-=Ang's POV=-
Hindi ko alam kung anong nagtulak sa akin para sundan si Miranda, basta kumilos na lang ng kusa ang mga paa ko para sundan ito, imbes na gamitin ang mga sasakyan na nasa parking lot ay minabuti nitong magtaxi na lang.
"Ano ba talaga intensyon mo Ang?" narinig kong tanong nang kabilang isip ko habang abala ako sa pagsunod sa Taxi na sinasakyan ni Miranda.
"Wala naman, siguro gusto ko lang humingi ng tawad dahil pakiramdam ko ay masyado ko siyang hinusgahan, baka maaring mahal lang talaga niya ang kapatid ko kaya sila nagpakasal." ang sagot naman ng kabilng bahagi ng isip ko and why does that thought hurt me.
Nagpatuloy ang pagsunod ko sa sinasakyan nito which I think is kind of stupid dahil puwede ko naman siyang tawagan para makipagkita dito.
Finally huminto ang sinasakyan nito sa isang mall sa bandang Makati at wala naman akong choice kung hindi iparada ng maayos ang sasakyan and by the time na nakapasok na ako sa loob ng mall ay nawala na sa paningin ko si Miranda dahil nakataxi lang naman ito.
I went to every floor trying to look for Miranda ngunit mga kalahating oras na din siguro ang nakakalipas ngunit hindi ko makita maski ang anino nito.
"Nasaan ka na ba?" sa loob loob ko, habang napasabunot ako sa buhok, I decided to continued looking for her ngunit hindi ko pa din makita si Miranda kaya naman naisipan kong lumabas at sakto naman dahil naabutan kong pasakay na naman ng taxi si Miranda ngunit nagtaka ako ng makita ko itong may kasamang lalaki at base sa nakikita kong closeness ng dalawa ay masasabi kong magkaibigan ang dalawa.
Agad akong sumakay sa bakanteng taxi na sakto namang naghahantay ng pasahero, hindi ko na nagawang balikan ang kotse ko sa pangambang baka hindi ko siya masundan, for some reason hindi ko maiwasang hindi kabahan kaya naman kailangan kong malaman kung sino ba talaga ang kasama nito.
Lumipas ang kalahating oras hanggang makarating kami sa isang sikat na restaurant sa bandang Makati.
"Kuya pakihintay ako." ang sinabi ko dito at mukhang hindi ito papayag kaya naman inabutan ko ito nang isang libo, not really sure kung hihintayin ba talaga ako nito o hindi.
"Good afternoon sir, do you have a reservation?" ang nakangiting salubong sa akin ng akma kong susundan ang dalawa sa loob.
"No I dont." sagot ko naman dito, sandali nitong chineck ang log book nito at sakto naman na may bakante pang mesa kaya naman nakapasok ako agad, sandali kong nilibot ang mga mata ko sa paligid trying to locate Miranda's table ngunit hindi ko ito makita akma na sana akong tatayo ng makita ko ito na mukhang galing sa cr nang naturang restaurant, and my eyes immediately got hypnotized sa naturang babae ngunit sandali lang iyon nang makita ko ang kasama nito, boy next door type of guy ang kasama nito at nagtaka ako dahil may dalawang mukhang mag-asawa ang kasama ni Miranda at nang kasama nitong lalaki, ngunit bigla akong nagulat nang halikan nito sa pisngi si Miranda at parang biglang nagtulak sa akin na lapitan ang mga ito at bago pa man ako makapag-isip ng matino ay hinawakan ko sa kuwelyo nito ang naturang lalaki na halatang nagulat habang bigla naman namutla ang mukha ni Miranda nang mamukhaan ako, isang malakas na suntok sa panga ang inabot sa akin nito at kung hindi dahil sa mabilis na pag-aksyon ng waiter sa akin ay baka nabugbog ko na ang pahangas na binata.
"Layuan mo si Miranda! She's already married!" galit na galit kong sinabi dito, isinantabi ko ang biglang pumasok sa isip nang dahil sa nararamdaman ko dahil parang mas kailangan kong ipaalala sa sarili ko ang estado ni Miranda.
Matapos ang commotion na iyon ay mahigpit kong hinawakan si Miranda sa kamay nito at inakay ito palabas ng restaurant na iyon, ramdam na ramdam ko pa ang pagsunod ng tingin sa amin ng mga taong nakasaksi sa nangyari but I don't give a damn of what they think, I'm furious as hell at mukhang nakita din nang mga tao iyon kaya sila na mismo ang umiiwas sa amin.
Tahimik naman si Miranda hanggang makalabas kami.
"Ang..... I can explain....." ang sinabi nito ngunit I had enough of her lies anymore, nakita ko na ang ginawa nitong pangloloko sa kapatid ko at sapat ng ebidensya iyon para malaman ko na tama ang hinala ko dito.
