Share
CHAPTER ELEVEN
Naghubad ng kanyang pang-itaas na shirt si Winston at nalantad ang mala-adonis niyang katawan. Grabehan ang umbok ng muscles at abs nito. Karina almost drooled.
Napakurap-kurap siya at bumalik sa kanyang katinuan."S-Start w-what?" nauutal na sagot ni Karina sa kanya. Ano ba ang una nilang gagawin? Iyong extra service ba o ang turuan niya itong magluto? Naguluhan naman siya. Naghubad na kasi si Winston. Inisip niya tuloy na baka mauuna ang bagay na iniisip niya ngayon. Sino ba naman kasi ang magluluto nang walang saplot? 'Di ba?
"Ang pagluluto. Bakit? Gusto mo na bang ikama kita ngayon na?" Panghahamon ni Winston kaya't bahagyang napaatras si Karina.
"H-Hindi, ano! N-Nagtatanong lang, e." Napakagat siya ng kanyang labi.
Hindi iyon nakatakas sa paningin ni Winston that's why he grabbed her neck and pulled her closer to him saka marahas niya itong siniil ng halik. Napasinghap si Karina sa gulat. Nagtagal iyon ng mga limang segundo bago siya tuluyang bi
Kaugnay na kabanata
His Personal Maid CHAPTER TWELVE
Winston kissed her torridly until she can't resist anymore. Malayang ginapang ng mga magagaspang niyang palad ang katawan ni Karina hanggang sa maabot at makapa nito ang malulusog niyang dibdib. He unhooked her bra and started massaging her breasts. "You like it?" he said in between their kiss."Hmmmmmm, S-Sir."Nararamdaman na ni Karina ang pamamasa ng pagkababae niya. But she can't resist Winston's charms kahit pa medyo masakit pa ang kabibe niya down there."I know you like it, but first let's continue what we're doing earlier," ani Winston sa nakakaakit na tinig.Binitin niya si Karina. Nahihiyang napayuko ang dalaga at mag-isang ini-hook ang bra niya.She glared at him."O? Bakit parang lalamunin mo naman ako ng buo? Nabitin ka ba?" pang-aasar ni Winston."Tse!" sigaw ni Karina."Come here. Let's finish this so that we can do that thing," he said and winked at her.Naramdaman na naman muli ni Karina ang bola-boltaheng
His Personal Maid CHAPTER THIRTEEN
“Ayan kasi, puro libog. Tingnan mo itong batter ng cake napabayaan na." Puna ni Karina saka iyon hinalo ulit. "Ikaw kasi, e." "Ako? Kasalanan ko pa?" sagot ng dalaga. "Psh. Give that to me, stop over mixing that batter." Karina glared at him before she could ever handed the batter mixture. Marahang ibinuhos iyon ni Winston sa baking pan pero bago 'yon, nilagyan muna niya ng baking paper 'yung pan para hindi magdikit ang mixture sa pan. "Ganyan pala 'yan?" curious na tanong ni Karina. "Yeah. It should be done this way, so easy, right?" "Hindi rin," mabilis na sagot ni Karina. "What's easier, then?"Tumawa ang dalaga ng malakas."Siyempre ang kumain!" anito saka napahagalpak ng tawa. "Really, you love eating, huh?" sagot ni Winston nang may pang-aasar. "O-Oo naman, sino ba namang ayaw kumain? Baliw ka!" Karina crossed her arms. "How about sausages? You love eating them too?" Pinandilatan
His Personal Maid CHAPTER FOURTEEN
Nakaabang na si Evo sa labas ng bahay nina Winston kinahapunan. Hindi niya maipaliwanag ang pagka-excite na nararamdaman niya. Bakit gustong-gusto niyang makita si Karina. Gusto niyang masilayan ang ngiti ng dalaga oras-oras.Ilang sandali pa ay bumukas na ang gate ng bahay nina Winston. Lumabas na si Karina. Nakasuot siya ng isang purple body hugging dress na isa sa mga pinagshopping ni Winston sa kanya sa mall nila. Halos hindi na kayang alisin ni Evo ang titig niya sa kagandahan ni Karina. Napakaganda nito at labas ang ganda ng hubog ng kanyang katawan."Evo!" masiglang tawag ni Karina saka inayos ang damit niya. Naiilang ito ng kaunti sa suot niyang damit."K-Karina. . .you look, stunning," hindi makapaniwalang sabi nito. Napako na yata ang mga mata niya sa dalaga."Totoo? Naiilang kasi ako, e. Ang iksi, saka napakapikit?" sagot ni Karina."Saka, hindi ba labas masyadong labas ang cleavage ko? Nakakahiya naman sa 'yo," prangkang tanon
His Personal Maid CHAPTER FIFTEEN
"Paano ba 'yan, dito ka na lang, Karina. I had fun today kahit na sa ice cream shop lang tayo nakapunta. Ikaw kasi, e. Ayaw mong umalis," natatawang sabi ni Evo. "Nag-enjoy naman ako, Evo, e. Salamat, ha! The best ka talaga!" anito saka hindi niya napigilang mapayakap sa binata. Ikinagulat iyon ni Evo pero napangiti rin naman siya saka niyakap niya rin pabalik si Karina. Napabitiw si Karina sa yakap nang may narinig siyang pag-ubo sa likoran niya. "Sino 'yon?" tanong niya kay Evo.Nagkibit-balikat si Evo."Anyway, I'll get going, Karina. Thank you ulit, I had fun!" Iyon lang ang sinabi nito saka kumaway kaway na sa dalaga at umalis. Saktong inihakbang ni Karina ang mga paa niya sa loob ng gate ay lumabas si Winston.Nanlalaki ang mga mata niya nang makita ang itim na awra na nakapaligid sa binata. Nakapamulsa ito at nakatitig sa kanya ng isang blangkong titig. Walang reaksyon ang mga mata nito. Pero bakit siya natatakot? "W-Wi
