Force Marriage: When The Loving Wife of a Billionaire Finall
Pitong taon na silang kasal, ngunit laging malamig ang pakikitungo ni Eduardo, Monteverde kay Luna Santos. Ngunit si Luna ay palagi paring nakangiti, dahil sa mahal na mahal niya ito. Naniniwala rin siya na darating ang araw, mapapainit niya ang puso nito. Ngunit ang kanyang inaantay na pag-ibig ng lalaki ay napunta sa ibang babae, at ang kanyang pakikitungo sa babaeng ito ay mabuti. Nanatili pa rin siyang determinado sa kanilang kasal. Hanggang sa kaarawan niya, lumipad siya ng libo-libong milya patungo sa ibang bansa para makasama ang lalaki at ang kanyang anak na babae, ngunit dinala nito ang kanilang anak, para samahan ang babaeng iyon, iniwan siyang mag-isa sa walang laman na silid. Tuluyan ng sumuko si Luna matapos niyang makita na ang kanyang anak na babae ay gustong palitan siya ng ibang babae bilang ina. Hindi na siya nag dam-dam pa, nag-iwan siya ng sulat sa sobre para sa kasunduan ng diborsyo, isinuko niya ang kustodiya, at umalis ng may estilo. Mula noon, hindi na niya muli itong pinansin at hinihintay na mailabas ang sertipiko ng diborsyo. Itinuring niya ang kanyang pag-alis sa kanyang pamilya bilang isang pagkakataon para bumalik sa kanyang karera. Siya, na dating hinahamak ng lahat, ay madaling makakuha ng kayamanan na umaabot sa daan-daang bilyon. Ngunit sa kanyang mahabang paghihintay, ay ang hindi lamang pagdating ng sertipiko ng diborsyo, kundi ang lalaking ayaw mang-uwi noon ay mas madalas ng umuwi ngayon, at mas lalong nagiging malapit ito sa kanya. Nang malaman niyang gusto na niyang makipaghiwalay, ang karaniwang tahimik at malamig na lalaki ay sinunggaban siya at sinabi, “Diborsyo? Imposible.”
Read
Chapter: Chapter 102: P.1Lumapit si Eduardo, bahagyang nakayuko para makita ang screen ng hawak ni Luna. “Tapos ka na bang mag-video?” tanong niya, may bahid ng kaswal na ngiti sa tinig.Tumango si Luna, maingat na pinindot ang screen. “Oo, tapos na,” sagot niya, saka mabilis na ipinadala ang file sa kanya. Matapos ang larong musical chairs, sinimulan naman ang palaro na tinaguriang Di-Matutumbang Gulong ng Apoy.Sa larong ito, apat na pamilya ang binubuo sa bawat pangkat. Bawat isa’y papasok sa loob ng isang malapad at paikot na sapot na wari’y malaking bilog na gulong. Kasabay ng pag-ikot ng bilog ay marahan nilang igugulong ang kanilang mga katawan pasulong, hanggang marating ang hanggahan ng paligsahan. Ang pamilyang unang makarating sa dulo ang kikilalaning nagwagi.Tumitig si Eduardo kay Luna sa ikalawang pagkakataon.“Ikaw ba ang sasali sa larong ito?” tanong niya.Tumango si Aria at mariing nagsabi,“Si Mommy ang sasama sa akin ngayon.” anito.Hindi tumutol si Luna at marahang ngumiti,“Sige.”Nang m
Last Updated: 2025-09-15
Chapter: Chapter 101: P.2Sandaling natigilan si Aria, tila hindi mawari ang narinig. Ngumiti si Luna, bagaman may bigat ang tinig:“Maghihiwalay na rin kami.” aniya.Hindi na nasilayan ng ina ni Isabella ang gulat, sapagkat matagal na niyang nahinuha ang totoo. May anak nga si Luna, ngunit madalas niya itong nakikitang mag-isa sa bahay sa tapat nila…Nagtagpo ang kanilang mga mata. Ang ina ni Isabella ay bahagyang natigilan, wari’y naalala ang nakaraan kung saan hindi si Luna ang humarap sa paaralan, kundi ang isang babaeng maganda’t kaakit-akit, nakabibighani ngunit may ibang anyo ng presensya.Si Eduardo ang unang nagpakita ng galang. Banayad ang kanyang tinig habang nagsabi:“Magandang araw.” Kahit medyo nabigla, napilitang ngumiti ang ina ni Isabella at tumugon:“Magandang araw rin.”Sandaling natahimik ang paligid bago muling nagsalita si Eduardo, nakapako ang tingin sa pagitan nina Luna at ng babae:“Magkakilala ba kayo?”Bahagyang nag-angat ng kilay si Eduardo wari’y sinusukat ang bigat ng kasagutang
