Alpha Trevor's pack found a cub, a baby wolf, inside a cave near the falls. The baby's eyes was as cold as the winter and her fur is majestic brown and white. The whole pack instantly fall in love with her. That day after they found her, the Alpha took care of her. As the day pass by and her adolescence start, she necame the most majestic werewolf in the pack. She grew up fierce. Coinciding with her 18th Birthday, The round moon appeared out of season. She danced with the Alpha but suddenly both of their eyes turns into different color. They both howl and cry in front of everyone. A symbol burns both of their wrist and an old werewoman shouted, "The Alpha's mate has appeared." They all shout in joy and happiness but her identity and genealogy remained unknown. And eventually, her character may be damage. What if her true identity will bring danger in the pack? What will she do if her identity can kill the Alpha or the Pack? What if, just what if, she's the demon and werewowolf's daughter?
もっと見るAFTER the incident, Trevor brings the real Yvonne back home. 'Today's present, past sucks.'He can imagine how deeply hurt Yvonne is. Her mouth can lie but her beautiful eyes can hide the pain she had inside. "I can never forgive myself if ever you got into something horrible. Alpha knows Yvonne so well, how disappointing it'll be if I take the fake way back home."Trevor lies beside Yvonne who is sleeping the whole day. She peacefully takes rest. A part of him is urging him to kiss her. Well, he can't just take a kiss whenever he wants, she's his wife but permission first. He's staring at her intently. She has fair white skin and a golden brown hair. She's beyond beautiful. Her lips were like her perfect bow and tinted with bright red ink. Napakagandang pagmasdan ni Yvonne. Tumanaw sa bintana si Trevor at saka lang niya napagtantong madilim na. Sa tingin niya at hatinggabi na. Hawak niya ang kamay ni Yvonne at magaang pinipiga-piga iyon ngunit ilang saglit pa ay umungol si Yvonne
"WHERE are you going?" Nag-aalalang tanong ni Trevor kay Yvonne nang makita niyang nakabalabal ng makapal at mahaba. Kung hindi nga lang sa lukso ng puso ni Trevor ay hindi niya ito makikilala. Tahimik na umiling si Yvonne tanda ng ayaw nitong sagutin ang tanong ng Alpha.“But I am worried, at least tell me. Para naman alam ko kung saan kita hahanapin,” mahinahong pagkumbinsi ni Trevor sa kaniya. Inalis ni Yvonne ang hood niya at saka malungkot na tumingin kay Trevor. Nakababasag ng puso ang kaniyang naging tingin sa Alpha. Pigil ni Trevor na tawirin ang pagitan nila at siilin si Yvonne ng halik. Takot siyang baka masamain ito ng dalaga.“Wala akong ibang pupuntahan, Alpha. Kaya ko na mag-isa. Mag-iingat ako, pangako. Hindi ako gagawa ng bagay na ikapapahamak ko,” sagot ni Yvonne.Trevor nodded and watch her walk away until she was gone from his sight. He can feel it, the agony, the sadness, the anger, the disappointment, her breaking heart, her shattered soul. Gustong-gusto niyang
LORRAINE welcome an unexpected visitor. Her visitor was wearing a thick cloak that she think is heavier than the owner."Come in," anyaya niya. Nang makapasok na ang bisita niya ay napatingin muna siya sa paligid bago isinara ang pinto. Nang lumingon siya ay prente nang nakaupo sa isang silya ang kaniyang bisita. Napabuntong-hininga na lang siya at nilapitan ito."Anong maitutulong ko sa iyo? Hindi ba at bawal lumabas ang kahit na sino sa Stelvestre? Siguradong mananagot ka sa Alpha kung sakali mang malaman niyang pumuslit ka.""Hindi niya malalaman kung hindi mo isusumbong. At saka, maging ikaw naman ay lumabas ng Stelvestre. Kung isusumbong mong lumabas ako ay madadamay ka rin. Alam natin pareho 'yon."Natahimik si Lorraine. Pagak siyang napatawa at umupo sa silyang kaharap ng kaniyang bisita. Sakto at mainit pa ang tsaang inihanda niya, isinalinan niya ito ng maiinom."Salamat," ani nito."Alam kong hindi ka nagkukulang ng pangangailangan sa Stelvestre. Bakit ano ang nais mo at ta
