Sweet Obsession
Nadine was an orphan who had always lived in the shadows of gratitude until Teo noticed her. They fell in love but she was too insecured to show her feelings for the only man who owned her heart.
Nang agawin ng pinsan ang lalaking pinakamamahal, ipinaubaya ni Nadine ang kanyang pag-ibig. Hindi siya makapaniwalang tutoong umiibig sa isang tulad niya si Teo kaya nanatiling mas matimbang ang mapang-aping pamilya na kumupkop sa kanya.
Dahil sa kawalan ng tiwalang mayroong magmamahal sa kanya, nagawang ipagkanulo ni Nadine ang lalaking iibigin habang nabubuhay.
At dahil alam niyang walang kapatawaran ang kasalanan, nakahanda siyang tanggapin ang lahat ng parusang ipapataw ni Teo.
* * *
CHAPTER ONE
Punum-puno ang mga braso ni Nadine sa mga dalang kahon na pinamili ng pinsan na si Marissa.
"Dadalhin ko na ba ang mga ito sa kotse?" tanong niya bago lumiko patungo sa pintuan ng malaking department store.
"Sige, dalhin mo na ang mga 'yan. May bibilhin pa ako, e," utos ng dalagang ubod nang ganda at ubod nang sosyal, sa suot nitong mini-skirt with hanging blouse.
Nadine sighed before she swallowed her envy.
Gusto rin niyang magsuot ng mga sosyal at magagandang damit--kahit alam niyang babagay din ang mga iyon sa kanya.
Ngunit siya ay isang pobreng kamag-anak lang na pinalaki at pinaaral nang libre ng mga magulang ni Marissa, kapalit ng walang hanggan--at walang hangganang--pagsisilbi sa mga ito.
Siyam na taon na siya nang sabay na mamatay sa isang malagim na aksidente ang kanyang mga magulang kaya may isip na siya nang maulila.
Naaalala pa niya ang mariwasang buhay na bigla na lang nawala.
Kahit na hanggang ngayon, nagbabalik pa rin sa kanya ang nakaraan.
Lalo na kapag nasa ganitong sitwasyon siya.
Pinasama siya ng Papa ni Marissa sa pamimili ng damit. Binigyan din siya ng pera para makapamili din siya ng gusto niya.
Hindi para maging utusan at tagadala ng pinsan.
Bumuntonghininga uli siya upang mapalis ang paninikip ng lalamunan. Matagal na siyang manhid sa mga simple at tagong kalupitan ng kaedad na kamag-anak.
She understood her cousin's feelings. Nagseselos ito sa inaamot niyang pagmamahal-ama mula sa mabait na tiyuhin.
Palibhasa, nag-iisang anak, naging spoiled nang kaunti si Marissa.
Her own father had spoiled her, too. At kung hindi siguro siya naulila nang maaga--baka magkatulad lang sila ni Marissa.
"Well, hindi naman siguro," wika niya sa sarili. Hindi namalayan na napalakas na pala ang pagsasalita niya. "Mas sensible yata ang Papa ko!"
She was trying to cheer herself up from a morose mood.
"Hindi matutuwa si Mama kung nakikita ka niya ngayon, Nadine Mercado!" Patuloy siya sa panenermon sa sarili habang palapit sa lugar na pinagparadahan niya ng sasakyan.
Siya ang kasalukuyang substitute driver, na sana ay temporary position lang.
Nadispatsa kasi ang talagang family driver nung isang linggo. Dahil isinumbong ni Marissa sa ama na mahilig manantsing.
Pero ang tutoo, naging nobyo iyon ng pinsan. At nang lumipas na ang thrill ng sikretong relasyon, ginawaan na ng kung anu-anong kuwento ang pobreng tauhan para mapaalis.
"Tsk! Naughty, naughty Marissa!" Iiling-iling siya.
May narinig siyang ugong ng papalapit na sasakyan kaya luminga siya sa direksiyon niyon.
At dahil halos nakasilip na lang siya sa siwang ng mga kahon na pinagpatung-patong sa kanyang mga braso, hindi niya napansin agad ang makakasalubong.
"Look out!" warned a male voice to her but it was too late.
Parang bigla siyang bumangga sa pader.
Nagtalsikan ang mga dala niya. Mabuti na lang naka-plastic bag pa rin ang mga kahon.
Only a few of expensive shoes peeped out from their respective packages.
"Naku!" bulalas niya habang dali-daling lumuluhod sa semento upang pulutin ang mga kumalat na gamit-pambabae.
"Magagalit si Marissa!" paalala niya sa sarili.
Sa sobrang pangamba, ni hindi niya napagtuunan ng pansin ang nakabungguan niya.
