------AFTER 3 DAYS------
(MUSIC CONTEST)
"Vienna.."
"Yes kuya RJ?" tanong ko. Nandito kami ngayon sa back stage, siya lang ang kasama ko rito. After kasi akong ayusan nina Michelle at Therese, bigla silang umalis at ewan ko ba kung saan sila pupunta.
"Ayos ka lang ba? kanina ka pa tahimik diyan."
"I'm fine kuya, kinakabahan lang ako ng konti."
"Huwag kang kabahan, nandito naman kami para suportahan ka. Kaya mo 'yan," nakangiting sambit niya. "Lalabas na muna ako, may kailangan lang akong tawagan."
"Sige kuya." Nang makaalis siya, bigla akong nagpakawala ng malalim na buntong hininga. Kinakabahan ako pero sigurado ako na kaya kong gawin 'to.
Ito na ang pinakahinihintay kong araw, ang araw kung saan aaminin at sasabihin ko sa harap ng maraming tao ang totoong pagkatao ko. Hindi ko alam kung ano ang magig
Matagal ko nang pinapangarap ang kumanta sa isang entablado at pinapanuod ng maraming tao. Bata pa lamang ako natutunan ko na ang tumugtog ng kahit na anong instrumento at kumanta ng kahit na anong klase ng musika. Napamahal na ko rito dahil sa dad ko, siya ang nag-impluwensiya sa'kin na kumanta at tumugtog. Dahil sa kan'ya nagco-compose at nagco-cover ako ng mga kanta, sumali sa mga auditions hanggang sa naging isang sikat na singer. Pangarap ko ang maging isang sikat na musikera kagaya ng mga artistang hinahangaan ko sa larangan ng musika. Gusto ko ring maramdaman na mahalin at hangaan ng maraming tao. Ngunit mag-mula no'ng nagkasakit ang dad ko hanggang sa binawian siya ng buhay, nawala na sa isip ko ang lahat ng mga pangarap ko. Gusto kong tuparin 'yun na kasama siya pero ngayong wala na ang dad ko, ayoko nang ituloy pa ang mga pangarap ko. At dahil sa nangyari, umabot ako sa isang desisyon na huwag sabihin sa publiko ang totoong pagkatao ko. Ginawa
"Good bye Mrs. Pimentel," sabay sabi naming lahat. After that, lumabas na rin si teacher bitbit ang mga projects na ipinasa namin sa kanya. Hayss sa wakas! nakahinga rin ako ng maluwag. Ang hirap ng discussion kanina, hindi ko masyadong maintindihan 'yung geometric tiyaka arithmetic sequence. Ang bobo ko pa naman pagdating sa Math. "Vienna sasama ka ba sa'min? pupunta kami sa mall," aya ni Samantha nang magtungo siya sa direksyon ko. She's the classroom president and she's pretty but I don't like the way she act in front of me. We're not close, lumalapit lang siya sa 'kin dahil sa mga kaibigan ko. "I'm sorry, naghihintay kasi ang boyfriend ko sa labas. Pupunta rin kami sa mall, maybe next time Sam," tugon ko. Mukhang na-dissapoint siya sa sinabi ko but it's not true, ayoko lang talaga silang makasama ng mga kaibigan niya. "Gano'n ba, uhmm okay. So, next time.. I hope your friends will join. B
This is work of fiction. Names, characters, places and incidents are the product of the author's imagination or are used fictitiously. Any resemblance to the actual scenes, events, locales or persons, living or dead, is coincidental. --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Nagising ako dahil sa sinag ng araw na tumatama sa aking mukha, sinyales na umaga na. Kay bilis lang ng oras, hindi ko lubos maisip na ito ang unang araw ko sa eskwelahang papasukan ko. Kinakabahan na natatakot kasi transferee lang ako, ewan ko na lang kung ano ang mangyayari sa akin sa araw na ito. Bumangon na 'ko at inayos ang aking higaan bago pumasok ng banyo at naligo na. Mahigit isang oras din akong naligo at nagbihis sabay labas na ng banyo. Pinatuyo ko muna ang aking buhok tyaka nilagyan ng
VIENNA'S POV Nakarating din naman kaming dalawa ni Therese sa cafeteria. Siya na raw ang bibili ng pagkain at ako na lang daw ang hahanap ng bakanteng table pero wala naman akong mahanap kasi okupado na ng lahat ng estudyanteng naandito. Ngunit may biglang tumawag sa 'kin, nang lingunin ko ito si Britt lang pala kasama si Enzo at yung isang lalaki na hanggang ngayon hindi ko pa rin alam ang pangalan. Tumayo naman si Britt mula sa kinauupuan niya at nagtungo sa direksyon ko, napatingin tuloy lahat ng estudyante sa'min. Sikat ba sila rito? bakit gano'n na lang kung makahatak ng atensiyon? "Wala ng bakanteng table, do'n na lang kayo maupo sa table namin." Napatingin naman ako sa direksyon ni Therese ngunit bigla siyang umiling na ipinagtaka ko naman. I just mouthed why? then napatingin siya sa mga babae na kasalukuyang nakatingin sa 'kin ng masama. "Hali ka na Vienna, huwag kang mahiya sa'min."
