Chapter 17

"Sige," ani ko sa kaniya.

Tumango naman siya nang marahan. Pinagmasdan ko ang pagtalikod niya hanggang sa tuluyan na talaga siyang nawala sa paningin ko.

Kahit na masakit para sa 'kin na. . . Ni-reject niya ako, pilit ko pa ring sinasabi sa sarili na dapat ay maging masaya na lang ako dahil nag-effort siyang bilihan ako ng mga gamit.

He just had shown me how he cared for me in his own little way.

"Aba'y kayo na ba?!" si Manang na kaagad tumabi sa 'kin. Masyado siyang masaya, kaya nahawa ako sa good vibes na dala niya. The sour feeling within me vanished like a bubble in the air. And it's really a good thing since I started to forget Rynierre's painful words earlier.

"Manang, advanced kayo mag-isip, ah!" pang-aalaska ko naman saka nilapag ang hawak kong mga gamit sa lamesa para makausap siya ng mas maayos. "Kapag narinig ka noon, siguradong magagalit 'yon!"

Pa