"Did you get me, class?" Sir Dee asked.
Lutang akong tumango. Kapag Math talaga ang subject inaantok ako. Paano ba naman kasi wala akong maintindihan. Mabuti na lang at may naintindihan si Michelle, magpapaturo na lang ako.
Lahat kami'y nilingon ang pinto nang may kumatok. Lumapit si Sir doon at binuksan ang pinto. Nahuhulog na ang talukap ng aking mga mata dahil nga ina-antok na ko. Last week lang din ay sumuong kami sa kalbaryo dahil nga midterm exam.
"Transferee po kasi ako, Sir."
Humikab ako at tinabunan ng kamay ang aking mukha. Mahina kong sinampal ang sarili. Come on, wake up! Baka ito pa ang ikabagsak mo, girl!
"Oh my God!"
"Hala!"
"Tangina. Pogi!"
Iyan ang mga narinig ko sa paligid. Kahit mahina lamang iyon ay rinig na rinig ko. Humikab muli ako dahil sa antok pero mukhang nabitin ang paghikab ko nang makita ang kausap ni Sir Dee.
Naka-awang pa rin ang aking labi at nanlaki ang mga mata. What the fucking fuck is he doing here?! Naligaw ba siya rito?
Tumango si Sir habang may hawak na mga papeles. Hindi ko naman alam kung ano iyon dahil nasa ikalawang row ako.
"Okay, class. I would like you to meet..."
"Keith, Sir. Maven Keith Morin."
"Shit! Pati pangalan ang gwapo pakinggan." Bulong sa'kin ni Michelle.
I didn't respond. Gulat pa rin ako dahil nasa harap ko ngayon ang lalaking sinusulyap-sulyapan ko lang sa library at room nila! Tsaka transferee pala siya? Bakit andito siya sa College of Education?
"Mister Morin will be your classmate for this sem. He's an irregular student and he's from Engineering department. So sana ay maging kaibigan niyo siya."
Nakatayo siya sa harap at nasa strap ang kanyang kamay. Nang dumaan sa akin ang kanyang tingin ay agad akong yumuko at umayos.
"Aray ko, putangina!" Bulong ko.
Pumikit ako ng mariin. Heck! Ang sakit ng noo ko! Yuko lang ang ginawa ko pero nauntog pa sa lamesa. Dinig kong nagpipigil si Michelle ng tawa. Pati rin ang mga ka-klase ko na narinig ang mahinang pag-untog ng aking noo ay hindi nakatakas pa pandinig ko. Gago! Parang gusto ko na lang kainin ng lupa!
"Ayos ka lang, Anna?" Tanong ni Angela.
Fuck! "U-uh... Oo, Mayora."
Kinurot ko si Michelle at pinandilatan ng mata. Sinulyapan ko si Keith na nakatayo pa rin. Mukhang wala naman ata siyang paki-alam. Ngumuso siya at tumango kay Sir. Sinabihan naman siyang maupo na kaya naglakad siya papunta roon sa likod at doon siya naupo.
"Ayos ka lang? Masakit ba?" Mahina nitong tanong niya na natatawa pa.
"Ikaw kaya mauntog tingnan natin kung hindi ba masakit."
"Gaga ka kasi. Bakit ka ba yumuko?" Sinipat niya ang gawi ni Keith. "Crush mo 'yon, 'no?"
My eyes widened.
"Ha?! Hindi, ah!"
Nabalot ng katahimikan ang classroom. Nakapamaywang na nilingon ako ni Sir dahil sa pagsigaw ko. I bit my lower lip.
"Uh..." Kabado akong tumawa. "I w-was just talking a-about our topic, Sir."
Tumaas ang kilay niya. "And why did you shout?"
Tumikhim ako. Baka mapalabas pa ko rito dahil sa ginawa! Ano ba naman 'yan!
"Sabi ko kasi Sir na madali lang yung topic kaya nasabi ni Anna na hindi kasi nahihirapan po siya," si Michelle.
"O-opo, Sir. Hindi ko po kasi na-gets masyado," wika ko habang tumatawa ng pilit.
Tumango si Sir. "Okay, I will explain to all of you again."
Nakahinga ako nang maluwag. Mabuti na lang at nakalusot.
Bago matapos ang oras ay binigyan kami ng seat work. Mabuti na lang at naintindihan ko na kaya hindi na ko nahirapan pa.