Last Updated: 2025-09-15
Chapter: Chapter 101: P.1Ngunit matapos ang ilang pagkakataong nakasalamuha niya si Luna, napagtanto ni Ricardo na tila hindi siya ganoong uri ng tao.Hindi ganoon kabigat at kalalim ang kaniyang mga balak, ni hindi ganoon kakumplikado ang kaniyang isipan.Pagsapit ng hapunan, matapos ang kasayahan, unti-unti nang dumaong ang yate sa pampang.Makalipas ang maghapong laro at tawanan, tila nagiging magkababata na sina Christian, Kate at Samantha, magaan na ang kanilang ugnayan, puno ng tiwala at kasayahan.Pagdating ng oras ng pamamaalam, wala na ang anumang pagkailang sa magkapatid. Humarap sila kay Ricardo na may magiliw na ngiti at malayang tinawag:“Uncle Ricardo, sa susunod uli ha, magkita tayo!”Ang simpleng bati ay puno ng init at pagtanggap, wari’y unti-unti nang binubuksan ng magkapatid ang kanilang puso para tanggapin siya bilang bahagi ng kanilang mundo.Pagbalik nila sa mansyon ng mga Rong, walang bakas ng panghihinayang sa mukha ni Luna nang siya’y umakyat patungo sa kaniyang silid.Samantala, naiw
Last Updated: 2025-09-15
Chapter: Chapter 100: P.2Lumapit sina Christian at Kate kay Samantha at magiliw na nagtanong kung nais ba nitong subukan ang makukulay na water slide.Pagkakita ni Samantha sa makislap at makukulay na slide na nagniningning sa hindi kalayuan, agad siyang tumango nang sabik, bakas sa mga mata ang pananabik at kagalakan.Ang water slide na nasa loob ng yate ay may istilong mainit na bukal, kaya’t hindi malamig kahit taglamig.Bagama’t puwedeng maglaro roon ang matatanda at bata, malinaw na higit itong nilikha para sa kasayahan ng kabataan at mga musmos.Mabilis ding nagsawa sina Luna at Ricardo matapos ang ilang ulit na pagdulas sa water slide, kaya’t pinili nilang umahon at magpahinga.Samantala, si Samantha kasama sina Christian at Kate ay waring walang kapaguran, tawa at hiyawan ang umalingawngaw habang paulit-ulit silang dumudulas, wari’y ayaw nilang matapos ang saya.Nang sa wakas ay mapagod, naupo si Luna sa gilid ng mainit na bukal, hinayaang lamunin ng init ng tubig ang lamig at pagod sa kanyang katawan
Last Updated: 2025-09-13
Chapter: Chapter 100: P.1Pagsapit ng biyernes ng gabi, dumating si Mr. Lim mula sa kaniyang biyahe.Bitbit ni Lunaang kaniyang kompyuter at sinamahan siya ni Jeriko papunta sa bahay ni Mr. Lim upang makisalo sa hapunan. Mainit silang sinalubong, at matapos ang masaganang kainan ay naupo silang tatlo upang pag-usapan ang papel na isinulat ni Luna. Mabusising tinulungan siya ni Mr. Lim mula sa pag-aayos ng daloy ng ideya hanggang sa pagpipino ng mga salita.Lumalim ang gabi at nagpasya na si Luna na umuwi. Pagkasakay niya sa kotse, habang nasa kalagitnaan ng katahimikan ng gabing iyon, biglang umalingawngaw ang tunog ng kaniyang telepono. Nang tingnan niya, nakita niyang ang tumatawag ay walang iba kundi ang tiyahin niyang si Brenda.Pagkasagot ni Luna ng tawag, narinig niya ang bahagyang alalang tinig ng tiyahin. Ikinuwento nito na nakabili na siya ng mga tiket para sa bangkang aalis kinabukasan, at matagal na niyang ipinangako sa mga bata ang pamamasyal sa dagat. Ngunit biglang dumating ang tawag mula sa kan
