TRYSTAN's POV
“Before Jin died, he asked me to give you this.”
Hindi ako makapaniwalang iyon na ang naabutan ko sa hospital. Halos lagutan na ako ng hininga makatakbo lang papunta dito. Nanginginig kong kinuha ang briefcase na palaging ginagamit ni Jin sa trabaho bago nalilitong tinitigan ang lalaking kaharap ko ngayon. Kasi baka nagkamali lang ako ng pagkakarinig? Jin died? No. No.
“I’m his brother. Younger. He...He wants you to handle his last case. You’re the Delatejera, am I right? I...I called you using my brother’s phone. Gusto ka niyang hintayin b-but...s-shit! This is so wrong. This is so fvcking wrong.” nasapo niya ang noo at umikot bago pantay ang kilay na tinuro ang hawak ko. “It’s odd to say this pero I think may koneksyon ang kasong iyan sa pagkamatay niya.”
“Patay. Na. Si Jin?” umawang ang bibig ko. Napaatras ako at umiling. Magkasama pa kami kahapon. Kausap ko pa siya k
a/n: Ito na po ang panghuling kabanata ng FSOL. Epilogue na ang kasunod. Maraming salamat at umabot ka dito^^ RUI's POV Nag-uunahan sa pagkalabog ang puso ko habang tinatahak namin ang daan papasok sa korte. Napapapikit ako sa mga flash ng camera. Panay ang sunod nila sa amin hanggang sa pigilan sila ng mga pulis. Bumaba ang tingin ko sa sahig dahil sa matinding kahihiyan. Nasa tabi ko si Trystan na siyang naging abogado ko magmula nang mamatay si Jin. Kahit anong pampalubag-loob ang sabihin nila, pakiramdam ko kasalanan ko. Kasalanan ko kung bakit namatay siya. May iilang pulis na nakabuntot sa amin. Isa na doon si Jalen na bigo ang mga matang nakamasid. May mga pulis din sa bawat sulok. Ganitong-ganito ang mga eksena katulad sa mga pelikula. Kaya lang, sa pagkakataong ito hindi ako ang bida. “RUI,ANAK!” Hinanap ko agad sa dagat ng tao ang boses na iyon at tumig
Lumuhod ako sa harapan ng kanyang puntod para itabi ang purong kulay puting mga rosas. Nagsindi ako ng kandila at mataimtim na nagdasal sa isip. Hinayaan ko ang sariling lamunin ng katahimikan habang tinititigan ang pagsayaw ng apoy dahil sa hangin. Paalis na ako ng sementeryo kung saan nakalibing si Jarenice nang matanaw ko sa malayo ang isang pamilyar na lalaki. Nakatayo siya sa harapan ng isang puntod. Awtomatiko akong napahinto sa gulat. Si Trystan. Ilang taon din kaming hindi nagkita. Naramdaman niya agad ang presensya ko nang maglakad ako palapit sa kanya. Ngumiti kami sa isa’t-isa bago namin sabay na hinarap ang puntod ni Jin. Nawala ang ngiti ko at napalitan iyon ng lungkot. Dito na ako galing kanina. “How are you doing lately, Rui?” Nilingon ko siya. “Maayos naman. Kumusta ka?” “Hmm. I’m doing well. Kakauwi ko lang galing Australia.” Nasa kay Jin siya nakatingin. Bagamat nakangiti ay kakikitaan ito ng lungkot. “I’m curious what he’s reaction back then. Akala ko bibisi
“Marky, please comeback to me. Promise, I’ll be good. I won’t demand anything from you. You can’t just decide to break up with me like this? Hindi ko alam kung anong nagawa ko o may ginawa ba akong mali para hiwalayan mo? Kung may mali man, aayusin ko hindi yung ganito. Please bawiin mong hindi mo na ‘ko mahal. Just give us another chance. We need to work this relationship” Walang preno ko itong sinabi sa kabilang linya ng telepono. Nabalitaan kong nagpalit siya ng sim card sa cellphone niya kaya sinubukan kong tawagan siya sa kanyang landline number para kausapin. Ganoon na nga siguro ako kadesperada sa kanya. “Babe, nandiyan ka pa ba?” mas diniin ko sa tenga ang telepono habang balisang pinaglalaruan ang wire nito. Hindi man lang siya nagsalita. “Please, talk to me?” “Ikaw ba yung magdedeliver ng pi
