CHAPTER 2:

Kakalapag ng eroplanong sinasakyan nila Annastasia. Napaaga ang flight nila kaya hindi pa man natatapos ang linggo ay nasa Pilipinas na sila. Sakay sila ngayon ng kotse ni Enzo at tinutunton ang daan pauwi sa dati nilang bahay.

"Mommy, look! He's the man I was talking about. The man who bought you flowers and whose eyes look like mine." sabi ng anak niya habang tinuturo ang malaking Billboard sa gilid ng kalsada habang nakasilip ang ulo nito sa bintana ng kotse. Napatingin siya sa sinasabi nito at gano'n din si Enzo. 

"He is Ried Atkinson, the youngest billionaire all over the world," rinig niyang pahayag ni Enzo kaya napatingin siya rito. "Sikat siya hindi lamang sa mayaman siya kundi dahil rin sa taglay niyang kagwapuhan," dagdag pa ni Enzo. 

Ried Atkinson? Wierd, it is her first time hearing that name but it sounds familiar to her.

Ibinalik niya ulit ang tingin niya sa Billboard at pinakatititigan ang mukha nito sa picture. Nagkaroon siya ng mahaba habang pagkakataon para matingnan ito ng maigi dahil nasa gitna sila ng traffic. 

Tiningnan niya ang mukha nito, sunod ang ilong, ang bibig, ang kilay at ang huli ay tinitigan niya ang mga mata nito. Totoo nga, ang mga mata nito ay katulad ng sa anak niya kaya habang nakatitig siya rito ay para din siyang nakatitig kay Johan. 

"Who is he?"

"He's Ried, Ried Atkinson!"

"Ried let me go! Please let me go!"

Napapikit siya at napailing-iling habang sapo ang ulo ng bigla siyang makaramdam ng pagkahilo. Isa na namang alaala ang nagbalik sa isipan niya at kasama sa alaalang iyon ay ang lalaking pinag-uusapan nila at pinakatititigan niya ang picture ngayon. 

Ried Atkinson? Bakit ang pangalang iyon? 

Simula ng magising siya ay ngayon lang niya narinig ang pangalan nito at ito rin ang unang beses na nakita niya ang hitsura nito sa picture, pero bakit may may mga alaala siya na kasama ito? Nagkakilala na ba sila dati?

"Hon, are you okay?" rinig niyang tawag sa kan'ya ni Enzo at lumapit na rin sa kan'ya si Johan. 

Nag angat siya ng ulo at ngumiti. "Yeah, bigla lang akong nahilo dahil siguro sa biyahe." sagot niya. 

Hindi alam ni Enzo na nagsisimula ng bumalik ang mga alaala niya. Hindi niya alam kung bakit at paano pero nagsisimula na siyang makaalala, gaya kahapon at ngayon. 

"Just take a nap first para makapagpahinga ka. Gigisingin ka nalang namin pag nasa bahay na tayo," ani Enzo sa kan'ya at tumango naman siya. Siguro nga ay dala ng pagod at kulang sa tulog kaya kung ano anu ang mga naaalala niya. Hindi kasi siya nakatulog ng maayos kagabi eh, dahil tinapos niya muna ang mga trabaho niya sa Italy. 

Sinunod niya ang sinabi ng asawa, natulog na muna siya sa sasakyan at ng magising siya ay nasa bahay na nila siya.

"If you want their money! Then marry her!" sigaw na sagot ni Ried sa kan'yang ama. Kanina pa sila nagbabangayan tungkol sa gusto nitong magpakasal siya sa kababata niyang si Marie pero hindi siya nito mapilit. 

Matagal ng may hidwaan sa pagitan nilang mag ama kaya kung mag usap sila ay parang hindi sila magkapamilya. Nagsimula ang lahat ng iyon dahil sa isang aksidenteng sumira sa buhay niya at ang masakit pa ay kinalimutan nito ang kasalanang nagawa nito sa kan'ya. 