"I'm sorry, miss," anang baritonong boses. "Kahit na ikaw ang nakabangga sa akin."
Napalinga siya sa lalaking nakatayo sa malapit sa kanya.
Namumulot na rin ito. Tinutulungan siya.
Saka lang niya naalala ang nawalang manners. "Ay, s-sorry pala, mamang ano," she apologized belatedly.
"It's alright," he said suavely. Yumuko ito para damputin ang pinagpatung-patong uli na mga kahon. "Nasaktan ka ba?" tanong nito. Tila sincere pa nga ang concern nito para sa kanya.
Napamaang si Nadine. Ngayon lang may nagtanong sa kanya nang gayon. "H-hindi," she replied self-consciously. "Uh, a-ako na ang bahala sa mga 'yan. Maraming salamat."
"Nasaan ang kotse mo?" Nagpauna na ito kaya walang nagawa si Nadine kundi ang ituro ang kinaroroonan ng lumang Toyota Corolla na kulay pula.
"P-pakipatong na lang ang mga 'yan sa hood," wika niya.
Tumalima ang lalaki. Pinanood siya sa pagbubukas ng pinto.
Nataranta tuloy ang mga daliri niya. Her usually deft fingers were clumsy now.
Ilang beses pa nga niyang muntik mabitiwan ang keychain.
"Let me," alok ng lalaki habang kinukuha ang mga susi sa kanya.
"H-huwag na," tanggi niya. "Maaabala ka nang husto," dugtong niya nang hindi mapigil ang lalaki.
Ngumiti sa kanya ito. It was a million-dollar smile.
And suddenly, her heart came into life to palpitate madly and merrily.
Nawalan ng kurap ang mga mata niyang nakatitig sa simpatikong mukha ng kaharap.
Isang diyoses mula sa Olympus ang kaharap niya ngayon! Ganitung-ganito ang hitsura ni Apollo!
Matangkad, matipuno at maginoo.
His hair was slightly curly and very short. His nose and high brows were aristocratic. His mesmerizing eyes and sensual lips were seductive.
Sa unang pagkakataon, nakaramdam siya ng atraksiyon para sa isang lalaki.
Love at first sight na ba ito? tanong niya sa sarili.
Pinilit niyang kontrolin ang nadaramang kasiyahan.
Ngunit mahirap itago iyon lalo pa't kusa nang ngumingiti ang kanyang mga labi.
"S-salamat uli," she said breathlessly. "Pasensiya ka na sa akin. Hindi kasi ako tumitingin sa dinaraanan ko."
"May mali rin ako, kaya nagkabanggaan tayo. Este, ako nga pala si Teo Montes. Ikaw?"
"N-Nadine," she squeaked nervously. Kailangan pa niyang huminga ng isa pa bago niya naayos ang pagsasalita. "Nadine Mercado."
Tinanggap niya ang alok na pakikipagkamay nito.
Her work-roughened hand looked small and ludricuous when it came contact to his well-groomed one.
Iyon ang simbolo ng malaking pagkakaiba nila sa isa't isa.
Para siyang inihulog sa isang malalim na balon pabalik sa tunay na realidad.
She snatched back her befuddled mind from the land of daydreams.
Halos haklitin niya pabawi ang kamay matapos ang sandali at pahapyaw na pagkakamay.
"Nadine," ulit ni Teo Montes sa kanyang pangalan. "I like it. It suits you. Medyo suplada pero mabait."
He was flirting with her lightly. Idinadaan sa biro ang pagdiga sa kanya. Nakangiti ang bibig ngunit seryoso ang mga matang nakatitig sa kanya.
Para bang dinadaan din siya sa hipnotismo.
Nanikip ang lalamunan ni Nadine. Dali-dali siyang umiwas ng tingin.
"Er, nice meeting you, Mr. Montes," wika niya habang binubuksan ang pinto sa likuran. "Er, sige na. Okey na ako dito. Puwede mo na akong iwanan. Pasensiya ka na uli sa akin, ha?"
Natataranta siya habang isa-isang isinasalansan ang mga shopping boxes sa mahabang upuan sa likod ng sasakyan.
Ngunit tila walang balak na umalis ang lalaki.
"Hindi naman ako nagmamadali," wika pa nito. "I was just going to have a late lunch. Would you care to join me?"
Muli, inilahad na naman nito ang isang palad sa kanya.
She looked at it helplessly.
And even started to tremble when she realized that she wanted to go with him very badly.
She was being compelled to go with him...
Gustung-gusto niyang sumama sa lalaking ito. Kahit na ngayon lang niya ito nakita at nakilala.
Love at first sight na nga yata ito!
Halos pikit-mata niyang tinanggap ang imbitasyon.
