“Damn…”
Umupo siya sa kanyang kama at inayos ang sarili. Nakatitig lamang siya sa laptop na nakapatong sa ibabaw ng desk. The screen contains the public information about her mother’s fiancé, Aiden Ivanov. She tilted her head and bit her lower lip.
He is a famous businessman; one of the youngest and richest tycoon in Europe and Asia. Marami itong business at sikat din ito sa larangan ng drag racing. Aiden is also a full-blooded Russian man. Kaya’t hindi nakakapagtaka ang physical feature nito na hindi man lang nababahiran ng pagiging pinoy.
But the question is: Paano ito nakilala ng kanyang ina.
Look, she’s not trying to be a villain here. Nang makita niya ang uri ng ngiti ng kanyang ina nang magkwento ito tungkol sa mapapangasawa ay kahit papano’y nagbibigay ginhawa sa kanya dahil sa katotohanang masaya ito sa napiling mapapangasawa. But now that she met this man, she’s having doubts. Lalo pa’t marami ang mga news articles tungkol sa binata na na-li-link sa iba’t ibang babae, especially models and famous actresses. Hindi niya mapigilang mabahala.
Ano kaya ang pakay ng binata sa kanyang ina? Or maybe it’s just her. Maybe this man loves her mother that’s why he decided to propose to her.
“Aish!” kastigo niya sa sarili. “I’m being judgmental again.”
Napagdesisyonan niya na lang na bumaba para makapalanghap ng sariwang hangin. It’s already three in morning. Hindi siya makatulog. Maybe her body is still adjusting to this country. Sana lang ay makapag-adjust siya kaagad dahil sumasakit pa naman ang ulo niya kapag hindi siya nakakatulog nang matino.
It’s her mother’s day and any later now, magiging busy na ang buong bahay para maghanda sa isa kaarawan ng ina. Ngunit heto siya, binabagtas ang daan patungong hardin ng bahay. Na sa first floor lang kasi ang kanyang silid. She personally requested it. Pakiramdam niya kasi ay nakikihati na siya sa bahay kung tatanggapin niya ang silid sa second flood na katabi lamang ng silid ng kanyang mommy at ni Aiden.
It feels awkward to call him Tito. Parang ilang taon lang ang kanilang pagitan. Mas matanda ang mommy niya. And isa iyon sa mga rason kung bakit nababahala siya. Hindi kaya’t may ibang dahilan kung bakit nag-propose ito sa kanyang mommy?
Umupo siya sa isang bench at tumingala sa kalangitan. Sobrang bilis ng mga pangyayari. Next month, she’ll be turning twenty four. Habang ang mommy niya naman ay fifty one ngayon. Magkasunod lamang ang buwan ng kanilang mga kaarawan.
“Why are you still awake?”
Halos mapugto ang kanyang hininga nang marinig ang tinig na ‘yon. She looked at the person who said it. Walang iba kundi ang lalaking laman pa lang ng isipan niya. Mariin niya itong tinitigan bago siya nag-iwas ng tingin dito.
“I can’t sleep,” she replied casually. It was as if she’s not a little intimidated by his aura.
“Do you mind if I sit beside you?” tanong nito.
Nangunot ang kanyang noo ngunit tumango siya. Umusog siya upang mabigyan ng espasyo ang binata. Nang makaupo ito ay agad na nanuot sa kanyang ito ang natural na bango nito. His manly scent made all of the butterflies in her stomach twitch.
Damn, what’s wrong with me?
Saglit silang binalot ng katahimikan bago siya nagdesisyong basagin ito.
“Do you really love my mom?” she asked, her eyes are still gazing at the sky. Hindi niya kayang tignan ito.
“Why do you think I’d ask her to marry me?” Mahaba ang kanyang sinabi ngunit hindi niya ito nahihimigan ng kung ano mang emosyon. He’s cold.
Hindi siya makaimik sa balik-tanong nito. She bit her lower lip. Umihip ang malamig na hangin at napayakap siya sa kanyang sarili. She looked at her wristwatch and noticed the time. Tumikhim muna siya saka siya tumayo.
“I’m heading inside.” Tipid siyang ngumiti rito at nagsimula nang humakbang. Ngunit bago pa man siya tuluyang makalayo sa binata ay tumigil siya saglit. “And please, take good care of my mother. She’s the only one that I have.”
--
“Oh my gosh!”
Wala sa sarili siyang napalingon sa nagsalita at nabungaran ang kanyang mommy. Pumasok ito sa loob ng kanyang silid at pinasadahan siya ng tingin. Bliss frowned at her mother’s reaction.
“What’s wrong?”