"How dare you cheat on my brother lalo na't sa sitwasyon niya!" galit kong sinabi nito, I saw her flinched sa sinabi ko.
"I can explain Ang...." pagpupumilit pa din nito pero I don't want to give her a chance na mabilog na naman ang isip ko.
"To think na inisip kong baka nagkamali lang ako at mahal mo talaga ang kapatid ko iyon naman tama ang hinala ko sayo all along, that you are nothing but a conniving, gold digger bi......." ngunit bago ko pa man matapos ang sasabihin kong iyon ay isang malakas na sampal ang nakuha ko mula kay Miranda at bigla akong natigilan ng makita ko ang sakit na nakaguhit sa maganda nitong mukha, habang pinipigal nito ang luhang nagbabadyang dumaloy sa magkabila nitong mga mata.
"Iyon naman pala eh, sigurado ka na palang iyon ako eh, ano pa bang sense na magpaliwanag ako sayo." ang mapait nitong sinabi at bago ito tuluyan makatalikod sa akin ay sigurado akong palihim nitong pinunasan ang luhang tumulo sa mga mata nito.
I shouldn't be feeling any guilt dahil malamang sa malamang ay umaarte lang ito, and I hated myself from being so gullible pagdating dito, at nang araw na iyon ay pinangako ko na sa sarili kong hindi na ako magpapadala sa kahit na anong ipakita nito dahil para sa akin Miranda Sandoval is a fake, and I will make sure na mapapawalang bisa ko ang kasal nito sa kapatid ko and I will make sure na wala itong makukuha na kahit na cinco sa pamilya ko.
Agad akong bumalik sa naghihintay na Taxi at mabuti na lang at nandoon pa ito kaya naman hindi ko na kinailangan maghanap ng iba pang taxi.
"Saan tayo boss?" ang nakangiti nitong tanong which is far from my mood right now.
"Sa impyerno!" pabalang kong sinabi dito at bigla na lang itong napakamot ng ulo sa inasta ko kaya naman huminga muna ako ng malalim para ikalma ko ang nararamdaman ko bago ko tinuro ito pabalik sa mall kung saan nanghihintay ang kotse ko.
Kahit nakakaramdam ako ng galit ay bumabalik sa akin ang luhang pilit nitong tinago sa akin.
-=Miranda's POV=-Hindi na ako nangiming sagutin ang mga halik na iyon ni Ang, kahit man lang sa panaginip ay muli kong maramdaman ang mga labi nito na matagal ko nang pinanabikan, mga halik ng lalaking pinakamamahal ko.Sa una ay banayad lang ang paraan ng paghalik nito na para bang nag-aalangan pa ito ngunit ng marahil ay maramdaman nito ang pagtugon ko ay mas lalong lumalim ang paraan ng paghalik nito, mas mapusok, I felt his tounge seeking entrance to my mouth which is opened for him, a moaned escaped my mouth when his tounge started exploring the inside of my mouth.Para sa isang panaginip parang sobrang totoo ang nararanasan ko ng mga oras na iyon, siguro dahil sa labis na pangungulila ko sa binata kaya ganito na lang ang napapanaginipan ko.Labis ang naramdaman kong pagtutol ng lumayo ang mga labi nito sa labi ko, saka ko lang napagtanto na hindi na pala ako nakakahinga dahil sa paglalapat ng mga labi namin, when I opened my eyes, I saw so much passion and longingness in his ey
-=Miranda's POV=-Kailan mo nga ba masasabing tama na, na game over na? Mahirap talagang maglet go dahil pinanghawakan mo ang posibilidad na maaring pareho pa din ang nararamdaman niya noon hanggang ngayon.Gulong-gulo ang isip ko at durog na durog ang puso ko habang tila paulit-ulit na naglalaro sa isip ko ang nakita ko sa parking lot kanina, sobrang sakit na makita mong ang taong mahal mo at hinintay mo nang ilan taon ay masaya na sa ibang tao.Halos mahilam ang mga mata ko sa luha na walang tigil na dumadaloy sa mga mata ko, wala naman akong ibang sisihin kung hindi ang sarili ko at ngayon nga nawalan na ako ng pagkakataon na ipagpatuloy ang kung anumang meron kami ni Ang noon, mananatili sa akin ang katanungan kung paano kaya kung pumayag na lang ako sa gusto ni Ang two years ago, mauuwi nga ba sa realization ni Ang na hindi naman talaga pagmamahal ang nararamdaman nito kung hindi guilt lang o baka naman kung guilt man ang naramdamanan nito noon ay mauwi iyon sa pagmamahal, pero k
