“W–what did you say?” Namumutlang tanong niya na hindi makapaniwala sa sinabi ko.“Sabi ko... Mahal na rin kita.. mahal kita.” Ngumisi siya at umiling-iling bago tumingala. Halata sa kaniyang mukha ang labis na saya.“Tang-na pala kung ganun.” bulong niya at nakita kong namumula ang kaniyang mga mata bago ako hinahawak sa magkabilang pisngi at hinalikan sa noo, suminghap siya pagkatapos nun.“Tang-na.. hindi ako makahinga, dream come true.” bulong nito sa sarili.Hindi na mapawi ang sayang nararamdaman naming dalawa. Halata sa kaniya na masayang masaya siya habang papunta kami sa aming bahay. Panay ang tanong niya tungkol sa ugali ng tatay at ng kambal, natutuwa ako dahil interesado siyang malaman ang buhay na kinagisnan ko.“Hmm, so 'yung mama ay nagpuntang ibang bansa para mag trabaho?” Tanong niya habang nasa kalsada pa rin ang tingin.“Oo, matagal na rin siyang nandoon, actually hindi na nga namin hinahanap 'yung presensya niya dahil sanay na kami.” Pilit kong pinasigla ang boses
“Baby, I am just wondering, do you think totoo 'yung banta ni Tito kanina?” Tanong ni Tyler na kaagad kong kinatawa.“Bakit ba kabado ka? Siguro ay may balak kang magloko ano?” “Duh, ofcourse not! Napaka imposible niyang sinasabi mo, hindi kita hinintay ng matagal para iwanan lang tss.” Masungit niyang sambit at inirapan ako. See? Mas babae pa sa akin kung umasta.“Siguraduhin mo lang. Kundi ay mawawalan ka ng karapatang lumigaya.” Habang nasa biyahe kami ay madami kaming napagkuwentuhan tungkol sa buhay ng isa't isa at habang nag kukuwento siya ay napag tanto kong kulang kulang ang detalyeng alam niya. Minsan ay pag may tanong ako sa kaniya ay tatahimik muna siya bago sabihing hindi niya alam. Katulad na lang kung saan siya nag-aral ng elementarya, kung saan siya nag diriwang ng kaarawan at marami pang iba. Ni hindi nga niya maalala kung bakit siya napunta sa tapat ng paaralan noong nawala siya at napunta sa bahay namin.“Bali, may iba ka pa bang kamag-anak na nandito sa pilipinas
Pagkalabas niya ng bahay ay parang gumuho ang mundo ko, parang umiikot ang aking paningin sa sobrang takot at kabang nararamdaman.“What the fck? Calixta! What happened?” Malakas na tanong ni Ajax habang pababa ng hagdanan , bumagal ang kaniyang pagbaba ng makita ang basag na paso. Tila kaagad niyang naintindihan ang sitwayon ng may narinig siyang tunog ng papaalis na sasakyan kaya kaagad niya itong hinabol ngunit hindi niya na ito naabutan pa.“Ajax.. Iligtas natin ang pamilya ko.. natatakot ako..” Pag susumamo ko kay Ajax. Kaagad siyang lumapit sa akin at ikinulong ako sa kaniyang mainit na bisig na naging dahilan ng pag hagulgol ko nang malakas.“Shhh shhh, stop crying. We will save your family, okay? Please calm down.” Pag papakalma niya habang hinahagod nang marahan ang aking likuran.“Puntahan natin sila tatay please..” Tumango si Ajax at inirapan ako sa kaniya. pinunasan niya ang mga luhang pumapatak sa mga pisngi ko habang nag-aalala sa nangyayari.“We will go there.. but plea
Mula sa pagkakatingala kay Rouge ay nilingon ako ni Ajax at tinitigan nang taimtim.“Mas delikado sa taas Calixta kaya mas mabuti pang iwan na muna kita rito.” Marahas akong umiling sa kaniya. Ayokong magpaiwan dahil kinikilabutan ako sa tingin ng mga taong nandito, tinititigan nila ako na parang sabik na makatikim ng laman ng tao.“A–Ayoko! Sasama ako sa iyo!” Napabugtong hininga siya at binasa ang kaniyang labi habang nakapamewang, tila na sstress na siya sa katigasan ng ulo ko.“Ajax.. natatakot kasi ako rito, baka mas lalong may mangyari sa aking masama kung iiwan mo ako.” Lumingon siya sa paligid na tila naintindihan ang sinabi ko, nang makita niya ang lalaking may tattoo sa mukha na kanina pa ako binabastos gamit ng kaniyang malisyosong mata ay sinamaan siya ng tingin ni Ajax bago mas sinara ang jacket na suot ko.“Isasama kita sa itaas pero kailangan mong patatagin ang sikmura mo. Huwag kang titingin tingin sa paligid dahil delikado. Diretso lang ang lakad.” Habilin niya habang