"Miss Olasiman, kindly collect the papers, please."
Tumalima naman si Phoebe. She stood up and collected our papers. Sumulyap ako saglit kay Keith at mukhang kakatapos niya rin lang. Seryoso pa rin ang mukha at ramdam kong hindi siya komportable na kasama kami.
Lumunok ako nang nilapitan siya ni Phoebe. He smiled a little and handed her the paper. Sumimangot ako.
"Akala ko ba hindi mo crush?"
Agad akong napaiwas ng tingin at nilingon si Michelle. Nakangisi ito sa akin. I heaved a deep breath.
"Oo na. Pero secret lang natin, ah."
"Sabi ko na, eh. Naglilihim ka pa sa akin, e, malakas pang-amoy ko."
I rolled my eyes. Whatever. Crush ko lang naman siya. Tsaka normal lang naman ata na makaramdam ng paghanga sa isang tao, hindi ba? Pababa na kami ng building, nagpaalam siya sa'kin na may pupuntahan pa raw siya.
Bago kami maghiwalay ng daan ay bigla niya kong tinulak.
"Damn!"
Umuwang ang labi ko nang mapagtanto kung sino ang nabangga ko.
"H-hala! Sorry!"
Si Keith!
Tumango siya. "It's okay, just be careful next time," aniya bago naglakad palayo.
Nakalayo na siya pero 'yong kaba ko sa dibdib nandito pa. Dapat ba 'kong magpasalamat kay Michelle dahil ginawa niya iyon o dapat ba 'kong mainis dahil pinahiya na naman niya ko?
Dahil wala na 'kong klase ay nagpasya akong umuwi na lang. Matutulog na lang muna ako sa dorm, pambawi man lang sa tulog ko noong nakaraan. We had a long quiz yesterday maybe one of the reasons why I'm very sleepy awhile ago.
Habang naglalakad ay napadaan ako sa isang grupo na panay ang bigay ng mga flyers.
Ano kayang meron?
"Hi! If you're interested to join in our group there's a screening in Gymnatorium later!" Isang petite na babae ang lumapit sa akin sabay bigay ng flyers.
Oh! So they're a dance group! Ito ata iyong sinasabi ni Mrs. Granada. Nakaramdam ako ng excitement at the same time kaba dahil sa grupong ito.
Should I audition?
Pero... baka hindi pumayag si Mama. Dati pa nga noong high school ako ay hindi siya pumayag na sumali ako dahil kadalasan sa mga practices nila ay gabi. Medyo malayo kasi ang Buenavista sa Baybay High kaya nag-aalala siya na matagal akong makauwi.
Ngumuso ako. Pero college na rin naman ako, 'di ba? Nalalakad lang naman ang dorm at Gym kaya ayos lang. Well, might as well give it a shot, right?
It's an opportunity. Besides, hindi naman ako sure kung makukuha ba talaga 'ko. Sa huli ay napagdesisyunan kong mag-audition na lang.
Pagkarating ko sa dorm ay si Joselle lang ang nadatnan ko roon, natutulog. Mukhang wala na rin ata siyang klase. Mamayang alas sinco pa naman ang screening kaya nagpractice muna ako para sa isasayaw ko mamaya. Nawala tuloy ang antok.
Pinili ko ang kantang Thank You, Next by Ariana Grande. Nasayaw ko na 'to noon nung fiesta sa amin. Ayon sa binigay sa akin na flyer, two minutes lang dapat every performance.
"Naks, dancerist!" Si Joselle at pumalakpak pa.
Nahiya naman ako. Hala! Nagising ko ata siya!
"Hala, sorry! Nagising ba kita?"
She laughed. "Kanina pa ko gising hindi mo lang ata ako napansin. Galing mo, ah! Hindi ba may dance group dito? Try mo kayang mag-audition."
"Uh... kaya nga ako nag-eensayo dahil sasali ako mamaya."
"Naku! Sa galing mong 'yan, hindi na ko magtataka kung makuha ka."
"Sana nga! Puring puri mo na 'ko, Joselle ah! Wala akong barya."
Tumawa ito. "Totoo nga! Hala, sige. Magpractice ka pa riyan."
I bit my lower lip. Gago, nahihiya ako!
Mas lalong nadagdagan ang hiya ko nang pumasok si Arjean. Agad niyang hinubad ang sapatos at naupo sa kanyang bed.