His Personal Maid CHAPTER SIXTEEN
Hirap maglakad si Karina kinaumagahan paggising niya. Wala na naman si Winston sa tabi niya. Pakiramdam niya tuloy, laruan lang siya na kailangan para mapaligaya ang binata at kapag sawa na ito ay aaywan na niya. A tear fell down her cheeks. Marahan niya agad iyong pinahid. She can't help but get emotional this time. "I hate you, Winston," aniya sa kahanginan. "What? You hate me?" Iniluwa ng kanyang pintuan si Winston na may dala-dalang tray ng pagkain. Wait. . .what? Hindi siya makapaniwala sa nakikita niya. Si Winston? Dinalhan siya ng breakfast? For real? Akala ko ba galit ito? Aasa na naman ba si Karina?Napaatras ang dila ni Karina. Isang matalim na titig ang ibinigay niya kay Winston bago niya iniwas ang kanyang tingin. "Breakfast, gusto mo?" Alok ni Winston."Ayaw ko, hindi ko kakainin 'yan." Pagsusuplada niya."Inaalok lang naman kita. I didn't say I'll give it to you," sagot ng binata. He smirked. Inaasar niya si Karina. "Uma
His Personal Maid CHAPTER SEVENTEEN
Karina seems to be day dreaming kaya sinampal-sampal niya ng mahina ang sarili niya. Baka kasi nananaginip lang siya ng gising dahil sa biglang pagmamalasakit sa kanya ni Winston. Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwala. Magkasama sila ngayon sa kuwarto mismo ng binata. Si Karina nakaupo sa may dulo ng kama. Si Winston naman ay nakaupo rin sa kabilang dulo. Kapwa walang imikan sa isa't isa. "Are you going to stay quiet all the time?" Si Winston ang nagsalita. Karina cleared his throat at hindi alam kung ano ang ire-react niya sa binata. "A-Aalis na ako. S-Salamat sa paggamot ng sugat ko kanina," sagot ni Karina. Hindi pa rin nito matingnan sa mata si Winston. Hindi niya maipaliwanag, pero nakaramdam siya ng hiya. "Hindi ako tumatanggap ng thank you lang, Karina." Natigilan si Karina sa sinabi nito. Ano ang ibig sabihin ni Winston? Nanlalaki ang mata ni Karina nang isang ideya ang pumasok sa isipan niya. Hindi kaya. . .oh, no!
His Personal Maid CHAPTER EIGHTEEN
Marahang hinaplos ni Karina ang buhok ni Winston. ANg guwapo nito. para siyang anghel kapag natutulog. Ang amo ng kanyang mukha. Akalain mo na ang ganito ka-amo at ka-guwapong mukha ay halimaw kapag magalit?"Naniniwala talaga ako na pusong mamon ka rin, Winson. Bakit kasi tinatago mo 'yon? Nakikita ko ang malasakit sa mga mata mo," pabulong na sabi ni Karina.Mukhang pagod na pagod si Winston sa ginawa nila. Maging siya, ramdam na ramdam pa rin ang pananakit ng kanyng pagkababae. Humugot siya ng isang malalim na buntong hininga saka inisa isang pinulot ang kanyang mga damit. Mabilis niya iyong sinuot. She still needs to fulfill her duty as his maid dahil hindi siya pang kama lang.Iniwan na muna niya si Winston. Dumiretso siya sa kuwarto niya to take a shower. Ang lagkit ng pakiramdam niya ngayon. Ramdam niya pa rin ang kahabaan ni Winston sa may bandang ibaba niya. She have surrendered herself several times but everything still feels new to her. The pl
His Personal Maid CHAPTER NINETEEN
Minabuti na lang ni Karina na ituon ang atensyon sa paglilinis tutal, bukod sa mga personal na pangangailangan ng katawan ni Winston, kailangan pa rin niyang gawin ang trabaho niya bilang maid at hindi lang tagapag-paligaya sa kama.Pagpasok niya pa lang sa kuwarto ni Winston ay nadatnan niya ito na sobrang gulo. Sumakit ang ulo niya at hindi tuloy alam kung paano iyon uumpisahan."Hay! pinapahirapan mo na naman ako, Winston." Bumuntong hininga siya saka inisa isa na pulutin ang mga nagkalat na damit ni Winston sa sahig. May sa ahas siguro ito at sa kung saan saan na lang naghuhubad ng saplot. Pero wala naman siyang karapatan na magreklamo dahil ito ang trabaho niya. Kaya ang ginagawa na lamang niya, habang gumagawa, panay rin ang ngawa niya. Kinapa niya ang kanyang bulsa. Hindi pa pala niya nalalamn kung sino iyong tawag nang tawag sa kanya kanina kayanaputol tuloy ang gagawin dapat nila ni Winston. Andon na, e. Ipapasok na sana kung hindi lang panay ang pag ring
Pinakabagong kabanata