"You brat!" nanggagalaiting sigaw ng kaniyang ama sa kan'ya at dinuro pa siya. "Bakit ba ayaw mong magpakasal? Gusto mo bang habang buhay ka nalang magpapalit-palit ng babae? Masaya ka ba na kada linggo ay iba't ibang babae ang dinadala mo rito sa sarili mong hotel?" magkakasunod na tanong ng kaniyang ama. "O baka naman gusto mong ulitin ang ginawa mo noon?" 

Napatingin siya sa ama at seryosong tinitigan ito. 

"Bakit? Masama ba kung gawin ko ulit 'yon?" tanong niya tapos ay isang ngisi ang pinakawalan niya. Isa pang dahilan kung bakit hindi sila magkasundo ng ama ay dahil pinagbibintangan siya nito ng isang krimen na hindi niya naman ginawa. At kahit wala siyang kasalanan ay pinanindigan niya ang bintang nito upang mas lalo pa itong inisin. 

"Ried!" sigaw sa kan'ya ng ama kaya natawa siya. "Baka nakakalimutan mong pwede kitang ipakulong dahil sa ginawa mo noon!" banta nito pero hindi siya natinag. 

"Go ahead, gusto mo samahan pa kita?" nang aasar na tugon niya. "Sa tingin mo ba may maniniwala pa sa'yo matapos mong sirain ang pangalan mo sa publiko?" Isinilid niya ang magkabilang kamay sa bulsa niya at naupo sa mesa. "You should fix your image first before you ruin mine," giit niya. 

Matiim na tinitigan siya ng ama at maya maya lang ay bigla nalang itong tumawa ng malakas. 

"Hinahamon mo ba ako?" mariin nitong tanong. "Wag kang mag alala, dahil ako mismo ang sisira sa pinagyayabang mong pangalan. I will make sure that you will fall into my trap. Hintayin mo lang!" 

He laugh sarcastic, "Sure. Ngayon pa lang excited na ako. The sooner, the better," pilosopong sagot niya. Dahil sa ginawa sa kan'ya ng ama ay nawalan na siya ni katiting na respeto rito. 

Hindi na sumagot ang ama niya at nanggagalaiti ito sa galit na lumabas sa pinto ng opisina niya. Samantala, naiwan naman siyang nakangiti. 

Pagkalabas kan'yang ama ay siya namang pagpasok ng kaniyang secretary na si Rowan. 

"President, here is the file containing the information of Mrs. Sandoval." Inilapag nito ang white folder sa mesa bago muling magsalita. "By the way, Mrs. Sandoval had arrived here in the Philippines earlier today. She said that she'll be here this afternoon to meet you for further information about the structure of the building," pagpapatuloy nito. 

Inilagay niya ang dalawang kamay sa magkabilang bulsa at isinandal ang likod sa swivel chair. 

"Sigurado kang isa siyang magaling at sikat na architect?" diskumpyadong tanong niya sa sekretarya. 

"Yes Mr. President, I'm very sure. Please check the file that I give to you," anito at inusog ang file palapit pa sa kan'ya. 

"Hindi na! Ipapaubaya ko sa'yo ang pagpili ng architect na gagawa ng structure ng building at siguraduhin mo lang na hindi ka papalpak sa pinili mo kasi pag nagkataon, you'll face the consequence!" mariing sabi niya tapos ay ipinikit ang mata. "Get out. Just call me when she arrive," dagdag niya. 

Nagpaalam na sa kan'ya ang kaniyang secretary at lumabas na ito pagkatapos. 

"Ayaw mo bang ihatid na kita papunta sa hotel?" tanong kay Annastasia ng asawang si Enzo. Papunta kasi siya ngayon sa hotel kung saan siya magtatrabaho. 

"It's okay hon, I know the way there. At isa pa, I want to use the car you give me," sagot niya tapos ay ngumiti. Niregaluhan kasi siya ni Enzo ng kotse para daw may gamitin siya sa trabaho.

Tumango nalang ang asawa niya at binigyan siya nito ng halik sa labi bago siya sumakay sa kotse niya. 

