Angelo "Ang" Rodriguez is a broken man, matapos mawala ang babaeng pinakamamahal ay tuluyan nang nagbago ang binata maliban pa sa nangyari sa pinakamamahal nitong kapatid na si Anthony ngunit isang bagay ang hindi matanggap ng binata at iyon ay ang asawa ni Anthony na si Miranda Sandoval, ang gold digger na babaeng pinakasalan ni Anthony ng nasa US pa ito at gagawin ni Ang ang lahat para mawala ang naturang babae sa buhay nila ngunit ang hindi inaasahan ni Ang ay ang mahulog ang loob sa naturang babae sa babaeng apat na beses nang kinasal.
View More-=Ang's POV=-
Isang buwan na pala ang nakalipas simula ng kinulong ko ang sarili ko sa kalungkutan ng dahil sa pagkawala ng babaeng minamahal ko, masakit man sa akin ay kailangan ko na siyang pakawalan para bumalik sa taong talagang laman ng puso niya.
Mabigat ang mga paa ko nang tumayo ako sa pagkakahiga sa kama ko, hindi naging hadlang sa akin ang kadiliman ng kuwarto ko dahil kabisado ko ang lahat ng sulok ng kuwartong iyon, pinili kong lumabas muna ng kuwarto at dumiretso sa wine cellar para kumuha ng alak mula doon dahil naubos na ang kinuha ko noong isang araw.
Nang lumabas ako ng kuwarto ay mabuti na lang at walang sumalubong sa akin na kahit na sino which suited me really well dahil ayokong makipag-usap sa kahit na kanino.
Pabalik na sana ako ng kuwarto ko nang bigla naman sumalubong sa akin ang nagulat na si Miranda, bihis na bihis ito at mukhang kakauwi lang galing sa kung saan.
"Well, isn't it my beloved sister in law." punong puno nang sarcasm na sinabi ko dito at kita ko ang biglang pagtiim ng mukha nito sa narinig sa akin, hindi ko pa din kasi matanggap na pinakasalan ng nakakabata kong kapatid ang ganitong klase ng babae.
"I'm glad that you are out of your room Ang, you need to have a life." ang walang emosyon nitong sinabi, na sinuklian ko ng ismid dahil alam ko namang hindi ito sincere sa sinasabi.
"Saan ka naman galing?" tanong ko ngunit hindi ko na ito hinitay na sumagot ito at walang sabi sabi kong inagaw ang hawak nito, at nagitla ako nang makita kong invitation pala ang hawak nito kanina at biglang parang sinuntok ang puso ko ng makita ko ang nakasulat doon.
"You are cordially invited to the wedding of Romano Santiago and Atilla Cervantes."
Parang nablangko ang isip ko at basta ko na lang binitawan ang naturang invitation, hindi ko pinansin ang pagtawag sa akin ni Miranda.
Pagkapasok sa loob ay agad kong binuksan ang nakuha kong alak at diretsong nilagok ang kaya kong inuman ngunit hindi pa din napawi ng alak na iyon ang sakit na nararamdaman ko kaya naman marahas ko iyong binato sa kung saan na nagtulog ng ingay sa kuwarto ko.
"Atilla....." hindi ko maiwasang hindi magtangis dahil ngayon ay talagang wala na sa akin ang babaeng pinakamamamahal ko.
Buong puso ang naging pagmamahal ko sa kanya ngunit nabalewala ang lahat ng iyon dahil si Ram lang ang tanging minahal niya, pinilit kong magbulag bulagan at umasa akong makakalimutan nito ang dating karelasyon ngunit nagkamali ako dahil mula noon, at hanggang ngayon ay si Ram pa din ang mahal ni Atilla, kahit nobya ko ang dalaga ay hindi ko naramdaman na minahal ako nito, ako lang talaga ang nagmahal dito at mukhang kaibigan lang ang tingin niya sa akin.
Nakatulog ako ng mga oras na iyon na si Atilla pa din ang nasa isip at ang katotohanang nauwi sa wala ang pagmamahal na meron ako sa dalaga.
Nagising na lang ako nang makaramdam ako ng pagkauhaw kaya naman agad kong kinapa ang side table ko kung saan nakalagay ang pitchel ng tubig.