VIENNA'S POV "Vienna saan natin hihintayin si Michelle?" tanong ni Therese. Kasalukuyan na kaming naglalakad dalawa sa hallway papuntang cafeteria. Katatapos lang ng tatlong class namin at kanina hinanap ng mata ko si Sebastian pero hindi siya pumasok. Ewan ko ba kung bakit ko siya hinahanap? "Mamayang lunch pa natin makakasama si Michelle. Busy siya ngayon sa council, alam mo naman na siya ang Vice President diba?" sagot ko. "Ahh gano'n ba.. hala! may nakalimutan ako," wika niya. Ngunit bigla niyang tinampal ang kaniyang noo na ikinagulat ko talaga. Nagtaka naman ako kung bakit niya ginawa 'yun, agad niya namang kinuha ang phone niya sa bag nito. "Bakit anong problema?" tanong ko. "Ngayon na kasi ire-release ang bagong ico-cover na kanta ni VnM," masayang sambit niya. So she's one of my listeners? palihim naman akong napangiti. This time mukhang mapapaamin na 'ko
VIENNA'S POV Wala namang ibang ganap noong weekends pero chinichismis pa rin ako sa social media. At yung si Tine panay ang sorry sa 'kin through text, messenger, f******k at email. Wala akong idea kung paano niya nalaman ang social media accounts at number ko. But I think because of my brother and you know what, pagkauwi ko no'ng Friday 'di niya 'ko tinigilan sa kakatukso kahit na oras na ng pagtulog ko tinutukso niya pa rin ako. Tumigil lang ang pang-aasar niya sa 'kin nung wala siya sa bahay dahil sa soccer practice. Nalaman ko na lang kay Therese by Sunday morning na nai-post na sa social media yung tungkol sa'min ni Tine. An'daming against kahit hindi naman 'yon totoo, an'daming nag-post sa mga f******k walls nila about me and Tine. Wala naman akong pakealam tungkol do'n pero nakakairita na kasi, an'daming nagddm sa 'kin. Kaya na i-deactivate ko ng wala sa oras ang lahat ng account ko sa social media dahil sa mga fans ni Tine. This
VIENNA'S POV Kinabukasan, close na ang registration sa Music Club dahil nga sa sumobra na ang mga sumali. Kaya yung iba nanghinayang at nalungkot. Ang unfair lang kasi ang mas deserving na makapasok sa club hindi nakasali dahil lang sa mga fans ni Sebastian. Hindi muna sila nag-isip ng maayos bago sila sumali. Bitbit ko lang ngayon ay ang gitara ko, wala na rin namang klase at continue pa rin ang event. Gusto kong mag-practice sa tahimik na lugar kaya naisipan kong sa Music Department ako pupunta. Nakapagpaalam na rin naman ako kaya ayos lang na pumasok ako ro'n para mag-practice. Kina-reer ko na ang pagsuot ng sombrero, yung cap na bigay ni Britt kahapon plus pa na sobrang init ng panahon kaya kailangan ko ito ngayon. Nakarating naman ako ng Music Department, tamang-tama lang ang dating ko kasi walang tao. Kompleto naman na pala ang mga instrume
VIENNA'S POV Hindi ako pumasok kinabukasan hindi dahil sa umiiwas ako kundi dahil sa magpa-practice ako buong araw. After nung nangyari, hindi na 'ko nagtagal pa sa university, umuwi na 'ko agad before lunch. Kumalat na sa social media ang litrato namin ni Sebastian at naging usap-usapan na rin ito sa university. Nandito lang ako ngayon sa kwarto, nagpa-practice. Kabisado ko naman na kaso inuulit ko para maging perfect. Kasama ko rin ngayon si kuya, mamayang 1 pm pa ang practice niya tapos si mom at tito nasa trabaho na. "Vienna.." Napalingon naman ako nang biglang bumukas ang pinto, si kuya. "Yes?" sagot ko na lang. "Kakain na, nakahanda na ang lunch sa baba," sabi niya pero umiling ako, 'di pa naman ako nagugutom. "Hindi ka pupunta ng university?" tanong niya at umiling na naman ako bilang sagot. "Vienna iwasan mo nga si S