chapter 45

Via

Gusto kong magalit. Gusto ko siyang sigawan. Gusto kong ilabas lahat ng sama ng loob ko. Pero agad nawala lahat ng makita ko siya. Agad nabura nang yakapin at umiyak ako sa harap niya, na para bang nakahanap ako ng taong nakakaintindi sa akin kahit hindi ko pa nasasabi ang lahat sakanya.

Hinayaan niya lang akong ilabas lahat ng damdamin ko sa harapan niya. He didn't say anything. He just listened. He just waited until I calm down.

Nang gumaan ang pakiramdam ko ay sinabi ko sakanyang ayaw ko munang pumasok. Hindi naman niya ako sinermonan o pinagalitan. Sinamahan pa niya ako. He let me divert everything until I can see myself smiling now.

"Maglalakad lang ba tayo?" tanong ko ng mapansing iyon lang ang ginagawa namin sa buong oras na nasa mall kami ngayon.

Hanggang window shopping lang at tamang tingin sa presyo kapag may napusuan then sabay balik din kapag mabigat sa bulsa. Halos malibot na namin ang buong mall pero hindi parin namin alam kung saan kami tutungo.

"Saan mo ba gustong