Pitong taon na silang kasal, ngunit laging malamig ang pakikitungo ni Eduardo, Monteverde kay Luna Santos. Ngunit si Luna ay palagi paring nakangiti, dahil sa mahal na mahal niya ito. Naniniwala rin siya na darating ang araw, mapapainit niya ang puso nito. Ngunit ang kanyang inaantay na pag-ibig ng lalaki ay napunta sa ibang babae, at ang kanyang pakikitungo sa babaeng ito ay mabuti. Nanatili pa rin siyang determinado sa kanilang kasal. Hanggang sa kaarawan niya, lumipad siya ng libo-libong milya patungo sa ibang bansa para makasama ang lalaki at ang kanyang anak na babae, ngunit dinala nito ang kanilang anak, para samahan ang babaeng iyon, iniwan siyang mag-isa sa walang laman na silid. Tuluyan ng sumuko si Luna matapos niyang makita na ang kanyang anak na babae ay gustong palitan siya ng ibang babae bilang ina. Hindi na siya nag dam-dam pa, nag-iwan siya ng sulat sa sobre para sa kasunduan ng diborsyo, isinuko niya ang kustodiya, at umalis ng may estilo. Mula noon, hindi na niya muli itong pinansin at hinihintay na mailabas ang sertipiko ng diborsyo. Itinuring niya ang kanyang pag-alis sa kanyang pamilya bilang isang pagkakataon para bumalik sa kanyang karera. Siya, na dating hinahamak ng lahat, ay madaling makakuha ng kayamanan na umaabot sa daan-daang bilyon. Ngunit sa kanyang mahabang paghihintay, ay ang hindi lamang pagdating ng sertipiko ng diborsyo, kundi ang lalaking ayaw mang-uwi noon ay mas madalas ng umuwi ngayon, at mas lalong nagiging malapit ito sa kanya. Nang malaman niyang gusto na niyang makipaghiwalay, ang karaniwang tahimik at malamig na lalaki ay sinunggaban siya at sinabi, “Diborsyo? Imposible.”
Lihat lebih banyakSa susunod na buwan ay ipagdiriwang na ang ika-pitumpung kaarawan ni Matandang Ginang Santos.Kaya maagang nag-uusap sina Luna at Federico upang pagplanuhan kung ano ang maaaring ihanda upang mapasaya at maparamdam sa matanda ang kanilang pagmamahal sa kanyang espesyal na araw.Narinig iyon ng matanda ngunit tila wala siyang ganang pag-usapan ito. Sabi niya, "Huwag na 'yang mga pa-show-show. Ang mahalaga, kumpleto tayo at masaya sa isang hapunan."Pero sagot naman ni Brenda, "Eh pitumpung kaarawan mo na, kahit papaano, kailangan pa ring gawing espesyal…" aniya.Ganoon din ang iniisip nina Luna at Federico. At dahil iyon ay mula sa puso ng mga anak at apo niya, hindi na rin tumutol pa ang Matandang Ginang.Kailangan pang pumasok ni Aria sa paaralan kinabukasan, kaya matapos ang hapunan, umalis na rin sina Luna kasama ang anak niya pabalik sa kanilang bahay.Pagbalik nila sa villa, masayang bumaba ng sasakyan si Aria at tumakbong papasok ng bahay.Nanatiling nakaupo si Luna sa loob ng s
Walang bakas ng gulat sa mukha ni Luna habang pinakikinggan si Eduardo.Matagal narin niya iyong inasahan. Hindi kailanman magkakaroon ng oras si Eduardo para sa kanya. Malinaw sa kanya na kapag si Regina ang may kailangan, kahit gaano pa ito ka abala sa mga gawain palagi itong naglaan ng oras para sa kanya.Napakunot-noo ang matandang ginang. "Ano bang napakaimportante niyan? Matagal na ring hindi ka umuuwi kasama si Luna!" "Grandma." Mahinahong putol ni Luna sa sasabihin pa ng matanda. Kalma ang tono niya, ngunit malinaw ang hangarin: "Ayos lang po. Kung may gagawin si Eduardo kami na lang ni Aria ang uuwi.""Naku, ikaw talaga!" napabuntong-hininga ang matandang ginang, halatang may sasabihin pa sana.Ngunit sinabi na iyon ni Luna hindi para makipagtalo, kundi dahil ayaw na niyang pilitin pa ang isang bagay na matagal na niyang binitiwan.Pero ang inakala ng matandang ginang, sinabi iyon ni Luna upang hindi mapahiya si Eduardo sa harap nila.Nang makita niyang nanatiling mahinahon
