Magkayakap kaming natulog ngunit wala siyang kaalam-alam na nagpapanggap lang akong tulog. Kasi kahit anong gawin ko para makatulog, ay hindi ko talaga malunod ang sarili sa himbing. Kaya nagkunwari na lang ako para hindi siya mag-alala at pilit na pinipikit ang aking mga mata.
Ilang saglit lang ay gumalaw ang kama kung saan siya nakapwesto. Naramdaman kong tumayo siya at nagtungo sa banyo. Nanatili pa rin akong nakahiga at hinintay lang siyang lumabas. Ngunit ilang minuto na ay hindi pa rin ito niluwa ng pinto. Bababa na sana ako para puntahan siya nang biglang makarinig ako ingay mula sa banyo. Ang ingay ng tubig na nahuhulog galing sa shower. Nagtaka ako kung bakit naligo siya ng madaling araw? Pero hinayaan ko na lang siya hanggang sa nakalimutan ko na ang sariling nakatulog na pala ako nang mahimbing.
Pagkagising ko ay wala ko na sa tabi ko si Petrus. Sa tabi ng kama ko ay may nakalagay na mini table kung saan nakalagay ang mga personal kong gamit, gaya ng aking c
Nang hindi ko na matiis na tingnan lang sila sa malayo na parang magkasintahan ay nakapagdesiayon na akong lapitan sila. Nakangiti ko silang nilapitan sa kanilang mesa habang abala itong nakikipag-usap sa mga kasama.Ilang hakbang pa lang bago ko makarating ang pwesto nila ay lumingon si Petrus sa akin. Nagkasalubong ang aming mga mata at base sa kaniyang itsura ay hindi nito inaasahan ang pagdalo ko.Nasaktan ako sa aking nakita, hindi ko inaasahan na makita ko siyang gulat na gulat dahil nandito ako. At napagtanto kong hindi niya ako inimbita dahil sa babaeng ito. At kahit na hindi ko maintindihan ang sarili ay pilit kong pinapakalma ang aking nararamdaman. Kahit sobrang sakit ay pinigilan ko ang sariling komprontahin siya. Ngumiti ako at 'di nagpahalatang naaapektuhan."Petrus nandito ka pala akala ko hindi ka darating?" tanong ko rito at pinilit na ngumiti sa harap nilang lahat. Nagpanggap din ako na hindi napansin ang katabi niya. "Oh Salme nandito ka rin p
Naging okay na kami ni Petrus ngunit may pagitan na sa aming dalawa. Nag-isip ako kung ano ang pwede kung malibangan ngayong linggo pero dahil sa masamang pakiramdam ay nagpasya na lang akong magmukmok sa kwarto.At sa araw na ito ay darating na ang magulang ko galing sa ibang bansa. Nang makita ako ng lahat na bumaba ay wala sa kanila ang naglakas loob na nagtanong sa akin. Hindi lingid sa kaalaman nila na nag-away kami ni Petrus dahil sa isang babae."Dawn, kumain ka na," tawag sa akin ni Nanay Milva."Nay sabay na po tayong lahat," yaya ko sa kanila."Nakong bata ka! Ano'ng oras na, kanina pa kami kumain," reklamo nitong sabi.Naoatingin ako sa malaking wall click sa sala at napagtatanto kong tanghali na pala."Pasensiya na po Nanay Milva, nahimbing po masyado sa tulog," nakangiti kong sabi."Okay lang anak," nakangiti nitong tugon sa akin at puno ito ng pag-aalala sa kaniyang mukha. "Dawn, kung may pinag-aa
Nang titigan ko siya sa kaniyang mga mata ay napuno ito ng pagnanasa. Ngunit mayroon din itong paghihirap, nararamdaman kong pilit niyang tinitiis ang lahat para pigilan ang sariling galawin ako.Tinitigan ko siya sa mata at kinausap ko siya gamit lang ang aking mga tingin. At pinapahiwatig ko sa kaniya na handa na ako sa ganitong bagay. Ngunit buo na ang kaniyang pasya at ayaw niya akong galawin hangga't hindi kami opisyal na nagsasama.Medyo nadismaya man ako ngunit nawala sa aking isipan ang pakiramdam na iyon nang itinuloy niya ang pagdila sa aking gitna. Hanggang sa tuluyan na ngang nanginig ang aking mga tuhod at nilabasan ng mga malalapot at puting likido. Para akong nawalan ng lakas at pagod na pagod ang katawan pagkatapos. Nagpahinga lang ako sandali sa kaniyang kama habang magkayakap kaming dalawa at ilang saglit lang ay inutosan niya na rin akong linisin ang sarili ko sa banyo.Pagod man ang katawan ay pinilit ko ang saring tumayo sa kama
