Kabanata 15: Like a BoyfriendWe went home at 5:25 in the morning to see the sunrise. Mas magandang pagmasdan iyon sa tabing-dagat dahil ang unti-unting pagsikat nito ay animo'y mula pa sa pagkakatago ng sarili sa ilalim ng karagatan sa silangan.Hinigpitan ko ang hawak sa sagwan. Caio taught me how to propel a small boat using a paddle. It wasn't that hard. But I think, I'd grow muscles on my arms if I am doing it everyday.I tried propelling the boat using the paddle. It moved for just a bit. Malinaw ang tubig kaya madali lang ang pagsasagwan kaya lang, hindi pa ako sanay.Cai took several photos of me using his phone. He then placed his phone back on a small safe compartment infront of him. Magkaharap kami ngayon, siya sa kabilang dulo sa gitna at ako naman ay sa kabila rin para mabalanse namin ang maliit na bangka."I think breakfast is ready," Ani Caio habang nakatingin sa dalampasigan.Hindi nga kami nakapag-almusal kanina. I only had hot choco and a sandwich. Though those are t
Kabanata 16: First TimeI picked up the small purse I brought with me when Cai opened his car door. Nakangisi akong bumaba ng kanyang sasakyan. He's wearing a v-neck navy blue shirt with white buttons. It's tucked inside his denim pants with black belt. Inalam ko talaga kung ano ang balak niya susuotin upang mag-match kami. So, I wore a navy blue tube with sweetheart neckline and mid-high denim flared jeans. My hair was tied in a neat bun and I put on some light makeup.Maraming tao ang naglalakad sa sidewalk kahit mainit. The city has no trace of plastics, cigarette sticks, or whatever litter. In between the two roads are bike lanes with trees which has pink flowers lined on the sides. According to what I know, this city is booming and is progressing rapidly. When compared to its condition years ago, this is way better especially the traffic. Paano ba naman, napalitan na ang mayor at ang governor na matagal ng nakaupo. Those were only from what I heard. "What's funny?" Kunot-noong
Kabanata 17: ParentsHindi ako mapakali habang nasa loob ng sasakyan ni Caio. Napansin niya siguro iyon kaya hinawakan niya ang kamay kong nasa tuhod ko at bahagyang pinisil iyon. Ang isang kamay niya ay nasa manibela."Relax." Marahan siyang napatawa. Bumusangot ako at napatingin sa suot ko. Inisip ko rin ang tattoo ko."Are they... conservative?"Saglit siyang napatingin sa akin saka binalik din agad ang atensyon sa kalsada. "Hmm... let's just see," nang-aasar ang tono niya. I eyed him fiercely. "I'm fucking serious, Cai!"He only chuckled and shook his head. Ayaw talaga magsabi ang loko! Tahimik kami hanggang sa makarating kami sa airport. I hate to think that I might be an embarrassment to Cai's parents! I know well majority of Filipino parents according to stereotypes! Hindi ko talaga gustong isipin iyon dahil unang-una sa lahat, I am not a people pelaser. Hindi rin naman ako kung sinong taong may significance sa buhay ng anak nila o sa kanila para isipan nila ng kung ano,
Kabanata 18: MistakenMga isang oras ang byahe pauwi sa bayan namin kaya natulog na lang ako buong byahe.Naka convoy nga kami dahil maraming sasakyang may mga bisita nila ang nakasunod sa amin, panghuli ay ang mga bodyguards.“Pwede bang paunahin muna natin sila sa loob?” Still sleepy, I asked Caio referring to their visitors.Kakapark lang ng sasakyan niya sa malaking garahe nila.“Do you wanna go home and sleep?” He gently asked as he leans toward me and unbuckled my seatbelt.Marahan akong umiling. Umayos ako ng upo at muling pumikit.I felt his fingers on my face. Ang takas na hibla ng mga buhok sa mukha ko ay nilagay niya sa likod ng tainga ko. Dumilat akong muli.Our faces were few inches away from each other.Pinagmasdan ko sa labas ng sasakyan niya ang mga bisitang kalalabas lang ng kani-kanilang mga sasakyan. Nag-uusap pa bago pumasok sa loob ng mansyon.“You can sleep in my room if you don't want to go home yet...” Ramdam niya sigurong ayaw ko pang kumawala sa kanya.I look
