"Pa, maiintindihan ng mga kasamahan natin kung 'di tayo makakadalo," pagpapaintindi ko. Walang kahirap-hirap kong napaamo ang sariling mukha dahil maski ako ay nanghihinayang din dahil maaaring 'di kami makasali sa seremonya.
Sa lahat ng seremonya na napagdaanan ko, ito ang matuturing na napakaespesyal sa lahat dahil may dalawang Rizalista na nagmula sa Spain ang kusang-loob na dadalo. Noong nakaarang taon ay nagpadala ng liham ang dalawang espanyol na 'yon na sa wakas ay matatagpuan na rin nila ang mga taong may paniniwala na katulad ng sa kanila.
"Hindi puwede," nag-aalala na namang saad ni Papa, maririnig sa boses niya ang dedikasyon para sa isang bagay. "'Nak, hindi naman ako nasagasaan o ano. Baka ay puwede mo namang mapakiusapan ang hospital na palabasin na ako. Ang araw na 'to ang pinakamahalaga sa lahat, 'Nak, alam mo 'yan."
Sunod-sunod ang naging pagtango ko. Pero natatakot ako sa maaaring mangyari 'pag 'di ko s
Siguradong mataas ang nakuhang posisyon ng Mama ni Cedrik kasi ang daming tao. At may DJ pa!"Saan ka?" natatakot kong tanong sa kaibigan ko nang makitang aalis na siya. Nagpalinga-linga ako, para makita ang mga taong pamilyar at hindi pamilyar sa paningin ko. Inirapan naman ako ni Jacob saka tinuro niya ang table kung saan maraming babae."Iiwan mo ako para lang sa mga babae na 'yan?" 'di makapaniwalang tanong ko. Mas importante pa ba ang mga babae na 'yon kaysa sa 'kin na best friend niya? Nakahanap na nga ng bago si Cedrik, 'tapos ay iiwan niya rin ako?"May kakausapin lang. Babalik ako kaagad. Magbilang ka up to fifty.""Niloloko mo ba ako?"He laughed wickedly. Aba'y parang gusto 'atang makatanggap ng suntok ang lalaking 'to!"Sige na nga. Rito na lang ako," parang bata niyang sabi, at nagpalinga-linga kaming dalawa. Nang nagbago na ang tugtog ang siya r
"Sige," ani ko sa kaniya.Tumango naman siya nang marahan. Pinagmasdan ko ang pagtalikod niya hanggang sa tuluyan na talaga siyang nawala sa paningin ko.Kahit na masakit para sa 'kin na. . . Ni-reject niya ako, pilit ko pa ring sinasabi sa sarili na dapat ay maging masaya na lang ako dahil nag-effort siyang bilihan ako ng mga gamit.He just had shown me how he cared for me in his own little way."Aba'y kayo na ba?!" si Manang na kaagad tumabi sa 'kin. Masyado siyang masaya, kaya nahawa ako sa good vibes na dala niya. The sour feeling within me vanished like a bubble in the air. And it's really a good thing since I started to forget Rynierre's painful words earlier."Manang, advanced kayo mag-isip, ah!" pang-aalaska ko naman saka nilapag ang hawak kong mga gamit sa lamesa para makausap siya ng mas maayos. "Kapag narinig ka noon, siguradong magagalit 'yon!"Pa
"Kung "Kung ako ang tatanungin mo. Kung ano kaya ang maaaring dahilan para turuan niya ang isang babae. Hmm. . . Paaano ko ba 'to sasabihin? Sigurado akong may iba pang dahilan. Maaaring gusto niya lang malasap--" "Jacob! Nakakadiri ka!" I winced while laughing. "Maaaring gusto niya lang malasap ang saya na sa pagtuturo niya lang mararamdaman! Patapusin mo kasi ako sa pagsasalita!" mas naging audible ang tawa niya kaysa sa 'kin. "Maaari rin. Pero hindi pa rin ako totally convinced." "Maaari ring gusto niya lang tikma--" "Jacob, your words!" "Maaari ring gusto niya lang tikman at balikan 'yong masarap na pakiramdam noong Senior High School pa siya. Ikaw, Faith, masyado kang advanced kung mag-isip!" "Kasi napakalaswa ng mga ginamit mong salita!" Natatawa niya akong tinuro, kaya napanguso na lamang akong muli. Madalas din kung bumisita si Jacob dito. Pero hindi naman 'yan magpapakita rito 'pag alam niyang n
"Kung ako ang tatanungin mo. Kung ano kaya ang maaaring dahilan para turuan niya ang isang babae. Hmm. . . Paaano ko ba 'to sasabihin? Sigurado akong may iba pang dahilan. Maaaring gusto niya lang malasap--" "Jacob! Nakakadiri ka!" I winced while laughing. "Maaaring gusto niya lang malasap ang saya na sa pagtuturo niya lang mararamdaman! Patapusin mo kasi ako sa pagsasalita!" mas naging audible ang tawa niya kaysa sa 'kin. "Maaari rin. Pero hindi pa rin ako totally convinced." "Maaari ring gusto niya lang tikma--" "Jacob, your words!" "Maaari ring gusto niya lang tikman at balikan 'yong masarap na pakiramdam noong Senior High School pa siya. Ikaw, Faith, masyado kang advanced kung mag-isip!" "Kasi napakalaswa ng mga ginamit mong salita!" Natatawa niya akong tinuro, kaya napanguso na lamang akong muli.
