Chapter 23

Nagising si Serene dahil bumagsak ang ulo niya sa bintana. Hilot- hilot niya iyon at pagkatapos ay nagmulat ng mga mata. Tumigil pala ang sasakyan kaya rin nauntog siya. Nilingon niya ang katabi niya. Tulog na tulog pa ito at may nakapasak pang headphones sa ulo nito. Kaya pala tulog na tulog. Nakita niyang lumingon ang driver sa kaniya.

“Nandito na tayo.” sabi nito sa kaniya at pagkatapos ay bumaba na ang mga ito ng sasakyan.

Muli niyang nilingon ang kaniyang katabi, nag- iisip kung gigisingin niya ba o hindi pero pinili na lamang niya ang huli. Bumaba siya ng sasakyan at napainat ng mga kamay. Inilibot niya ang kaniyang paningin sa paligid. Madilim pa pero may liwanag na siyang nakikita sa kalangitan. Mag- uumaga na pala. Hindi niya akalaing nasarapan siya sa kaniyang tulog at hindi niya napansin o naramdaman man lang na nakarating na pala sila sa destinasyon nila.

Nang makababa din siya ng sasakyan ay halos lumubog ang paa niya sa buhangin. Napangiti siya, ito ang unang beses niyan