Chapter 7

LUCKLESS DAY

Unang pinuntahan ni Mari ang club ni Ma'am Lanie kung saan siya namamasukan. Ang sabi kasi ng kasamahan niya kanina nang tawagan niya ito, naroon daw ang ginang ngayon dahil may importante itong katrasaksyon. Habang lulan siya ng pampasaherong jeep, panay ang kanyang dasal na sana makahiram siya ng malaking halaga. Kahit na pagtrabahuhan pa niya iyon ng walang bayad sa susunod na pagkakataon. Ang importante ay mailigtas si Kreios bukas.

Pagkatapos ng dalawampung minuto, narating na niya ang club. Habang papalapit siya sa establisyimento nagtaka siya kung bakit maraming mga kalalakihan ang naroon. Ipinagsawalang bahala na lamang niya ang kanyang kuryosidad at tumuloy na sa club.

"Excuse me, makikiraan po," aniya sa lalaking nakaharang sa kanyang harapan.

"Bawal po kayong pumasok," malamig nitong tugon.

Kunot noo siyang nag-angat ng tingin. "Bakit po? May problema po ba?"

"Ipinagbabawal po ng may-ari na pumasok kayo sa loob."

"Diyan po ako nagtatrabaho Kuya kaya papasukin mo ako. Kailangan kong makausap si Ma'am Lanie dahil hihingi ako ng tulong sa kanya," aniya at pilit na nagsumiksik subalit hindi naman siya nagtagumpay dahil sa malaki na ang katawan ng nakaharang at malakas din ito.

Tuluyan na siyang napikon sa inasta ng lalaki. Hindi ngayon ang panahon para makipagbiruan siya sa mga ito. "Ano bang problema mo ha?! Gusto ko lang makausap ang amo ko. Bakit ba ayaw mo akong papasukin."

"Sabi ngang bawal ka pumasok diba. Bago na ang may-ari ng club kaya umalis ka na."

Hilaw siyang natawa. "Pinagloloko mo ba ako Kuya? Ano bang trip mo ha? Papasukin mo na ako kailangan ko talagang makausap si Ma'am Lanie para sa anak ko," pagsusumamo niya.

Nanatiling walang ekspresyon ang mukha ng lalaki kahit na anong pakiusap niya.

"Mari…"

Napalingon siya at eksakto namang nakita niya si Jeny, isa sa kasamahan niyang waitress sa club. Nagmamadali siyang lumapit sa babae para maliwanagan sa nangyayari.

"Jen, anong nangyari? Bakit ayaw akong papasukin sa club?"

"Naku Mari. May mayamang lalaki ang dumating dito kanina, binili ang club ni Madam Lanie ng sampung milyon!" Bulalas ni Jeny.

Nanlaki ang kanyang mga mata sa sinabi ng babae. Maliit lang ang club ni Ma'am Lanie kaya nakapagtataka na ang laki ng pagkakabili ng sinuman dito.

"Paano na tayo nito?" Nalulungkot niyang tanong.

"Ayos naman kami Mari. Patuloy parin ang operasyon sa club pati ang trabaho namin maliban lang sayo," anito na ikinagulat niya.

"Papanong ako lang ang nasisante? Galit ba si Ma'am Lanie sakin? Wala naman akong nagawang mali ah," naiiyak niyang reklamo.

"Walang galit sayo si Ma'am Lanie. Sa katunayan ikaw nga ang paborito niya at nakiusap din siya sa bumili na kasali ka sa makakabalik pero tumanggi ang lalaki at binantaan si Ma'am na tatanggalin kami lahat. Hindi rin naman siya makakaalkontra kasi sangkot si Ma'am sa tax evasion. Idedemanda daw siya kapag hindi niya ibebenta ang club at susuway sa gusto ng buyer."

Nanlumo siya ng tuluyan. Paano na siya ngayong nasisante na lang siya bigla? Puno ng awa ang mga mata ni Jeny na nakatingin sa kanya. Pinalis niya ang tumulong luha sa kanyang pisngi at pilit na ngumiti sa babae.

"S—sige Jen. Aalis na lang ako at pupunta pa ako sa bakery," paalam niya sa babae.

"Mag-iingat ka Mari at pasensya na talaga kung wala kaming magagawa para sayo. Maysakit pa naman si Kreios ngayon," malungkot nitong turan.

"Naiintindihan ko Jeny. Lahat naman tayo nangangailangan sa panahon ngayon."

Nagtaka siya nang kunin ni Jeny ang kanyang kamay pagkatapos ay may inilagay sa kanyang palad. "Alam kong maliit lang ang halaga ng limang daan pero pwede mong magamit yan pamasahe at pangkain."

"Maraming salamat, Jen."

Matapos magpaalam sa kaibigan, muli siyang sumakay ng jeep patungong bakeshop. Malayo pa lang siya ay kinakabahan na siya pero napawi ang lahat ng iyon nang makita niyang normal naman ang paligid. Pagkababa niya ng jeep, agad siyang nagtungo sa bakeshop para kausapin si Sir Kyle.

"Ana nandyan ba si Sir Kyle?"

Nag-angat ng tingin si Ana sa kanya mula sa inaayos nitong mga loaf bread. Kita niyang ilang beses pang napalunok ang babae at saka alanganing ngumiti.

"N—nandito ka na pala Mari…"

Tumango siya. "Si Sir Kyle ba nandyan?"

Tanaw niya mula sa labas na bumukas ang pintuan ng opisina ni Sir Kyle at naglakad ito patungo sa kinaroroonan niya.

"Have a seat Mari, may sasabihin ako sayo," anito bago siya nilagpasan at naglakad patungo sa isang sulok ng bakeshop.

