Chapter 1106
Nang dumating ang lalaki kay Esteban na may hitsura ng paghamak, mabilis na sumipa si Esteban, at nakita na ang buong lalaki ay pumailanlang sa hangin, tulad ng isang ligaw na bala, na direktang tumama sa dingding.
Isang malakas na putok, tulad ng kulog sa lupa, ang umalingawngaw sa buong abandonadong pabrika.Yang nakatatandang kapatid na lalaki at ang kanyang gang ng mga subordinates, direktang makita ang pagkagulo!Dahil hindi nila nakita kung paano ginawa ni Esteban ang kanyang paglipat. Para akongChapter 1619Tatlong taon kapalit ng kalayaan ng buong lahi ng Dragon—hindi ito isang talo para kay Zarvok. Alam niyang kung wala si Esteban, imposibleng makuha niya ang Puso ng Dragon. Ngunit ang tanong: mapagkakatiwalaan ba niya si Esteban? Kapag nabuo na ang kontrata, ang kaniyang buhay ay literal nang mapapasakamay ng lalaki. Kahit pa hindi tuparin ni Esteban ang kasunduan, wala na siyang magagawa kundi tanggapin ang magiging kapalaran niya."Paano kita mapagkakatiwalaan?" tanong ni Zarvok, malamig ang tinig ngunit bakas ang kaba sa mga mata."Sumusumpa ako
Chapter 1618Ang Gintong Batalyao—ginawa sa mundo ng mga tao. Ni minsan ay hindi inasahan ni Esteban na magiging ganito ito kalakas. Wala rin siyang kasiguruhan kung ito nga ba ang magiging susi upang siya'y makapagtatag ng pangalan sa mas malawak na daigdig.Ngunit sa naging asal at pananalita ng lalaking kanilang nakasalubong, malinaw ang isang bagay: may kinatatakutan ito sa kanyang sandata. At iyon ay sapat na para bigyan siya ng bahagyang pag-asa.Sa totoo lang, sa kalagayan niya ngayon, hindi siya karapat-dapat pumasok sa mundo ng walong direksyon.
Chapter 1617"Hindi mo ba ako pinaniniwalaan?" tanong ng matanda, habang nakatitig sa mukhang halatang nag-aalangan ni Esteban.Napatingin si Esteban kay Zarvok. Ang tanong na ito, kung mali ang sagot, ay maaaring magkahalaga ng kanyang buhay. Ngunit kahit gustuhin man niyang magkunwaring tiwala siya, hindi niya maikaila sa sarili—hindi siya naniniwala. May kakaibang kutob siya mula pa kanina. Bakit siya magiging ganoon kabait?Napabuntong-hininga ang matanda, bahagyang ngumiti ngunit may kalakip na pait sa tinig.
Chapter 1616Bigla na lang ngumiti ang estrangherong lalaki.Pero hindi iyon ngiti ng mabuting balita—ito’y malamig, mapanlinlang, at may halong pananakot. Napatiim-bagang si Esteban habang si Zarvok ay napaurong ng bahagya. Isang kilabot ang dumaan sa kanilang katawan, na parang ginapangan ng libo-libong insekto ang kanilang balat.Pagkaraan ng ilang sandali, sa isang mabagal at tiyak na tinig, muling nagsalita ang lalaki."Ang babaeng ‘yon... hindi siya isa sa mga sinaunang makapangyarihan."Nanlaki ang mata ni Esteban.
Chapter 1615Parang isang basurero sa gitna ng kasaysayan, si Esteban ay walang pinapalampas. Kahit kalawangin, kahit durog, kahit pa alikabok na lang ang natira—lahat ay pinupulot niya. Para bang ang bawat tipak ng bakal ay may kwento, may gamit, may kapangyarihang naghihintay lang muling buhayin.Hindi nagtagal, puno na ang mga kamay ni Zarvok—literal na hindi na siya makakilos nang maayos sa dami ng gamit.“Esteban,” ani Zarvok na halos mabali ang leeg sa bigat ng sandatang wasak, “yung iba rito, parang pira-pirasong yero na lang. Wala na ‘yang silbi.”Ngunit umiiling lamang si Esteban habang may kinakalag na pangkawit mula sa isang sira-sirang trident.“Kahit wasak, ginto pa rin ang puso niyan. Ang materyale
Chapter 1614Nang makarating sina Esteban at Zarvok sa ilalim ng dugong buwan, saka lamang nila lubusang nakita ang malalim na lagusan sa kalangitan. Noon lang nila naunawaan kung bakit hindi nila ito agad nadiskubre—masyado silang malayo sa lupa. Kaya’t ang tunay na anyo ng tunnel ay natatakpan ng ilusyon.Sa wakas, kahit paano ay napawi ang paninigas at pagkabugnot ni Esteban."Hindi ko alam kung ano ang naghihintay sa loob," bulong niya sa sarili, "pero sa wakas… hindi ko na kailangang maghintay pa.""Nararamdaman mo ba ‘yung enerhiya sa loob?" tanong ni Zarvok, nakatingin sa itim-pulang umiikot na lagusan.Ngumisi si Esteb