“You look so gorgeous!” sambit nito habang nakatingin sa kanya.
Tumingin siyang muli sa harap ng salamin. She’s wearing a red bodycon mini cowl neck dress. Sobrang hapit nito sa kanyang katawan kaya’t kitang-kita ang hugis nito.
Mahina siyang natawa at kumindat. “This is still fifty percent, mom. I don’t want to outshine the birthday girl.”
Natawa rin ito. “How about going out so I can introduce you to my friends?”
Masaya siyang tumango rito. Hinawakan siya ng kanyang mommy sa kamay at sabay silang lumabas. The party has just started. Pinakilala siya ng ina sa mga kaibigan nito at iilang pang mga kasosyo sa negosyo. May iilan pa ngang nakakakilala sa kanya.
“I can’t believe Miss Luna is your daughter. Totoo nga ang sabi nila. Like mother, like daughter. Parehong magaling sa negosyo,” sambit ng isang lalaking kausap nila.
Kung tama ang kanyang pagkakaalala, this man is Mr. Robinson. Hindi niya lang matandaan kung sa aling meeting niya ito nakasama. Pero kahit papano ay natatandaan niya pa naman ang mukha nito.
The night went on. Bawat bisita ng kanyang ina ay kinakausap niya. She entertained them as if they’re also her visitor. Palalim na rin nang palalim ang gabi ngunit hindi niya nakita ang kasintahan ng kanyang ina. Hindi niya rin naman ito hinanap.
Nang makaramdam siya ng pangangalay dahil sa suot niyang five inches YSL pumps ay nagdesisyon siyang maupo muna sa counter para tumagay. Mas maganda kasing uminom na nakaupo lang. Hindi ka masyadong nahihilo.
“Another shot, please.” Ngumiti siya sa bartender.
“Nakailang shots ka na, anak?”
She turned to her mother who approached her and smiled. “Just… enough.”
“Enough to make you drunk?” Ngumiti ito. “How about you get inside and rest now? Marami pa akong bisita.”
“I’m not drunk.” Mahina siyang natawa at umiling. “Nagkakamali ka lang, mommy.”
Hinawakan siya nito sa braso at pinatayo. Doon pa lang napagtanto ni Bliss na medyo naparami na pala siya ng inom. She looked at the bartender and noticed her world is starting to spin. Mariin niyang kinagat ang ibabang labi.
“Yeah,” she mumbled. “I think… I think I need to go.”
Rinig niya ang mahinang pagtawa ng kanyang ina. “Can you make it to bed?”
“Of course,” she replied and looked at her mother. Namumungay na ang kanyang mga mata, tila nakikiusap na pumikit. “I need to rest for now, mommy. Happy birthday! I hope you liked my gift.”
Niyakap niya ang ina nang sobrang higpit na sinagot din naman nito ng mahigpit. “Thank you, sweetie. Just having you here is already a gift.”
Parang may kung anong humaplos sa kanyang dibdib matapos marinig ‘yon sa ina. Matapos niyang magpaalam sa kanyang ina ay agad na siyang pumasok ng bahay. Pasuray-suray siyang naglakad patungo sa kanyang silid. Medyo natatapilok pa siya dahil suot niyang heels. She decided to take it off and walked inside her room barefooted.
Tinapon niya ang kanyang heels sa sulok at sumalampak sa kama. Tumihaya siya at mahinang napadaing dahil sa pagkahilo.
“Fucking whiskey,” she mumbled.
As she was about to sleep, something soft landed on her lips. Nang una ay inakala niyang panaginip lamang ‘yon. Sunod niyang naramdaman ay ang mainit na palad na humaplos sa kanyang tiyan.
Fuck. Is she wet dreaming… again?