Nilingon niya si Ana pero yumuko lang ito at umalis kaya naman pinuntahan na lang niya si Sir Kyle na naghihintay sa kanya. Nang makaupo siya ay tensyonado siyang napatingin sa kanyang amo.

"A—ano pong sasabihin niyo sakin, Sir?"

"You are fired from my bakeshop, Mari," anito na halos ikalaglag ng kanyang panga.

"P—po? Bakit po?"

Hindi niya lubos aakalain na mamalasin siya buong araw. Mula sa club pati ba naman sa pinagtatrabahuhan niyang bakeshop ay ganun rin?

"Tsss…Sa tingin mo ba pagbibigyan kita sa ginawa mong pagsampal sa'kin kahapon?" Sarkastiko nitong tanong.

Ilang beses siyang napalunok. Kung ito ang dahilan ng pagkakatanggal niya, bakit hindi nito sinabi agad kahapon? Bakit ngayon lang ito nagdesisyon gayong pwede naman siya nitong sisantehin ng diretso?

"Sir… N—nagmamakaawa po ako sa inyo. Bigyan pa po ninyo ako ng isa pang pagkakataon… Kailangan na kailangan ko po talaga ng pera ngayon. Parang awa niyo na po," pagsusumamo niya.

Gumuhit ang isang mapaglarong ngisi sa labi nito. "You are too bold for a poor person Mari. Kaya yan ang naging resulta. Hindi kita mapagbibigyan sa hiling mo ngayon but then my offer to you from yesterday was still open. Kailangan mo ng pera diba? This is your chance…"

Hindi siya agad nakasagot. Kaya ba niyang ibenta ang kanyang katawan para sa pera? Pero kung hindi niya gagawin ang bagay na iyon, paano na si Kreios gayong wala na siyang trabaho?

"I can see that you are hesitating. Pero wag kang mag-alala," anito saka marahang pinisil ang kanyang kamay. Hindi maiwasang manindig ang kanyang balahibo sa ginawa nito. "...I can wait for your answer at kung nakapagdesisyon ka na, you know how to call me."

Pagkatapos nito ay agad ng tumayo ang lalaki at iniwan siya sa mesang kinaroroonan nila.  Wala sa sarili siyang naglakad palabas ng bakeshop at naupo sa gilid ng kalsada. Mainit ang sikat ng araw. Ngayon niya lang din naalala na hindi pa pala siya kumain ngayong araw. Frustrated siyang napahilamos ng mukha. Isa na lang ang natatanging pag-asa niya. Yun ay ang umuwi ng Baguio—sa lugar ng mga magulang niya.

Dahil ilang oras ang gugugulin niya bago makarating doon, naisip niyang daanan muna si Kreios at tingnan ang lagay ng anak para kahit papaano, mapanatag ang loob niya sa byahe.

Tulog ang kanyang anak nang pumasok siya sa silid nito. Lumabas muna si Betty sandali para kumain kaya't silang dalawa lang ang naiwan sa loob. Sobrang bigat ng kanyang dibdib ng mga oras na iyon dahil sa mga nangyari. Marahan niyang hinaplos ang maputlang pisngi ni Kreios. Umungol ang kanyang anak kaya naging alerto siya dahil baka sakaling magising ito at makaramdam ulit ng pananakit sa dibdib.

"P—papa.."

Parang tinusok ng milyon milyong karayom ang puso niya sa narinig. Hindi magtatagal ay lalaki si Kreios at magtatanong ito kung sino ang tatay niya. Paano niya kaya sasabihin sa anak na bunga ito ng panggagahasa sa kanya. Sigurado siyang hindi magiging maganda iyon sa pandinig ng bata.

"I'm sorry anak.. I'm so sorry kung hindi natin makakasama ang papa mo," humihikbi niyang bulong habang walang patid sa pagtulo ang luha sa kanyang mata.

Itinago niya sa lahat maliban sa kanyang pamilya ang nangyari sa kanya, maging kay Betty ay hindi niya ito sinabi. Hinayaan niyang isipin ng lahat na nabuntis siya sa murang edad at iniwanan sila ng tatay ng anak niya. Hindi siya papayag na darating ang araw na magiging katatawanan ang anak niya.

Ibabaon niya hanggang hukay ang nangyari sa kanya hangga't maaari.

"Mama, iyak ka po?"

Natigilan si Mari nang maramdaman ang mumunting palad ni Kreios na pinapahid ang luha sa kanyang pisngi. Kahit na pilit ay sinubukan niyang ngumiti upang ipakita sa anak na ayos lang siya. Kinuha niya ang kamay nito at mariing hinalikan para ipadama ang labis niyang pagmamahal sa anak.

"Sabi po ng doctor sick daw po ako pero nagpromise ako sa kanya na gagaling ako para di kana sad.."

Mas lalo lang lumakas ang hagulgol niya sa narinig. Napakatalino talaga ng baby boy niya.

"Talaga? Promise mo kay Mama magiging strong ka ha? Kasi magiging sad si Mama kapag hindi agad gagaling si Little Bossing ko.."

"Promise po gagaling ako basta ibili mo po ako ng maraming chickenjoy pag okay na ako.."

Hilam sa luha ang kanyang mukhang tumango sa hiling ng anak.

"Kahit araw araw pa kitang ibili ng chickenjoy ayos lang basta gagaling ka lang anak," saad niya habang hinaplos ang noo nito.

Humikab si Kreios kaya inayos niya ang kumot ng anak.

"Sleepy ka parin ba?" Malumanay niyang tanong.

Tumango si Kreios at unti unting ipinikit ang mata.

"Wav you Mama.." Bulong nito sa gitna ng antok.

Napangiti siya at hinalikan ito sa noo bago tuluyang lumabas ng silid.