MATAPOS ang nagyari kay Ara at sa natanggap na sulat ni Yvonne na siya rin naman na nabasa ng Alpha ay biglang nanahimik ang Stelvestre. Tama nga ang hinala ni Lorraine, gawa ng may kapangyarihan ang krimen na iyon.Nakibahagi rin sa pagiimbestiga si Luna Teresa. Hindi rin naman pinabayaan ng palasyo ang Stelvestre at nag-ambag ng proteksyon. Hindi man pinag-uusapan ang sensitibong sitwasyong ito ay patuloy pa rin ang imbestigasyon."YVES, Yves, sino ka?" Nanginginig na nilapitan ni Yvonne ang repleksiyon niya sa salamin ng tokador. Hawig niya ito ngunit may kakaiba itong awra."Sino ka? Ano ka?"Tumawa ng nakakaloko ang babae sa salamin. Tinignan niya ng mapanuring mata si Yvonne na ikinaatras niya. Dinamba ng babae ang salamin na para bang gusto niyang sugurin si Yvonne."Ako? Ako ay ikaw, Yves. Ako ito! Ako ito, Yves! Yves, mahal na mahal kita! Yves, maghiganti tayo! Patayin natin silang lahat, Yves--""YVONNE!" Trevor huggged the crying Yvonne tightly. She's having this nightmar
TILA naging maling desisyon ang pagsundo ni Trevor sa pinsan niyang si Lorraine. Balak kasi niyang kahit saglit sa tulong ng paboritong Auntie ni Yvonne at paborito nitong laro ay gumaan man lang kahit kaunti ang pakiramdam niya.Ngunit simula nang sila ay dunating ay hindi na bumaling pa ang paningin ni Yvonne sa kaniya at hindi na siya mawalay pa sa Aunt Lorraine niya. Kaya nang matapos magkwentuhan ang dalawa at magpaalam si Yvonne upang magpalit ng damit para laro nila sa pamamana, ay nilapitan naman ni Lorraine ang nakasimangot niyang pinsan."Nakakasira ng araw iyang itsura mo," aniya na hindi naman pinansin ni Trevor. "Anong problema mo?"Doon na siya bumaling kay Lorraine at sinamaan niya ito ng tingin."Nagsisisi na akong dinala kita rito," aniya na ikinatawa ng pinsan niya."Bakit naman?""Hindi na mawalay-walay si Yvonne sa 'yo. Ni hindi man lang niya ako tapunan ng tingin."Humalagpak ng tawa ang pinsan niya na lalo niyabg ikinainis dahil para ba nitong inaasar si Trevor.
SA takot nila ay lalo lang lumalala ang nangyayaring pagkawala ng mga babae tuwing gabi. Isa na si Ara ang naitalang nawawala."Inutusan ko lang siyang pumitas ng Lavender ng hapon na iyon ngunit ilang oras na ang lumipas ay hindi ko na siya mahintay kaya sinundan ko siya sa hardin. Ang nakita ko na lang ay iyong buslong dala niya."Matuyagang isinalaysay ni Nanay Solome ang mga nalalaman niya tungkol sa pagkawala ni Ara. Kung paanong nawala si Ara ay isang palaisipan sa Luna at Alpha."Hindi kaya isa sa atin ang may salarin?" Sabat ng isa sa mga manggagawa.Agad naman siyang pinandilatan ni Nanay Solome at saka ito humingi ng tawad."Mas maigi na iyong nagbabahagi tayo ng ating iniisip ukol dito. Kailangan natin magtulungan. Paano kung talaga nga na narito sa ating tahanan ang salarin?""Luna, maaaring hindi isa sa atin ngunit nakapasok dito. Ano ang masasabi mo sa bagay na ito? Hindi siya isa sa atin ngunit ang puntirya niya ay tayo."Lumingon ang Alpha kay Yvonne at matamis niyang
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
コメント