Last Updated: 2025-09-13
Chapter: Chapter 99: P.2Pagdating nila sa paaralan ni Aria, biglang umalingawngaw sa pandinig ni Luna ang isang pamilyar na tinig, masigla at magaan, “Tita Luna!”Bahagyang napalingon si Luna at nakita niyang patakbong lumapit si Isabella, bitbit ang masiglang tinig, “Tita Luna, kagabi pinadalhan ka ni Mommy ng siopao, pero wala ka sa bahay kaya ibinalik ko na lang.”Sandali sanang magsasalita si Luna, subalit mabilis nang sumabat si Aria na walang kamalay-malay na matagal nang lumisan ang kaniyang ina mula sa bahay. Mariin itong sumimangot, saka nag-nguso, “Walang saysay ang mga sinasabi mo! Nasa bahay ko si Mommy kagabi.” anito.Napakamot ng ulo si Isabella, tila naguguluhan, “Ha? Ganun ba? Eh… bakit kaya…” aniya.Akmang magsasalita na sana si Luna upang magpaliwanag nang bigla siyang tawagin ng guro, “Miss Santos.”Mabilis siyang lumingon at magalang na tumugon, “Teacher Jhen.”Ngumiti ang guro saka inanyayahan sina Aria at Isabella na pumasok muna, “Mauna na muna kayong dalawa sa loob, may nais lang akon
Last Updated: 2025-09-13
Chapter: Chapter 15: P.2“Payapa ko na siyang pinayuhan, ngunit iginiit pa rin ni Miss Andrea ang kanyang pasya,” sumunod na usal ni Feleciano.Bahagyang umangat ang sulok ng labi ni Alejandro, waring malamig na kidlat na sumilip sa kanyang anyo. Isang ngisi na hindi nagbibigay-init, kundi nagpaparamdam ng panganib.“Kung gayon,” aniya, habang nakatanaw sa laot ng ulap na bumabalot sa mga gusaling bakal, “mukhang mapapaaga pa ang kanyang kusang pagbalik sa pamilyang Tolentino.” Isang babae na lumaki at namuhay sa isang payak na bayan, at kahit napangasawa ang isang mayamang angkan, kailanman ay hindi niya nahawakan ang ganoong kalaking halaga sa loob ng pitong taon.Ngayon, nang biglang yumaman, inisip ni Andrea na panahon na upang ipakita ang kanyang sariling ningning, isang alon ng pagbabago na maaaring magtulak sa kanya paitaas o tuluyang ilubog.Sa wala pang dalawang linggo, mawawala sa kanya ang napakalaking salapi, hanggang sa isipin niyang tumalon mula sa mataas na gusali!“Mainam, naiintindihan ko,”
Last Updated: 2025-09-12
Chapter: Chapter 15: P.1Si Rey John Suarez ay kilalang binatang walang tali sa lipunang Valencia, tila ba alerhiya sa kababaihan at kay tagal nang iniwasan ang anumang uri ng ugnayan.Dahil sa kanyang propesyon, walang sinumang babae man o lalaki ang nangahas na makipaglaro ng marumi sa kanya. At yaong mga nagtangkang umubra, nauwi lamang sa korte o diretso sa himpilan ng pulisya.Biglang nag-ingay ang buong silid-konperensya. Ano kayang uri ng kliyente at kasong hawak ni Mr. Suarez upang mapagpasyahan niyang magsimula ng panibagong yugto ng kanyang buhay?Samantala, hindi na kinailangang maghintay pa ni Andrea agad siyang tinawagan ng tagapamahala ng Ayala.“Mayroon akong animnapung milyong yuan na ibig kong ipuhunan sa pamilihang-sapi,” mariing sambit ni Andrea.Napakurap ang tagapamahala, tila nalunok ang sariling dila. “Animnapung milyon? Kung gayon, marapat lamang na kayo’y personal na dumulog sa aming tanggapan upang magbukas ng natatanging kasulatan ng pangangalakal, Miss Tolentino.”Pinangungunahan n
Last Updated: 2025-09-12
