Chapter 46

Chapter 46

Pinagmasdan kong liparin ng hangin ang puting kurtina na nakasabit sa sliding door. Hinayaan kong tangayin ng kawalan ang isip ko habang nakamulat pa rin ang mga mata.

“You’re awake, are you okay? May masakit ba sa ’yo?”

Hindi na ako nagabala pang lumingon at nanatiling nakatitig ang mga mata sa labas. Inilipag niya ang isang tray ng pagkain sa gilid ng maliit na lamesa.

Hinimas ko ang tiyan ko, laking pasalamat ko at hindi napa’no ang baby ko. Hindi ko yata kakayanin kung pati siya ay mawala pa sa akin.

“You should eat,” ani Rivaill bago ako inalalayang umupo at sumandal sa hamba ng kama. “Try this—”

“Ako na, iwan mo na lang diyan. . . salamat,”

Naiwan sa ere ang kamay niyang may hawak na kutsara at nakahango ang isang parte ng salmon.

“I’m sorry, if I could've come earlier you wouldn't be in this state.”

“Ayos lang, ayos na ako.

Tumunog ang kutsara ng ilapag niya itong muli sa plato. Hindi ako nagangat ng tingin pero alam kong pinapanood niya ang gagawin ko. Matap