Magarbong rumampa si Selene sa Red Carpet kasama si Dreyk, ito’y para sa invitation na natanggap ni Dreyk, galing sa isang bussiness tycoon. At dahil sa nasa gano’ng industriya si Dreyk ay kasama ito . Laking tuwa naman ni Selene sa event, napakaganda niyang tignan sa nagkikinang dyamante mula ulo hanggang paa. Bagay na bagay sa kaniyang white slit maxi dress na pinaresan ng black heels. Ang unat niyang buhok ay bahagyang pinakulot ang dulo kaya mas lalo siyang lumabas na elegante sa harapan ng maraming tao.
Mayro’n lang konting pag-aalinlangan sa kaniya, hindi siya ganoon kasanay sa maganda at pangsosyal na get-up.
“Are you okay?” mahinang tanong sa kaniya ni Dreyk sa kaniyang tabi.
Tumango-tango siya na may nakakailang na pagngiti rin.
Napakagawapo rin ni Dreyk sa kaniyang postura, simpleng black tie ang suot nito, na halos lahat naman ata ng guest na lalaki ay gano’n ang postura. Kumikinang sa linis ang kaniyang black shoes na mukhang puwede na akong magsalamin doon. His pricey watch and a well done hair is very much good for him. Mas lalong lumakas ang appeal nito bilang lalaki.
“Okay lang ako, nakakastarstruck lang. First time ko pumunta sa ganitong kabonggang party,’ seryosong sagot ni Selene kay Dreyk.
Iginiya ni Dreyk si Selene sa isa sa mga lamesang puno nang magandang design ng bulaklak at table napkins. Apatan ang puwesto na ‘yon pero sila pa lang na dalawa ang naroon, kaya mas kumportable pa si Selene sa sitwasyon. Pasimple silang nagpapalitan ng mensahe sa isa’t-isa, hindi rin naman kasi mapakali si Dreyk na baka bigla na lang na umalis ang babae at iwan siya ro’n mag-isa.
Though nagkausap na sila, nagkapirmahan ng kontrata sa magiging daloy ng gusto ni Dreyk na maging asawa si Selene ay hindi pa rin gano’n kadali na isiping hindi pa siya buong pinagkakatiwalaan ng babae. At may tsansa pa umayaw ito, o di kaya’y pataguan siiya. Kaya naman kahit napaka-unpredictable ay magiging mas mabuti siya kay Selene.
“Narito lang naman ako, hindi mo kailanagang mangamba Selene, kapag may hindi ka naiintindihan o di kaya ay hindi mo alam ang isasagot sa isang tanong ay puwede kang magpatulong sa ‘kin,” pilit na mino-motivate ni Dreyk si Selene. His plan should work para sa magandang outcome nito.
Mula sa ilalim nang lamesa ay inabot ni Dreyk ang medyo nanlalamig na kamay ni Selene. Pinisil niya ‘yon nang nakangiti sa babae. “Relax, Selene. Guest lang naman tayo rito, at saka kailangan mo na ring masanay sa mga ganitong okasyon. Lalo pa’t mas malaki pa sa event na ‘to ang gusto ko kapag ikakasal na tayo.”
Hindi rin maintindihan ni Dreyk kung bakit niya nasasabi ang ganito kay Selene, dala ng guiltness pa rin, o baka may ibang dahilan na siya.
“Okay, sige.” Nagbreath in, breath out si Selene gaya nang pinapasunod sa kaniya ni Dreyk. Hindi nagtagal ay humupa na rin ang kaba niya, nagsimula ang okasyon sa pangangasiwa ng isang masiglang MC. Nagbigay ng mensahe ang may pasimuno ng party para sa lahat. Napakaraming dumalong bigatin na bussiness man and woman, at isa sa hindi inaasahan ni Selene makakaharap niya ay ang parents ni Dreyk. Hindi niya personal na kilala ang mga ito, pero una niyang nakilala ang mag-asawa kay Claire, sa mga kwento nito na medyo nakakatakot.
Masungit, mapangmataas at hindi madaling makapalagayan ng loob.
