CHAPTER 7: Divorce Papers

-=Ang's POV=-

Nakauwi ako sa bahay na hindi masyadong siguro kung paano ako nakauwi ng maayos matapos kong bumati sa Mommy ko ay agad akong dumiretso sa kuwarto ko, hindi ako lumabas ng kuwarto ko kahit nga ba tinatawag na ako para sa hapunan, hindi ko alam kung anong masasabi ko kapag nagkita kami ni Miranda which is not actually a case since nalaman ko kinabukasan na late na din pala umuwi si Miranda.

Maagang maaga palang ay naisipan ko nang umalis para masimulan ko na din ang pamamahala sa negosyo para sa pamilya ko, kaya naman laking gulat ni Tito Andres na maabutan ako sa opisina nito.

"Ang sana nagpaabiso ka, anong ginagawa mo dito?" nagtataka nitong tanong sa akin.

"I decided to take your offer na magtrabaho dito." ang seryoso kong sagot dito, kahit alam kong asawa na ito ni Mommy ay hindi ko pa din ito maturing na kapamilya.

"Well that's good, pero paano ang trabaho mo para kay Henry?" tanong nito sa akin.

"Well I already resigned at tinanggap na ni Henry ang resignation ko, so is the position for Vice President still available for me?" agad kong tanong dito.

"Yes it's still yours, let me introduce you first to our people." ang nakangiti nitong sinabi na hindi ko sinuklian ng ngiti.

At gaya nga ng sinabi nito ay pinakilala ako nito sa mga magiging tauhan ko ng araw na iyon, some people knew me already dahil minsan na din akong nagtrabaho sa kumpanya ng pamilya bago ako magdecide na pumunta ng Australia at magtrabaho para kay Henry.

Pagkatapos non ay agad akong dumiretso sa magiging opisina ko simula ng araw na iyon, ngunit bago ako magsimulang aralin ang pasikot sikot sa kumpanya ay minabuti kong tawagan ang kakilala kong lawyer na si Lucas.

"Lucas can you prepare a divorce paper for me?" tanong ko sa kaibigan ko sa kabilang linya.

"Of course pero hindi ko alam na nagpakasal ka na pala." ang naguguluhan nitong tanong.

"No it's not for me, it's for my brother Anthony, kung makakadaan ka na din para malaman ko ang mga kailangan kong malaman para matuloy ang paghihiwalay ng kapatid ko sa babaeng iyon, I want to make sure na wala siyang makukuhang kahit na ano sa pamilya namin." matigas kong sinabi dito at hindi na din ako nagtagal sa pakikipag-usap ko dito at agad kong inasikaso ang mga papeles sa mesa ko.

Sadyang sinubsob ko ang buong atensyon ko sa pag-aaral ko sa mga dokumento na nasa mesa, hindi ko na nga inisip na maglunch kung hindi lang ako tinapik ni Tito Andres sa balikat para sabihin sa akin na lunch na.

"Sabayan mo na akong kumain." ang nakangiti nitong aya sa akin wala naman akong nagawa kung hindi samahan ito, kahit kasi ilang taon ng kasal ito sa Mommy ko ay hindi pa din ako nasasanay dito lalo na nang mangibang bansa ako.

"Kamusta naman ang unang araw mo?" nakangiti nitong tanong sa akin habang hinihintay namin ang order namin.

"Maayos naman po." ang tanging naging sagot ko dito.

Isang malalim na buntung hininga ang narinig ko mula dito bago muli itong nagsalita.

"Hanggang ngayon ba Ang, hindi mo pa din ako tanggap sa pamilya mo?" malungkot nitong tanong na lalong nagparamdam sa akin ng discomfort.

"My mom is happy because of you and that should be more important than what I think." ang tanging sinabi ko dito, hindi na din ito nagsalita pa hanggang dumating na ang inorder namin, kahit paano ay nakakaramdam din ako ng pagkaguilt pero mahirap ipilit sa isang tao ang isang bagay na hindi natural sa kanya.

Tahimik naming kinain ang mga steaks na inorder namin at matapos ang wala pang isang oras ay nauna na akong tumayo at nagpaalam dito na babalik na ako sa trabaho.

Wala itong nagawa kung hindi pagmasdan ako sa paglalakad ko, mabilis ang mga paglakad ko palabas nang naturang restaurant na iyon hanggang makarating ako sa opisina kung saan naabutan ko naman na naghihintay ang kaibigan kong si Lucas.