“ANO FEELING?”Yan ang kanina pa bukambibig ng kanyang pinsan habang busy ito sa pagkaon ng junk foods. Ano ba naman ‘tong babaeng ‘to, hindi ma lang nakakaramdam ng awa sa kanya. Kabuwanan na niya sa susunod na buwan. Yes, she’s pregnant again. This time, planado na. Hindi na rin sila masyadong nag-aalala sa kanilang kaligtasan dahil tuluyan nang nabilanggo si Marcella, ang mommy siya.Did she every try visiting her mother? No. Hindi niya ito bibisitahin hangga’t sa hindi pa sila kinakasal. Ang plano nila ni Aiden ay ang magpakasal after niyang manganak. Why? Simple. Gusto ni Bliss na makasuot siya ng gown at makaramdam na hindi nabibigatan ang tiyan.It’s a once in a lifetime moment. Para naman sa kanyang pagtanda ay mayroon siyang litratong tinititigan. In that way, she can recall memories with her looking so pretty in photos.“Bakit ba kasi hindi ka mag-asawa? Gusto mo talagang tumanda ng talaga e no?” asik niya rito. “Ty tol'ko postareyesh', no ne stanesh' krasivoy.” Umismid siy
HINDI na mabilang ni Bliss kung ilang minuto na niyang tinititigan ang kanyang singsing. It feels like she’s just dreaming. Ramdam niya ang pamamaga sa kanyang mga mata dahil sa labi na pag-iyak kanina. But it was all worth it.Sobrang ganda ng singsing. Malaki ito at nakakakuha talaga ng atensyon. The happiness in her is still there kahit nakasuot na siya ng kanyang damit pantulog ay nakatitig pa rin siya rito. Parang sobrang bilis kasi ng mga pangyayari. Parang kahapon lang, umaaayaw pa siya kay Aiden. Parang kahapon lang ay ayaw niya itong makita. Parang kahapon lang sobrang naiinis pa siya rito.A warm arm wrapped around her waist. Pinatong ni Aiden ang baba nito sa kanyang balikat.“Tebe ponravilos'?” tanong nito. [translation: Did you like it?]She chuckled. “My seychas govorim po-russki?” [translation: Are we talking Russian now?]Mahina rin itong natawa. “Nothing. My tongue misses my first language. I had a hard time convincing your grandparents to let me marry you. YA izo vse
HINDI MAALIS kay Bliss ang pagtataka habang naglalakad sa pathway na sinasabi nila. Anong congratulations na pinagsasabi non? Baka kinulang ‘yon sa tulog o ano. Pinilig niya na lang ang kanyang ulo at nagpatuloy sa paglalakad. Her tummy is growling so bad. Yung tipong kahit isan metro ang layo ng tao sa kanya ay maririnig pa rin nito ang pagtunog ng kanyang sikmura.She was busy roaming her eyes all over the place. Ang weird naman ng venue na napili nila. Dito pa talaga sa madilim? She bet, si Miracle ang pumili ng hardin dahil paborito nito ang mga bulaklak at paruparo.Agad na nangunot ang kanyang noo nang makitang may kung anong backdrop ang nakatayo roon. She frowned. At mas lalong nangunot ang kanyang noo nang mapagtanto niyang hindi na pala pathway itong dinadaanan niya.Shit! Mukhang na-wrong turn pa siya.Nilibot niya ang kanyang tingin at napangiwi. Looks like someone is going to propose here. Kaya siguro napasabi ‘yung babae kanina ng congratulations.“Damn. Nasaan ba sila?”
PIKIT MATANG tinatakpan ni Bliss ang kanyang tenga sa buong byahe. Kanina pa kanta nang kanta ang babaita ngunit hindi man lang ito napapaos. She was just closing her eyes the whole ride. Kung ano ano na lamang ang iniisip niya. Katulad na lang ng pagtalon sa sasakyan o ang paglagay ng duct tape sa bibig nito.Nang tumigil ang sasakyan ay nagmamadali niyang sinuot ang heels na suot niya kanina at binuksan ang pinto sa kanyang tabi. But upon closing the door, doon lamang napansin ni Bliss na hindi ito ang residence ni Aiden. Nilingon niya ang kanyang pinsan at nakitang lumabas din ito ng sasakyan habang hawak ng phone at nakangiti.“Cali, we’re lost. Hindi ito ang resident ni Aiden.”“Hindi. We’re at the right place.” Lumapit ito sa kanya at pinakita ang go*gle map nito. “Here. See?”“What are we even doing here?” tanong niya rito.Kumunot ang noo nito. “Hindi mo alam? Hello? Family dinner? Celebration sa pagkapanalo ng kaso?”She frowned as well. Nagmamadali niyang hinagilap ang kanya