Nang ibigay na ang stage para sa mga bisita’t nagkaroon ng pagkakataon si Dreyk na ipakilalala si Selene ng personal sa kanila. Katulad nga nang inaasahan, hindi naging maganda ang interaksyon na ‘yon.
“So, is this the woman Liset was talking about?” panimula ng sopistikadang ginang.
“Mom-”
“No, son, it’s alright. I was just confirming the news. And you were planning to get ,arried without even telling us? How could you even do that, Dreyk?”
Sinaway ni Mr. Sebastian ang kaniyang misis sa inaakto nito sa kanilang harapan, ngunit ang ginang ay pinanganak na kalahi ng mga Leon, mas lalo lamang na umangil ang mga pangil niya.
“Why Robert? Mali ba ‘ko? Our son changed, kinalimutan na niyang may mga magulang pa siya.”
“Mom, I was about to tell it to you and dad, Liset just messed up with it. I’m sorry, okay?” Pinapakalma ni Dreyk ang histerikal na ina sa mga sinasabi nito, dahil baka mamaya ay mag-eskandalo pa ang ina ro’n, nakakahiya.
“Sorry po, Mrs. Sebastian, masiyado ho kasing nagmamadali ang anak niyo sa plano na ‘to-”
“Sinasabi mo ba na ang anak ko pa ang humahabol sa ‘yo? Wow! Ang kapal naman ng mukha mo , iha.”
“Mom, stop it!”
“Why would I? Iwanan mo ang babaeng ‘yan Dreyk, kung ayaw mog magkaroon tayong problemang dalawa. She was a whore! Napakaraumi!”
Nakailang pag-iling-iling si Dreyk sa mga pahayag ng kaniyang ina. Hindi niya gusto ang mga sinasabi nito tungkol kay Selene, kung puwede lang niyang sabihin rito ang katotohanan ay gagawin niya. But then, him and Selene already have an agreement, hindi na nila maaaring ungkatin o buklatin pa ang pahina ng nakaraan. And he was respecting it.
“C’mon Selene, let’s just go home. We better talk some other time mom, kapag okay na ang mood mo. Gonna call you, okay. Dad,” tinapik niya ang ama sa balaikat nito senyales na nagpapaalam na sila. Good thing dahil mabait ang ama ni Dreyk, hindi nito ugali na makisawsaw pa sa asal ng kaniyang ina.
Ngunit ng akmang ilalayo na ni Dreyk si Selene, ay hindi ito kumilos, imbes ay hinarap niya si Dreyk tapos ay ang ina naman nito. Hinawakan niya ang braso ni Dreyk, at dumikit dito ng mas malapit pa.
“Mrs. Sebastian, alam kong mali ang pagkakataon na ito nang pagkikita natin, pero sana’y magkaroon tayo ng oras na maipapakita kong hindi ako gano’n kasamang tao. Lahat ng evil deeds ay may dahil.” Napakaprofessional ng reaksyon ni Selene sa harapan ng soon to be in-laws niya. Hindi siya kailangang magkamali kung ayaw niyang bigla na lang na mawala ang peacefullness na sinisimulan pa lang niyang lasapin.
“And regarding naman po sa kung sino ang naghahabol sa min ng anak niyo eh…” Sinulayapan muna nito Dreyk na seryoso lang din na naghihintay sa sagot niya. Though may halong pag-aalinlangan sa mga mata nito ay naghintay pa rin ang binata.
“Masasabi kong hinabol talaga ako ng anak niyo, well, hindi ko naman siya masisisi kasi, sa ganda ko ba naman ‘to. Isa pa, ang sexy ko kaya Mrs. kung lilingon po kayo sa kalaiwa at sa kanan niyo mapapansin niyo ang ilang lalaki na halos maglaway na sa alindog ko. Look po.”
Naging naughty ang naging sagot na ‘yon ng dalaga na siya namang muntik nang pagpahimatay sa mayamang ginang sa kaniyang harapan. Napangisi na lang din si Selene sa reaksyon ng ina ni Dreyk sa kaniya. Sa loob niya’y may bad karma ang negative na ugaling ng sinoman.