-=Miranda's POV=-Nahahapo akong pumasok sa kuwarto ko ng tuluyan nang matapos ang naturang event sa totoo lang hindi ko din sigurado kung paano ko natapos ang event nang hindi nagbrebreakdown, ngunit ng mapag-isa na ako ay muli na namang bumalong ang mga luha sa mga mata ko, sobrang sakit nang nararamdaman ko na para bang hirap na hirap akong huminga."Ang......" muling nagbalik sa akin ang paraan ng pakikipag-usap sa akin ni Ang na para bang wala man lang itong naramdaman sa akin na kahit na anong pagmamahal noon.Nang magkita kami ni Ang parang gustong kong makiusap na ako na lang uli, ako na lang uli ang mahalin niya pero alam ko namang malabong mangyari iyon.Wala akong ibang dapat na sisihin kung hindi ang sarili ko, pero mabuti na siguro iyon at least nalaman nito ang totoong nararamdaman nito at hindi dumating sa punto na pinagsisihan nito kung sakaling maging kami, at makasal kami, but still hindi pa din maalis alis sa dibdib ko ang labis na sakit na para bang may malaking ka
-=Miranda's POV=-Matapos namin makakuha ng confirmation na dadalo ang mag-asawang Cervantes ay agad naming pinaghandaan ang anniversary ng bahay ampunan, ito kasi ang unang beses na pumayag ang bilyonaryong si Henry Cervantes na tanggapin ang alok namin, para na din makapagpasalamat kami ng personal dito sa lahat ng tulong na binigay nito sa Gawad Kalinga.We only have two weeks para maayos ng mabuti ang lahat ng preparations bago ang naturang araw, abala ang lahat sa pag-aayos gayon din ang mga batang gustong magperform para kay Henry."Makakaya ba natin to Mira?" tanong ni Ate Lita sa akin."Makakaya natin to." ang nakangiti kong sinabi nito, pero sa totoo lang ay hindi ako sigurado sa bagay na iyon lalo na't kulang kami ng taong tutulong sa amin, kaya naman labis na pagpapasalamat ko ng dumating si Ram kasama ang asawa nito para tumulong."Need some help?" nakangiting tanong sa akin ni Ram at laking gulat ko ng may mga iba pa pala itong mga kasama na mukhang binayaran nito kaya na
-=Miranda's POV=-"Mommy Mira!" ang narinig kong sigaw nang maliit na boses sa labas ng opisina ko, at kahit hindi ko tignan ay alam ko kung kaninong boses na iyon at maliban pa doon ay isang tao lang naman ang tumatawag sa akin ng Mommy, isang malapad na ngiti ang gumuhit sa mga labi ko bago ko tuluyan itong tignan."Angeline..." ang nakangiti kong bati dito, habang ito naman ay nagmamadalimng tumakbo palapit sa akin hanggang sa makakaya ng maliliit niyang mga paa, nakangiti naman na nakatingin lang sa amin si Ate Lita."Kamusta naman ang baby ko?" tanong ko dito."Mabuti po." ang matatas nitong sagot, sa edad nitong dalawang taon ay matatas na itong magsalita, sandali kong tinigil ang ginagawa ko para makipag kuwentuhan dito, sa tuwing kausap ko kasi ito o kahit na pinagmamasdan ito ay labis na nagpapagaan ng loob ko."Tara Angeline laro tayo!" ilang sandali ay inaya na din ito ng mga batang kalaro nito sa Bahay Lingap.Nakangiti naman ako habang pinagmamasdan ito sa pagtakbo hangga
-=Miranda's POV=-Kita ko ang labis na pagkagulat na nagregister sa mukha ni Ang ng marinig ang hiling ko para dito gulat na sinundan ng labis na sakit na lalong nagpapahirap ng nasa loob ko."Ganoon na ba talaga kalaki ang galit mo na gusto mo na talaga ako tuluyang lumayo sayo?" puno ng pait na tanong nito sa akin, I tried to fight the urge to cry sa nakikita kong paghihirap dito dahil kailangan ko itong gawin, ayokong dumating sa araw na marealized nitong hindi naman pala talaga ako nito mahal na tanging guilt lang ang nararamdaman nito."Nagkakamali ka Ang........ ginagawa ko ito para sayo dahil alam ko kung gaano mo pinaghirapan ang inaalok sayo ni Ang at maliban doon ay gusto kong masigurado mo ang nararamdaman mo sa akin at kung sakaling pareho pa din ang nararamdaman mo sa akin matapos ang dalawang taon ay nandito ako." sobrang lungkot ko isipin pa lang na mawawala ito sa akin pero alam kong ito ang kailangan mangyari, we need to sort out both of our feelings.Kitang kita ko a