She had convinced herself that Marissa would take a long time coming out from the department store.
Sasadyain nitong paghintayin siya nang matagal, katulad ng dating ginagawa.
"Uhm, s-sige. Why not?"
Sa tuwa marahil, o talagang istilo lang talaga--hinagkan ng lalaki ang likod ng kamay niya.
Diyos ko, hindi ba siya naiilang sa mga kalyo ko? bulalas niya sa sarili.
"Uh, t-teka, ikakandado ko lang ang pinto--" pagdadahilan niya para makakawala siya.
Hindi na siya binitiwan ng lalaki habang inila-lock ang pinto ng sasakyan.
Gusto sana niyang makahinga muna nang kaunting panahon. Ngunit wala na siyang pagkakataon.
She was perpetually breathless during those moments that she had spent with a stunning man.
And during the days that followed...
"You look ready to drop with exhaustion, Nadine. Sino ba ang kasama mong mag-shopping?" he observed when they were finally seated inside an expensive restaurant.
Na-distract siya sandali sa pagtingin sa kanyang sariling kasuotan. She was wearing inappropriate clothes, jeans and loose sweatshirt. But nobody seemed to notice.
"S-si Marissa," tugon niya. "Pinsan ko siya. Nagtatrabaho bilang modelo. At nitong huli, lumalabas na sa showbiz."
"Maganda rin siguro siyang katulad mo, ano?" he commented casually.
Nadine's cheeks blushed with the easy compliment.
Pero pinilit niyang maging kalmado. She concentrated on the topic."Magandang-maganda si Marissa, Mr. Montes. Uh, bagay na bagay siguro kayong dalawa."
His eyes narrowed slightly. "I prefer to do my own chasing, Nadine. Marunong akong manligaw sa babaeng nagugustuhan ko."
She forced a stiff smile to her tensed lips. "I bet, napakarami mo na sigurong naging girlfriends?"
Nagkibit lang ng mga balikat ang lalaki. Hindi ito nagsalita dahil dumating na ang waiter.
"Good afternoon, sir. Tamang-tama ang dating n'yo. Ready na ang lunch na in-order n'yo by telephone," ang magalang na wika nito. "Ihahain na po ba namin?"
Tumango ang lalaki. "Yes, you do that, please. Divide everything into two servings. Okey?"
"Okey, sir. Wala na po ba kayong idadagdag?"
Nakangiti na naman ito nang muling bumaling sa kanya. "You'll like their steaks here, Nadine," pahayag nito. "Tender and juicy with crunchy green vegetables!"
Naumid ang dila ng dalaga. Gusto sana niyang sabihin sa kaharap na hindi pa siya nakakapunta sa ganitong klaseng lugar.
"O, bakit hindi ka na nagsalita diyan?" untag nito. "You're having second thoughts, aren't you? Nag-iisip ka na kung bakit ka sumama sa akin gayong ngayon lang tayo nagkakilala, ano?" pananalakab nito.
Tumango si Nadine. "M-marunong ka sigurong mag-magic," sambit niya. "Parang na-hipnotismo mo ako sa pagsama sa 'yo."
Tumawa ang lalaki. Masuyo at mahina lang pero nagbigay ng ibayong kilabot sa kanyang kabuuan.
She trembled when their eyes met and their souls meshed.
Naramdaman niya ang kakatwang init na nanuot sa bawa't himaymay ng kanyang katawan.
"Do I really hypnotize you, Nadine?" tanong ni Teo, paanas.
Wala nang kangiti-ngiti ang matiim na bibig. Seryosong-seryoso na ang ekspresyon ng mga matang nakatitig sa kanya.
"S-siguro," tugon niya, paanas din. "Hindi ako dapat sumama sa 'yo, dahil hindi kita kilala. Pero heto ako ngayon sa harapan mo."
Muli silang napatitig sa isa't isa. Sandaling naglaho ang mga tao sa paligid.
Maya-maya, ngumiti ang lalaki. Unti-unting naglaho ang tensiyon.
"You have a vivid imagination, Nadine," he chuckled softly. "You've a very interesting mind. I want to know you more."