“Selene.”
Nginitian ng malawak ni Selene ang kaparehang lalaki sa party, mas lalo pa siyang naglambing sa mga braso ni Dreyk na para pang maliit na tuta na inaalagaan nito.
“But don’t worry po , ma’am, kay Dreyk lang ang mundo ko ngayon. Hindi lang po ‘yon, even my whole me, po. ‘Di ba, hon?”
Mas lalo atang nagngitngit sa iniis si Mrs. Sebastian sa huling sinagot ni Selene sa kaniya, nais pa nitong humabol, ilampaso ang mukha ng bayarang babae upang magtino ngunit huli na. Nagawa nang ilayo ni Dreyk ang babaeng ipinakilala nito sa kanila kanaina. Ang mas lalo niyang ikinadismaya ay ang katotohanan na nanggaling mismo sa bibig ni Dreyk… na papakasalan niya nga si Selene.
“Robert, hindi maaaring maging parte ng pamilya natin ang babae na ‘yon, hindi ako makakapayag!”
“Love, sorry na-traffic. Tapos ay nagpa-gas pa ako kaya medyo natagalan talaga.” Bumaba si Leon mula sa BMW naming sasakyan. Aligaga siya sa pag-e-explain kung ano ang nangyari all the way here habang ako ay nakangiti lang na nakatitig sa kaniya. Isa rin siya sa super na-miss ko. Sa pag-aalala sa mga nangyari ay hindi ko na nga napigilang hindi mapaluha. Well, I was just overjoyed. “Love, are you okay? Did something happen? Inaway ka ba nila?” “No, no Love, masaya lang ako,” sabi ko sa kaniya. Nakapasok na si Fiel sa loob ng kotse habang kaming ay narito pa sa front door. “Do you missed me?” tanong ni Leon sa akin. Pinunasan niya ang tubig na dumaloy sa aking mukha. Tumango ako. Hindi ko na siya hinayaang magreact pa’t tumingkayad ako ng kaunti upang mahagkan siya sa labi. Nadama ko naman na tumugon ng halik ang mahal ko kaya napapangiti ako habang hinahalikan siya. Leon may not be my first in life, but he will be my last. I promise. I missed you, and I love you.
Flashback. After Selene’s accident. “What are you trying to tell, wife?” The situation was too hard for Dreyk to accept what Selene was saying. She wanted something that would be hard for him to give her. “Ibalik na lang natin kung ano ang dati, bago tayo nagkita ulit at bumalik ako sa ‘yo.” “Are you saying na…” “You have Sera, she needs her mother.” Napatayo si Dreyk sa kaniyang kinauupuan, napasabuhok gamit ang kanang kamay at ang kaliwa naman ay naitakip niya sa kaniyang bibig. Umayos din naman sa kaniyang pagkakaupo si Selene, gusto niyang mas maintindihan ni Dreyk na ang kapakanan ng bata ang iniisip niya rin. Pero paano nga rin ba niya ipapaliwanag sa asawa na hanggang ngayon ay nahihirapan pa rin siya sa sitwasyon nila lalo pa’t hindi pa rin nakakabalik ang alaala niya. At ang pinakatotoo sa lahat ay iba ang tinatawag ng puso niya. “But I need you, wife.” “I know, pero ayaw ko na ring magkunwari pa sa harapan mo Dreyk. I can’t remember the tings that we used
“Ready na ba ang lahat?” tanong ni Mrs. Sebastian sa kaniyang mga maids na nagpe-prepare ng venue for her niece, Sera’s 6th birthday party. Sa mansiyon lang ang kanilang handaan para mas malawak at maimbitahan lahat ang kaibigan at kaklase ni Sera. “Mamala,” sigaw ni Sera sabay yakap sa kaniyang mahal na lola. “Thank you po,” dugtong ng bata. “Everything for my princess.” Mrs. Devere Sebastian gave Sera a kiss in the forehead. Sa tabi ng magandang bata ay ang nakababatang kapatid naman