si tita Lianee at sir Ken na takang takang pinapanood ako ngayon.Napalunok ako ng sarili kong laway. Parang tumaas ang init sa mukha ko at ang hiya ko ay nagparamdam sa akin.Bumukas ang pintuan at nilingon ko agad iyon. Si Kian na kakarating at natigilan din ng madatnan akong nasa kusina. Tiningnan n
ViaHindi na kami pumasok maghapon at dinamayan nalang namin si Andrea. Iyak ito ng iyak. Hindi niya tanggap. Inaamin niyang lasing siya noong araw na iyon at halos hindi niya maalala ang nangyari. Paggising niya nalang ay magkatabi na sila ni Dale sa mismong kwarto nito at parehas silang h***d.Halos humagulgol ito sa pagkwekwento sa nangyari sakanila. Ano pa nga ba magagawa namin. Nangyari ang nangyari na. Hindi na maibabalik pa sa dati."Anong balak mo ngayon? Sasabihin mo ba sakanya?" tanong ko. Umiling ito."Hindi pwede. Magagalit ang mama niya. Hindi ito ang gusto niyang mangyari. Malaki na ang naibigay nilang tulong sa akin para ito ang ibalik ko sakanila." Umiyak muli siya.Niyakap ko siya at inalo."Pero malalaman parin nila kasi hindi mo naman maitatago ang paglaki ng tiyan mo." sagot ko na kinabitaw sa akin. Bahagya akong nagulat sa ginawa niya."Hindi nila malalaman Via. Hindi." paninigurado niya."Anong ibig mong sabihin?" Naguguluhan kong tanong.Hindi ito umimik at na na