"Anna, sige na!"
Nagtatakang tumingin si Ate Jean kay Joselle. "Ano'ng meron?"
"May screening kasi mamaya tapos si Anna mag-a-audition daw. Ay, naku! Ang galing galing niya sumayaw, Jean. Tingnan mo!"
Nakangiti namang lumingon si Arjean sa akin at nagrequest na sumayaw ako ulit. Wala na 'kong nagawa pa total naman ay sasayaw rin naman ako mamaya. There's no difference, right?
Pumalakpak silang dalawa. Pinuri pa ko. Malapit na mag alas sinco kaya naghanda na ko ng damit na susuotin. I wear a black and long sleeve crop top, gray leggings and a low cut shoes. Ang medyo kulot at lampas hanggang balikat kong buhok ay tinali ko para hindi abala sa pagsayaw ko mamaya.
Dala ang bag ko na may lamang tubig, panyo at cellphone ay lumabas na ko ng dorm.
"Good luck, Anna! Sigurado akong kuha ka na!"
Ngumiti ako. "Thanks!"
Pagdating ko sa Gym ay marami-rami na rin ang naroon. Sumulat muna ako sa isang papel na nasa entrance mismo bago tuloyang nakapasok sa loob. Ngumiti sa akin ang babae na siyang nakatoka roon.
Nakita ko si Michelle hindi kalayuan. Hindi ko alam na nandito pala siya.
"Oh my God, friend! Mag-a-audition ka?" Aniya nang makita ako.
Kabado akong tumango. "Ang daming tao, kinakabahan ako."
"Sus! Kaya mo 'yan, ikaw pa ba! Galing mo kaya. Manang mana ka kay Maja Salvador!"
"Gaga! Ang taas nun! Pero... salamat sa cheer, ah! Sana hindi ako mawala sa timing mamaya."
"Naku! Isipin mo na lang na walang tao sa harap mo o hindi kaya'y..." Lumapit siya sa akin at bumulong. "Si Keith na lang ang isipin mo. Nakita ko siya rito kanina, eh. Mukhang manonood."
Mas lalo atang nadagdagan ang kaba ko. Ano?! Andito siya?!
"Sure ka?"
"Oo naman! Napaka supportive naman ng crush mo, pumunta pa talaga rito!" Kinikilig na sabi niya.
Umiling ako at tumawa pero sumimangot din kalaunan.
"Gaga ka, paano kong ibang babae pinuntahan nun?"
Inirapan niya ko. "Isipin mo na lang na ikaw ang pinuntahan! Huwag ka nang choosy!"
"Ano? Aasa na naman ako? Crush ko nga noong high school ni minsan hindi ako nilingon to think na magka-klase lang kami, ah!"
Bago pa siya makapagsalita ay nag-announce na iyong babaeng petite kanina na maghanda na raw ang lahat ng mga mag-a-audition. She tapped my shoulders.
"Aja! Aja! Fighting!"
I smirked. "Fighting!"
Naupo ako at nagtawag na sila ng pangalan na unang sasayaw.
"Woah!"
"Grabe ang galing niya!"
"Sobrang linis ng galaw niya!"
Wika ng mga tao sa paligid ko pagkatapos sumayaw ng lalaking Economics ang kurso. He bowed and the judges gave their commentaries. Mukhang kuhang kuha na siya dahil sa ganda ng komento ng mga ito.
"Anna Lucia Veranda from College of Education, please."
Hala! Ako na!
I heaved a deep breath before standing up. Dala dala ko ang phone ko at lumapit sa operator para ibigay iyon. Bago ako tumapak sa stage ay nagsign of the cross muna ako.
'Kayo na po ang bahala sa akin.' I uttered.
Lumunok ako. Sobrang daming tao. Mas lalo tuloy na nadagdagan ang kaba ko dahil doon. Sa dagat ng mga tao ay nakita ko si Michelle. Hawak niya ang kanyang phone, mukhang kukunan niya ko ng video.
Lumipat ang mata ko sa mga judges at para akong natuod sa aking kinatatayuan. Hala! Tangina! Akala ko manonood lang siya?! Bakit nakaupo siya sa upuan ng mga judges?!
He's fucking looking at me with his serious eyes again! Jusmiyo! Mas lalong kumabog ang dibdib ko.