niyang si Fiel. “Don’t be naughty, Fiel. Always hold ate Sera’s hand. Oka.” Pagpapaalala ng ginang sa batang lalaki. “Yes, mamala.” Mrs Devera also gave Fiel a kiss just like what she did to Sera. Nagtakbuhan na ulit ang dalawa patungo sa ilang kaibigan ng celebrant. Patapos na rin ang pag-aayos, at ilang sandali na nga lang ay magsisimula na ang event. Lumabas na rin si Dreyk kasama ni Selene at nakipag-usap sa mga bisita. Nagpasalamat ang dalawa sa pagdating nila sa kaarawan ni Sera, nagpahay
Dreyk’s Flashback Memory Isang shot pa para kay Jeriko. Narito kami sa bar, kahahatid ko lang kay Claire sa kanilang bahay. Galing kami sa pag-aasikaso ng kasal namin. Medyo exhausted dahil sa dami ng kailangang asikasuhin, at wala pa kami sa kalahati ng mga kailangan para sa event. “Mukhang pagod na pagod ka ha,” puna ni Jeriko sa akin. Sinalinan niya ako sa aking shot glass. “Oo, nakakapagod pala magpakasal,” sabi ko. Niyaya ko ang aking matalik na kaibigan para naman kahit papaano’y makaramdam ng relaxation ang katawan ko. “Gano’n talaga at ‘yan,” sabi niya pa sa akin. Ikinuwento ko nga saka kung gaano karami ang pinuntahan namin ngayong araw, sumabay pa na tinotoyo si Claire, sabi nito’y may monthly period daw kasi siya, na hindi ko naman maisip kung acceptable reason ba ‘yon. “Tiis lang pre, pagkatapos naman ng kasal niyo’y magiging kampate ka na kay Claire. Matagal niyo na rin namang plano ‘to, ‘di ba? Kasunod ay ikaw na ang magpapatakbo ng Kumpaniya niyo kaya maswerte k
Madudurog na ang kamao ko kakasuntok sa puting pader ng Ospital na pinagdalhan sa mag-ina ko. Maayos ang lagay ni Sera pero hindi ni Selene, ang sabi’y kailangan agad na ma-operahan ang asawa ko sa lalong madaling panahon. Mahigit isang oras na ang lumipas, wala pa ring balita tungkol sa operasyon ng asawa ko. “Dreyk, anak, w-what happened?” humahangos si mom na lumapit sa akin. Siya ang una kong tinawag matapos kong matanggap ang balita tungkol sa nangyari sa asawa ko. “Ang sabing nabundol sila ng kotse mom, Selene save Sera. And then I don’t know…” hindi ko na napigilan pa ang hindi mapaiyak, ngayon lang bumalik ang asawa tapos ay may nangyari pang ganito. Hinaplos ng aking ina ang aking likuran at sinubukan akong pakalmahin, I tried kanina kaso’y ang saklap lang talaga. “Wala pang sinasabi ang Doktor, sa katunayan ay hinihintay ko nga na may lumabas mula sa operating room.” Tumango-tango si Mom. “Okay, so, were is Sera, ang apo ko?” Itunuro ko kay mom kung saan ang silid ng
Ano ba’t kailangan ba akong madamay sa kaso ni Tiffany Andres? Isang pulis ang tumawag sa akin upang sabihin na nagtangkang magpakamatay ang babae habang nasa kulungan. Ang sabi’y kung hindi nga raw naabutan ng ilang kasamahan sa banyo ay baka malamig na bangkay na ito ngayon. At bakit ako rin ang tinawagan nila, bakit hindi na lang si Dreyk? Dalawang Police Officer ang nagbabantay sa silid na okupado ni Tiffany, may malay na siya pagdating ko kaya naman kinausap ko na kaaagd siya. Kailangan ko ring makabalik agad papuntang school para sa mga bata. “Ano ba ang naisip mo’t gusto mong magpakamatay?” Prangka kong tanong sa kaniya. Naupo ako sa may malapit sa kaniya. Nakaupo naman ito habang may nakatusok na aparato sa kaniyang wrist arm. Hindi sumagot si Tifany, tinapunan lang ako nito ng tinging sakka muling tumingin sa labas ng kaniyang bintana. Nag-eemote lang? “So, gusto mo nang magpakamatay?” tanong ko ulit. “Wala kang pakialam.” Napasinghap ako’t tinarayan siya, in
