Pinarada na ni Lisa yung kotse sa tabi ng bahay."Tara na sa loob."-Sabi sa akin ni Lisa.Nagmadali kami sa paglalakad at malapit na kami sa pintuan ng bahay nang mapahinto kami dahil sa nagtataka kami kung bakit patay mga ilaw sa loob ng bahay."Nakabukas ang mga ilaw nung umalis tayo?"-Pagtataka na sabi ko kay Lisa.Binuksan na ni Lisa yung doorknob at pumasok na kami sa loob.Nagulat kami nang bumakas yung mga ilaw at nakaupo si Devin sa sofa na nakatingin sa amin dalawa ng seryoso."Saan kayo galing?"-Seryosong tanong sa amin ni Devin.Nagkatinginan kami ni Lisa at nakikita kong kinakabahan si Lisa.Tumikhim si Devin at tumayo na sa pagkakaupo niya sa sofa."K-kuya nagpahangin lang kami!"-Natataranta na sabi ni Lisa.Ngumisi si Devin kay Lisa at lumapit siya kay Lisa bigla niya sinampal ng malakas."Liar."-Galit na sabi ni DevinNanginginig na ako sa takot at nag-iisip ng sasabihin."Saan kayo galing Grace?"-Tanong ni Devin sa akin at hinila niya ako palapit sa kanya.Hindi ko ala
"Grace! Gumising ka!"-Naririnig kong sabi ni Lisa.Minulat ko ang mga mata ko at tumingin sa paligid.Nandito kami sa luma na lugar at maraming ilaw sa bawat gilid."Nasaan tayo Lisa?"-Tanong ko kay Lisa na nakagapos.Nakatali kaming nakatayo at sobrang higpit nito."Sa lugar kung saan dinadala ang mga babaeng laruan! Grace kailangan natin makatakas agad kundi mamamatay tayo dito ng maaga."-Natatakot na sabi ni Lisa.Nanghihina pa rin ang katawan ko at ang mukha ko ay tumutulo ang dugo sa sahig.Natatakot ako sa sinabi ni Lisa at nahihilo pa rin ako hanggang ngayon."Oo kailangan talaga! May pag-asa pa sa tulad natin mga babae. Kailanman hindi sumuko ang babae sa sobrang hirap at pagdudusa na nararanasan sa buhay. Naniniwala ako na ang katulad natin ay may karapatan pa rin maging maligaya."-Nakangiti kong sabi kay LisaNakita ko siyang ngumiti sa kabila ng takot at kaba na nararamdaman.Kahit na nahihirapan ng husto never pa sumuko ang mga babae sa buhay.Kahit na inaapakan na ang pag
Dinilat ko ang mga mata ko dahil maingay ang paligid."She's already fine Mr. Montevista, Maaari na siya lumabas."-Nakangiting paliwanag nang doctor kay Calvin.Tumingin sa akin si Calvin at nagsalita."Thank you."-Sabi ni Calvin sa doctor.Nagpaalam na ang doctor saamin at lumabas na ng kwarto."Let's go."-Sabi sa akin ni Calvin.Bumangon ako sa kama at tinulungan ako ni Calvin na tumayo pero pinigilan ko siya."Ayos lang ako."-Ngiti kong sabi sa kanya.Nagulat ako nang bigla niya akong buhatin na parang bagong kasal kami."Ibaba mo ako. Nakakahiya kapag may makakita!"-Suway ko kay Calvin at pilit ko binababa ang sarili ko.Pero lumakad na si Calvin palabas ng kwarto at tumingin sa amin ang mga tao sa ospital. Biglang nagsalita si Calvin."Dont be shy! Atska mas nakakahiya kapag walang makakita."-Sabi sa akin ni Calvin.Hala siya! lumaki yung mga mata ko nang halikan niya ako sa labi ko.Nakakahiya! PDA na kami dito sa ospital."Umalis na nga tayo!"-Inis na sabi ko sa kanya.Biglang
Akin ka lang Grace! Akin ka lang!"Wag maawa ka sa akin! Wag sabi!"-Sigaw ko at may gumigising sa akin.Natatakot ako kay kuya Rex at Devin baka balikan nila ako."Wake up Grace!"-Sabi ni Calvin at halata sa itsura nito na nag-aalala siya.Bumangon ako sa labis na takot nararamdaman kaya niyakap ako ni Calvin at hinalikan ako sa noo ko."Dont worry! Nandito lang ako."-Sabi sa akin ni Calvin.Bumitaw ako sa yakap niya at nagsalita."Bakit ka pala nandito sa kwarto?"-Tanong ko kay Calvin.Nakaupo siya malapit sa kama at nakikita ko sa mga mata niya ang kalungkutan."Hmm, Binabantayan kita habang natutulog."-Sabi niya sa akin.Tumingin ako sa bintana maliwanag na pala. Grabe pinagpawisan ako sa panaginip ko."Salamat."-Sabi ko kay Calvin.Ngumiti sa akin si Calvin at nagsalita."Breakfast na tayo! Si Mama ang nagluluto sa baba. Kanina pa niya tayo hinihintay."-Sabi ni Calvin.Hala! Nakakahiya sa mama ni Calvin. Kaya tumayo ako at nagsalita."Tara na."-Sabi ko at hinila si Calvin nagulat
