Chapter 4: P.1

Biglang napabangon si Aria mula sa kama, "Talaga?" masiglang tanong niya sa kanyang ama.

"Kung ganon, bakit hindi sinabi sa akin ni Tita Regina kanina?" dagdag pa niya.

Mahinahong sinagot ni Eduardo ang kanyang anak, "Oo, ngayon palang naging malinaw ang sitwasyon at hindi ko pa ito nababanggit sa kanya." 

Labis ang pagkatuwa ng batang si Aria dahil sa sinabi ng kanyang ama, "Sige po Daddy, wag niyo nalang po munang ipagsabi kay Tita Gina, sosopresahin nalang natin siya pag-uwi natin, okay po ba?" masiglang wika ng bata.

Maayos namang tumango si Eduardo sa munting kahilingan ng kanyang anak.

"Ang galing-galing mo talaga Daddy, mahal na mahal po kita." dagdag pa niyang sinabi.

Matapos ang pag-uusap sa telepono, ang batang si Aria ay halos mapatalon sa tuwa, kumakanta at sumasayaw pa sa ibabaw ng kanyang kama.

Ilang sandali, bigla na lamang niyang naisip ang kanyang ina. Dahil sa hindi pagtawag sa kanya nitong mga nakaraang araw, ay mas gumaan ang pakiramdam niya. 

Sa katunayan, sinasadya pa nitong hindi makontak ang telepono niya, at ang hindi maagang pag-uwi galing sa paaralan nitong mga nakaraang araw, minsan pa'y inilalayo niya at sinasadya niyang patayin ang telepono pagkagaling niya sa eskwelahan.

Makalipas ang ilang araw, nag-aalala siyang mapagalitan siya ng kanyang ina kapag nalaman ang mga pinag-gagagawa niya, kaya't hindi na niya ito muling inulit pa.

Ngunit laking gulat niya na hindi siya tinawagan ng ina niya sa mga sumunod pa na araw. Akala niya'y alam na ng ina niya na sinasadya niyang hindi pagsagot sa mga tawag nito.

Pero nang mag-isip siya ng mabuti, naramdaman niya na batay sa nakaraang karanasan, kung alam ng kanyang ina na may nagawa siyang isang mali, tiyak na hinahayaan siyang iwasto ito sa lalong madaling panahon, sa halip na magalit at hindi tumawag sa kanya.

Bukod pa rito, siya lang ang laman at pinakamamahal sa puso ng kanyang ina. Hindi siya makapaniwalang ayaw na talaga siyang tawagan ng kanyang ina dahil galit ito sa kanya.

Nang maisip niya iyon, bigla niyang naramdaman ang pagkamiss ng kaunti sa kanyang ina. 

Iyon ang unang beses na hinanap ni Aria ang kanyang ina sa loob ng maraming araw. Hindi niya napigilan ang kanyang sarili, at naisip niyang tawagan ang kanyang ina.

Ngunit pagkadayal palang niya sa numero ng kanyang ina, bigla niyang naisip ang palalapit na pagkikita ng kanyang Tita Regina. Biglang naalala niya ang ugali ng kanyang ina, at tiyak na hindi siya papayagan nito na makipagkita sa Tita Regina niya.

Maaring hindi na niya makikita ang Tita Regina niya tulad ng dati. Nang maisip iyong ni Aria, biglang nagbago ang mood niya.

Sa lungsod ng Valley Heights ay maaga palang tulog na si Luna.

Ginising siya ng isang tawag mula sa anak niyang babae. Pagkagising niya, akmang sasagutin na sana niya ito ng biglang binaba ng bata ang tawag nang may galit.

Kahit na isinuko na ni Luna ang pag-aaruga sa bata kay Eduardo ayon sa kasunduan ng kanilang diborsyo, ay hindi maitatangging anak pa rin niya ito, at may pananagutan parin siya dito.

Malaking pagkabahala ang naramdaman ni Luna sa kanyang anak dahil sa biglaang pagtawag at pagbaba ng telepono nito, hindi niya lubos maisip kung ano ang nangyayari kaya't tinawagan niya muli ito.

Nang makita ng bata ang isang tawag mula sa kanyang ina, agad niyang iniwas ang kanyang mukha, at tumanging sumagot.

Mas lalong nag-alala si Luna at agad na tinawagan ang telepono ng Villa doon.

Agad namang sinagot ng mayordoma ang telepono matapos itong makinig kay Luna.

"Ayos lang naman po si Aria madam, napagod siya kagabi dahil sa matagal na pagtulog, kaya ngayon ay tanghali narin siyang nagising. Hayaan niyo't pupuntahan ko siya at tatawagan nalang kita muli." mahinahong wika ng mayordoma.

Gumaan ang pakiramdam ni Luna matapos marinig ang sinabi ng mayordoma at mahinahon niyang sinabi, "Sige, salamat sa iyong tulong." 

Nang umakyat ang mayordoma sa palapag ng hagdan, eksakto namang kakatapos lang maligo ng bata mula sa banyo.

Matapos ipaliwanag ng mayordoma ang sitwasyon, nagmumog siya habang nakayuko at halos pabulong na sinabi, "Hindi ko sinasadyang mapindut iyon." 

Sa walang pag-aalinlangan matapos makita ang batang nagsisipilyo, ay agad na bumaba ang mayordoma upang ipaalam ito kay Luna mula sa tawag.

Tinitigan ni Aria ang mayordoma, umismid, at agad na nakaramdam ng ginhawa.

Sa kabilang linya, agad na nakahinga ng maluwag si Luna matapos marinig ang sinabi ng mayordoma. 

Ngunit dahil sa biglaang pagkagising, ay nagtagalan pa bago siya muling makatulog. Kinaumagahan, nang bumangon siya para pumasok sa trabaho, wala sa mood si Luna.

Mula nang makatanggap ng tawag si Eduardo mula kay Regina nang araw na iyon, hindi na nito muling pinansin ang sobreng naglalaman ng kasunduan sa diborsyo na ibinigay ni Luna.

Sa araw ng pag-uwi, inilagay ni Eduardo ang huling dokumento sa kanyang maleta. Nang matiyak na wala nang naiwan, lumingon siya at kalmadong bumaba ng hagdan.

"Maayos na ang lahat, tayo na!" wika pa nito.

Mabilis na umalis ang mahabang sasakyan na lincoln sa Villa at nagtungo sa paliparan.