Chapter: Chapter 14: P.2Sa loob ng maluwang na silid–pulong, nakasandal si Rey John Suarez sa kanyang upuan na wari’y walang alintana sa paligid. Malalim ang tabas ng kanyang mga kilay, matangos ang ilong, at sa bawat ngiti niya’y lumulubog ang dalawang biloy na tila nananadya, nagbibigay sa kanya ng anyo ng isang tuso at mapang-akit na binata. May halong tapang at pagiging palasindak ang aurang ibinubuga niya, wari ba’y isang lalaking sanay lumaban sa alon ng buhay, ngunit nakatatawa pa rin sa gitna ng unos.“Ngayon ko lang napansin, si Abogadong Virgara, bagaman baldado, ay may tibay ng loob; kaya niyang isulat ang kanyang mga ulat gamit ang sariling paa. At kung ihagis mo ang ulat na ito sa bukirin, baka pagkamalan pa itong putahe ng mga magsasaka, sabay sigaw ng, ‘Kay sarap, kay sarap!’” ani Suarez.Sa tapat ni Suarez nakaupo ang abogadong si Mr. Renato, Virgara, namumula ang mukha at ibinaon ang ulo sa dibdib na para bang nais magtago sa hiya.Itinuon naman ni Suarez ang tingin sa bagitong nagsasanay na
Last Updated: 2025-09-11
Chapter: Chapter 14: P.1“Ahhh!” Isang sigaw ang kumawala kay Clarrise.Napalingon si Alejandro, at tumambad sa kaniya ang babaeng bumagsak sa lupa. Magulong-magulo ang buhok nito, nakakalat sa pisngi at noo, wari’y nilamon ng kahihiyan at panghihina.Dahan-dahan itong nag-angat ng mukha, at sa kaniyang mga mata’y may halong luha at pagkahabag, halos kumakapit sa huling hibla ng pag-asa.“Alejandro…” bulong niya, nanginginig, puno ng pagsusumamo.At sa sandaling iyon, ang hangin sa paligid ay tila tumigil, binabalot ng tensiyon ang bawat pulgada ng espasyo sa pagitan nila.Sa kaniyang isipan, muling bumangon ang larawang kailanman ay hindi na mabubura—ang sigaw ni Saida Tolentino, ang tinig na paulit-ulit na humihingi ng saklolo noon mula sa apoy, hanggang sa tuluyang maputol ang kaniyang buhay sa edad na labingwalo.At ngayo’y nagpatong ang alaala sa tanawing nasa harap niya: si Clarrise nakalugmok, tinatawag siya sa parehong tinig ng paghingi ng tulong.Mabigat ang bawat hakbang ni Alejandro. Ngunit sa kabi
Last Updated: 2025-09-11
Chapter: Chapter 13: P.2Iniabot ng lalaki ang pulang kahon sa siwang ng bintana, mahigpit ang pagkakahawak na para bang iyon na lamang ang natitirang bigkis sa pagitan nila.“Heto, pinili ko ito nang buong ingat.” ani Alejandro.Ngunit si Andrea na nakasandal sa upuan ng drayber, ay hindi man lamang natinag. Saglit niyang tinitigan ang kahon, saka dahan-dahang umiling. Isang mapait na tawa ang kumawala sa kanyang labi, tawang walang galak, kundi puno ng pang-uuyam at pighati.“Maliban sa ari-arian na pinaghatian natin noong tayo’y kasal pa, wala na akong tatanggapin pa mula sa iyo.” tugon ni Andrea.Mariing kumislot ang panga ng lalaki. “Andrea, kung magpapatuloy ka pa sa ganitong asal, itutuloy ko na talaga ang ating diborsyo!” matigas na wika ni Alejandro, bakas ang pagkainip sa tinig.Ngunit nanatili siyang matatag. “Hindi ko iniintindi ang pagkakasugat ni Clarrise. Si Liana ay bata pa, wala pang muwang. Pero ikaw, Alejandro hindi ka na walong taong gulang.” sagot ni Andrea.Binitiwan ni Alejandro ang kan
Last Updated: 2025-09-08