"Damn!" inis kong naibulalas nang mapansin kong walang laman ang naturang pitchel kaya naman kahit mabigat ang pakiramdam ko ay tumayo ako at naglakad patungo sa personal ref na nasa kuwarto ko ngunit panibagong mura ang namutawi sa mga labi ko ng makita kong wala din iyong laman.
I checked the time using my wristwatch and saw that it's already one in the morning kaya naman wala na akong nagawa kung hindi personal na magtungo sa kusina, ayoko naman gambalain ang mga kasambahay namin para lang magpakuha ng tubig.
Parang pinupukpok ang ulo ko dala ng ininom kong alak, pagkalabas ng kuwarto ay hindi ko na inabala ang sarili ko para buksan ang ilaw, tanging ang liwanag ng buwan at tanging tumatanglaw sa paglalakad kong iyon.
The pain in my head is really killing me pero nagpatuloy pa din ako sa pagtunton ng kusina hanggang finally ay nakarating ako doon, agad akong dumiretso sa fridge at hindi na ako nag-abalang kumuha ng baso at agad uminom sa kinuhang pitchel.
Medyo nakatulong ang tubig para mabawasan ang pagkahilo ko kaya naman minabuti kong umupo na muna sa silya doon, muling nanumbalik sa akin ang sakit ng makita ko ang wedding invitation nila Atilla at Ram, naputol ang pag-iisip kong iyon ng makaranig ako ng yabag papasok ng kusina.
I tried to be vigilant dahil baka napasok na kami ng mga masasamang tao pero bigla kong naisip din na kung masasama talagang tao iyon ay hindi sa kusina sila tutungo.
Tahimik lang ako habang hinihintay ko kung sino iyon, nakatulong ang kadiliman para itago ako habang hinihintay ang kung sino man na naglalakad na iyon.
Dahil medyo naadjust na ang paningin ko sa dilim ay agad kong naaninag ang bagong dating.
Nakaramdam ako ng pagkatense ng makita kong si Miranda pala ang taong iyon na marahil ay kukuha din ng tubig ngunit mas lalo akong natense ng makita kong nakasuot lang ito ng may kanipisang nighthgown at base sa hubog ng katawan nito ay masasabi kong wala itong suot na bra.
Hindi ko maiwasang hindi makaramdam ng pag-iinit ng katawan habang tahimik na nakatingin sa naturang babae, kahit galit ako dito dahil hindi ko pa din matanggap na isang katulad lang nito ang pinakasalan ng kapatid ko ay hindi pa din maitatatwa ang nararamdaman kong pagnanasa dito.
"Hindi ka attractive kay Miranda Ang, think about it more than one year ka nang walang sex kaya ka nakakaramdaman ng pagnanasa, at kahit sinong babae na may ganyan katawan ay talaga namang titigasan ka." ang paliwanag ko sa nararamdaman ko pero kahit ganoon ay hindi ko pa din talaga malayo ang tingin ko sa dalaga lalo na ng buksan nito ang fridge, mas naging malinaw sa akin ang itsura nito ng bumukas ang pinto ng fridge at matamaan ito ng ilaw, parang lalong nagwala ang alaga ko sa pagitan ng binti ko sa nakikita ko.
Hindi ko maitatatwang sobrang ganda ng dalaga, mahaba ang itimang buhok nito, mapupungay ang pilikmata nito na nakapalibot sa kasingdilim ng gabing mga mata nito, matangos ang ilong nito at mapupula ang mga labi nito.
"Ano kayang pakiramdam ang halikan ang labing iyon?" I wondered ngunit agad kong sinawata ang bagay na iyon dahil hindi ko dapat maramdaman iyon, dahil kahit galit ako dito ay hindi dapat ako makaramdam ng ganito lalo na't kasal ito sa kapatid ko sa ayaw ko man o sa gusto.
Hindi pa nito sinarado ang pinto kaya naman ng dumiretso ito ng tayo para diretsong uminom sa pitchel ay mas lalong naging malinaw sa akin ang ganda ng katawan nito, tayong tayo ang dibdib nito na para bang nang-aakit na hawakan ko na para bang ginawa iyon para sa mga kamay ko, tama lang ang hugis ng katawan nito kaya naman no wonder na madami itong nalokong lalaki, but not me, bago pa man kasi si Anthony ay nakasal na ito sa tatlo pang mga lalaki na hindi lang basta basta kung hindi mayayaman din, kaya naman alam kong pera lang ang habol nito kay Anthony na hindi ko mapapayagan.
