Chapter 56

Nasa may sala si Madeleine at naghihintay kay Perez. Ngunit, sumapit ang alas onse ng gabi ay wala pa rin ito. Hindi na niya namalayan na sa kakahintay niya ay nakatulog na pala siya sa sofa. Narinig na lang lamang niya ang pagbukas ng pinto kaya dahan-dahan niyang iminulat ang kan’yang mga mata.

“Madeleine?”rinig niyang tawag ni Perez sa kan’ya.

Madeleine’s head was hazed and her sight was still blurry from being woken up ngunit pinilit pa rin niya ang sarili na tumingala para tignan si Perez. Nang makita niya ang mukha ni Perez at ang banayad nitong ngiti habang nakatingin sa kan’ya ay agad nawala ang kan’yang antok at kusang din namuo ang malaking ngiti sa kan’yang mga labi.

Perez took off his suit coat and put it at the arm rest of the sofa bago siya umupo. Bumilis ang tibok ng puso ni Madeleine nang hawakan siya nito sa pisngi. Madeleine closed her eyes, nuzzling her own cheek at his warm palm.

“How’s your day? You look tired,” tanong ni Perez habang mahinang hinimas-himas an