CHAPTER 36

Nagsanhi ng malakas na ingay ang ginawang pagbato ni Eduardo sa kopita ng alak. Tumama iyon sa sementadong dingding bago bumagsak sa sahig at nagkapira-piraso. Tumilapon din ang natitirang inumin na nasa loob niyon.

"Damn it! Talaga bang lahat kayo ay walang silbi?! Para saan pa't binabayaran ko kayo kung hindi niyo magawa ang iniuutos ko?!" bulyaw niya sa tatlong tauhang nasa loob ng kanyang opisina.

Pawang mga nakayuko lamang ito at hindi makaapuhap ng isasagot sa kanya. Ang tatlo ang itinuturing niyang pinakapinagkakatiwalaan sa lahat ng tauhang mayroon siya. Sa tuwing may ipapagawa siya ay ang mga ito ang kinakausap niya. Ang tatlo rin ang haharap sa kanya kung sakaling palpak ang ginawang plano ng mga ito.

Katulad na lamang ngayon. Ang tatlo ang sumalo ng galit niya dahil, tulad ng mga naunang plano, palpak na naman ang tauhang pinadala ng mga ito para sundan si Brix. Sa mga nakalipas na taon ay makailang beses na siyang nag-utos na sundan ng mga ito si Brix sa tuwing babalik ng