I faked a cough which captured her attention dahil mukhang hindi pa din nito napapansin na hindi ito nag-iisa.
"Holly.... Ang?" medyo namamaos nitong tawag sa akin and for some reason the way she called my name made my libido goes wild, I tried to fight the train of thought that's running in my mind right now, I can actually imagine her saying my name in that kind of tone when I'm already drilling my tool inside her which is not right since she's my fucking sister-in-law.
"Sorry, did I scare you?" ang walang kaemosyon emosyon na tanong ko dito.
"Hell yeah! Ano ba naman kasing ginagawa mo diyan sa dilim?" tanong nito habang hawak hawak ang dibdib marahil talagang nagulat ito.
"Just drinking water." ang sinabi ko dito at hindi na din ako nagtagal at akma na akong lalabas ng kusina ng bigla akong huminto.
"Is she happy?" sobrang hina lang ng tanong kong iyon at hindi nga ako sigurado kung narinig ba iyon ni Miranda or not.
"Very." ang sagot naman nito na agad nakuha ang tanong ko, kahit paano ay masaya akong malaman na masaya naman pala si Atilla pero kahit ganon ay hindi pa din natanggal non ang katotohanan na nasasaktan ako, yes nasasaktan ako dahil ang babaeng mahal ko ay masaya sa piling ng iba.
Hindi ko na pinansin ang pagtawag sa akin ni Miranda at agad akong dumiretso sa kuwarto ko.
Hindi ko kailangan ng awa kahit kanino, lalo na kay Miranda Sandoval.
"Especially to the gold digger Miranda Sandoval."
-=Miranda's POV=-Hindi na ako nangiming sagutin ang mga halik na iyon ni Ang, kahit man lang sa panaginip ay muli kong maramdaman ang mga labi nito na matagal ko nang pinanabikan, mga halik ng lalaking pinakamamahal ko.Sa una ay banayad lang ang paraan ng paghalik nito na para bang nag-aalangan pa ito ngunit ng marahil ay maramdaman nito ang pagtugon ko ay mas lalong lumalim ang paraan ng paghalik nito, mas mapusok, I felt his tounge seeking entrance to my mouth which is opened for him, a moaned escaped my mouth when his tounge started exploring the inside of my mouth.Para sa isang panaginip parang sobrang totoo ang nararanasan ko ng mga oras na iyon, siguro dahil sa labis na pangungulila ko sa binata kaya ganito na lang ang napapanaginipan ko.Labis ang naramdaman kong pagtutol ng lumayo ang mga labi nito sa labi ko, saka ko lang napagtanto na hindi na pala ako nakakahinga dahil sa paglalapat ng mga labi namin, when I opened my eyes, I saw so much passion and longingness in his ey
-=Miranda's POV=-Kailan mo nga ba masasabing tama na, na game over na? Mahirap talagang maglet go dahil pinanghawakan mo ang posibilidad na maaring pareho pa din ang nararamdaman niya noon hanggang ngayon.Gulong-gulo ang isip ko at durog na durog ang puso ko habang tila paulit-ulit na naglalaro sa isip ko ang nakita ko sa parking lot kanina, sobrang sakit na makita mong ang taong mahal mo at hinintay mo nang ilan taon ay masaya na sa ibang tao.Halos mahilam ang mga mata ko sa luha na walang tigil na dumadaloy sa mga mata ko, wala naman akong ibang sisihin kung hindi ang sarili ko at ngayon nga nawalan na ako ng pagkakataon na ipagpatuloy ang kung anumang meron kami ni Ang noon, mananatili sa akin ang katanungan kung paano kaya kung pumayag na lang ako sa gusto ni Ang two years ago, mauuwi nga ba sa realization ni Ang na hindi naman talaga pagmamahal ang nararamdaman nito kung hindi guilt lang o baka naman kung guilt man ang naramdamanan nito noon ay mauwi iyon sa pagmamahal, pero k