Chapter: Chapter 13: P.1“Kagagaling ko lang sa eroplano, at diretsong lumipad mula paliparan para ayusin ito,” mariing wika nang direktor na si Arante sa punong-guro. “Kung hindi siya bababa sa puwesto, malalagay sa alanganin ang Haraya hindi lang kayo mawawalan ng mga bagong mag-aaral, baka pati ang kasalukuyan ay magsipag-alisan!”Namutla ang punong-guro at mabilis na napalingon sa matandang ginang, halatang balisa’t takot sa magiging kapalit ng kanyang pananahimik.Nagpakawala ng malamig na sulyap si Ginang Fellis, saka marahang kumindat sa punong-guro.“Sebastian,” aniya na puno ng pagmamataas, “huwag mong kalilimutan, ang Tolentino ang pinakamatibay na haligi ng Haraya. Kapag iniwan ka namin, mawawasak ang inyong paaralan.”Napatitig ang punong-guro, namutla ang kanyang anyo. Sa isang panig, hawak ng mga Tolentino ang salapi at kapangyarihang nagpapatakbo sa paaralan; ngunit sa kabila, naroon ang bigat ng utos mula sa Kagawaran ng Edukasyon na hindi niya maaaring labagin. Para siyang nalulunod sa dalawa
Last Updated: 2025-09-05
Chapter: Chapter 81: P.2"Thessa… gusto kong marinig mula mismo sa ‘yo." panimula ni Carlo.Pigil ang damdaming bumabagabag sa kanyang dibdib. Ang tinig niya’y halos bulong na lamang, mababa, puno ng pangamba at pag-aalinlangan."Si Bella… anak ko ba siya?" anito.Tila may kung anong pagtataka sa mga mata ni Thessa habang nakatitig sa lalaking nasa harapan niya. Naguguluhan siyang tinatanong ang sarili: hindi pa ba lumalabas ang resulta ng pagpapasuri niya bilang isang ama?Sa tanong ni Carlo, umikot-ikot muna sa loob ng kanyang isipan ang mga sagot, tila ba naghahanap ng tamang salita sa pagitan ng damdaming pilit niyang ikinukubli. Ngunit sa huli, isa lamang malamig at walang-buhay na salita ang pinakawala niya.Thessa: "Hindi." kalmado niyang tugon.Mabilis na tumalikod si Thessa at lumakad palayo nang walang pag-aalinlangan, walang baling ng ulo. Hindi siya lumingon kahit isang beses. Tila ba bawat hakbang ay pagputol sa tanikala ng nakaraan.Hanggang sa tuluyan siyang makapasok sa loob ng bahay-laruan, a
Last Updated: 2025-06-10
Chapter: Chapter 81: P.1Lumapit si Bella habang yakap-yakap ang kulay-rosas niyang munting fox plushie, at pinapahid ang antok sa kanyang mga mata.Ang munting bata ay nakasuot pa rin ng kanyang isang pirasong pajama, at ang buhok niya'y magulo pa mula sa pagtulog. Ngunit sa halip na makabawas sa kanyang itsura, mas lalo pa siyang naging kaibig-ibig at malambing sa paningin, parang isang malambot na ulap na gusto mong yakapin buong maghapon.Diretsong lumapit si Bella kay Carlo na nakaupo sa sofa. Walang alinlangan, umakyat siya sa kandungan nito gamit ang kanyang maliliit na kamay at paa, na para bang likas na sa kanya ang pagiging malapit dito.Parang isang kuting na naghahanap ng init, dumapa siya sa kanyang dibdib at huminga ng malalim, tila ba doon siya pinakapanatag.Ipinaliwanag naman ng yaya na nagdala kay Bella, "Ginoong Carlo, tumanggap po ang ating munting ng tawag na emergency kagabi, kaya lumabas siya. Nang magising siya kanina, hindi niya nakita ang kanyang ina kaya siya lumapit sa inyo." anito
Last Updated: 2025-06-05
Chapter: Chapter 80: P.2Kung kaya mang ibigay ni Thessa ang sapat na pagmamahal ng isang ina para sa kanyang anak, paano kung ang munting bata ay naghahangad din ng pagmamahal ng isang ama sa kanyang puso?May isang sandali ng pagkabigla sa kanyang mga mata, at napahinto ang kanyang paghinga.Mahinahong sumagot si Thessa, "Yan ay... Hintayin muna natin ang resulta bago mo husgahan kung karapat-dapat kang mangialam." aniya.Isinara niya ang pinto ng silid-aklatan at iniwan ni Thessa ang lalaking nakatayo roon, ang likod ay isang larawan ng walang pakialam.Sa katahimikan ng silid-aklatan, si Carlo na lamang ang natira. Nagtikom ang kanyang mga labi, at dahan-dahang umakyat ang kanyang mga mata sa isang larawan sa may ibabaw ng mesa. Isang polaroid, kuha nina Thessa at ng tatlong mga bata.Sa araw ding iyon, sa tahanan ng mga Santiago. Nagtungo si Carlo upang sunduin ang mga bata, at nasaksihan niya ang kanilang pagkuha ng mga larawan. Hindi niya maipaliwanag kung bakit pa siya sumingit nun sa kuha. Maaari na
