CHAPTER 06

Brenda

"Pasensya ka na hija, kung pinayagan ko si Mr. Martinez, na pumasok sa boarding house ng hindi ko ipinaalam sa 'yo," hingi paumanhin ng landlady ko.

“Ahehe...hindi rin po kasi 'yan mapipigilan makulit po kasi iyan," anang ko kaya sinamaan ako ng tingin ni Mattheus. "Maghapon din po kasi ako natulog. Kasi masama po ang pakiramdam ko,” sabi ko sa landlady ko.

“You're sick and you've been sleeping all day? Fuck, does that mean you haven't eaten yet? What the heck, Brenda!? Anong ginagawa mo sa sarili mo?" tila galit ito at kung sa hindi ko pagkain ah, ewan ko sa Lolo Mattheus na ito.

Pumaling ako ng tingin sa kaniya. Medyo nabawasan na ang angas sa mata nito hindi gaya kanina na galit sa 'kin. Ngayon galit pa rin hindi nga lang nawawala ang pagka seryoso nito.

“Kaya naman pala. Mr. Martinez, hindi marinig. Ako'y babalik ulit sa aking k'warto. May nakasalang akong lutong ulam pinahinaan ko lang baka malasak kung magtagal ako,”

“Sige ho, Aling Melba,” ani Mattheus.

Sinundan ko ng tingin si Aling Melba at ng malayo na sinamaan ko ng tingin si Mattheus. Wala itong karapatan guluhin ang pananahimik ko. Ano kaya ang gusto nito bakit pumunta pa. Hindi ko maintindihan ang ugali nito bigla na lang sumusugod ng walang paabiso O dahilan.

“Anong ginagawa mo rito?” malamig ang tinig na tanong ko sa kaniya.

“Magbihis ka may pupuntahan tayo,” sabi nito.

Humalukipkip ako.

“Ayaw ko!”

Siraulo ba ito? Hindi nga niya ako sinundan kanina tapos ngayon kung makipagusap sa 'kin akala mo hindi niya sinaktan ang damdamin ko kanina.

“Mattheus!” nagulat ako nang binuhat ako sabay pumasok na ito sa silid ko ibinaba ako sa kama. Hindi umalis nasa harapan ko lang naka pamaywang animo na stress sa 'kin. Tumayo ulit ako sa kama at nabigla si Mattheus ng hampasin ko sa dibdib niya.

“Ikaw ang bastos mo kahit na kailan! Hindi pa kita binigyan ng karapatan na pumasok sa silid ko bakit ka pumasok. Lalong hindi kita binibigyan ng karapatan na magdesisyon sa buhay ko."

“P'wede ba manahimik ka muna? Isasama kita sa birthday ng Misis ni kambal ko. Ako na lang inaantay,”

“Pampamilya pala bakit hihilahin mo ako patungo roon!"

“Sabi ko kasama kita. Dali na samahan mo na ako. Ayaw ko kasi magtagal doon. Kung kasama kita may dahilan na ako para makauwi ng maaga,”

“Sira na ulo mo?! Hindi mo naman ako tinanong tapos ngayon wala pa akong choice na tumanggi.”

“Kapag samahan mo ako. Papayag na ako magbakasyon ka ng isang linggo sa province n'yo. Ano deal or no deal?”

Natigilan ako at tumitig kay Mattheus. Hindi ko rin matagalan ang paninitig sa kanya dahil ang lalim nito tumingin parang binabasa ang buong pagkatao ko. Ako ang unang sumuko.

Matagal ko na ito hinihingi bakasyon sa kaniya na uuwi ako sa fiesta. Ayaw lang pirmahan ni Mattheus. First time ko uuwi sa loob ng lampas isang taon sa Samar. One year and five months to be exact. Umiikot ang buhay ko bilang sekretarya ni Sir Mattheus. Umuungot kasi ang dalawa kong Tiyahin, na umuwi ako kasi pangalawang fiesta na ito kung sakali Hindi ako makauuwi.

"Ano payag na?" pangungulit nito sa 'kin.

“Okay payag na 'ko, Sir Mattheus. Basta pangako na papayag ka at hindi isang linggo kun'di, dalawang linggo ang gusto kong bakasyon ha?Tsaka pala ibalik mo ang nagastos ko noong isang gabi. Binayaran ko ang alak pati taxi natin at iyong parking sa kotse mo,” sabi ko laglag panga nito.

Aba hindi ako mayaman kagaya niya ano? Para I libre siya. Na-aamuse na tinitigan ako nito kaya tinaasan ko siya ng kilay.

“Iyon lang ba? Kahit may interest pa,” sabi nito dinukot wallet nito sa likuran ng pants niya at basta lang kumuha ng makapal na lilibohin inabot sa 'kin.

Kinuha ko ngunit nang mabilang ko ay twenty thousand ang binigay sa ‘kin.

“Sobra naman Sir Mattheus. Hindi ko matatanggap ang iba. Kung ilan lang nagastos ko,” sabi ko kinuha ko ang four thousand ibinalik sa kaniya ang iba.

“Sa ‘yo na pandagdag sa pera baon pag-uwi mo,” tugon nito hindi tinanggap ang pera.

“Naku ayaw ko nga. Kunin mo iyan Mattheus,”

“Sa ‘yo na nga,” giit nito.

“Kulit mo! Ayaw ko sabi! Kunin mo na! Tsaka paano ako magbibihis nandito ka. Labas ka muna para makapag-ayos na ako," ani ko nilapag ang pera sa kama. Ang four thousand ko hawak ko pa.

“Pinaaalis mo pa ako wala ka naman na maitatago sa ‘kin. Lahat ko na nahalikan—”

“Sir Mattheus!” tinulak ko siya para palabasin. Ngunit hinuli niya ako sa baywang ko siniil ako ng halik.

Humigpit ang hawak ko sa dibdib niya ng malalim na humagod ng dila nito sa labi ko. Mabuti na lang hindi niyon tinagalan kusa rin tumigil si Sir Mattheus at nakangiti akong tinitigan.

“Magbihis ka na aantayin kita sa kotse ko. Sa labas lang ako. Kapag tagalan mo papasukin kita. Madali lang dahil hihiramin ko ang susi sa landlady mo. At kapag hindi ka pa bihis. Hindi lang halik ang matitikmam mo."