-=Miranda's POV=-Nahahapo akong pumasok sa kuwarto ko ng tuluyan nang matapos ang naturang event sa totoo lang hindi ko din sigurado kung paano ko natapos ang event nang hindi nagbrebreakdown, ngunit ng mapag-isa na ako ay muli na namang bumalong ang mga luha sa mga mata ko, sobrang sakit nang nararamdaman ko na para bang hirap na hirap akong huminga."Ang......" muling nagbalik sa akin ang paraan ng pakikipag-usap sa akin ni Ang na para bang wala man lang itong naramdaman sa akin na kahit na anong pagmamahal noon.Nang magkita kami ni Ang parang gustong kong makiusap na ako na lang uli, ako na lang uli ang mahalin niya pero alam ko namang malabong mangyari iyon.Wala akong ibang dapat na sisihin kung hindi ang sarili ko, pero mabuti na siguro iyon at least nalaman nito ang totoong nararamdaman nito at hindi dumating sa punto na pinagsisihan nito kung sakaling maging kami, at makasal kami, but still hindi pa din maalis alis sa dibdib ko ang labis na sakit na para bang may malaking ka
-=Miranda's POV=-Matapos namin makakuha ng confirmation na dadalo ang mag-asawang Cervantes ay agad naming pinaghandaan ang anniversary ng bahay ampunan, ito kasi ang unang beses na pumayag ang bilyonaryong si Henry Cervantes na tanggapin ang alok namin, para na din makapagpasalamat kami ng personal dito sa lahat ng tulong na binigay nito sa Gawad Kalinga.We only have two weeks para maayos ng mabuti ang lahat ng preparations bago ang naturang araw, abala ang lahat sa pag-aayos gayon din ang mga batang gustong magperform para kay Henry."Makakaya ba natin to Mira?" tanong ni Ate Lita sa akin."Makakaya natin to." ang nakangiti kong sinabi nito, pero sa totoo lang ay hindi ako sigurado sa bagay na iyon lalo na't kulang kami ng taong tutulong sa amin, kaya naman labis na pagpapasalamat ko ng dumating si Ram kasama ang asawa nito para tumulong."Need some help?" nakangiting tanong sa akin ni Ram at laking gulat ko ng may mga iba pa pala itong mga kasama na mukhang binayaran nito kaya na
-=Miranda's POV=-"Mommy Mira!" ang narinig kong sigaw nang maliit na boses sa labas ng opisina ko, at kahit hindi ko tignan ay alam ko kung kaninong boses na iyon at maliban pa doon ay isang tao lang naman ang tumatawag sa akin ng Mommy, isang malapad na ngiti ang gumuhit sa mga labi ko bago ko tuluyan itong tignan."Angeline..." ang nakangiti kong bati dito, habang ito naman ay nagmamadalimng tumakbo palapit sa akin hanggang sa makakaya ng maliliit niyang mga paa, nakangiti naman na nakatingin lang sa amin si Ate Lita."Kamusta naman ang baby ko?" tanong ko dito."Mabuti po." ang matatas nitong sagot, sa edad nitong dalawang taon ay matatas na itong magsalita, sandali kong tinigil ang ginagawa ko para makipag kuwentuhan dito, sa tuwing kausap ko kasi ito o kahit na pinagmamasdan ito ay labis na nagpapagaan ng loob ko."Tara Angeline laro tayo!" ilang sandali ay inaya na din ito ng mga batang kalaro nito sa Bahay Lingap.Nakangiti naman ako habang pinagmamasdan ito sa pagtakbo hangga
-=Miranda's POV=-Kita ko ang labis na pagkagulat na nagregister sa mukha ni Ang ng marinig ang hiling ko para dito gulat na sinundan ng labis na sakit na lalong nagpapahirap ng nasa loob ko."Ganoon na ba talaga kalaki ang galit mo na gusto mo na talaga ako tuluyang lumayo sayo?" puno ng pait na tanong nito sa akin, I tried to fight the urge to cry sa nakikita kong paghihirap dito dahil kailangan ko itong gawin, ayokong dumating sa araw na marealized nitong hindi naman pala talaga ako nito mahal na tanging guilt lang ang nararamdaman nito."Nagkakamali ka Ang........ ginagawa ko ito para sayo dahil alam ko kung gaano mo pinaghirapan ang inaalok sayo ni Ang at maliban doon ay gusto kong masigurado mo ang nararamdaman mo sa akin at kung sakaling pareho pa din ang nararamdaman mo sa akin matapos ang dalawang taon ay nandito ako." sobrang lungkot ko isipin pa lang na mawawala ito sa akin pero alam kong ito ang kailangan mangyari, we need to sort out both of our feelings.Kitang kita ko a
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments