Kabanata LXX

“At iyon ang kabaligtaran naming dalawa. Magaling akong kumilatis samantalang tatanga tanga naman siya. Masyadong mabait at sa mundong ito kung 'di ka magiging tuso ay hindi ka aangat. Hindi ka mananalo.”

“Pero hindi ka magiging masaya kung kaya mong tumapak ng iba para sa sarili mong kaligayahan.” Tumingin siya sa akin sabay tawa ng malakas. Umiling iling pa na parang isang kahibangan sa kaniya ang sinabi ko.

“Iyan ang makakapag pabagsak saiyo! Dahil masyado kayong mababait! Dahil masyado kayong mapag bigay at mapag patawad. Madaming masamang taong nakapaligid sa mundo, 'yung iba ay titirahin ka paharap at may mga duwag na titirahin ka patalikod. Huwag kang mag tiwala kaagad sa mga nakikita ng mga mata mo dahil madaling malinlang 'yan. Madaling mai-manipulate ang nakikita lamang ng mata dahil madaming taong mapag kunwari, kaya nilang magpakita ng mabutihan sa kapwa kahit sa totoo lang ay may kutsilyong unti-unting bumabaon, hinihintay lang nila kung kailan ka iinda.”

Nanginig ang a