Isang halik sa noo bilang pagbati ng umaga? Imposible.Hindi siya kailanman ginising ni Eduardo nang may ganitong lambing. Hindi kailanman siya niyakap ng ganito kainit, kahigpit, na tila ayaw pakawalan.Kaya’t nang maramdaman niyang muling hinigpitan nito ang yakap at may mariing halik na dumapo sa kanyang noo, isa lang ang pumasok sa isip niya, akala niya si Regina ang kaharap niya.Napakuyom ang kamao ni Luna, habang ang puso’y tila pinipilas nang dahan-dahan. Tahimik siyang nakahiga, nilunok ang pait, at habang nakayakap sa kanya ang lalaking asawa niya sa papel pero hindi sa puso, unti-unting namasa ang kanyang mga mata.Gayunpaman, masarap pa rin ang tulog ni Eduardo, sarap na sarap sa maling yakap.Tinitigan ni Luna si Eduardo ng tahimik, payapa, at walang kamalay-malay sa sakit na unti-unting bumabalot sa kanya.Pinigilan niya ang hapdi sa dibdib, pilit nilunok ang kirot na gumagapang sa lalamunan. Dahan-dahan siyang huminga nang malalim, saka unti-unting inilayo ang sarili. M
Napansin ni Luna ang malalim na tingin ni Aria sa kanya at tahimik na pagkamasid.Bahagyang kumunot ang noo niya. "May problema ba?" tanong ni Luna, malamig pero mahinahon ang boses.Tahimik si Aria saglit, bago umiling. "Wala… wala naman," sagot nito, pero may halong pag-aalinlangan sa tono.Siguro nag-iisip lang siya ng sobra. O baka rin, nararamdaman niyang may bumabagabag sa kanyang Ina, kaya ayaw na lang niyang ungkatin.Pagkatuyo ng buhok niya, gumulong si Aria sa kama at nagtanong, "Mom, dito ka ba matutulog sa tabi ko ngayong gabi?"Saglit na natigilan si Luna. "Bakit anak, gusto mo bang si mommy ang matulog sa tabi mo?""Pwede naman kahit alin," sagot ni Aria, sabay lingon sa kanya. "Pero parang ang tagal nang hindi ka natutulog kasama si dad. Ayaw mo ba siyang tabihan?"Tahimik si Luna sandali bago sumagot, mahinahon, "Babalik din ako mamaya."Hindi pa man naayos ang papeles ng dibursyo nila ni Eduardo, kaya kung siya ang kusang magpapasya na manatili sa kwarto ni Aria nang
Agad na sinagot ang tawag. Hindi pa man siya nakakapagsalita, nauna nang magsalita ang nasa kabilang linya."Nandiyan ako sa loob ng dalawampung minuto." boses ni Eduardo.Ngunit bago pa siya makapagsalita, sumingit din ang boses ni Aria."Paalam, Tita Regina." malambing nitong tugon.Nanigas ang katawan ni Luna sa kanyang narinig. Tama nga kanyang hinala, kasama nga nila si Regina.At parang lalong pinagtibay pa ang sunod niyang narinig. Malambing ang boses ni Lin Wu habang sinasabi: "Hmm, paalam din sa'yo Aria."Kasunod nito, narinig ni Luna ang malumanay na tinig ni Regina na tila sadyang ipinaparamdam ang presensya niya: "Sige, aakyat na ako." anito.Ilang sandali pa'y narinig niya muli ang malamig na boses ni Eduardo sa kabilang linya: "May kailangan ka pa ba?"Napabalikwas sa ulirat si Luna. "A-ah... Wala na," sagot niya, mahinahon ngunit mariin.Pagkasabi niyon, agad niyang pinatay ang tawag, wala nang balak pang marinig ang sagot niya.Sa katahimikan, bigla na lang nagsalita a
Namula si Luna sa matinding kahihiyan habang marahang inalis ang pagkakahawak ni Samantha sa kanyang kwelyo.Samantala, dumilim ang tingin ni Ricardo; matapos mapagtanto ang nangyari, tahimik siyang tumalikod at iniwas ang tingin.Nakaramdam rin ng kaunting kahihiyan ang yaya ng bata na nasa gilid. Iniisip na lamang niyang, mabuti nalang at sila lang ang naroon, dahil kung may ibang tao pa, mas lalong nakakahiya.Agad tinulungan ng yaya si Luna na ayusin ang damit nito.Karaniwan nang konserbatibo si Luna at hindi pa kailanman naipakita ang katawan niya sa kahit sinong lalaki, maliban kay Eduardo.Lalo na’t ang lalaking ito ay malapit na kaibigan ng kanyang asawa, kaya't mas lalo siyang hindi mapakali.Pagkatapos niyang ayusin ang kanyang damit, bakas pa rin ang hindi niya pagiging kumportable habang nagsabi, "May gagawin pa ako. Aalis na muna ako." pagmamadali niyang tugon.Humarap muli si Ricardo at nagsabing, "Pasensya na."Alam din ni Samantha na may mali siyang nagawa at inakala
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Komen