Chapter 9

ACCEPTING HER FATE

Binalingan niya si Nanay Minda na puno ng lungkot ang mga mata nitong nakatingin sa kanya habang humihikbi..

"Aalis na po ako Nay.." Nanghihina niyang paalam.

"Ihahatid na kita sa labas Ysabela."

Nang makarating sa labas ay muli niyang niyakap si Nanay Minda ng mahigpit.

"A—ang batang ipinagbuntis mo noon Ysabela, nasaan na? Malaki na ba?" Bigla nitong tanong.

Marahan siyang tumango at tumingin sa malayo. "Opo. Malaki na at saka kamukhang kamukha ko po."

"Sana man lang makita ko ang batang iyon balang araw," anito na mas ikinalungkot niya.

"Sana nga po, Nay. Balang araw…" Darating pa kaya ang balang araw na iyon kung ngayon pa lang wala ng kasiguraduhan ang buhay ni Kreios sa malupit niyang mundo?

"Mag ingat ka Ysabela. Pasensya ka na talaga at wala akong magagawa sa sitwasyon mo ngayon," malungkot nitong turan.

Pilit siyang ngumiti. "Ayos lang po Nay.. Nay? P—pwede po bang malaman ang… Ang pangalan ng totoong nanay ko?" Atubili niyang tanong.

"Erlinda, Erlinda Reyes