CHAPTER TWO: NAGBUBUSA sa galit si Marissa nang bumalik si Nadine. Mabuti na lang pala, may lumapit na kakilala si Teo sa lamesa nila. Kaya nakaalis siyang mag-isa. "Ikaw talaga! Bruha ka talaga! Bakit ba hindi ka na lang pumirmi dito? Gala ka ng gala!" Tinalakan agad siya nito, pagkakita sa kanya. "Siguro, may ka-date ka dito sa mall, ano? Isusumbong kita kay Papa!" "Pasensiya ka na, Marissa. Nagutom kasi ako sa paghihintay. Kumain lang ako diyan sa--" She did not finish her half lie. Isang malakas na sampal ang dumapo sa kanyang pisngi. "Letse ka! Hindi ko kailangan ang mga paliw
CHAPTER THREE: IPINASOK ni Teo ang sasakyan sa gate ng bagong biling bahay. Kasunod niya ang malaking van na may dala ng ibang mga gamit niya. The sprawling wood-and-stone house was built during the American period in the Philippines. Kaya parang ranch-style ito. Malapad at nakalatag sa malawak na bakuran ang kabuuan. Binubuo lang ng isang palapag. May swimming pool sa likuran, isang walled garden na may rose shrubs sa palibot at ilang hilera ng vegetable and herbs cultivated beds. Marami ding puno sa paligid kaya malamig ang klima sa loob ng bahay. "Sir Teo, saan po namin ilalagay
CHAPTER FOUR: NANGANGATOG ang mga tuhod ni Nadine habang humahakbang papasok sa kusina. Alam niyang kasunod lang niya si Teo Montes. Si Teo Montes! Nagkakatutoo ba ang mga panaginip? Kagabi, kaulayaw niya ang lalaki sa panaginip. Kaya ba ito lumitaw ngayon? "Nadine, may bisita ka pala," salubong ni Aling Dada nang makita sila. Nasa harapan ito ng isang malaking lababo. May hinuhugasan na mga gulay. "Aling Dada, si Mr. Montes. Er, bagong kapitbahay natin siya." "A, kayo pa
CHAPTER FIVE: NASA silid niya si Nadine at nakatanaw sa nagliliwanag na bahay at bakuran sa di-kalayuan. Nandoon na sina Marissa ngayon. Tahimik na tahimik na ang buong kabahayan. Bumuntonghininga si Nadine. Umiwas na siyang makipag-usap kay Teo Montes. Para masanay na siyang tapos na ang pagkakaibigan nila. Naka-dalawang punta na ang binata, nang hindi siya humaharap. Ayon kay Aling Dada, halatang-halata daw ang disappointment nito. "Nami-missed ka na yata, Nadine." Mapait ang ngiti niya. "A
CHAPTER SIX: TEO did not want to move ever again. He was safely ensconced in her soft body. His manhood still throbbing deep inside her. His mind was dazed with the most magnificent culmination that he had ever experienced. Ni sa panaginip, hindi niya inasahan na magiging ganito kasidhi ang luwalhating makakamtan niya sa babaeng inibig na sa unang pagkakita pa lang. Then he heard her soft sobs. And reality started to set in. Dahan-dahan siyang nag-angat ng ulo para matunghayan ang mukha ng kaniig.&nbs
CHAPTER SEVEN: LONG, tapered fingers twirled the golden signpen absently, while their owner stared at nothing with a morose expression. Bumuntonghininga uli si Teo. The party was still in full swing, nang bumalik siya sa bahay mula sa matamis na kandungan ni Nadine. Nobody had noticed his entrance toone of the sidedoors. Nakapasok siya sa kanyang study room nang walang nakakita sa kanya. Ang baso ng alak na iniwan sa ibabaw ng lamesa ay nandoon pa rin. He just refilled it again with a thumbful of whisky. Ngunit nang akmang tutunggain na ay biglang nagbago ang isip.&nb
CHAPTER EIGHT: NASA hardin si Nadine nang dumating ang isang delivery boy. "Tao po!" tawag nito matapos pindutin ang doorbell. "Flowers for Miss Mercado," she muttered to herself. Napapatda siya nang marinig ang sarili. Naiinggit na ba siya ngayon kay Marissa? Matagal na! bulalas ng isang sarili niya. Ayaw lang niyang aminin na naiinggit siya, mula pa pagkabata nila. She was envious of her cousin dahil nandito ang mga bagay na gusto niya: mga magulang, seguridad... at ngayon, ang lalaking pinakaiibig niya.&
CHAPTER NINE: NAGSIMULA ang ikalawang aklat ng mahabang bangungot sa buhay ni Nadine, nang ipatawag siya ni Marissa sa bagong bahay nito. Nakataas ang noo nito at nakaupo sa isang magarang sofa na animo isang diyosa ng kagandahan. Suot nito ang isa sa mga nightgowns na ubod nang nipis at ikli. Nakalantad ang mahahaba at makikinis na binti at hita. "May kailangan pa ba kayo, Ma'am Marissa?" tanong ng may edad na babaeng utusan. Tila hindi na agad nito kasundo ang bagong amo. "Wala na, Saning." Lalong naging arogante ang dalagang pinsan. Bubulung-bulong ang mayordoma habang lumalabas