Hindi ko napansin na nag-umpisa na pala ang music. Ang kaninang sayaw na iniinsayo ay nawala na lang bigla sa utak ko.
"Why are you still standing there, Miss Veranda? Are you wasting our time?!"
Nanlamig ako at pakiramdam ko'y maiiyak na ko dahil sa kahihiyan. Narinig ko pa ang iilang tawa ng mga tao. Fuck!
"Kung tatayo ka rin lang dyan ay mas mabuti pang umalis ka na! Bakit ka pa-"
"Prince, play her music again." Kalmadong utos ni Keith.
"What?" hindi makapaniwalang wika noong babaeng sumigaw sa akin.
"Give her a second chance, Almira. Baka kabado lang siya."
Almira, the girl wearing a purple shirt rolled her eyes and nodded. Michelle cheered for me. Pumikit ako ng mariin. I should not waste the second chance he gave me.
Nang marinig ko ang boses ni Ari ay kusang gumalaw ang katawan ko. Ang steps na ininsayo ko kanina ay ginawa ko ng buong puso at deteminasyon.
That's how life works. We would always fail the first time but when someone gave us second chance we should fucking grabbed it and never waste it again.
Kaya kahit napahiya ako kanina ay sisiguraduhin kong babawi ako ngayon.
There's a room for mistakes but there's always a room for improvement.
Matapos kong sumayaw ay narinig ko ang palakpakan ng mga tao sa loob ng Gym na ito. I bowed down my head while catching my breath.
Damn! I did it!
Nang tingnan ko ang mga judges ay nakita kong nakaawang ang labi ng dalawa niyang kasama habang siya ay seryoso ang mga matang nakatingin sa akin.
"Galing mo, Miss Education!"
"Ang hot grabe!"
"Jowain na kita, Miss!"
Nahihiya akong ngumiti sa kanila. Mabuti na lang nairaos ko ng maayos.
Ngunit ang hiyawan ay biglang naglaho nang biglang tumayo si Keith.
"I have to go, kaya niyo na 'yan." Aniya at lumabas ng Gymnatorium.
Hala. Anong nangyari roon? Napakadramatic naman ng grand exit niya. Akalain mo 'yon, lahat ng taong narito tumahimik na animo'y may dumaang anghel. Well, anghel naman talaga siya. He gave me a second chance. Kung hindi niya 'ko binigyan ng ikalawang pagkakataon ay hindi ako makakapasok sa grupo."Congratulations sa inyong lahat! At sa mga hindi pinalad na makapasok sa grupo, huwag kayong mag-alala there would always be a next time. You guys did great! Thank you so much for participating and good night!" Wika ni Almira.Ngumiti si Kristel, ang babaeng petite. "Pagpasensyahan niyo na kung biglang nagwalk out si Keith kanina. May project pa raw siyang gagawin. Mabuti na lang at naisingit niya ang screening na 'to sa schedule niya.""At masyadong seryoso iyon sa pag-aaral kaya sa t'wing ma
Para akong tanga na nakatayo pa rin doon. I still can't fucking believe it! Malakas pa rin ang tibok ng puso ko dahil sa interaksyon namin kanina. Oh my God! Makakatulog pa kaya ako mamaya nito?I bit my lower lip when my eyes dropped to the white handkerchief on my hand. I smiled. Putangina! Anong nangyari kanina?! Shit! Shit! Shit!Shamelessly, I sniffed his handkerchief.Amoy downy passion! I giggled. Dapat bang downy passion na rin ang gagamitin kong fabric conditioner para parehas kami ng amoy? Hmm... siguro! Wala namang masama, hindi ba?Umupo ako sa malapit na kiosk. Wala masyadong estudyante rito dahil abala sa darating na intramurals. Huminga ako ng malalim at nilapag sa lamesa ang mga gamit na dala."Ang galing naman ni tadha
Ang walang hiyang iyon! Anong karapatan niyang paki-alaman ang privacy ko?! Pati password ko pinalitan! How did he fucking do that?! IT student ba siya?I gritted my teeth. Nakakainis! Mas lalong nadagdagan ang inis ko sa lalaking 'yon!How can I open my fucking phone?!Kinabukasan ay wala pa rin ako sa mood. Nasungitan ko pa si Michelle dahil inis na inis pa rin ako! Hindi ko mabuksan ang cellphone ko dahil pinalitan nung gagong 'yon at hindi ko alam kung saan ko siya hahanapin dahil hindi ko naman alam ang pangalan at kurso niya.Bobo ko rin, eh. Bakit 'di ko kasi tinanong ang pangalan niya?!Nang maalala ko kung bakit hindi ko na siya natanong pa kagabi ay uminit ang pisngi ko. I
Hanggang ngayon ay para paring sirang plaka ang boses niyang paulit-ulit kong naririnig kahit pa nakaalis na ko roon. Heck! Hiyang hiya ako sa kanya! Bakit naman kasi lumapit pa siya nang gano'n sa akin? E 'di sana hindi niya naamoy 'yong...Umiling ako. Shit! Ayaw ko na balikan 'yon. Sobrang nakakahiya!Papasok na 'ko sa huling subject ngayong hapon, academic advising iyon nang madatnan ko si Michelle na nasa hamba ng pintuan. Halatang hinihintay ako. Nakakunot ang noo at nasa magkabilang bewang ang kanyang dalawang kamay. Animo'y nanay na hinihintay ang anak na matagal umuwi."Ano'ng eksena 'yong kanina, Anna?"I rolled my eyes. "Acting lang 'yon. Nagpa-practice kami para sa theatrical arts."