Maaga akong gumising dahil ang araw na ito ay isa sa pinaka masaya at pinaka importanteng nangyari sa buhay ni Petrus.Madaling araw pa lang ay nag-ayos na ako sa aking sarili. Nagpatulong rin ako kay Nanay Milva na magluto ng paboritong ulam ni Petrus. Mahilig siya sa seafood kaya iyon ang halos na niluto namin.Masyado akong abala kaya hindi ko napansin na marami na pa lang tawag si Petrus na hindi ko nasagot. Bigla akong kinabahan dahil baka magalit na naman ito sa akin at mag-isip na naman ng masama."Nasaan ka na malapit nang magsimula?" nababahala nitong sabi sa kabilang linya.Hindi ko na rin masyadong marinig ang kaniyang boses sa kabilang linya dahil sa ingay ng paligid."Nasa bahay pa, papunta na ako riyanPromise malapit na ako," natataranta kong sagot habang inaayos pa ang ibang gamit na dadalhin ko."Malapit nang tawagin ang pangalan ko? Ano ba kasing ginagawa mo at kanina pa kita tinatawagan p
"Sige subukan mo lang pumuta sa kanila at sisiguradohin kong maghihiwalay talaga tayo," pagbabanta kong sabi rito.Tinawanan niya lang ako at inakbayan. Kinurot niya rin ang ilong ko at hindi na ito tumigil sa mahina niyang pagtawa.Binalingan niya ng tingin ang ina. "Ma, kumain na tayo," pagyaya ni Petrus sa kanyang ina. "Gutom na raw po si Madam kaya nagsusungit na naman," natatawa niyang sabi.Kinurot ko siya sa tagiliran dahil pinagbitangan niya akong nagsusungit na naman daw ako dahil gutom."Tita Anne, 'wag niyo po 'tong paniwalaan. Sinungaling po 'yan," nakasimangot kong sabi.Paulit-ulit niya akong binibiro at paulit-ulit niya ring kinukurot ang ilong ko. Pinaghahampas ko siya sa tuwing nilalapit niya ang kamay niya sa mukha ko kaya sinaway na kami ni Tita Anne."Tumigil na nga kayo riyan para kayong mga bata!" matigas na reklamo ni Tita sa amin. "Asa'n na ba yon?" natatarantang tanong ni Tita sa sarili.Habang aba
Nagtampo ako kay Petrus ng malaman kong tinanggap niya ang inalok ni Salme sa kaniya. Tinulungan siya nito na pumasok sa kompanya ng ama nito. Alam kong isa ang kompanyang pinapasukan niya ay ang isa sa pinakasikat at pinaka magandang kompanya sa buong bansa. Alam ko rin na magaling si Petrus at marami pa siyang pwedeng pagtrabahuan. Maraming tatanggap sa kaniya dahil totoong magaling siya at higit sa lahat matalino siya sa mga bagay na 'yun.Nang mga panahon na nag-aaral pa siya ay nagsikap siyang maigi at hindi kailanman sinasayang ang kaniyang oras para sa pag-aaral. Hindi man siya ang pinakamatalinong mag-aaral noon pero nasisiguro kong isa siya sa pinakamagaling sa lahat.Ilang beses niya akong tinawagan ngunit hindi ko iyon sinasagot. Sinadya kong iwan ang phone ko sa kwarto at pumasok sa school ng hindi siya kinokontak.Naiinis ako dahil hindi niya man lang ako inaalala. Alam niyang noon pa man ay maiinit na ang dugo ko sa babaeng iyon. Masyad
"Mukhang may disgrasya sa unahan," nababahalang sabi ni Petrus.Napansin naming maraming sasakyan ang nag-U turn sa daan at ang mga sasakyan sa unahang banda naman ay hindi umuusad. Madilim na ang buong paligid at tanging mga ilaw lang ng mga poste at ng mga kotse ang nagsilbing liwanag sa daan. Malakas na rin ang buhos ng ulan at dahil sa matinding pagbuhos ay hindi na namin masyadong maaninag ang daan.Kanina bago kami makarating sa isang mamahaling restaurant ay malakas na talaga ang tili ng ulan. Hinintay muna namin na tumahan ng konti ngunit hindi ito umaayon sa gusto namin. Sa halip ay mas dumoble pa ang lakas at pagbuhos nito. Napabuntong hininga na lang ako dahil nakakatakot ang bumyahe sa ganitong panahon. Nakaramdam rin ng panghihina dahil sa pagod at panlalamig sa buong katawan.Sumulyap sa akin si Petrus at napansin niyang giniginaw ako. Kaya kusa niyang pinatay ang aircon kahit hindi ko ito hiniling. Hanggang sa tuluyan na nga akong makatulog
"Dapat hindi na lang tayo rito," reklamo kong sabi.Nagbitaw ako ng matunog na hininga dahil sa panghihinayang sa pera niya. Alam kong mahal ang ganitong klaseng hotel. Kaya inulit ko ang pagtingin sa buong paligid kaya natatawa na lang siya sa aking inasta."Bakit hindi?" nagugulihn niyang tanong."Hindi naman ako maarte, bakit dito pa eh mahal naman dito!" nakasimangot kong sabi. "Sayang ang pera mabuting pang inipon mo na lang 'yon," patuloy kong reklamo.Ngumiti siya sa akin at napailing na lang sa aking sinabi."Dahil mahal kita at ayaw kong dinadala lang kita sa mga lugar na hindi ka komportable." Hinawakan niya ako sa ilong at pinisil iyon ng malakas. "Kaya please hayaan mo na lang ako at huwag ka na lang magreklamo. Para sa iyo rin naman 'tong mga ginagawa ko. Lahat ng mga ginagawa ko kasali ka na sa mga pangarap ko," mahinahon niyang sabi.Kinilig ako sa sinabi niya, gusto kong ngumiti pero nahihi