"Kamusta ka na Grace?"-Nakangiting sabi sa akin ni Denver.Iniwan ako sandali ni Calvin at ngayon kinakabahan ako kay Denver.Lumapit siya sa akin at biglang hinaplos ang balikat ko pababa. Natatakot ako sa kanya nung maalala yung nangyari sa amin. Nandidiri ako sa sarili ko ngayon at kinakabahan akong malaman ni Calvin ang nakaraan ko. Hindi ko siya kinikibo at sana dumating na si Calvin."Balita ko ikakasal kayo ng pinsan ko! Paano kung malaman niya..."-Sabi ni Denver sa akin.Sinampal ko bigla si Denver na kinagulat niya."Lumayo ka sa akin! Hindi kita kilala!"-Sigaw ko kay Denver dahil nakita kong pumasok na nang kwarto si Calvin kasama si Tita Kate.Lumapit si Tita Kate kay Denver ay hinila niya ito palabas. Kaya kaming dalawa na lang ni Calvin."Loko talaga yung pinsan kong yun!"-Sabi ni Calvin sa akin.Niyakap ko siya ng mahigpit at tumulo bigla yung mga luha sa mata ko."Totoo ba na mahal mo ako Calvin?"-Tanong ko sa kanya habang nakayakap.Naramdaman kong yumapos rin si Calvi
"May pupuntahan pala ako Grace, Sandali lang naman. Take care yourself!"-Paalam na sabi sa akin ni Calvin at hinalikan ako sa lips ko.Ngumiti ako kay Calvin nang maglalakad na siya papunta sa pintuan agad ko siyang pinigilan."Pwede ba na magkatabi tayo matulog?"-Tanong ko kay Calvin.Humarap siya sa akin at seryosong nakatingin. Kinakabahan talaga ako sana hinayaan ko na lang umalis si Calvin."Oo naman."-Nakangiting sabi ni Calvin.Nakahinga ako ng maluwag sa sinabi niya. Kumaway na lang ako sa kanya nang makalabas na siya sa main door ng bahay. Lalakad na sana ako paakyat sa kwarto ko nang may humablot sa braso ko at nagsalita."Ano bang meron kay Calvin? Nandito naman ako Grace kapag kailangan mo magpainit ng katawan pagbibigyan kita."-Sabi sa akin ni Denver.Hinila ko yung braso ko at galit na nagsalita."Lubayan mo nga ako, Mahal ko si Calvin! Maraming babae dyan sila pagbigyan mo wag ako."-Iritang sabi ko kay Denver.Naging seryoso si Denver at doon ako kinabahan ng husto."I
Hinabol ko si Calvin at tinawag pero hindi niya ako pinansin."Calvin!"-Sigaw ko sa kanya.Naglakad ako ng mabilis para maabutan ko siya at hinawakan ang braso niya.Biglang nagsalita si Calvin at nasaktan ako ng husto sa sinabi niya sa akin."I hate you grace I will never love you and dont you ever say my name."-Galit na sabi ni Calvin.Lumuhod ako sa harap niya at umiiyak."I love you so much wag mo gawin sa akin to! Ikaw lang ang buhay ko."-Pakiusap ko sa kanya.Aalis na sana siya nang pigilan ko siya at nagsalita."Kahit ikaw na lang Calvin ang tumanggap sa akin masaya na ako dahil ikaw ang lalaking nagmahal sa akin ng totoo."-Ngiti ko sa kanya.Iniwan niya na ako sa gitna ng malakas na ulan.Bakit nangyayari sa akin ito?"Ano ba kasalanan ko?"-Iyak na sabi ko sa kawalan.I hate my life!Gusto ko lang naman maging masaya sa buhay at mahalin ng lalaki tatanggap sa akin pero bakit ang hirap mangyari yun!"Excuse me Miss, malakas po ang ulan baka magkasakit ka!"-Sabi sa akin ni Manon
Ginising ako ni kuya Rex pero hindi ko siya pinansin."Grace! Gising na kumain na tayo!"-Sabi sa akin ni Kuya Rex.Magdamag akong umiyak kagabi at hindi ko madilat ang mga mata ko."Grace!"-Tawag niya sa akin.Nang maramdaman ko hinawakan ako ni kuya Rex sa braso ko. Napabangon ako sa kama at tumingin sa kanya ng masama."Wag na wag mo akong hahawakan! Di porket pumayag ako magpakasal sayo pwede muna ako hawakan. Oo na kakain na tayo!"-Galit na sabi ko sa kanya.Nagulat si kuya Rex dahil first time ko siyang sinigawan. Nauna ako lumabas sa kwarto at narealize ko wala si Tita Celine dito sa malaking bahay.Habang kumakain kami ni Kuya Rex hindi ko mapigilan na magtanong sa kanya."Kuya Rex, pansin ko wala yung magaling mong nanay. Nasaan siya? Ang yaman niyo na ah! Nagnakaw siguro kayo sa banko kaya ang ganda ng buhay niyo. Hindi katulad ko na miserable pa sa daga!"-Insulto kong sabi kay kuya Rex na napatigil sa pagkain niya at seryosong tumingin sa akin.Nagtaka naman ako sa kanya at