XXIX“Hmm” Ungol ko ng may naramdaman akong humahalik sa aking leeg. “Please sige pa.. please..” “Shhh.. Please I'm sorry, lemme help you to release the heat.” Nakaramdam ako ng basang mainit na pumapatak sa aking leeg.“N–Noo I want sex!” galit na sabi ko. Hindi ako mapakali pero hindi ko magalaw ang aking katawan. Nararamdaman kong basa na ang aking pagkababae.“Baby calm down. ” Gusto ko sanang imulat ang aking mata upang makita kung sino itong lalake na 'to! Bakit ba siya nandito kung hindi niya rin ibibigay ang pangangailangan ko!“I.WANT.SEX! I want it hard!” Nahihirapang sambit ko. Unahon siya sa pagkakasubsob sa leeg ko at hinawakan ang aking pisngi nang marahan.“Baby.. can you please open your beautiful eyes for me? I wanna see it so badly.” May kumirot sa dibdib ko ng makarinig ng nahihirapan na boses. Unti-unti kong iminulat ang mata ko at doon.. nakita ko ang lalaking mahal ko.. umiiyak habang pinag mamasdan ako.“Baby.. I'm sorry please I'm sorry.” Humagulgol siya ng iy
“Ma'am, pinapabigay po ni Mr. Salazar.” Halos umikot ang mata ko sa ere ng maglapag na naman ang substitute secretary ni Tyler sa mesa ko. Bwiset na 'to! Ilang oras na akong nandito tapos ang dami pa ring pinapahabol. Alas tres na ng hapon pero hindi pa rin ako nakakapag tanghalian dahil sa kaniya.“M–Ma'am galit po ba kayo? Pasensya na napag-utusan lang po.” Nilingon ko ang gabundok na papeles na inilagay niya sa mesa ko at ngumiti ng peke.“Hindi sige ayos lang. Sabihin mo sa boss mo tang-na niya.” Nanlaki ang kaniyang mata at parang natako. “Ma'am.. H–hindi ko po magagawa iyon.” Natawa ako dahil mabilis siyang kumaripas ng alis sa harapan ko.Habang nag-eencode at nagbabasa ng mga papeles ni Mr. Salazar ay bigla siyang lumabas ng kaniyang pinto ay diretsong pumunta sa table ko.“Oh anong problema mo?” Nag taas ako ng kilay. Ilang araw niya akong hindi kinikibo dahil sa nangyari nung nakaraang araw. Sinubukan ko siyang kausapin pero ilag na ilag siya.“Ate Calixta..” Halos malaglag
BABALA: ANG KABANATA NA ITO AY HINDI ANGKOP SA LAHAT NG MAMBABASA. MAAARI MO ITONG LAKTAWAN KUNG IKAW AY WALA PA SA WASTONG GULANG.“Y–You mean.. me and your yaya have a big similarities?” Tumango ito habang puno pa rin ng pagkain ang kaniyang bibig.“Saan kami magpagkakahalintulad?” Lumalagundong ang aking dibdib at halos hindi ko na marining ang buong paligid.“I don't know how to answer your question ate. Why so curious po ba?” Naikom ko ang aking bibig. Masyado siyang observer na bata. Lahat ng kilos at galaw mo ay madali niyang makabisado at mabasa. Matalinong bata nga.“Hmm, wala lang. Nakita ko kasi 'yung ano mo.. 'yung paintings.” Tumango lang siya at hindi na nagsalita. Kung noong nakaraan ay nakita ko siyang umiiyak sa usaping ito ngayon naman ay tila baliwala sa kaniya ang lahat. Hindi ko alam kung pinapasakay niya lang ako o hindi niya talaga maalala. Pero imposible kasi hindi niya maalala! Khuaqin is responsible for Tyler's childhood memories!Pinakatitigan ko siya habang
“Are you still awake?” Napangiti ako at unti-unting idinilat ang mata ng maramdaman ang kaniyang mumunting halik sa aking balikat. Yakap niya ako ngayon sa likuran habang nakapulupot sa aming dalawa ang isang makapal at malaking puting kumot. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala na ibinigay ko sa kaniya ang sarili ko.“Still sore?” Nag-iwas ako ng tingin at tila naintindihan niya naman kaagad ang sagot.“Our fourth round was a bit hard, I'm sorry. Sabik lang.”“Anong sabik? Naka-apat ka na nga sabik pa rin?” Pilit kong itinatago ang pamumula ng pisngi ko.“Ofcourse! Tagal kaya kitang pinangarap.” Natahimik ako. Humigpit ang yakap niya sa akin habang bumubulong ng mga pangako at pangarap na sabay naming tutuparin.“Can we visit your family tomorrow?” Napalingon ako sa kaniya. Pinatakan niya ako ng halik sa leeg at suminghap doon.“Sorry.. masyado ba akong mabilis?” Halata sa boses nito ang takot.“I am not pressuring you okay? It just..” Nangisi ako ng natataranta siyang m