“WHAT MAKES YOU think you want to marry my granddaughter?” tanong ng lola ni Bliss.Humugot siya ng malalim na hininga. “I’m going to be honest with you. Being in a relationship is not my thing, not even a part of my dream. I thought marriage and love is all about business. But the moment I met Bliss and realized I was wrong. Predstaviv sebe, chto prosnus' utrom bez neye, ya ponyal, chto ne smogu. Ona zastavila menya pochuvstvovat' to, chego ya nikogda ne chuvstvoval ran'she. U menya nikogda ne bylo togo, kto zhdal by menya doma i molilsya by o moyey bezopasnosti kazhdyy den'. U menya nikogda ne bylo togo, na kogo ya mog by operet'sya, ne osuzhdaya menya. I ona... ona pokazala mne vse.” [translation: Thinking of waking up in the morning without her in sight, I knew I cant. She made me feel things that I never felt before. I never had someone to wait for me to come home and prays for my safety every day. I never had someone I can lean on without judging me. And she... she showed me eve
BAHAGYA SIYANG napangiwi nang mapansin niyang hapit na hapit ang dress na binili ni Cali para sa kanya. Umikot siya sa harap ng salamin dito sa loob ng fitting room. Kulay itim ang dress at hangang ibabaw ng tuhod ang haba nito. The jewelries complimented her skin tone. Napatingin siya sa isang box. It’s not from Dior.Kinuha niya ito at mariing napapikit. It’s from Louboutin. A heel na kulay pula ang ilalim. Napahilot na lamang siya sa kanyang sintido at pinikit ang mga mata. This is the only heel that fits her fit. Kaya wala siyang ibang choice kundi ang suotin ito. Mariin niyang kagat ang ibabang labi at tumingin sa harap ng salamin.“Damnb,” she whispered.She looks like she’s about to go to a party.“Hindi ka pa ba tapos niyan?”Napairap siyang muli sa hangin at humugot ng malalim na hininga. The chest part of this dress is pushing her breast together, forming a great view of her cleavage. Sinulyapan niya muna sa huling pagkakataon ang kanyang sarili bago siya lumabas ng fitting
“NO FREAKING WAY?!”Napatakip siya sa kanyang taenga nang biglang tumili nang malakas si Cali. Tumakbo palapit sa kanya ang kanyang anak na mukhang nakaramdam ng takot sa biglang pagtili ng Tita nito. Aga niyang tinakpan ang taenga ng bata.“Oo nga. Can you please stop shouting? Natataranta ang bata sa ‘yo,” natatawa niyang sambit.Tumalon-talon si Cali at pagkatapos ay lumuhod ito at hinawakan ang balikat ng kanyang anak. “Baby, did you hear that?”“Hear what?” tanong ng bata at dahan-dahan niyang tinanggal ang pagkakatakip ng kanyang kamay sa taenga nito.“They won, baby! They were able to defeat the bad guy!”Ang kaninang nakakunot nitong noo ay agad na nawala. Umaliwalas ang mukha ng kanyang anak at tumalon-talon na rin kasabay ni Cali kahit na wala itong masyadong naiintindihan. Nabaling ang kanyang paningin kay Aiden nang pumasok ito sa loob ng silid, mukhang nakakaramdam ng pagkataranta.“What is happening?” tanong nito at napatingin kina Cali at Mira na kasalukuyang nagtatalon
AFTER THE doctor discharged her, agad nilang finollow-up ang kaso. It was a long process, it was worth it. Hindi na niya nakakausap pa ang kanyang ina. At kahit doon sa court, she refused to look at her own mother. Pakiramdam niya ay nandidiri siya.“She assaulted you and asked someone to order someone to put odorless Chlorine to your food?” tanong ng lawyer sa kanyang harapan.“Yes.” She nodded her head. “I thought I was going to die when she inserted the needle of the syringe to my IV. I was hopeless. And then Cydine suddenly came and stopped her. He also pulled out needle out of my hand so that the potassium or KCl won’t flow any further.”“Sinungaling ka talaga!”Hindi niya pinakinggan ang kanyang ama. After some questions, answers, a little bit of exchanging words and orders, the jury was finally able to come to a decision.The moment the judge bang the gavel twice after saying guilty, tears rolled down her cheeks. Laht ng panginginig sa kanyang katawan ay parang nagkaroon ng ras
WALA SA sariling nabaling ang kanyang tingin nang biglang bumukas ang pinto at bumungad sa kanya si Aiden. Napatingin siya sa kanyang katabi at nakitang tulog na tulog pa rin si Cali. Mukhang napagod nga ito sa biyahe. Then her eyes darted on the bouquet of flowers in his hand. Agad siyang napangiti rito.“Why the hell is she asleep?” tanong nito nang mapansing tulog na tulog ang kanyang watcher sa tabi.Watcher nga tas ito naman ang natutulog. E ‘di parang nagkapalit na rin ang kanilang role dito. Siya na ang watcher at ito na ang kanyang pasyente.Aiden walked in and walked towards her. Dinampian nito ng magaaang halik ang kanyang noo na agad namang pumikit ang kanyan mga mata para damhin ‘yon. After a few moments or so, lumayo ito at inabot sa kanya ang bulakak.“Here. I got you another,” he said.“Aiden,” mahinang sambit niya rito at nilingon ang mga bulaklak sa tabi. “Those flowers are still fresh. Bakit bumili ka na naman ng bago?”“Nailagay ko ang petal ng last bouquet na binil