To say that I was astonished was an understatement. Seeing him a little bit broken was putting an undescribable pain in my heart.Madalas ay gusto ko siyang makitang seryoso, pero ngayong nahahaluan nang sakit ang pagkaseryoso niya, nasasaktan ako. It's also obvious that he isn't used in vocalizing his unsaid pain. 'Di ko alam kung wala talaga sa ugali niya ang maghanap ng makakausap o talagang wala lang talaga siyang makausap.Manang once said to me that Rynierre had not any close friends. Yes, he had a lot of friends. Considering the fact that he had the brain and wondrous family background, everyone would become willing to be his friend. Pero nabalitaan ko rin noon na ang dahilan kaya wala siyang matalik na kaibigan ay dahil sa parati siyang nag-aaral at madalas seryoso.And he looked uninterested into any kind of friendship either. And so he needed not only a friend, but also a listener.We
"But Chelsy's name has a meaning," pagkukuwento niya sa 'kin. "My mother liked the sea. Mainit man o malamig ang panahon, sea is something that she always wishes to look at. Kaya Chelsy. Pangit naman pakinggan kung Sealsy.""Oo nga naman. Pero 'yong Adrian? May meaning din ba?"He shook his head. "Nothing. Naisip lang kaagad. Kagaya noong sa 'kin.""Aba'y favoritism ang parents mo.""A kind of, I guess," he laughed."Pero salamat talaga sa mga 'to, sigurado akong gagaan ang buhay ko sa 'mga 'to," pagtutukoy ko sa mga librong binigay niya sa 'kin. "Pero kung may Math books ka para sa mga Grade 11 Stem Students, ahem, pahingi na rin ako.""I have ones. Don't worry."My eyes dilated at his words. Aba'y handang-handa talaga siya ngayon! Parang may dala siyang isang magic bag kung saan lahat ng bagay ay mapapasakaniya."Precalculus Book. A guide for studying," wika niya. Pinakita niya sa 'kin ang isang libro na makapal pa kaysa sa m
After that conversation with him, I realized even more that I wasn't the poorest human in this world. I wasn't telling that Rynierre was. It's just that. . . there are billions of people in this world, and we all have different problems in our chests. Habang nasasaktan ka ngayon, may taong mas grabe pa ang paghihirap kaysa sa 'yo.Hindi siya nagtagal sa mansyon dahil may gagawin na siya. My mind was too dumb to even stop him from leaving. Natatakot ako sa kaisipan na baka mawalan siya ng kontrol sa biyahe at. . .'Di ko na kayang isipin pa.I was now facing another day given by God. Bukas ay finally opening of classes na! My school things were also waiting for tomorrow! At ngayon, himala at narito sina Cedrik at Jacob. 'Di ko sukat akalain na dadalhin din nila ang mga gamit nila rito para ipagkompara ang mga notes namin.Tawa tuloy ako nang tawa habang tanaw-tanaw si Cedrik na inaamoy ang notebooks ko. Sabi pa niya'y 'Unfair talaga ang mundo'.
Kailangan na 'ata ng payo ng bata na 'yon. Sabay-sabay pa naman ang opening of classes ng Juniors at Seniors bukas, kaya sigurado ako na na pasukan na rin nila bukas. Basta ang alam ko, magkalapit lang naman ang school namin.'Di nagtagal ay napatayo ako -- p-in-a-lano ko pa ngang magtago -- nang mabungaran ko ang papalapit na si Chelsy. Wala pa rin namang pinagbabago ang itsura niya, maganda pa rin siya at makinis. Ang 'di lang normal sa sitwasyon na 'yo ay 'yong tensyon sa pagitan ng dalawang magkakapatid.Rynierre effortlessly stood up using his dark aura. Parang bata akong tumabi sa kaniya, kaya kaharap ko na ngayon ang batang si Chelsy na parang maiiyak na. I understood Rynierre for acting like this. Ilang araw siyang nag-alala sa kapatid niya, at sure akong marami siyang gawain na napagliban para lang hanapin si Chelsy na tumira sa KABILANG bahay."Chelsy, do you already eat your breakfast?" imbes na bulyaw ay nag-aalalang tanong ang lumabas sa mga labi ng