Kabanata 33

“Umuwi na tayo” Pagkasabi ko no’n tsaka pa lang siya dumilat. Nangiti ako matapos masalubong ang kumikislap niyang mata. Ibinaba ko ang dalawang kamay niya sa pisngi ko at pinsil ang mga ito. Nakangiti akong yumuko. 

Napapikit ako matapos maramdaman ang paghalik niya sa aking noo.

“Let’s go home” Tumango ako sa mahinang bulong niya. 

Hindi mawala-wala ang ngiti ko habang pababa na kami nang magkahawak ang mga kamay. May pagkakataong sabay kaming magkakalingunan at ngingiti sa isa’t isa. 

“Ayos ka lang, Yohann? Ang lamig ng kamay mo.” sabay pisil ko sa palad niyang hawak ko. Nilingon niya ako na nakangiti kaya nanghinala ako. Hindi pa ganito kalamig ang mga kamay niya kanina. “Yohann?”

“I’m fine, Rui”

Pinamilugan ako ng mata. 

“Yohann!” sigaw ko nang bigla na lang siyang matumba, hindi pa man kami tul