Napatulog ko na sina Fiel at Sera kaya sinumulan ko naman ang aking night routine bago matulog. Maghapon akong nakipaghabulan sa dalawang batang makukulit, sobrang nagkapalagayan ng loob ang dalawa siguro ay dahil sa magkapatid sila. Naayos na rin ang transfer papers ng anak ko for his schooling dito sa Maynila at bukas ay magsisimula na siyang puamsok. Ako ang umako sa paghahatid sa kanila sa eskwela, maaga rin iyon kaya kailangan na maaga rin ako sa pagising. Iba na ang routine ko ngayon, hindi katulad dati na si Leon ang naghahatid at sundo kay Fiel, na kahit na busy ito ay gagawan niya talaga ng paraan. Natigilan ako sa tapat ng salamin nang maalala na naman ang lalaki, hindi na kami nagkausap pang muli, hindi ko rin siya magawang tawagan lalopa’t ako naman ang lumayo sa kaniya. I even asked Liset pero wala rin siyang maibalita sa akin, hindi rin daw sila nagkakausap ng kapatid niya. “Ano na kayang nangyari sa kaniya?’ I asked myself. Ngunit kalaunan ay napailing-iling na ang
I was fine.Or maybe I thought I was fine.Tinunga ko ang isa shot ng brandy, nakauwi na ako sa probinsiya kanina lang pero dito na ako dumiretso sa isang Bar. Gano’n din naman dahil wala akong uuwian sa bahay namin. Umalis ako na kasama ang mag-ina ko pero heto ako’t mag-isa na lang na bumalik. I was a fool.Hindi ko na rin alam kung gaano katagal na akong narito, hangga’t kaya kong lumunok ng alak ay gagawin ko kahit panandalian lang na makalimutan ang pangungulila sa kanila. Sinensyasan ko ang bartender na bigyan pa ulit ako ng isang shot.Medyo nahihilo na ako, pero sige pa.Pumunta ako sa tinitirahan bago ako umuwi, una’y gusto ko lang naman na ibigay sa tunay na asawa nito ang USB na nakuha ko habang nag-iimbestiga sa nangyari kay Selene. I’ve found a concrete evidence to point Tiffany Andres sa mga ginawa niyia. And I am hoping na makatuloy ‘yon para mas matahimik ang buhay nila roon. Good thing na naroon si Fiel, I good say goodbye for the last time for him.I’ve missed my s
“Bitiwan niyo ‘ko sabi eh! Ano ba!”“Aray! Nasasaktan ako!”Matapos kong mapakinggan ang call recording na ibinigay ni Leon ay kaagad kong pinadampot si Tiffany sa Condo na tinutuluyan niya. Ang mga pictures ang naging ebidensiya na siya ang maysala sa pagkakakidnap kay Selene four years ago na siyang naging dahilan din kung bakit siya nagah*sa sa ikalawang pagkakataon. Iyon lang ang maisasampa ko sa kaniya, hindi na nakasama iyong pang-nine years ago dahil wala kaming makuhang ebidensiya laban sa kaniya.“Hey! Ano ba!”“Pasensiya na kayo, ma’am. Pero kailangan niyo talagang sumama sa amin sa presinto, nakita niyo na naman ang warrant hindi ho ba?” Hindi ako tuluyang pumasok sa loob, nanatili lang ako sa labas dahil panigurado na didikit lang sa akin si Tiffany kapag nagkataon. Nasabi ko rin ito sa asawa ko’t wala naman naging kaso sa kaniya. Hinayaan niya akong kumilos para sa ganitong mga sitwasyon. Ang sabi pa nga niyang hindi naman daw na kailangan pa ang may makulong, past is pa