Nanggagalaiti kong hinubad ang helmet at basta na lang itong ipinatong sa ibabaw ng motor, bago pumasok sa loob ng pizza parlor. Padabog akong naupo sa gilid. Minudmod ko ang mukha sa bilugang mesa, at doon paimpit na nagsisisigaw habang nagpapadyak sa matinding inis.“Ay hala! Anong nangyari bakla?” nasisiguro kong si boss Amay ito. “May jugjugan ba —”“Nakakainis siya! Nakakainis ‘yong lalaking ‘yon!” Tiningala ko siya.“Oh, natauhan ka na ba sa jowa mo—”“Yung nag-order ng pizza!” sigaw ko. Napahawak siya sa kanyang dibdib at maarte akong nilayuan. “Porke’t mayaman ang bastos!”“So may jugjugan nga—
“Nakalimutan mo yata ang sinabi ko” Inis kong tinanggal ang kanyang kamay sa aking braso at nagmadaling lumabas. Nandidilim ang mga mata ko habang tinatanaw ang pagmamadali ng dalawang ahas sa malayo. Kumuyumos ang mga kamay ko. Buong lakas akong sumigaw dahilan para kumaripas sila ng takbo. Hindi naman ako nagpahuli at hinabol sila. Naabutan ko sila kaya nahila ko ang mahabang buhok ng kasama ni Marky. “Rui!” awat ni Marky pero hindi ko siya pinakinggan at kinaladkad pa ang babae. Naririnig ko na rin ang pagsigaw ng mga kasamahan ko sa trabaho. Habol ko na ang hininga. Nakakarindi ang tili ng babaeng ito na pinipilit makawala sa kamay ko. Napasigaw at halos maluha ako sa sobrang sakit nang mahila niya rin ang buhok ko.
“Kuya,maygustonghumingingpizza!” “Di ah!” sigaw ko sa bata. Nataranta ako bigla nang magsimulang humikbi ang bata hanggang sa ito ay tuluyang umiyak. Patakbo siyang lumapit kay Yohann Min at nagtago sa kanyang likuran napara bang nagsusumbong siya sa ama. Ipinagkrus ko ang mga braso habang pinapanood siyang lumuhod sa lupa para patahanin ito. Sumama ang tingin sa akin ni Yohann Min dahilan para tumaas kaagad ang kanang kilay ko. “Hindi ko inaway ‘yan” “Perosinigawanmo” “Malaykobangsensitive‘yan” “Bata‘to” “Eh ano naman?” pagtataas ko ng noo. He stares me na para bang siya na ang pinakadakilang magtatanggol sa mga naaapi. Hindi ko naman talaga inaway ang bata eh, napataas lang talaga ang boses ko, tsk. “Mag-sorryka” “What?” “Sabata” “Eh hindi ko nga inaway ‘yan” inis ko. Napapikit ako. “Pasensya na, bata”
“Gwaenchana?”“Gwen...ano?”utalko.Muntikannaakongmatumbanangbitawanniyamulasamahigpitnapagkakahawakangmgabalikatko.Nandidirikonamangpinunasanangpartengnahawakanniyasadamitko.“Before, wrong number and now wrong unit? tss” sabay iling pa niya. Sinamaan ko siya ng tingin at pahagis na ibinigay sa kanya ang hawak kong paper bag. Iniharang niya bigla ang kanyang buong katawan sa pinto nang subukan kong lumabas.“Uwinaako”“No”“Tumabikanga!”“No”“Isaid—“No”“Bakitba?!”“Youdidn’tthankmeyet”natigilanakosas
Bumaba ang seryoso niyang mga mata sa labi ko kaya napalunok ako. “You want me to kiss you?” usal niya bago muling naglakad nang nakapamulsa. Napakurap ako bago siya mabilis na sinundan. “K-Kantalang‘yon”utalko.“Feelingmonaman” “Pa’nongaulit‘yon?Ah,forgetfulRui...” Sumamaangmukhakodahilsasamarinngbosesniya.“Lucy‘yon!” “Lushi?” “Anonglushi?Lucy!” “Lushinga” “Lucy!” “Lushingasabiko”aniyakayanapangangaako.“Youwantmetospellit?” “’Wagna!KatungogparinngshiangletterCmo” “El,yu,shi...”nilingonniyaako.“Way” “Oh‘diba?Kungmakalait