Kabanata 19: Naughty and JealousThe party is still going on downstairs. Matapos kumain at makipag-usap sa mga tao roon, nagpaalam na akong magpahinga dito sa kwarto ni Cai.Naisipan kong lumabas sa terasa at pagmasdan ang dagat sa kalayuan.Hapon na. Palubog ang araw.Ganoon pa rin ang masisilayan kong eksena sa dalampasigan, sa dagat, o sa gitna ng karagatan. May mga batang masayang naliligo, may mga namimingwit, may mga naglalantad na ng nets sa gitna ng dagat kahit medyo maliwanag pa. Kadalasan kasi ay nasa gabi na iyon ginagawa, kapag madilim at nakatago ang buwan sa mga ulap. Di kaya ay nasa bukang-liwayway kung saan hindi pa sumisikat ang araw.The golden hues gradually scatter in the sky. An orange shade can be seen behind the mountain ranges where the sun begins to set. Herons and other birds flew from west to north. Many fishermen start to get ready for sailing with their wives or kids helping them.A pretty simple life. Matatayog din naman siguro ang mga pangarap ng mga tao
Kabanata 20: Marangyang BuhayNakatulog nga ako sa kama niya.Nakapikit pa rin ang mga mata ko, pinoproseso ang mga bagay-bagay.Nagpa-party pa rin ba sila sa baba?Marahan akong dumilat, naka-dim ang ilaw ng kanyang kwarto.Nagpalit ako ng posisyon, ngayon nakahiga sa kabilang gilid at nakaharap kay Caio na tahimik na natutulog sa tabi ko. Ang dalawang unan na nasa pagitan namin ay dahan-dahan kong inalis. Nilagay ko lang naman iyon kanina dahil sa inis.Despite the dim light, I can still somehow see his facial features and I can't help myself but to admire. From his thick brows, his eyes in which the eyelashes were probably much prettier than mine as they are on a wave, his roman nose, and his lips...Even though he seems a bit smiling with how the narrow — which were a bit longer than the others'— oral commissures of his thin lips are slightly angled up, his resting face still looks intimidating especially if you just first saw him or you don't actually know him.I licked my lips.
Kabanata 21: The ArrangementParang nayayanig ang kama ko sa lakas ng musika mula sa labas. Hindi naman iyon maririnig nang malakas kung nakasara ang kwarto ko.Dumilat ako ngunit kaagad ring napapikit sa masakit na sinag ng araw.Kinusot ko ang mga mata saka sandaling pumikit ulit at sa huli ay bumangon na. Bukas ang pintuan ng terasa. Nakatayo ang mayordoma sa terasa at nakapatong sa isang upuan habang nililinis ang salaming pintuan at pader ng kwarto. Ang makapal na kurtina ay nakahawi sa gilid."Ang lakas ng music?" Tumayo ako at nag-unat-unat."Ay! Good morning, Miss! Umpisa na kasi ng selebrasyon kaya dumating na ang sound system kanina. Saka, maaga ring umalis sina Sir Kade at ang girlfriend niya."Kumunot ang noo ko. Napatingin ako sa digital clock. Alas nuebe na pala. Halos magmadaling araw na ako nakatulog kagabi dahil huli na nang dinalaw ako ng antok.Ngayon pala ang balik ni Lauren sa siyudad. Ayos na kaya sila? Talaga bang may pinag-awayan sila?"Si Pearl?" Tanong ko. "
Kabanata 22: Reply with a KissEvery intermission number is entertaining. That is what keeps me from leaving. Hindi lang talaga ako nasisiyahan sa pinapanood na reynang nakatayo sa trono. Nakasuot ito ng pulang gown at malaki ang ngiti habang may kung ano-anong sinasabi ang emcee.We were sitting on a long table with Cai's parents, my parents, kuya Nicolai, Kade, Ate Alloha, Rion, Doña Elvira and Don Federico. Nakatutok ang kanilang atensyon sa stage habang nakatayo na si Emerald at nagsasalita.Sa totoo lang, halos umusok na ang inuupuan ko sa tagal ng upo ko dito. Pakiramdam ko, isang araw pa bago matapos ang selebrasyon na 'to.The folks and visitors were enjoying, alright. Marami ring hindi naman nanood at nakatambay lang sa labas, ang iba ay dinudumog ang mga stalls sa gilid ng kalsada.Hinaplos-haplos ni Caio ang braso ko habang nasa baywang ko ang braso niya. Bahagya niyang hinalikan ang ulo ko malapit sa sentido ko.Siniko ko siya. Tingin nang tingin ang mga tao sa amin kanina