Siguro marunong na siyang magmaneho noon bago pa siya maaksidente kasi nagtataka siya kung bakit marunong na siyang magmaneho ng kotse gay'ong hindi naman siya tinuruan ni Enzo. 

Fifteen minutes din ang naging biyahe n'ya bago siya makarating ng Atkinson hotel. Dito siya magtatrabaho. Ngayon kasi ang araw ng pagkikita nila ng President/CEO ng hotel. 

Atkinson? Nagdududa siya pero naisip niya na hindi lang naman iisa ang Atkinson sa buong mundo. 

Pagkapasok niya ng hotel ay sinalubong siya ng isang lalake na nagpakilala na secretary ng Presidente ng hotel. Ito 'yong madalas niyang kausap sa cellphone kahit noong nasa Italy pa siya. 

Inihatid siya nito sa 16th floor kung nasaan ang office of the president. 

"Mr. President, narito na po si Mrs. Sandoval," sabi nito bago lumabas ng pintuan kaya naiwan silang dalawa sa loob ng opisina. Hindi niya makita ang mukha ng sinasabi nitong president kasi nakatalikod ito habang nakaupo sa swivel chair kaya gano'n nalang ang gulat niya ng makita ang mukha nito pagpihit paharap sa kan'ya. 

"Ried Atkinson?" Hindi niya maiwasang hindi masambit ang pangalan nito. Parang noong isang araw lang ay nakita niya ito na kasama ang anak niya, tapos kanina nakita niya ang picture nito pero ngayon, nasa harap na niya ito mismo. Magkaiba pa rin pala 'yong makikita mo siya ng personal, iyong hindi nakatalikod. Hindi niya maintindihan pero may pananabik at takot siyang nararamdaman habang nakatitig siya rito. 

Tumayo ito habang nasa magkabilang bulsa ang mga kamay at lumapit sa kan'ya. Sumandal ito sa mesa at nakangiting tumingin sa kan'ya. 

"Are you that shocked to see me?" nakangiting tanong nito. "Bakit? Kilala mo ako?" tanong pa nito. 

"Sino bang hindi makakakilala sa isang sikat at napakayamang bachelor na tulad mo?" sagot niya ng makabawi sa pagkagulat. 

Hindi maintindihan ni Ried pero nadismaya siya ng marinig ang sagot ni Annastasia sa kan'ya. Hindi kasi ito ang sagot na gusto niyang marinig. Hindi na siya nagulat ng makita ito ngayon kasi dahil sa kyuryosidad ay tiningnan niya ang file na ibinigay sa kan'ya ni Rowan kanina at nagulat siya ng makita ang picture ng sinasabing architect. Kaya naman pala hindi niya ito nakilala kasi nagpalit na ito ng pangalan. 

"Are you sure that you just know me because I'm famous, Yessa?" mariing tanong niya na para bang sinasabi niya rito na tigilan mo na ang pagpapanggap mo. Pinakatititigan niya ito sa mata. 

"Yes, I'm sure!" giit na sagot ni Annastasia at sinalubong ang mga titig ni Ried. Naagaw ang atensyon niya sa pangalang binanggit ng lalake. Sino si Yessa? "And by the way, it's not Yessa, it's Annastasia." pagtatama niya. 

Natawa naman si Ried. Oo nga pala, nakalimutan niyang Annastasia Sandoval na pala ang pangalan nito ngayon. May asawa at anak na. 

"Oh sorry, siguro'y nalito lang ako. By the way, nice meeting you Mrs. Sandoval," Ried said at inilahad ang kamay offering shake hands.

Tiningnan muna ni Annastasia ng salitan ang mukha at kamay ng lalake bago nag aalalangang tanggapin ang nakalahad na kamay nito. Her eyes widened and she was frozed like a statue when Ried immediately pulled her hand towards him after their hands touched. Halos magkadikit na ang mga labi nila sa sobrang lapit niya rito, and she can even feel his warm breath. 

"Please let me go!"

"I told you, you can't run from me. You are mine! Mine alone!" 

"Who I am? I'm Ried, your husband!"