Last Updated: 2025-04-25
Chapter: Chapter 80: P.1Ang maliwanag at magandang mga nata ni Thessa ay may bahid ng pagdududa. Tumingin siya kay Carlo na puno ng may hindi pagkakaunawa, para bang siya'y sinasapian."Bakit ngayon ka biglang naging mabait kay Bella?" pagtatakang tanong ni Thessa.Sa harap ng mga matang puno ng pagdududa, parang iniipit si Carlo sa isang nakakasakal na silid. Nanghihina ang hangin, bawat paghinga'y tila pagsuong sa makapal na putik, unti-unting nauubusan siya ng lakas. "Thessa, nais ko lang bilhan ng mga laruan ang mga bata." giit pa nito.Sa isang tinig na walang bahid ng pagmamadali, ibinaon niya ang katotohanan: ang bagay na di masusukat ang halaga ay ginagawa niyang parang mga mumurahing paninda sa bangketa, walang saysay na banggitin."Milyon-milyong mga branded ang kasuotang pambihira, mga laruan lang ba talaga iyon sa paningin mo?" Malamig na usal ni Thessa, halos walang awang bumulwak mula sa kanyang bibig."Carlo, ginugulo mo ang lahat sa pagtatanghal mo, ano ba talaga ang pakay mo!" Dagdag pa niy
Last Updated: 2025-04-22
Chapter: Chapter 79: P.2"Sige po Mr. Carlo!" masiglang boses ng tauhan.Para sa isang taong may mataas na posisyon katulad ni Carlo na kumikita ng bilyon-bilyon sa isang iglap, ang oras ay pera, pero handa siyang maglaan ng napakaraming oras kasama ang kanyang anak para pumili ng damit. Ang kanyang mga mata ay nakatuon, na para bang nag-aayos siya ng isang proyekto ng kooperasyon na nakakahalaga ng daan-daang milyong piso.Ang mga tauhan na nagbebenta ay nag bubulong-bulongan sa kanilang isipan; Sobrang saya ni Mr. Carlo magkaroon ng anak na babae! ani nila, ang saya'y tila ba isang lihim na kayamanan.Simula sa araw na ito, isang bagong kabanata ang nagbukas. Isang mahiwagang mensahe, isang bulong sa dilim, ang dumapo sa bawat taong bahagi sa kanilang mundo. Si Carlo ang Presidente ng Davilla's Group, ay may isang maliit na prinsesa matapos ang dalawang pinakamamahal na anak na lalaki. Isang karagdagan sa kanilang pamilya na nagdudulot ng matinding kagalakan, ngunit sa likod ng matamis na kagalakan, isang
Last Updated: 2025-04-07
Chapter: Chapter 79: P.1"Ilipat niyo ang mga hilera roon," boses ng isang batang babae, ang boses ay may bahid ng awtoridad ngunit may pagpipigil din upang hindi masyadong mahigpit. Ang kanyang mga mata ay mapanuri, sinusuri ang bawat galaw ng mga taong nag-aayos ng mga mamahaling tela, "At ang mga hilera naman dito." aniya.Isang daing ang sumabog mula sa gitna ng mga nagtatrabaho. "Aray! Dahan-dahan lang! Mag-ingat kayo baka masabit ang mga diyamante sa mga palda!" matigas nitong sabi."Ayusin ninyo ang mga maliit na lobo ayon sa laki, saka ninyo ipasok!" sumunod nitong wika.Habang nakaupo, ang mga mata ni Carlo ay bahagyang nakatitig sa orasan, hinihintay ang resulta ng pagpapahalaga. Ngunit sa gitna ng kanyang pagkabalisa, napansin niya ang batang babae. Kitang-kita niya ang pagkagusto ng bata sa mga alahas.Hindi pa man lumamig ang mga salitang binitawan niya, isang alon ng pagkilos ang sumunod. Sa isang iglap, ang mga pangunahing brand, mga pangalang kilala sa mundo ay nag-uumpisang magpadala ng mga k
Last Updated: 2025-04-02
LOGIN