"Salamat nga pala ulit, ah."Tumango ito. "You're always welcome, Miss Intramurals."Umiling ako habang natatawa. "Stop kidding around! Kanina mo pa 'ko inaasar n'yan!"Nagkibit siya ng balikat at ngumiti sa akin. Sobrang gaan ng pakiramdam ko pagkatapos niya 'kong dalhin sa dagat kanina. Sabayan mo pa ng boses niyang parang dinuduyan ka."I know that you will gonna win.""Hindi ka naman siguro si Madam Auring, hindi ba?"Parehas kaming natawa. Umiling siya. He commanded me to go inside, umiling naman ako."Tsaka na 'ko papasok kapag nakaalis ka na," wika ko.
I was left dumbfounded. Hindi pa rin ako makagalaw. Nakaalis na siya sa harap ko pero ako? Parang napako na ata ako sa aking kinatatayuan.Ano 'yon?I was battling with my mind if should I follow him. Huminga ako ng malalim, umirap at umalis doon para hanapin siya. I felt guilty. Maybe because he was the one who invited me and he even reserved a seat for me. Tapos sa huli ay sa iba ako lalapit. Nagpunta ako sa deck area kung saan nandoon ang mga players, nagbabakasakaling naroon din siya kaso wala. I tried to call him pero hindi naman niya sinasagot.Kinabukasan ay hindi ko siya mahagilap. Medyo nanibago pa 'ko kasi walang nangungulit sa akin. Sa araw na iyon din ay todo practice kami para sa darating na pageant."He let me wiped his
"Ang judgemental mo naman, Ma'am," he replied while laughing without humor. Umiling-iling siya at tila ba hindi gusto ang sinabi ko. I gulped and looked away. Masyado ba talaga 'kong naging mapanghusga kaya ganito na lamang ang reaksyon niya? Pero gano'n naman kadalasan ang mga basketball player, 'di ba? Every place, replace. Every court there's a new girl they will hurt. Iyong iba nga sa sobrang galing sa basketball pati rin sa relasyon. Iyong tipong kahit anong bantay mo sa kanya nakakahanap pa rin ng paraan para makahanap at makashoot sa iba. "If you had a bad experience about basketball players, please stop stereotyping. Hindi lahat manloloko at babaero," his voice is full of disappointments and frustrations. I bit my lower li
"Ready ka na, Anna?" Miss Lariva asked.Huminga ako ng malalim. Mamayang alas sais na ang pageant at ngayon ay ang talent portion namin. Kabadong kabado na 'ko pero mas pinanatili kong maging kalmado. I don't want to disappoint my department. They chose me to be their candidate because they saw something in me.I don't want to mess things up. I need to calm down."H-handa na po, Miss."She held my hand. "Kaya mo 'to. Andito lang kami, hindi ka namin iiwan."I smiled. "Salamat, Miss."Ngumiti rin siya sa akin. Nilingon niya ang repleksyon ko sa salamin. Andito pa kami sa backstage dahil inaayusan pa ang iilan sa mga kandidatang kasam