"Long time no see pare, hindi mo naman nasabi sa akin na nasa Pilipinas ka na pala." ang nakangiti nitong sinabi.

"Sorry kung hindi ko kayo nasabihan madami kasing nangyari." paliwanag ko naman dito, tinawagan ko ang temporary secretary ko para ipaghanda ito ng maiinom.

"That's fine, alam ko na ang nangyari sa inyo ni Atilla, how are you?" tanong nito a kung hindi lang dahil alam kong concern ito ay sasabihan ko na sanang to back off ngunit pinigilan ko ang sarili ko because I know he means well.

"You don't have to worry I will be alright." ang sagot ko dito and for some reason I can tell na magiging totoo iyon dahil ba may ibang babae ng gumugulo sa isip ko?

"Did you bring the document that I'm asking for?" tanong ko dito at hindi na ito umimik at nilabas na ang brown envelope na naglalaman ng mga papeles na kailangan ko.

"The process will be easier since sa ibang bansa sila nagpakasal at legal ang divorce sa US ang kailangan na lang ay ang mga signature ng mag-asawa." ang sinabi nito.

"And about her not getting anything from my family?" seryosong seryoso kong tanong dito.

"Well the marriage is legal so siguradong may makukuha siya, but we can still contest it in court but it's going to ba a long battle." and I'm willing to wait para lang masiguradong walang makukuha ang babaeng iyon.

"What if hindi siya pumayag magsign sa divorce paper?" tanong ko dito.

"Well we can always find some reason, maybe psychological cases, or maybe infidelity." ang sinabi nito ngunit bigla akong nagkaroon ng idea sa huling sinabi nito.

"So if I can prove na nagtaksil siya magagawan ng paraan na mahiwalay siya kapatid ko at wala siyang makuhang kahit ano?"tanong ko dito.

"Yes." ang tanging salitang hinihintay ko and an idea is already forming in my head the minute he stepped out of the office, ngunit kahit ganoon ay susubukan ko na munang papirmahin siya kapag umuwi na ako sa bahay.

Kaya naman hindi na ako masyadong nag-isip at tinuon ko na lang buong focus ko sa mga kailangan ko pang pag-aralan, maraming mga bagay akong hindi maintindihan kaya kinailangan kong makipag usap sa iba't ibang department ng kumpanya.

Finally dumating na ang uwian kaya naman dali dali akong sumakay ng kotse ko pauwi sa bahay at sakto naman na nakita ko si Miranda na nagpapahangin sa bandang hardin.

Her face looks calm, ngunit alam kong sa likod ng kalmado at magandang mukha nito ay nakatago ang isang sakim na babae, biglang tumitigas ang puso ko kapag naalala ko ang pangloloko nito sa kapatid ko, hindi man lang ito naawa sa sitwasyon ni Anthony at nagawa pa talaga nitong magtaksil.

"Miranda we need to talk!" matigas kong sinabi dito at kita ko ang pagkagulat sa mukha nito.

"I don't think there's any need for talk now Ang, you already made up your mind about me so what's the use of this talk?" walang kaemosyon emosyon nitong sinabi.

"It's about your divorce with my brother." ang sagot ko naman dito at halatang hindi iyon ang inaasahan nitong maririnig, I mean the nerve of her na hindi ako kikilos matapos kong malaman ang ginawa nitong kataksilan sa kapatid ko.

"No! Hihintayin kong magising si Anthony......I promised him...." ang makahulugan nitong sinabi ngunit hindi ko na iyon pinansin.

"Fine then wait for Anthony pero paano kung hindi na siya magising?" tanong ko dito na kahit man ako ay kinatakot ko dahil hindi ko alam kung paano ko matatanggap kung sakaling mawala ang pinakamamahal kong kapatid.

Hindi ito nakaimik sa naging tanong kaya naman I tried to act calm para hindi ito maghinala.

"Ok fine for now hahayaan ko ang nalaman ko pero please stop what you are doing, Anthony is a great guy kaya ka siguro nagpakasal sa kanya, and for now I offered truce dahil walang mangyayari kung magkakasalubong tayo, let's try to act at least civil lalo na sa harap ng mom ko at ni Tito Andres.

I can see uncertainty in the way she looks at me ngunit eventually ay tinanggap nito ang alok ko.

Nang makatalikod dito ay isang makahulugang ngiti ang lumitaw sa mga labi ko, a plan na makakasigurado akong magtatagumpay.

"I will make her fall for me, and I will make sure na hindi niya maikakaila ang mangyayari sa amin." sa loob loob ko habang papasok sa bahay.