CHAPTER 17

Nakayuko lang siya habang nasa tabi niya si Kenzo, nagda-drive ito. Kasalukuyan silang papunta sa bahay ni Easton para ihatid ang kaibigan. Pasimple siyang sumilip sa binata at masama pa rin ang tingin nito kahit nakatutok naman ang mata sa daan.

"Tangina! mahal daw pero h-hindi naman ako kaya tanggapin," nagulat siya nang sumigaw si Easton. Nilingon niya ito at nakita niyang nakadilat na ulit ang mata.

"Easton," saway niya rito kahit alam niyang hindi siya nito susundin dahil lasing. Nag-aalala siyang baka mailantad nito ang sarili kahit lalaking lalaki pa rin ang boses.

"Kasi kong mahal mo talaga 'yong isang tao kahit anong kabahuan pa ang malaman mo rito tatanggapin mo! Eh tangina, hindi naman ako 'yong drug lord at mas lalong hindi ako 'yong nagdo-droga! Bakit pati ako nadamay? Ayaw niyang ma-issue gano'n ba?!"

Bumuntong hininga siya at napahawak sa ulo, pati siya naii-stress sa kaibigan. Nang makarating sila sa bahay nito ay hinatid nila ito mula sa loob, mabuti na lang din na